Silently, Maya returns the letter i

Silently, Maya returns the letter into the envelope carefully, and puts it on the desk. Masumi, who has been watching her read the letter and take this behavior, suddenly regrets having written the letter. He is almost worried sick, when Maya starts speaking.
"Hayami-san, I am sorry. Unwillingly I also kept a secret from you."
She paused, and he felt that it was the cue for him to come into the stage. Maya was still looking away in the direction of the desk, but when she heard the man's footsteps, she looked at him with tearful eyes and a damp face. Slowly, but then quickly she left the spot and embraced him.
"I already knew that you were the purple rose, and I am truly happy, from the bottom of my heart, that it is you."
"Maya..."
"My daddy long legs. I always imagined you to be so far, and yet you were always beside me, always helping me, although I was unbearably dull to realize it. I cannot describe how sorry I am."
"Do not be sorry, there is nothing for you to be sorry about."
"Hayami-san, if this was a normal story, I should say that I love you, but I must refrain from using such a word, because what I feel is more than love. I wish we could just become one person and never be separated again."
Maya looks up at Masumi and says,
"My love is that of Akoya, and you are my Isshin, Hayami-san."
With nothing to say but too much to feel, Masumi lowers himself and gives Maya a tender kiss.

- End of my useless daydream -

I actually can't believe I wrote this, and made it alive even, because under normal circumstances such a lovey-dovey story would make my brain disintegrate and my stomach vomit. I am allergic to love, and I am a pessimist. Yet for some reason I seem to be selectively allergic, because this Glass Mask, though very romantic and dramatic, does not cause in me distasteful feelings like for example a manga like Mishonen Produce or (at multiple points) Boys over Flowers. I am sorry to people who like these manga, but that doesn't include me. But returning to my topic, seriously when will I ever read the true vol. 50 .･ﾟ･(ﾉд`)ﾟ･.

Results (Thai) 1:

เงียบ มายากลับตัวอักษรลงในซองจดหมายอย่างระมัดระวัง และวางลงบนโต๊ะ เปรย ที่มีการดูเธออ่านตัวอักษร และนำลักษณะการทำงานนี้ ก็ความเสียใจการเขียนตัวอักษร เขาเป็นเกือบกังวลป่วย เมื่อมายาเริ่มพูด"Hayami ซัง ขอโทษ ไม่เต็มใจผมยังเก็บไว้เป็นความลับจากคุณ"เธอหยุดชั่วคราว และเขารู้สึกว่า มันเป็นสัญลักษณ์สำหรับเขาที่จะเข้ามาในเวที มายายังคงมองออกไปในทิศทางของแผนก แต่เมื่อเธอได้ยินรอยเท้าของชายคนนั้น เธอมองเขาตา tearful และใบหน้าที่เปียกชื้น ช้า แต่แล้วเธอซ้ายจุด และกอดเขา"ฉันรู้แล้วว่า คุณกุหลาบสีม่วง และฉันมีความสุขอย่างแท้จริง จากด้านล่างของหัวใจของฉัน ก็คุณ""มายา..."พ่อยาวขา ฉันคิดเสมอคุณจะมาก และยัง คุณมีเสมอข้างฉัน ช่วยฉัน แต่น่าเบื่อเหลือทนจะตระหนักถึงมัน ฉันไม่สามารถอธิบายวิธีขอโทษ""ไม่ต้องขออภัย ไม่มีอะไรต้องขออภัยเกี่ยวกับ""Hayami ซัง ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติ ผมควรพูดว่า ผมรักคุณ แต่ฉันต้องงดใช้คำดังกล่าว เพราะสิ่งที่ผมรู้สึกเป็นมากกว่าความรัก ใจเราก็อาจกลายเป็นคน และไม่สามารถแยกออกอีก "ค้นหาที่เปรยมายา และพูด ว่า"รักของฉันเป็นของเงาวาวกว่า และคุณมี Isshin ของฉัน Hayami-ซาน"มีอะไรจะพูดแต่มากเกินไปจะรู้สึก เปรยลดตัวเอง และทำให้มายาชำระเงินจูบ-เดย์ดรีมของฉันไร้ประโยชน์ - สิ้นผมจริงไม่เชื่อว่า ผมเขียนนี้ และทำให้มันมีชีวิตได้ เนื่องจากภายใต้สถานการณ์ปกติ เรื่อง lovey-dovey จะทำให้สมองของฉันสลายและท้องของฉันอาเจียน ฉันแพ้รัก และฉันเป็น pessimist ยัง เหตุผลบางอย่าง ฉันดูเหมือนจะเลือกแพ้ เนื่องจากนี้หน้ากากแก้ว ว่าโรแมนติกมาก และน่า ทึ่ง ไม่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ควรเช่นตัวการ์ตูน เช่น ผลิต Mishonen หรือ (จุดหลาย) ดวง ฉันขอโทษคนที่ชอบการ์ตูนเหล่านี้ แต่ที่ไม่มีฉัน แต่กลับไปหัวข้อของฉัน อย่างจริงจังเมื่อจะเคยอ่านฉบับจริง 50. ･゚･(ノд')゚･

Results (Thai) 2:

เงียบมายาส่งกลับตัวอักษรลงในซองจดหมายอย่างรอบคอบและทำให้มันอยู่บนโต๊ะ Masumi ที่ได้รับการเฝ้าดูเธออ่านจดหมายและใช้พฤติกรรมนี้ก็รู้สึกเสียใจที่มีการเขียนตัวอักษร เขาเป็นห่วงเกือบป่วยเมื่อมายาเริ่มพูด.
"Hayami ซังฉันขอโทษ. ไม่เต็มใจฉันยังเก็บเป็นความลับจากคุณ."
เธอหยุดชั่วคราวและเขารู้สึกว่ามันเป็นคิวสำหรับเขาที่จะเข้ามาในเวที มายายังคงมองไปในทิศทางของโต๊ะ แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของชายคนที่เธอมองมาที่เขาด้วยสายตาร้องไห้และใบหน้าที่เปียกชื้น ช้า แต่แล้วอย่างรวดเร็วเธอออกจากจุดและกอดเขา.
"ฉันรู้แล้วว่าคุณเป็นดอกกุหลาบสีม่วงและผมมีความสุขอย่างแท้จริงจากด้านล่างของหัวใจของฉันว่ามันเป็นคุณ."
"มายา ... "
" ขายาวของฉันพ่อ. ฉันคิดอยู่เสมอว่าคุณจะเป็นเพื่อให้ห่างไกลและยังให้คุณได้เสมอข้างฉันเสมอช่วยฉัน แต่ฉันก็เหลือทนหมองคล้ำจะตระหนักถึงมัน. ฉันไม่สามารถอธิบายวิธีการขอโทษฉัน. "
" ไม่ต้องขอโทษ มีอะไรที่คุณจะต้องเสียใจเกี่ยวกับ. "
" Hayami ซังถ้านี้เป็นเรื่องปกติผมควรจะพูดว่าฉันรักเธอ แต่ผมต้องละเว้นจากการใช้คำดังกล่าวเพราะสิ่งที่ฉันรู้สึกเป็นมากกว่าความรัก ฉันหวังว่าเราก็อาจจะกลายเป็นคนคนหนึ่งและไม่เคยได้รับการแยกออกจากกันอีกครั้ง ".
มายามองขึ้นไปที่ Masumi และกล่าวว่า
" ความรักของฉันเป็นที่ของ Akoya และคุณ Isshin, Hayami ซังของฉัน. "
มีอะไรจะพูด แต่มากเกินไปที่จะ รู้สึก Masumi ลดตัวเองและให้ยาจูบอ่อนโยน.

