problems accounted for 40% of ICT p

problems accounted for 40% of ICT project costs in majority ofleading manufacturing industries (Kerravala, 2002).Attaining interoperability requires resolution at several distinctlevels. According to Carney and Oberndorf (2004), Chen (2006), deNormalisation and für Normung (2011), Heiler (1995), Kasunic andAnderson (2004), Levine et al. (2003), Morris et al. (2004b), Munk(2002), there are four levels of interoperability. The interoperabilitylevels are technical, syntactic, semantic, and organizational inter-operability.(1) Technical interoperability is achieved amongcommunications–electronics systems or items ofcommunications–electronics equipment when services orinformation could be exchanged directly and satisfactorilybetween them and their users (Novakouski and Lewis, 2012).In referring to specific cases, the interoperability degree mustbe defined (Kinder, 2003; Kosanke, 2006). Technical Inter-operability is typically associated with hardware/softwarecomponents, systems, and platforms that enable machine-to-machine communication. This type of interoperability oftenfocuses on communication protocols and the infrastructurerequired for those protocols to function (Rezaei et al., 2013;Van der Veer and Wiles, 2008).(2) Syntactic interoperability is defined as the ability to exchangedata. Syntactic interoperability is generally associated with dataformats. The messages transferred by communication protocolsshould possess a well-defined syntax and encoding, even if onlyin the form of bit-tables (Rezaei et al., 2014a; Van der Veer andWiles, 2008).(3) Semantic interoperability is defined as the ability to operateon that data according to agreed-upon semantics (Lewis andWrage, 2006). Semantic interoperability is normally related tothe definition of content, and deals with the human rather thanmachine interpretation of this content. Thus, interoperability atthis level denotes that a common understanding exists betweenpeople regarding the definition of the content (information)being exchanged (Guijarro, 2009; Hall and Koukoulas, 2008;Van der Veer and Wiles, 2008).(4) Organizational interoperability pertains to the capability of orga-nizations to effectively communicate and transfer meaningfuldata (information) despite the use of a variety of informa-tion systems over significantly different types of infrastructure,possibly across various geographic regions and cultures.Organizational interoperability relies on the successful inter-operability of the technical, syntactic, and semantic aspects(Gionis et al., 2007a; Rezaei et al., 2014b; Van der Veer andWiles, 2008).Therefore, as a multidimensional concept, interoperability canbe viewed