“That’s… that’s basically the same

“That’s… that’s basically the same as just seeing all the answers! Now that he’s giving specific lectures about the answers, these apprentice alchemists will have a much, much higher chance of passing the examination. That’s… that’s cheating!

“It’s even more so the case considering he’s using the same testing method as the Medicine Pavilion, just to get them used to it….” Fang Qun couldn’t help but gape in shock.

Two hours later, the images vanished, and the apprentice alchemists began to ask questions about the medicinal plants they couldn’t identify. Meng Hao emphasized various key points, and then waved his hand again, causing another set of images to appear.

It was in this fashion that time slowly passed. Meng Hao rarely returned to his Immortal’s cave. Most of his time was spent in the Dao of Alchemy Division. Eventually, he reduced the amount of time he gave the apprentice alchemists from two hours to one hour. Then to the time it takes an incense stick to burn. Then half that amount of time.

By the time another month had passed, Meng Hao had reduced the time limit to one hundred breaths.

His audience gradually got used to it, and eventually started to get excited about the continually increasing number of medicinal plants they could identify, and the continuously increasing speed at which they could identify them. Actually, it was virtually impossible for them NOT to identify the medicinal plants, because during that time, Meng Hao lectured exclusively on the contents of the Medicine Pavilion examination.

During that three month period, the apprentice alchemists gave most of their merit points to Meng Hao. In exchange, there were more than a hundred among the group who had reached the point of being able to identify more than 900 medicinal plants in one hundred breaths of time.

On that day, Meng Hao ceased lecturing. Instead, he looked seriously at all of the four hundred members of his audience.

“Your merit points have not been spent in vain,” he announced. “Right now, all of us are going to the Medicine Pavilion to participate in the first level examination. Trust me, at least twenty percent of you will definitely pass!” In response, the apprentice alchemists looked at him with shock and hesitation.

“Fang Qun, lead the way!” said Meng Hao, waving his hand. Fang Qun gritted his teeth, nodded, and walked forward. The four hundred unconfident apprentice alchemists then followed his lead to the Medicine Pavilion.

Meng Hao flew along with them.

Along the way, more than few people noticed what was going on, and when they heard that the group was going to the Medicine Pavilion to take the examination, they began to laugh out loud.

“How long have they been studying? And they think they can take on the first level of the Medicine Pavilion?”

“Without studying about plants and vegetation for dozens of years, how could you possibly succeed in the Medicine Pavilion? Do you people want to just throw away their merit points or something?”

“That’s funny. A lot of them have barely studied plants and vegetation for three years, right?”

More and more apprentice alchemists took note. All of them wondered what the reason was for all of this, and they began to laugh and ridicule them.

Chapter 909: Cheating!

Results (Thai) 1:

