ABC in restaurantsABC is one of the

ABC in restaurants
ABC is one of the most important innovations in the field of cost and management accounting (Bjornenak and Mitchell, 1999;Bjornenak, 1997). ABC systems use a two‐stage approach that is similar to the structure of traditional cost systems, such as job order costing and process costing. Traditional costing systems use actual departments or cost centres for accumulating and redistributing costs, while ABC systems use activities for this purpose. Thus, instead of asking how to allocate a service department expense to a production department, the ABC system designer requests a list of performed activities by the service department's resources. The resource expenses are assigned on the one hand to the number of required activities and on the other hand on the former's usage to perform these activities (Atkinson et al., 2001; Garrison and Noreen, 2000).
The usefulness of ABC in the financial performance of firms has been explored in the literature. Cagwin and Bouwman (2002) use confirmatory factor analysis and structural equation modelling to investigate whether the use of ABC is associated with improved financial performance. Results show that:
[…] there is a positive association between ABC and improvement in ROI when ABC is used concurrently with other strategic initiatives, when implemented in complex and diverse firms, when used in environments where costs are relatively important, and when there are limited numbers of intra‐company transactions (Cagwin and Bouwman, 2002).
To this end Kaplan and Cooper (1998) suggest that service companies are ideal candidates for ABC. One reason for this is that in the services industry a great percentage of total cost is labour cost and processes are highly variant (Kostakis et al., 2008). Studies have shown the possible use and potential benefits of ABC in THE HOTEL industry (Kostakis et al., 2011; Berts and Kock, 1995;Noone and Griffin, 1999). New techniques assisting large‐scale ABC implementation have also been developed in recent years (Kaplan and Anderson, 2004).
The restaurant industry is facing great challenges today, mainly due to the highly competitive environment and the diverse needs of the customers. Restaurants have to achieve a balance between serving these needs, and pricing their menu items to achieve adequate profitability levels (Raab et al., 2009). Traditional costing systems and simplistic pricing approaches were very popular within the restaurant industry. Overhead cost and operating expenses were usually excluded and prices were a function of food cost, as well as customer demand, historical prices and other factors. This method has the evident disadvantage of leading to misleading information about individual menu items. Research has revealed the significance of labour and energy costs in restaurants (Chan and Au, 1998). This study also revealed that restaurants are labour intensive with labour cost representing a great share of total operating cost.
Although restaurant managers usually are able to monitor their customer's needs, a study conducted by Raab and Mayer (2003)shows that most of them do not know the true profitability of their various menu items. This study also reveals that although some restaurant managers trace a portion of undistributed operating costs to their menus, the restaurant industry in general does not allocate overhead costs to menu items.
Studies in cost and management accounting in the restaurant industry demonstrate the potential benefits of the use of ABC in their operations. Raab et al. (2005) applied an adapted ABC model developed by Cooper (1989) in a buffet‐style restaurant in HONG KONG . ABC was able to gain insights about the operating profit margins of individual menu items. ABC has also been applied to a major quick service restaurant chain (Annaraud et al., 2008). A study conducted by Raab and Mayer (2007) combines ME with ABC in restaurants, using direct observation to calculate the percentage of time an employee spends on an activity, whileRaab et al. (2009) incorporate PF analysis to compare traditional ME approach (contribution margin‐CM based) with ME and ABC (ABC/ME) approach. This model also used observation as means of allocating labour cost to individual menu items. Recent studies provide empirical evidence of the current general trends regarding the practical consideration, adoption, and use of ABC in the hospitality industry (Pavlatos and Paggios, 2009).
The presented methodology aims at overcoming the drawbacks of using observation and similar methods of estimating cost drivers to allocate operating cost to menu items, thus attempting more accurate cost estimation in the restaurant industry. Given that some cost drivers are difficult to calculate, even when observation techniques are employed, this study demonstrates a new method that allows the user to calculate all cost drivers that are included in an ABC model.
Methods for estimating cost drivers
ABC is a methodology used to allocate overhead costs effectively. Dunn and Brooks (1990) and Noon and Griffin (1999) discuss the steps involved in the design of ABC systems in HOTELS : identifying activities, assigning costs‐to‐cost pools, selecting appropriate cost drivers for assessing the cost of activities to cost objects and assigning the cost of the activities to services and to customers. Thus, ABC is a two‐stage approach. In the first phase, resource costs are mapped to activities through resource cost drivers, taking into consideration the resources required by each performed activity. In the second phase, activity costs are mapped to the cost objects that use these activities, by means of activity cost drivers. During the two stages of the aforementioned methodology, relevant data might not be available.