from numerous perspectives and approached fromvarious directions (Rezaei and Shams, 2008b). A framework isnecessary to reconcile all these perspectives, approaches, and direc-tions, which are frequently different. Moreover, a framework is apractical tool for comparing concepts, principles, methods, stan-dards, and models in a particular realm. Interoperability frameworkis specifically a mechanism for enabling interoperability betweenentities that mutually pursue an objective (Javanbakht et al., 2008;Kajan, 2011; Kuziemsky and Weber-Jahnke, 2009; Rezaei andShams, 2008a). Therefore, interoperability must be recognized andconveyed via a framework (Chen, 2009; Legner and Wende, 2006).The European Interoperability Framework defines an interoper-ability framework as follows: “An interoperability framework canbe defined as a set of standards and guidelines that describes theway in which organizations have agreed, or should agree, to inter-act with each other. An interoperability framework is, therefore,not a static document and may have to be adapted over time astechnologies

Results (Thai) 1:

ปัญหาคิดเป็น 40% ของต้นทุนโครงการ ICT ใน ofleading ส่วนใหญ่ผลิตอุตสาหกรรม (Kerravala, 2002)เรือการทำงานร่วมกันต้องใช้ความละเอียดที่ distinctlevels หลาย ตามนิต้าและ Oberndorf (2004), เฉิน (2006), deNormalisation และ für Normung (2011), Heiler (1995), Kasunic andAnderson (2004), al. et Levine (2003), มอร์ริส et al. (2004b), Munk(2002) มี 4 ระดับของการทำงานร่วมกัน Interoperabilitylevels มี inter-operability ทางเทคนิค ทางไวยากรณ์ ความหมาย และองค์กร(1) เทคนิคทำงานร่วมกันเป็นระบบทำได้ amongcommunications – อิเล็กทรอนิกส์ หรือรายการอุปกรณ์ ofcommunications – อิเล็กทรอนิกส์เมื่อบริการ orinformation สามารถแลกได้โดยตรงและ satisfactorilybetween พวกเขาและของผู้ใช้ (Novakouski และลูอิส 2012)ในการอ้างอิงเฉพาะกรณี mustbe องศาทำงานร่วมกันกำหนด (Kinder, 2003 Kosanke, 2006) เทคนิค Inter-operability มักจะเกี่ยวข้องกับ ฮาร์ดแวร์/softwarecomponents ระบบ และระบบที่ช่วยให้การสื่อสารแบบเครื่องต่อเครื่องได้ Oftenfocuses ทำงานร่วมกันในการสื่อสารโปรโตคอลและ infrastructurerequired สำหรับโปรโตคอลที่ทำงาน (Rezaei et al., 2013 ชนิดนี้Van der มาแล้วจึงย่อมไขว้เขว 2008)(2) ทำงานร่วมกันทางไวยากรณ์ถูกกำหนดเป็นความสามารถในการ exchangedata ทำงานร่วมกันทางไวยากรณ์คือโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับ dataformats ข้อความที่โอนย้าย โดยการสื่อสาร protocolsshould มีการไวยากรณ์โดย และเข้ารหัส ถึงแม้ว่ารูปแบบของบิตตาราง (Rezaei et al., 2014a, onlyin Van der มา andWiles, 2008)(3) ทำงานร่วมกันความหมายถูกกำหนดเป็นความสามารถในการ operateon ข้อมูลตกลงตามความหมาย (Lewis andWrage, 2006) ทำงานร่วมกันทางตรรกโดยปกติเกี่ยวข้องกับนิยามของเนื้อหา และกับมนุษย์ค่อนข้าง thanmachine ตีความเนื้อหานี้ ทำ ทำงานร่วมกันระดับ atthis แสดงว่า ความเข้าใจร่วมกันมีอยู่ betweenpeople เกี่ยวกับคำจำกัดความของเนื้อหา (ข้อมูล) แลก (Guijarro, 2009 ฮอลล์และ Koukoulas, 2008Van der มาแล้วจึงย่อมไขว้เขว 2008)(4) ทำงานร่วมกันองค์กรเกี่ยวข้องกับความสามารถของ orga nizations การสื่อสาร และถ่ายโอน meaningfuldata (ข้อมูล) ได้อย่างมีประสิทธิภาพแม้ มีการใช้หลากหลายระบบสเตรชัน informa มากกว่าอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันของโครงสร้างพื้นฐาน อาจข้ามภูมิภาคทางภูมิศาสตร์และ cultures.Organizational ต่างๆ ทำงานร่วมกันอาศัย inter-operability ประสบความสำเร็จทางเทคนิค ทางไวยากรณ์ และด้านความหมาย (Gionis et al., 2007a Rezaei et al., 2014b Van der มา andWiles, 2008)ดังนั้น เป็นแนวคิดหลายมิติ canbe ทำงานร่วมกันจากหลายมุมมอง และประดับ fromvarious ทิศทาง (Rezaei และชามส์เด 2008b) Isnecessary กรอบ การทั้งหมดเหล่านี้มุมมอง วิธี direc-tions ซึ่งแตกต่างกันบ่อย นอกจากนี้ กรอบเป็นเครื่องมือ apractical เพื่อการเปรียบเทียบแนวคิด หลักการ วิธี dards สแตน และรูปแบบในขอบเขตเฉพาะ Frameworkis ทำงานร่วมกันโดยเฉพาะกลไกสำหรับเปิดใช้งาน betweenentities ทำงานร่วมกันที่ร่วมกันไล่ตามวัตถุประสงค์ (Javanbakht et al., 2008Kajan, 2011 Kuziemsky และ Jahnke เวเบอร์ 2009 Rezaei andShams, 2008a) ดังนั้น ทำงานร่วมกันต้องรู้จัก andconveyed ผ่านกรอบ (Chen, 2009 Legner และ Wende, 2006)กรอบการทำงานร่วมกันยุโรปกำหนดกรอบความสามารถในการ interoper เป็นดังนี้: "การทำงานร่วมกันกรอบ canbe กำหนดเป็นชุดของมาตรฐานและแนวทางที่อธิบาย theway ที่องค์กรตกลง หรือควรยอม รับ การกระทำระหว่างกัน กรอบการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ ดังนั้น เอกสารแบบคง และอาจมีการปรับช่วงเวลา astechnologies

Results (Thai) 2:

ปัญหาคิดเป็น 40% ของค่าใช้จ่ายโครงการไอซีทีในส่วนใหญ่ ofleading อุตสาหกรรมการผลิต (Kerravala, 2002) .Attaining การทำงานร่วมกันต้องใช้ความละเอียดที่ distinctlevels หลาย ตามที่มวลและ Oberndorf (2004), เฉิน (2006), และ deNormalisation für Normung (2011), Heiler (1995), Kasunic andAnderson (2004), Levine และคณะ (2003) มอร์ริสและคณะ (2004b), มังค์ (2002) มีสี่ระดับของการทำงานร่วมกัน interoperabilitylevels มีเทคนิคประโยคความหมายและองค์กรระหว่างการทำงาน. (1) การทำงานร่วมกันจะประสบความสำเร็จทางเทคนิคระบบ amongcommunications อิเล็กทรอนิกส์หรือรายการอุปกรณ์ ofcommunications อิเล็กทรอนิกส์เมื่อได้ให้บริการ orinformation อาจจะมีการแลกเปลี่ยนทางตรงและ satisfactorilybetween พวกเขาและผู้ใช้ของตน (Novakouski และลูอิส 2012) ในกรณีที่หมายถึงเฉพาะระดับการทำงานร่วมกัน mustbe ที่กำหนดไว้ (Kinder 2003; Kosanke 2006) เทคนิคระหว่างการทำงานปกติจะเกี่ยวข้องกับฮาร์ดแวร์ / softwarecomponents ระบบและแพลตฟอร์มที่ช่วยให้เครื่องต่อเครื่องสื่อสาร ประเภทของการทำงานร่วมกัน oftenfocuses นี้บนโปรโตคอลการสื่อสารและ infrastructurerequired สำหรับโปรโตคอลผู้ที่ทำงาน (Rezaei, et al, 2013;. แวนเดอร์กันและมายา 2008). (2) การทำงานร่วมกันวากยสัมพันธ์ถูกกำหนดให้เป็นความสามารถในการ exchangedata การทำงานร่วมกันเป็นประโยคทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับ dataformats ข้อความที่โอนโดยการสื่อสาร protocolsshould มีไวยากรณ์ที่ดีที่กำหนดและการเข้ารหัสแม้ว่า onlyin รูปแบบของตารางบิต (Rezaei และคณะ, 2014a;. แวนเดอร์เวี andWiles 2008). (3) การทำงานร่วมกันความหมายถูกกำหนดให้เป็นความสามารถในการ เพื่อ operateon ข้อมูลว่าตามที่ตกลงกันความหมาย (ลูอิส andWrage 2006) การทำงานร่วมกันความหมายที่เกี่ยวข้องตามปกติ tothe ความหมายของเนื้อหาและข้อตกลงกับมนุษย์ตีความค่อนข้าง thanmachine เนื้อหานี้ ดังนั้นการทำงานร่วมกันขัดเกลาระดับหมายถึงว่าความเข้าใจร่วมกันที่มีอยู่ betweenpeople เกี่ยวกับความหมายของเนื้อหา (ข้อมูล) การแลกเปลี่ยน (Guijarro 2009; Hall และ Koukoulas 2008; Van der Veer และมายา 2008). (4) การทำงานร่วมกันขององค์กรที่เกี่ยวข้องกับ ความสามารถในการสำเร็จความใคร่-nizations ได้อย่างมีประสิทธิภาพในการติดต่อสื่อสารและการถ่ายโอน meaningfuldata (ข้อมูล) แม้จะมีการใช้ความหลากหลายของระบบ Informa-การกว่าชนิดที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญของโครงสร้างพื้นฐานที่อาจจะอยู่ในภูมิภาคต่างๆและการทำงานร่วมกัน cultures.Organizational อาศัยระหว่างการทำงานที่ประสบความสำเร็จ ของเทคนิคประโยคและด้านความหมาย (Gionis, et al, 2007A. Rezaei และคณะ, 2014b;. แวนเดอร์เวี andWiles 2008) ดังนั้นในฐานะที่เป็นแนวคิดหลายมิติ canbe การทำงานร่วมกันมองจากมุมมองต่าง ๆ นานาและเดินทิศทาง fromvarious ( Rezaei และ Shams, 2008b) isnecessary กรอบที่จะคืนดีมุมมองเหล่านี้แนวทางและ Direc-tions ซึ่งจะแตกต่างกันบ่อย นอกจากนี้กรอบเป็นเครื่องมือ apractical สำหรับการเปรียบเทียบแนวคิดหลักการวิธีการ stan-Dards และรูปแบบในดินแดนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การทำงานร่วมกัน frameworkis เฉพาะกลไกสำหรับการเปิดใช้ betweenentities การทำงานร่วมกันที่ร่วมกันไล่ตามวัตถุประสงค์ (Javanbakht et al, 2008;. Kajan, 2011; Kuziemsky และเวเบอร์-Jahnke 2009; Rezaei andShams, 2008a) ดังนั้นการทำงานร่วมกันจะต้องได้รับการยอมรับ andconveyed ผ่านกรอบ (Chen, 2009; Legner และ Wende 2006) ได้โดยง่ายกรอบการทำงานร่วมกันในยุโรปกำหนดกรอบ interoper ความสามารถดังนี้: "canbe กรอบการทำงานร่วมกันกำหนดเป็นชุดของมาตรฐานและแนวทางที่จะอธิบาย theway ในการที่องค์กรได้ตกลงหรือควรยอมรับการระหว่างการกระทำกับคนอื่น ๆ กรอบการทำงานร่วมกันจึงไม่ใช่เอกสารแบบคงที่และอาจจะต้องมีการปรับตัวในช่วงเวลา astechnologies

Results (Thai) 3:

ปัญหาคิดเป็น 40% ของค่าใช้จ่ายในโครงการไอซีทีส่วนใหญ่ ofleading อุตสาหกรรมการผลิต ( kerravala , 2002 ) ซึ่งต้องใช้ความละเอียดในการบรรลุหลาย distinctlevels . ตาม คาร์นีย์ และ Oberndorf ( 2004 ) , เฉิน ( 2006 ) , denormalisation และ f ü r normung ( 2011 ) , เฮลเยอร์ ( 1995 ) , kasunic andanderson ( 2004 ) , Levine et al . ( 2003 ) , มอร์ริส et al . ( 2004b ) มั๊ง ( 2002 )มีอยู่สี่ระดับระหว่างกัน การ interoperabilitylevels เป็นเทคนิค ไวยากรณ์ ความหมาย และองค์การระหว่างงาน .