"คือ...ที่เป็นพื้นเดียวกันเป็นเพียงแค่เห็นคำตอบ ขณะที่เขาเป็นให้บรรยายเฉพาะเกี่ยวกับคำตอบ alchemists ฝึกงานเหล่านี้จะมีโอกาสสูงมาก มากของสอบผ่าน นั่นคือ...ที่จะโกง"มันเป็นมากขึ้นดังนั้นกรณีพิจารณาเขาใช้เป็นศาลายา การทดสอบวิธีเดียวกันเพียงเพื่อให้พวกเขาใช้มัน... " Qun ฝางไม่สามารถช่วยแต่อ้าปากค้างในช็อตสองชั่วโมงต่อมา ภาพหายไป และ alchemists ฝึกงานเริ่มถามคำถามเกี่ยวกับพืชสมุนไพรที่พวกเขาไม่สามารถระบุ เฮา เมงเน้นจุดสำคัญต่าง ๆ แล้ว โบกมืออีกครั้ง สาเหตุอีกชุดของภาพที่จะปรากฏมันเป็นในแฟชั่นนี้ที่เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ เมงห้าวไม่ค่อยกลับไปถ้ำอมตะของเขา ส่วนใหญ่เวลาที่เขาใช้ Dao หารเล่นแร่แปรธาตุ ในที่สุด เขาลดจำนวนเวลาที่เขาให้ alchemists ฝึกงานจากสองชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมง แล้ว เวลา จะติดธูปจะเขียนหรือไม่ แล้วจำนวนครึ่งหนึ่งของเวลาตามเวลาอีกเดือนเลย เมงเฮาได้ลดเวลาการหายใจหนึ่งร้อยผู้ชมของเขาค่อย ๆ คุ้นเคยกับมัน แล้วก็เริ่มตื่นเต้นเกี่ยวกับพืชสมุนไพรที่พวกเขาสามารถระบุ และความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องซึ่งพวกเขาสามารถระบุได้จำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จริง มันก็แทบเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาไม่ได้ระบุพืชสมุนไพร เพราะในช่วงเวลานั้น เมงเฮา lectured เฉพาะในเนื้อหาของการตรวจสอบยาพาวิลเลี่ยนช่วงสามเดือน alchemists ฝึกงานให้ของตนจุดบุญเฮาเมง แลกเปลี่ยน มีมากกว่าร้อยระหว่างกลุ่มที่ได้มาถึงจุดของความสามารถในการระบุพืชสมุนไพรมากกว่า 900 ในลมหายใจหนึ่งร้อยเวลาในวันที่ เมงเฮาหยุดบรรยาย แทน เขามองอย่างจริงจังที่สมาชิกสี่ร้อยของผู้ชมของเขา"คะแนนของคุณบุญมีไม่ได้ใช้เปล่า ๆ เขาประกาศ "ขวาตอนนี้ เราจะไปศาลายาเข้าร่วมสอบระดับแรก เชื่อฉัน น้อยกว่าร้อยละยี่สิบของคุณจะผ่านแน่นอน" ตอบ alchemists ฝึกงานมองไปที่เขาช็อกและลังเล" Qun ฝาง เส้นทาง! " เมงเฮา โบกมือกล่าวว่า ฝาง Qun gritted ฟันของเขา แล้วพยักหน้าอย่าง และเดินไปข้างหน้า Alchemists ที่ฝึกงาน unconfident สี่ร้อยแล้วตามระยะของเขาไปศาลายาเฮา เมงบินไปพร้อมกับพวกเขาตลอดทาง มากกว่าไม่กี่คนสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น และเมื่อพวกเขาได้ยินว่า กลุ่มจะไปศาลายาเพื่อการสอบคัดเลือก พวกเขาเริ่มจะหัวเราะดัง ๆ"นานแค่ไหนได้พวกเขารับการศึกษาหรือไม่ และพวกเขาคิดว่า พวกเขาสามารถใช้ในระดับแรกของศาลายา""โดยไม่ มีการศึกษาเกี่ยวกับพืชและพืชสำหรับหลายสิบปี วิธีอาจคุณอาจจะประสบความสำเร็จในศาลายา คนที่คุณต้องการเพียงแค่โยนคะแนนบุญของตนหรือสิ่งที่""ที่เป็นตลก ส่วนมากแทบไม่ศึกษาพืชและพืช 3 ปี ขวา"บขอ alchemists ฝึกงานมาก ขึ้น พวกเขาสงสัยว่า เหตุผลที่ได้จาก และพวกเขาเริ่มที่จะหัวเราะ และล้อเลียนพวกเขาบท 909: โกง

Results (Thai) 2:

"นั่นคือ ... ที่พื้นเช่นเดียวกับเพียงแค่เห็นคำตอบทั้งหมด! ตอนที่เขาให้การบรรยายเกี่ยวกับคำตอบเหล่านักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานจะมีมากมีโอกาสสูงมากที่ผ่านการตรวจสอบ นั่นคือ ... ที่โกง!

"มันมากยิ่งขึ้นดังนั้นกรณีที่พิจารณาเขาใช้วิธีการทดสอบเช่นเดียวกับยาพาวิลเลี่ยนเพียงเพื่อให้พวกเขาใช้มัน ... ." ฝาง Qun ไม่สามารถช่วย แต่อ้าปากค้างในช็อต.

สองชั่วโมงต่อมา ภาพที่หายไปและนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานเริ่มที่จะถามคำถามเกี่ยวกับพืชสมุนไพรที่พวกเขาไม่สามารถระบุ เม้งเฮาเน้นจุดสำคัญต่าง ๆ แล้วโบกมืออีกครั้งซึ่งทำให้ชุดของภาพอีกครั้งเพื่อให้ปรากฏ.