One such example is the time spent by employees in performing various activities. These data include the level of every activity's usage within the production sector of the final products, and/or services and needs to be estimated (Wieserma, 1995). The restaurant industry numbers hundreds of activities, such as setup, cleaning, cooking, taking orders, etc. Defining the appropriate cost drivers and calculating them accurately is essential, in order to achieve high accuracy of total cost. To deal with the problem of lack of data, three levels of data accuracy can be used to estimate the proportions and levels stated above: educated guess, systematic appraisal and collection of real data.
When real data are not available and cannot be obtained or when they are very expensive to obtain, the method of educated guess is used. This method uses experts' opinions to gather data, which are then put together to form estimates. Clearly, the method of educated guess is time‐effective. However, as Anderson and Kaplan (2007) point out a subtle and serious problem arises from the interview and survey process itself. They suggested that when people estimate how much time they spent on a list of activities, they report percentages that add up to 100 percent and do not record much idle or unused time. Therefore, almost all ABC systems calculate cost driver rates assuming that resources work at full capacity, making cost estimates less accurate. Second, the systematic appraisal method uses quantitative approaches to obtain proportions, such as analytic hierarchical processing. This method offers a higher degree of accuracy. However, personnel with analytical skills and specialised computer software are needed; moreover, the method requires much computational time. Finally, the actual data collection (ADC) method requires systematic data sampling, followed by analysis of data using statistical methods. The main drawback of this method is the high cost associated with its implementation.
This study aims at overcoming the drawbacks of the three methods of estimating cost drivers, by introducing a new model based on the integration of discrete‐event simulation and ARM in an ABC context in restaurants. The method can be proved particularly useful, as it models process variability through the simulation of cost drivers. Moreover, it uses data mining to extract associations between cost drivers that are easy to estimate and cost drivers that are either difficult or time consuming to estimate. The association rules will lead to the estimation of the values of the cost drivers that were difficult to calculate before. The proposed methodology complements the three methods of estimating cost drivers, namely educated guess, systematic appraisal and ADC, rather that substituting them.

Results (Thai) 1:

ABC ในร้านอาหาร
ABC เป็นหนึ่งในนวัตกรรมที่สำคัญที่สุดในฟิลด์ต้นทุนและบัญชีบริหาร (Bjornenak และ Mitchell, 1999Bjornenak, 1997) ระบบ ABC ใช้วิธี two‐stage ที่คล้ายกับโครงสร้างของระบบต้นทุนแบบดั้งเดิม การคิดต้นทุนใบสั่งงานและประมวลผลการคำนวณต้นทุน ระบบการคิดต้นทุนแบบดั้งเดิมใช้จริงแผนก หรือต้นทุนศูนย์หลัง และ redistributing ทุน ในขณะที่ระบบ ABC ใช้กิจกรรมสำหรับวัตถุประสงค์นี้ ดังนั้น แทนที่จะถามวิธีการปันส่วนค่าใช้จ่ายแผนกบริการแผนกผลิต แบบระบบ ABC ขอรายการของกิจกรรมที่ดำเนินการ โดยฝ่ายบริการทรัพยากร ค่าใช้จ่ายทรัพยากรถูกกำหนดให้คงกับหมายเลข ของกิจกรรมที่จำเป็น และ ในทางกลับกันการใช้ของเดิมทำกิจกรรมเหล่านี้ (อันดับและ al., 2001 Garrison และ Noreen, 2000) .
ความมีประโยชน์ของ ABC ในประสิทธิภาพทางการเงินของบริษัทมีการสำรวจในวรรณคดี Cagwin และ Bouwman (2002) ใช้วิเคราะห์ปัจจัยเสร็จและสมการโครงสร้างแบบจำลองการตรวจสอบว่าการใช้ ABC เกี่ยวข้องกับปรับปรุงประสิทธิภาพทางการเงิน ผลลัพธ์แสดงว่า:
[...] มีจะความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง ABC และปรับปรุงในร้อย ABC ใช้พร้อมกันกับการริเริ่มเชิงกลยุทธ์อื่น ๆ เมื่อนำมาใช้ในบริษัทที่ซับซ้อน และหลากหลาย เมื่อใช้ในสภาพแวดล้อมค่อนข้างสำคัญต้นทุน และ เมื่อมีการจำกัดจำนวนธุรกรรม intra‐company (Cagwin และ Bouwman, 2002) .
นี้จบ Kaplan และคูเปอร์ (1998) แนะนำว่า บริษัทที่ให้บริการเหมาะสมสำหรับ ABC เหตุผลหนึ่งคือ ในอุตสาหกรรมบริการ ดีเปอร์เซ็นต์ของต้นทุนรวมคือ ต้นทุนแรงงาน และกระบวนการที่มีตัวแปรสูง (Kostakis et al., 2008) การศึกษาได้แสดงไปใช้และเกิดประโยชน์ของ ABC ในอุตสาหกรรมโรงแรมเดอะ (Kostakis et al., 2011 Berts และ Kock, 1995Noone กกริฟฟอน 1999) เทคนิคใหม่ที่ช่วยนำ ABC large‐scale ได้ถูกพัฒนาในปีที่ผ่านมา (Kaplan และแอนเดอร์สัน 2004) .
อุตสาหกรรมอาหารจะหันความท้าทายดีวันนี้ ส่วนใหญ่เนื่องจากสภาพแวดล้อมการแข่งขันและความต้องการหลากหลายของลูกค้า มีร้านอาหารเพื่อให้เกิดสมดุลระหว่างความต้องการเหล่านี้ การให้บริการ และราคาของเมนูเพื่อให้ระดับผลกำไรที่เพียงพอ (Raab et al., 2009) ระบบการคิดต้นทุนแบบดั้งเดิมและวิธีง่าย ๆ ราคาถูกเป็นที่นิยมมากในอุตสาหกรรมอาหาร ค่าใช้จ่ายและค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานได้มักจะถูกแยกออก และฟังก์ชันต้นทุน ความต้องการลูกค้า ราคาอดีต และปัจจัยอื่น ๆ ของอาหารได้ วิธีนี้มีข้อเสียของการนำข้อมูลความเข้าใจผิดเกี่ยวกับแต่ละเมนูเห็นได้ชัด งานวิจัยได้เปิดเผยถึงความสำคัญของต้นทุนแรงงานและพลังงานในอาหาร (จันทร์และ Au, 1998) การศึกษานี้ยังเปิดเผยว่า ร้านเป็นเร่งรัดแรงงาน มีต้นทุนแรงงานแทนหุ้นที่ดีของผลรวมต้นทุนการดำเนินงาน
ถึงแม้ว่าผู้จัดการร้านอาหารมักจะต้องตรวจสอบความต้องการของลูกค้า การศึกษาที่ดำเนินการ โดย Raab และเมเยอร์ (2003) แสดงว่า ส่วนใหญ่จะไม่ทราบผลกำไรจริงของเมนูต่าง ๆ ของพวกเขา การศึกษานี้ยังพบที่ถึงแม้ว่าผู้จัดการร้านอาหารบางส่วนของต้นทุนดำเนินงานไม่ได้กระจายของเมนู การสืบค้นกลับ อุตสาหกรรมร้านอาหารโดยทั่วไปไม่จัดสรรจ่ายให้รายการเมนู
ศึกษาต้นทุนและบัญชีบริหารในอุตสาหกรรมร้านอาหารแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ที่มีศักยภาพการใช้ ABC ในการดำเนินงาน Raab และ al. (2005) ใช้แบบจำลอง ABC ดัดแปลงพัฒนา โดยคูเปอร์ (1989) ใน buffet‐style ร้านอาหารในฮ่องกง ABC ได้รับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับกำไรดำเนินงานของแต่ละเมนู นอกจากนี้ยังมีการใช้ ABC กับห่วงโซ่ของร้านอาหารบริการด่วนที่สำคัญ (Annaraud et al., 2008) การศึกษาที่ดำเนินการ โดย Raab และเมเยอร์ (2007) รวมฉัน ด้วย ABC ในร้านอาหาร ใช้การสังเกตโดยตรงเพื่อคำนวณเปอร์เซ็นต์ของเวลาที่พนักงานใช้ในกิจกรรม whileRaab et al (2009) incorporate PF วิเคราะห์การเปรียบเทียบแบบฉันวิธี (สัดส่วน margin‐CM อยู่) กับฉันและ ABC (ABC / ฉัน) วิธีการ รุ่นนี้ยังใช้การสังเกตเป็นหมายถึงการปันส่วนต้นทุนแรงงานแต่ละเมนู การศึกษาล่าสุดแสดงหลักฐานประจักษ์ของใหม่ ๆ ทั่วไปที่เกี่ยวกับการปฏิบัติพิจารณา ยอมรับ และใช้ในอุตสาหกรรม (Pavlatos และ Paggios, 2009) ABC.
