Fuentes and Carlsson-Kanyama (2006)

Fuentes and Carlsson-Kanyama (2006) consider that even if detailed information was made available, with regard to resource use and emissions during product life cycles, it would not influence the decisions of consumers to any significant extent, though possibly this may be mediated by the way that the information is presented. One such method of labelling is the Carbon Trust’s Carbon Reduction Labelling Scheme (Carbon Trust, 2010). This scheme labels products in terms of their carbon emissions, and has been taken up by companies such as Boots, Tesco, HBOS, Innocent and Walkers. There is no reason why good practice from these organisations could not lead to a scheme that could be rolled out within the catering and events sector

Results (Thai) 1:

Fuentes และ Carlsson-Kanyama (2006) พิจารณาว่า แม้ละเอียดทำว่าง เกี่ยวกับการใช้ทรัพยากรและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ มันจะมีผลต่อการตัดสินใจของผู้บริโภคในกรณีสำคัญใด ๆ แต่อาจนี้อาจถูก mediated โดยวิธีการที่มีการนำเสนอข้อมูล วิธีดังกล่าวหนึ่งของฉลากคือ ใจของคาร์บอนคาร์บอนลดฉลากโครงร่าง (คาร์บอนเชื่อถือ 2010) นี้สร้างป้ายชื่อผลิตภัณฑ์ในแง่ของการปล่อยก๊าซคาร์บอนของพวกเขา และได้ดำเนินการขึ้น โดยบริษัทเช่นรองเท้า เทสโก้ HBOS อินโนเซนต์ และเดิน มีเหตุผลทำไมปฏิบัติที่ดีจากองค์กรเหล่านี้อาจไม่ทำแผนที่สามารถรีดออกได้ภายในภาคการบริการและกิจกรรม

Results (Thai) 2:

ฟูและคาร์ลสัน-Kanyama (2006) พิจารณาว่าแม้ว่าข้อมูลรายละเอียดได้รับการทำใช้ได้ในเรื่องเกี่ยวกับการใช้ทรัพยากรและการปล่อยมลพิษในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ที่มีก็จะไม่มีผลต่อการตัดสินใจของผู้บริโภคที่มีขอบเขตที่สำคัญใด ๆ แต่อาจเป็นไปได้นี้อาจจะไกล่เกลี่ยโดย วิธีการที่ว่าข้อมูลที่จะนำเสนอ วิธีการหนึ่งของการติดฉลากดังกล่าวเป็นความน่าเชื่อถือของคาร์บอนคาร์บอนลดการติดฉลากโครงการ (Carbon Trust, 2010) โครงการนี​​้ฉลากผลิตภัณฑ์ในแง่ของการปล่อยก๊าซคาร์บอนของพวกเขาและได้รับการถ่ายขึ้นโดย บริษัท เช่นบู๊ทส์, เทสโก้ HBOS ไร้เดียงสาและวอล์กเกอร์ ไม่มีเหตุผลใดที่การปฏิบัติที่ดีจากองค์กรเหล่านี้ไม่สามารถนำไปสู่​​โครงการที่สามารถรีดออกภายในเลี้ยงและภาคเหตุการณ์ไม่เป็น

Results (Thai) 3:

ฟูเอนเตส และ คาร์ลส์สัน kanyama ( 2006 ) พิจารณาว่า ถ้าข้อมูลได้ให้บริการเกี่ยวกับการใช้ทรัพยากรและพลังงานในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์จะไม่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้บริโภคใด ๆที่มีขอบเขต แต่อาจนี้อาจจะผ่านโดยวิธีการที่ข้อมูลจะถูกนำเสนอวิธีหนึ่ง เช่น การติดฉลากเป็นคาร์บอนไว้ใจฉลากลดคาร์บอน ( Carbon โครงการเชื่อ , 2010 ) นี้รูปแบบฉลากผลิตภัณฑ์ในแง่ของการปล่อยก๊าซคาร์บอนของพวกเขา และได้ถูกนำขึ้นโดย บริษัท เช่นรองเท้า , TESCO , HBOS , บริสุทธิ์และวิเศษไม่มีเหตุผลว่าทำไมปฏิบัติที่ดีจากองค์กรเหล่านี้ไม่สามารถนำโครงการที่อาจจะรีดออกในภาคอาหารและเหตุการณ์