มันเป็นแบบนี้ว่าเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เม้งเฮาไม่ค่อยกลับไปยังถ้ำอมตะของเขา เวลาส่วนใหญ่ของเขาคือการใช้จ่ายในดาวของความขลังกอง ในที่สุดเขาลดปริมาณของเวลาที่เขาให้นักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานจากสองชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมง จากนั้นเวลาที่จะใช้เวลาก้านธูปในการเผาผลาญ จากนั้นครึ่งหนึ่งของจำนวนในช่วงเวลานั้น.

โดยเวลาอีกหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเม้งเฮาได้ลดระยะเวลาหนึ่งร้อยหายใจ.

ผู้ชมของเขาค่อย ๆ ได้ใช้มันและในที่สุดก็เริ่มที่จะได้รับความตื่นเต้นเกี่ยวกับจำนวนที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของพืชสมุนไพรที่พวกเขา สามารถระบุและความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องที่พวกเขาไม่สามารถระบุได้ ที่จริงมันเป็นไปไม่ได้จริงสำหรับพวกเขาที่จะไม่ระบุพืชสมุนไพรเพราะในช่วงเวลานั้นเม้งเฮาสอนเฉพาะในเนื้อหาของการตรวจสอบการแพทย์พาวิลเลี่ยน.

ในช่วงระยะเวลาสามเดือนเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานให้มากที่สุดของจุดบุญของพวกเขาเพื่อเม้ง Hao ในการแลกเปลี่ยนมีมากกว่าหนึ่งร้อยในกลุ่มที่ได้มาถึงจุดของความสามารถในการระบุมากกว่า 900 พืชสมุนไพรในหนึ่งร้อยหายใจของเวลา.

ในวันนั้นเม้งเฮาหยุดการบรรยาย แต่เขามองอย่างจริงจังที่ทั้งหมดของสี่ร้อยสมาชิกของผู้ชมของเขา.

"จุดบุญคุณยังไม่ได้รับการใช้จ่ายในไร้สาระ" เขาประกาศ "ตอนนี้พวกเราทุกคนจะไปยาพาวิลเลี่ยนที่จะมีส่วนร่วมในการตรวจสอบระดับแรก ความน่าเชื่อถือฉันน้อยกว่าร้อยละยี่สิบของคุณแน่นอนจะผ่าน! "ในการตอบสนองนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานมองเขาด้วยความตกใจและความลังเล.

" ฝาง Qun นำไปสู่ทาง! "เม้งเฮากล่าวว่าโบกมือของเขา ฝาง Qun gritted ฟันของเขาพยักหน้าและเดินไปข้างหน้า สี่ร้อยเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานไม่มั่นใจแล้วตามที่นำเขาไปยังแพทย์พาวิลเลี่ยน.

เม้งเฮาบินพร้อมกับพวกเขา.

ไปตามทางที่มากกว่าไม่กี่คนสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและเมื่อพวกเขาได้ยินมาว่าเป็นกลุ่มที่จะไปยาพาวิลเลี่ยนไป ใช้เวลาตรวจสอบพวกเขาเริ่มที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ .

"นานแค่ไหนที่พวกเขาได้รับการศึกษา? และพวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถใช้ในระดับแรกของพาวิลเลี่ยนแพทย์? "

" ถ้าไม่มีการศึกษาเกี่ยวกับพืชและพืชผักหลายสิบปีที่ผ่านมาวิธีการที่คุณอาจจะประสบความสำเร็จในยาพาวิลเลี่ยน? ทำคนที่คุณต้องการเพียงแค่โยนออกไปจุดบุญหรือสิ่งที่พวกเขา? "

" นั่นเป็นเรื่องที่ตลก มากของพวกเขาแทบจะไม่ได้ศึกษาพืชและพืชผักเป็นเวลาสามปีใช่มั้ย? "

นักเล่นแร่แปรธาตุฝึกงานมากขึ้นและรับทราบ ทั้งหมดของพวกเขาสงสัยว่าสาเหตุที่เป็นทั้งหมดนี้และพวกเขาเริ่มที่จะหัวเราะและเยาะเย้ยพวกเขา.

บทที่ 909: โกง!