วิธีนำเสนอมีวัตถุประสงค์เพื่อขจัดหมดสิ้นข้อเสียของการใช้การสังเกตและวิธีคล้ายการประเมินโปรแกรมควบคุมต้นทุนการปันส่วนต้นทุนการดำเนินงานรายการเมนู จึง พยายามที่ถูกต้องมากกว่าต้นทุนประเมินในอุตสาหกรรมอาหาร ระบุว่าโปรแกรมควบคุมต้นทุนบางอย่างยากต่อการคำนวณ แม้เมื่อเทคนิคการสังเกตว่าจ้าง การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงวิธีใหม่ที่ช่วยให้ผู้ใช้สามารถควบคุมต้นทุนทั้งหมดที่อยู่ในแบบจำลอง ABC มีการคำนวณ
วิธีการสำหรับการประเมินต้นทุนควบคุม
ABC เป็นวิธีที่ใช้ในการปันส่วนต้นทุนการผลิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดันน์ และบรู๊คส์ (1990) และเที่ยง และกริฟฟอน (1999) กล่าวถึงขั้นตอนเกี่ยวข้องในการออกแบบระบบ ABC ในโรงแรม: ระบุกิจกรรม การกำหนด costs‐to‐cost สระว่ายน้ำ การเลือกที่เหมาะสมต้นทุนโปรแกรมควบคุมสำหรับการประเมินต้นทุนกิจกรรมต้นทุนวัตถุ และกำหนดต้นทุนของกิจกรรม การบริการ และลูกค้า ดังนั้น ABC เป็นวิธีการ two‐stage ในระยะแรก แมปทรัพยากรต้นทุนกิจกรรมผ่านโปรแกรมควบคุมต้นทุนทรัพยากร โดยคำนึงถึงทรัพยากรที่จำเป็น โดยแต่ละกิจกรรมดำเนินการ ในระยะที่สอง ต้นทุนกิจกรรมถูกแม็ปกับวัตถุต้นทุนที่ใช้กิจกรรมเหล่านี้ โดยใช้โปรแกรมควบคุมต้นทุนกิจกรรม ในระหว่างขั้นตอนสองของวิธีดังกล่าว ข้อมูลที่เกี่ยวข้องอาจไม่พร้อมใช้งาน.