- สิ้นสุด Daydream ไร้ประโยชน์ของฉัน -

ที่จริงผมไม่สามารถเชื่อว่าฉันเขียนนี้และทำให้มันมีชีวิตอยู่แม้เพราะภายใต้สถานการณ์ปกติดังกล่าวเป็นเรื่องที่ Lovey-Dovey จะทำให้สมองของฉันแตกสลาย และอาเจียนท้องของฉัน ผมแพ้รักและผมโลกในแง่ร้าย แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ฉันดูเหมือนจะแพ้การคัดเลือกเพราะหน้ากากแก้วนี้แม้ว่าโรแมนติกมากและน่าทึ่งไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกในตัวผมที่น่ารังเกียจอย่างเช่นมังงะเหมือน Mishonen ผลิตหรือ (หลายจุด) Boys Over Flowers ฉันขอโทษที่คนที่ชอบการ์ตูนเหล่านี้ แต่ที่ไม่รวมฉัน แต่กลับไปที่หัวข้อของฉันอย่างจริงจังเมื่อฉันจะเคยอ่านฉบับจริง 50. ·゚· (ノд`)゚·

Results (Thai) 3:

เงียบมายาคืนจดหมายในซองอย่างระมัดระวัง และก็วางมันไว้บนโต๊ะ มา ใครได้มองเธออ่านจดหมายและใช้พฤติกรรมนี้ก็จะต้องเขียนจดหมาย เขาเกือบจะเป็นกังวล เมื่อมายาเริ่มพูด" ฮายามิ ซัง ผมขอโทษ นี้แหละ ผมยังเก็บเป็นความลับจากคุณ”เธอนิ่ง เขารู้สึกว่ามันเป็นคิวที่เขาเข้ามาในเวที มายายังมองไปในทิศทางของโต๊ะ แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของชายหนุ่ม เธอมองเขาด้วยสายตาและใบหน้าที่ชื้นน้ำตา . ช้าๆ แต่แล้วเธอก็ออกจากจุด และโอบกอดเขา" ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณเป็นกุหลาบสีม่วง และผมมีความสุขจริงๆ จากด้านล่างของหัวใจของฉันที่เป็นคุณ”" มายา . . . . . . . "" พ่อขายาว ฉันคิดอยู่เสมอว่าคุณเป็นเพื่อให้ห่างไกล แต่เธอคอยอยู่เคียงข้างฉัน ช่วยฉันเสมอ แต่ฉันก็ทำให้น่าเบื่อที่จะเข้าใจมัน ฉันก็ไม่สามารถอธิบายได้ว่าขอโทษ . "" ไม่ต้องขอโทษ ไม่มีอะไรให้คุณต้องขอโทษ . "" ฮายามิ ซัง ถ้านี่เป็นเรื่องปกติ ผมควรจะบอกว่า ผมรักเธอ แต่ผมต้องงดการใช้คำพูด เพราะผมรู้สึกว่าเป็นมากกว่ารัก ฉันแค่อยากให้เราเป็นคนหนึ่ง และไม่เคยแยกจากกันอีก "มายามองดูมาและพูดว่า" ความรักของเพชร และคุณ isshin ของฉัน ฮายามิ ซัง "ไม่มีอะไรจะพูด แต่มากเกินไปที่จะรู้สึก มาเอาเอง และให้ มายะ จูบอ่อนโยน .- จบ - ฝันกลางวันไร้สาระของฉันที่จริงผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเขียนนี้และทำให้มันมีชีวิตอยู่ได้ เพราะภายใต้สถานการณ์ปกติ เช่น แฟนกัน เรื่องราวที่ทำให้สมองของฉันสลายและอาเจียน ท้องของฉัน ผมแพ้รัก ผมมองโลกในแง่ร้าย แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างผมดูเหมือนจะแพ้เลือก เพราะกระจกหน้ากาก แต่โรแมนติกมากและละครไม่ได้ทำให้ฉันน่าสมเพช ความรู้สึกเหมือนตัวอย่างการ์ตูนเหมือน mishonen ผลิตหรือ ( หลายจุด ) F4 . ขอโทษคนที่ชอบการ์ตูน แต่นั่นคงไม่รวมผม แต่กลับไปหัวข้อของฉัน อย่างจริงจัง เมื่อผมจะเคยอ่านจริง เล่มที่ 50 ･ﾟ･ ( ﾉд ` ) ﾟ･ .