( 1 ) วิธีการทางเทคนิคได้ amongcommunications –ระบบอิเล็กทรอนิกส์ หรือรายการ ofcommunications –อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เมื่อ orinformation บริการไม่สามารถแลกเปลี่ยนโดยตรง และ satisfactorilybetween พวกเขาและผู้ใช้ของพวกเขา ( novakouski และ Lewis , 2012 ) ในการอ้างอิงถึงกรณีเฉพาะ หรือกำหนดระดับต่างๆ ( Kinder , 2003 ; kosanke , 2006 )เทคนิคภายในงานโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับฮาร์ดแวร์ / ส่วนประกอบซอฟต์แวร์ ระบบ และแพลตฟอร์มที่ช่วยให้เครื่องสื่อสารเครื่อง ประเภทนี้ สามารถ oftenfocuses บนโปรโตคอลการสื่อสารและ infrastructurerequired สำหรับโปรโตคอลฟังก์ชัน ( rezaei et al . , 2013 ; แวน เดอ เวียร์ ไวเลส และ พ.ศ. 2551 )( 2 ) การปฏิบัติการ หมายถึง ความสามารถในการ exchangedata . ซึ่งประโยคทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับ dataformats . ข้อความโอนโดย protocolsshould การสื่อสารมีรูปแบบชัดเจน และการเข้ารหัส ถ้า onlyin แบบฟอร์มตารางที่บิต ( rezaei et al . , 2014a ; แวน เดอ เวียร์ andwiles , 2008 )( 3 ) คำซึ่งหมายถึงความสามารถในการ operateon ข้อมูลตามตกลงอรรถศาสตร์ ( ลูอิส andwrage , 2006 ) ความหมายคือปกติ ซึ่งมีความสัมพันธ์กับความหมายของเนื้อหา และเกี่ยวข้องกับมนุษย์ค่อนข้าง thanmachine ตีความเนื้อหานี้ ดังนั้นระดับ atthis ร่วมกันแสดงความเข้าใจร่วมกันมีอยู่ betweenpeople เกี่ยวกับความหมายของข้อมูล ( ข้อมูล ) การแลกเปลี่ยน ( guijarro , 2009 ; Hall และ koukoulas , 2008 ; แวน เดอ เวียร์ ไวเลส และ พ.ศ. 2551 )( 4 ) องค์กรซึ่งเกี่ยวข้องกับความสามารถ หรือ nizations มีประสิทธิภาพในการสื่อสารและถ่ายทอด meaningfuldata ( ข้อมูล ) แม้จะมีการใช้ความหลากหลายของระบบ Informa tion กว่าชนิดแตกต่างกันของโครงสร้าง อาจจะข้ามขอบเขตทางภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมต่างๆองค์การที่ประสบความสำเร็จร่วมกัน อาศัยระหว่างงานของทางไวยากรณ์ และด้านความหมาย ( gionis et al . , 2007a ; rezaei et al . , 2014b ; แวน เดอ เวียร์ andwiles 2008 ) จึงเป็นแนวคิดแบบพหุมิติ ซึ่งสามารถดูได้จากมุมมองที่มากมายและเดินจากเส้นทาง ( rezaei และ Shams , 2008b ) .กรอบผลิตกระทบเหล่านี้มุมมอง แนวทาง และทิศทาง tions ซึ่งมักแตกต่างกัน นอกจากนี้ กรอบเป็นเครื่องมือ apractical สำหรับการเปรียบเทียบแนวคิด หลักการ วิธีการ สแตน dards , และรูปแบบในขอบเขตเฉพาะซึ่ง frameworkis เฉพาะกลไกสำหรับเปิดหรือ betweenentities ที่ร่วมกันติดตามวัตถุประสงค์ ( javanbakht et al . , 2008 ; kajan 2011 ; และ kuziemsky เวเบอร์ jahnke , 2009 ; rezaei andshams 2008a , ) ดังนั้น การปฏิบัติจะต้องได้รับการยอมรับ andconveyed ผ่านกรอบ ( เฉิน , 2009 ; และ legner Wende , 2006 )กรอบระหว่างยุโรป interoper ความสามารถกำหนดกรอบดังนี้ : " กรอบซึ่งสามารถกำหนดเป็นชุดของมาตรฐานและแนวทางที่อธิบายถึงแนวทางที่องค์กรต่างๆ ที่ได้ตกลงกัน หรือควรตกลงกับ อินเตอร์ แสดงกับแต่ละอื่น ๆ ซึ่งเป็นกรอบจึงไม่คงที่ และอาจจะต้องมีการดัดแปลงเอกสาร astechnologies ตลอดเวลา