อย่างหนึ่งคือ เวลาที่ใช้พนักงานในการทำกิจกรรมต่าง ๆ ได้ ข้อมูลเหล่านี้ได้แก่ระดับของการใช้งานทุกกิจกรรมภายในภาคการผลิตของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย และ/หรือบริการและต้องประเมิน (Wieserma, 1995) ร้านอาหารอุตสาหกรรมจำนวนหลายร้อยกิจกรรม ค่า ทำความสะอาด ทำ อาหาร รับสั่ง ฯลฯ การกำหนดโปรแกรมควบคุมต้นทุนที่เหมาะสม และคำนวณได้อย่างถูกต้องเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อให้ความสูงของต้นทุนรวม การจัดการกับปัญหาของขาดของข้อมูล สามระดับของความแม่นยำของข้อมูลสามารถใช้เพื่อประเมินสัดส่วนและระดับที่กล่าวข้างต้น: เดา ประเมินระบบ และชุดของข้อมูลจริงได้
เมื่อไม่มีข้อมูลที่แท้จริง และไม่สามารถรับ หรือ เมื่อจะแพงรับ ใช้วิธีการเดาได้ วิธีนี้ใช้ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญการรวบรวมข้อมูล ซึ่งจะใส่กันไปแบบฟอร์มประเมินแล้ว ชัดเจน วิธีการเดาเป็น time‐effective อย่างไรก็ตาม เป็นแอนเดอร์สันและ Kaplan (2007) ชี้ให้เห็น ปัญหาที่ลึกซึ้ง และรุนแรงเกิดจากกระบวนการสัมภาษณ์และการสำรวจตัวเอง พวกเขาแนะนำว่า เมื่อคนคาดคะเนว่าเวลา ที่ใช้ในรายการของกิจกรรม พวกเขารายงานเปอร์เซ็นต์ที่เพิ่มขึ้นถึง 100 เปอร์เซ็นต์ และบันทึกเวลาทำงาน หรือไม่ ดังนั้น เกือบทุกระบบ ABC คำนวณโปรแกรมควบคุมต้นทุนราคาสมมติว่าทรัพยากรทำงานเต็มกำลังการผลิต การประเมินต้นทุนที่ถูกต้องน้อยกว่า สอง วิธีการประเมินระบบใช้วิธีเชิงปริมาณเพื่อให้ได้สัดส่วน เช่นการประมวลผลลำดับคู่ วิธีนี้มีความแม่นยำในระดับที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตาม บุคลากรที่ มีทักษะวิเคราะห์และซอฟต์แวร์พิเศษจำเป็น นอกจากนี้ วิธีการต้องใช้เวลาคำนวณมาก ในที่สุด วิธีเรียกเก็บเงิน (ADC) ข้อมูลที่แท้จริงต้องการระบบข้อมูลการสุ่มตัวอย่าง ตาม ด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการทางสถิติ ข้อเสียเปรียบหลักของวิธีนี้คือ ต้นทุนสูงที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของการ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อขจัดหมดสิ้นข้อเสียวิธีที่สามการประเมินโปรแกรมควบคุมต้นทุน โดยการแนะนำแบบใหม่ที่ยึดรวม discrete‐event จำลองและแขนในการบริบท ABC ในร้าน สามารถจะพิสูจน์วิธีการประโยชน์ ตาม แบบจำลองกระบวนการสำหรับความผันผวนผ่านการจำลองโปรแกรมควบคุมต้นทุน นอกจากนี้ จะใช้การทำเหมืองข้อมูลเพื่อแยกการเชื่อมโยงระหว่างโปรแกรมควบคุมต้นทุนที่ง่ายต่อการประเมินและควบคุมต้นทุนที่ยาก หรือใช้เวลานานในการประเมิน สมาคมจะนำไปสู่การประเมินค่าโปรแกรมควบคุมต้นทุนที่ยากต่อการคำนวณก่อน วิธีการนำเสนอเสริมสามวิธีของการประเมินโปรแกรมควบคุมต้นทุน คือเดา ระบบประเมิน และ ADC แทน ที่แทนที่พวกเขา

Results (Thai) 3:

เอบีซีในร้านอาหาร
ABC เป็นหนึ่งในนวัตกรรมที่สำคัญที่สุดในด้านต้นทุนและการจัดการบัญชี ( bjornenak และมิเชล , 1999 ; bjornenak , 1997 ) ระบบ ABC ใช้สอง‐ขั้นตอนวิธีการที่คล้ายกับโครงสร้างของระบบต้นทุนแบบดั้งเดิม เช่น งานสั่งทำ และกระบวนการ ต้นทุนระบบต้นทุนแบบดั้งเดิมใช้แผนกหรือศูนย์ต้นทุนจริงและต้นทุนการกระจาย ในขณะที่ระบบ ABC ใช้กิจกรรมต่างๆเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ดังนั้น แทนที่จะถามวิธีการจัดสรรค่าใช้จ่ายไปยังแผนกบริการฝ่ายผลิต , ออกแบบระบบ ABC ขอรายชื่อทรัพยากรจัดกิจกรรมโดยแผนกบริการของทรัพยากร ค่าใช้จ่ายจะถูกกำหนดบนมือข้างหนึ่งจำนวนของกิจกรรมและในมืออื่น ๆที่จำเป็นในการใช้งานของอดีตเพื่อทำกิจกรรมเหล่านี้ ( Atkinson et al . , 2001 ; กองทหาร และนอรีน , 2000 ) .
ประโยชน์ของ ABC ในประสิทธิภาพทางการเงินของ บริษัท ได้รับการสำรวจในงานวรรณกรรมcagwin bouwman ( 2002 ) และใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและการสร้างแบบจำลองสมการโครงสร้างเพื่อตรวจสอบว่าใช้ของ ABC มีความเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงด้านประสิทธิภาพ ผลการวิจัยพบว่า :
[ . . . ] มีบวกความสัมพันธ์ระหว่าง ABC และการปรับปรุง ROI เมื่อ ABC ใช้ควบคู่กันไปกับอื่น ๆกลยุทธ์ริเริ่ม เมื่อใช้ใน บริษัท ที่ซับซ้อน และหลากหลายเมื่อใช้ในสภาพแวดล้อมที่ต้นทุนจะค่อนข้างสำคัญ และเมื่อมีการ จำกัด จำนวนของ‐ธุรกรรมภายในบริษัท ( cagwin และ bouwman , 2002 ) .
นี้จบ Kaplan และคูเปอร์ ( 1998 ) ได้แนะนำว่า บริษัท ที่ให้บริการเป็นผู้สมัครที่เหมาะสำหรับ ABCหนึ่งในเหตุผลนี้ก็คือในอุตสาหกรรมการให้บริการเปอร์เซ็นต์ของค่าใช้จ่ายทั้งหมดคือกระบวนการที่ต้นทุนแรงงานสูงและมีตัวแปร ( kostakis et al . , 2008 ) การศึกษาได้แสดงใช้เป็นไปได้และประโยชน์ของ ABC ในอุตสาหกรรมโรงแรม ( kostakis et al . , 2011 ; berts และค็อก , 1995 ; ไม่มีใครและกริฟฟิน , 1999 )การใช้เทคนิคใหม่ช่วย ABC ‐ขนาดใหญ่ได้รับการพัฒนาในปีล่าสุด ( Kaplan และแอนเดอร์สัน , 2004 ) .
ที่อุตสาหกรรมอาหารต้องเผชิญกับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ในวันนี้ ส่วนใหญ่เนื่องจากสภาพแวดล้อมการแข่งขันสูงและความต้องการที่หลากหลายของลูกค้า ร้านอาหารที่จะบรรลุความสมดุลระหว่างการตอบสนองความต้องการเหล่านี้และราคารายการเมนูของพวกเขาเพื่อให้บรรลุระดับกำไรที่เพียงพอ ( ราบ et al . , 2009 ) ระบบต้นทุนแบบดั้งเดิมและราคาแบบง่ายๆวิธีเป็นที่นิยมมากในอุตสาหกรรมร้านอาหาร ค่าใช้จ่ายและค่าใช้จ่ายที่มักจะถูกแยกออก และ ราคา เป็นฟังก์ชันต้นทุนอาหาร ตลอดจนความต้องการของลูกค้า ราคาประวัติศาสตร์และปัจจัยอื่น ๆวิธีนี้มีข้อเสียที่เห็นได้ชัดของนำข้อมูลที่ผิดเกี่ยวกับเมนูแต่ละรายการ . งานวิจัยได้เปิดเผยความสำคัญของแรงงานและค่าใช้จ่ายพลังงานในร้านอาหาร ( ชานและ AU , 1998 ) การศึกษานี้ยังพบว่าร้านอาหารกับต้นทุนแรงงานแรงงานหรือแบ่งปันที่ดีรวมค่าใช้จ่าย .
แม้ว่าผู้จัดการร้านอาหารมักจะสามารถตรวจสอบความต้องการของลูกค้าของพวกเขา การศึกษาโดยราบ และเมเยอร์ ( 2546 ) พบว่า ส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่รู้สถานะที่แท้จริงของรายการเมนูต่าง ๆ ของพวกเขา การศึกษานี้ยังพบว่าแม้ว่าบางผู้จัดการร้านอาหารติดตาม undistributed ค่าใช้จ่ายส่วนของเมนูของพวกเขาร้านอาหารในอุตสาหกรรมทั่วไปไม่ได้จัดสรรต้นทุนค่าใช้จ่ายไปที่รายการเมนู ในการศึกษาต้นทุนและการบัญชีเพื่อการจัดการ
ในอุตสาหกรรมร้านอาหาร แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของการใช้ ABC ในการดําเนินงานของตนเอง ราบ et al . ( 2005 ) ปรับแบบขั้นพัฒนาโดยคูเปอร์ประยุกต์ ( 1989 ) ในสไตล์บุฟเฟ่ต์‐ร้านอาหารในฮ่องกงABC ก็สามารถได้รับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับปฏิบัติการกำไรระยะขอบของเมนูแต่ละรายการ . ABC ยังถูกใช้กับโซ่ร้านอาหารบริการด่วนสาขา ( annaraud et al . , 2008 ) จากการศึกษาโดยราบ และเมเยอร์ ( 2007 ) รวมผมกับ ABC ในร้านอาหาร ด้วยการสังเกตโดยตรงเพื่อคำนวณหาร้อยละของเวลาที่พนักงานใช้ในการจัดกิจกรรม whileraab et al .( 2009 ) รวมการวิเคราะห์เพื่อเปรียบเทียบวิธีการแบบดั้งเดิมผม PF ( กำไร‐ซม. ฐานกับฉันและ ABC ( ABC / ฉัน ) วิธีการ รุ่นนี้ยังใช้เป็นวิธีการจัดสรรต้นทุนแรงงานสังเกตไปที่รายการเมนูแต่ละ . การศึกษาล่าสุดมีหลักฐานเชิงประจักษ์ของปัจจุบันทั่วไปแนวโน้มเกี่ยวกับการพิจารณาจริงยอมรับและใช้ของ ABC ในอุตสาหกรรมการบริการ ( pavlatos และ paggios , 2009 ) .
เสนอวิธีการมุ่งเอาชนะข้อเสียของการใช้วิธีที่คล้ายกันของการสังเกตและประเมินต้นทุนในการจัดสรรต้นทุนไดรเวอร์ไปที่รายการเมนูจึงพยายามประมาณค่าใช้จ่ายที่ถูกต้องมากขึ้นในอุตสาหกรรมร้านอาหาร ให้ที่บางไดรเวอร์ค่าใช้จ่ายยากที่จะคำนวณแม้ว่าเทคนิคการสังเกต มีการจ้างงาน การศึกษานี้แสดงให้เห็นวิธีการใหม่ที่ช่วยให้ผู้ใช้เพื่อหาไดรเวอร์ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่รวมอยู่ในเอบีซีรูปแบบ วิธีคำนวณหาค่า

เวอร์ ABC เป็นวิธีการที่ใช้ในการจัดสรรต้นทุนค่าใช้จ่ายได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดันน์ กับ บรูคส์ ( 1990 ) และเที่ยง และกริฟฟิน ( 1999 ) กล่าวถึงขั้นตอนในการออกแบบระบบ ABC ในโรงแรม :การระบุกิจกรรมที่กำหนดให้ต้นทุนค่าใช้จ่าย‐‐สระ การเลือกไดรเวอร์ค่าใช้จ่ายที่เหมาะสมสำหรับการประเมินต้นทุนของกิจกรรมต้นทุนวัตถุและกำหนดต้นทุนของกิจกรรมและบริการให้กับลูกค้า ดังนั้น , ABC เป็นวิธีการสองขั้นตอน ‐ . ในเฟสแรก ค่าใช้จ่าย ทรัพยากรจะถูกแมปไปยังกิจกรรมต่างๆผ่านทางไดรเวอร์ต้นทุนทรัพยากรการพิจารณาทรัพยากรที่ต้องใช้ โดยแต่ละกิจกรรม ในขั้นตอนที่สอง ค่าใช้จ่าย กิจกรรมจะถูกแมปกับต้นทุนวัตถุที่ใช้กิจกรรมเหล่านี้โดยวิธีการของไดรเวอร์ค่าใช้จ่ายในกิจกรรม ระหว่าง 2 ขั้นตอนของวิธีการดังกล่าวข้อมูลที่เกี่ยวข้องจะไม่สามารถใช้ได้ .
ตัวอย่างหนึ่งดังกล่าวเป็นเวลาที่ใช้โดยพนักงานในการปฏิบัติกิจกรรมต่าง ๆข้อมูลเหล่านี้ ได้แก่ ระดับของการใช้งานของทุกกิจกรรมในภาคการผลิตของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย และ / หรือบริการ และต้องประเมิน ( wieserma , 1995 ) ตัวเลขอุตสาหกรรมร้านอาหารหลายกิจกรรม เช่น การทำกับข้าว ทำความสะอาด รับออเดอร์ ฯลฯ ราคาที่เหมาะสมและการกำหนดไดรเวอร์เหล่านี้ได้อย่างถูกต้องมีความสําคัญเพื่อให้บรรลุความแม่นยำสูงของต้นทุนทั้งหมด เพื่อจัดการกับปัญหาของการขาดข้อมูลสามระดับของความถูกต้องของข้อมูลสามารถใช้ในการประมาณการสัดส่วนและระดับที่ระบุไว้ข้างต้น : เดาการศึกษา การประเมินระบบ และรวบรวมข้อมูล จริง จริง
เมื่อข้อมูลไม่สามารถใช้ได้ และไม่สามารถได้รับหรือเมื่อพวกเขามีราคาแพงมากที่จะได้รับวิธีการของการศึกษาว่าคือ ใช้วิธีนี้จะใช้ความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญในการรวบรวมข้อมูล ซึ่งใส่ไว้แล้วรวมกันประมาณ ชัดเจน , วิธีการของการศึกษาว่าคือเวลา‐มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม ขณะที่แอนเดอร์สัน และ Kaplan ( 2007 ) ชี้ให้เห็นปัญหาที่ลึกซึ้ง และร้ายแรงที่เกิดขึ้นจากการสัมภาษณ์และสำรวจกระบวนการนั่นเอง พวกเขาพบว่าเมื่อคนประเมินว่ามีมากเวลาที่พวกเขาใช้จ่ายในรายการของกิจกรรมพวกเขารายงานร้อยละที่เพิ่มขึ้นถึง 100 เปอร์เซ็นต์ และไม่บันทึกไม่ได้ใช้งานไม่ได้ใช้มากหรือเวลา ดังนั้นเกือบทุกระบบ ABC คำนวณต้นทุนควบคุมอัตราสมมติว่าทรัพยากรทำงานที่ความจุเต็ม ทำประมาณการค่าใช้จ่ายที่ถูกต้องน้อย ประการที่สอง วิธีการประเมินเชิงปริมาณการใช้วิธีการเพื่อให้ได้สัดส่วน เช่นกระบวนการลำดับชั้นเชิงวิเคราะห์วิธีการนี้เสนอระดับสูงของความถูกต้อง อย่างไรก็ตาม บุคลากรที่มีทักษะการวิเคราะห์และความเชี่ยวชาญในซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์เป็น และวิธีที่ใช้มากในการคำนวณเวลา ในที่สุด , การรวบรวมข้อมูลที่เกิดขึ้นจริง ( ADC ) ต้องมีข้อมูลวิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างเป็นระบบ ตามด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการทางสถิติข้อเสียเปรียบหลักของวิธีนี้คือ ค่าใช้จ่ายสูงที่เกี่ยวข้องกับการใช้งาน .
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการเอาชนะข้อเสียของวิธีการสามวิธีของการประมาณต้นทุนไดรเวอร์ โดยการแนะนำรูปแบบใหม่บนพื้นฐานของการรวม‐ต่อเนื่องเหตุการณ์จำลองและแขนใน ABC บริบทในร้านอาหาร วิธีการที่สามารถพิสูจน์ได้ประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นรูปแบบของกระบวนการผ่านการจำลองโปรแกรมควบคุมต้นทุน นอกจากนี้ยังใช้การทำเหมืองข้อมูลแยกความสัมพันธ์ระหว่างต้นทุนไดรเวอร์ที่ง่ายต่อการประมาณการและต้นทุนไดรเวอร์ที่ทั้งยาก หรือใช้เวลานานเพื่อประเมิน สมาคมกฎจะนำไปสู่การประมาณค่าต้นทุนไดรเวอร์ที่ถูกยากที่จะคำนวณก่อนเสนอวิธีการเพิ่มสามวิธีการประมาณค่าใช้จ่ายไดรเวอร์ คือเดาเอา การประเมินระบบ และทำงานแทน
, มากกว่าที่พวกเขา