An integrated approach to straw man

An integrated approach to straw management is
essential for a sustainable, profitable cropping system
and the promotion of a green, clean image (Kirkby &
Myers, 1999). The main attractions of stubble retention
are protection of the soil resource and timeliness of field
operations (McPhee & Braunack, 1990; Unger, 1994).
There are many advantages and disadvantages of
stubble retention that need to be evaluated by farmers
before adopting this practice as part of their farming
system(Table 1: Poole, 1987).
Vanclay and Glyde (1994) have identified interference
with passage of machinery to be a major issue in a ‘land
degradation and land management’ survey. They found
86% of farmers would like to retain stubble in the
Central West of New South Wales. The greatest
limitation to the adoption of stubble retention was the
inability of 84% of sowing equipment to handle more
than 2 t ha
1 of stubble. The majority of farmers
addressed the problemof excessive straw by burning
or incorporating the straw with a disc implement. Both
practices encourage soil degradation as well as increased
erosion of soil by water and wind (Carter & Steed, 1992;
Chan & Heenan, 1993). Stubble burning has additional
adverse environmental impacts (Higgs, 1983; Valzano
et al., 1997).

Results (Thai) 1:

เป็นวิธีการรวมการจัดการฟางจำเป็นสำหรับระบบครอบยั่งยืน มีกำไรและส่งเสริมภาพสีเขียว สะอาด (บีย์และไมเยอร์ 1999) สถานที่ท่องเที่ยวหลักของตุ๊กตาคุ้มครองทรัพยากรดินและเที่ยงตรงในฟิลด์การดำเนินงาน (McPhee & Braunack, 1990 Unger, 1994)มีข้อดีและข้อเสียของตุ๊กตาคงที่ต้องถูกประเมิน โดยเกษตรกรก่อนการใช้แบบฝึกหัดนี้เป็นส่วนหนึ่งของการทำฟาร์มระบบ (ตารางที่ 1: Poole, 1987)Vanclay และ Glyde (1994) ได้ระบุสัญญาณรบกวนกับเส้นทางของเครื่องจักรจะเป็นปัญหาใหญ่ในการเป็น ' แผ่นดินจัดการสร้างและที่ดิน ' สำรวจ พวกเขาพบ86% ของเกษตรกรอยากรักษาตุ๊กตาในการกลางทางตะวันตกของรัฐนิวเซาท์เวลส์ ยิ่งใหญ่จำกัดการยอมรับของตุ๊กตาได้84% ของ sowing อุปกรณ์ไม่สามารถจัดการเพิ่มเติมกว่า 2 t ฮา 1 ของตุ๊กตา ส่วนใหญ่ของเกษตรกรส่งฟางมากเกินไป problemof โดยเขียนหรือเพจฟางที่ มีการใช้ดิสก์ ทั้งสองอย่างแนวทางส่งเสริมให้ดินย่อยสลาย ตลอดจนเพิ่มพังทลายของดินโดยน้ำและลม (คาร์เตอร์และ Steed, 1992จันทร์ & Heenan, 1993) ตุ๊กตาเขียนได้เพิ่มเติมผลกระทบสิ่งแวดล้อมร้าย (Higgs, 1983 Valzanoและ al., 1997)

Results (Thai) 2:

วิธีการแบบบูรณาการเพื่อการจัดการฟางเป็น
สิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนของระบบการปลูกพืชผลกำไร
และโปรโมชั่นของสีเขียวภาพที่สะอาด (Kirkby &
ไมเออร์, 1999) สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของการเก็บรักษาตอซัง
มีการคุ้มครองทรัพยากรดินและทันเวลาของสนาม
การดำเนินงาน (McPhee และ Braunack, 1990; อังเกอร์, 1994).
มีข้อดีและข้อเสียของการมี
การเก็บรักษาตอซังที่จำเป็นต้องได้รับการประเมินโดยเกษตรกร
ก่อนที่จะใช้การปฏิบัติเช่นนี้ เป็นส่วนหนึ่งของการทำฟาร์มของพวกเขา
ระบบ (ตารางที่ 1: พูล, 1987).
Vanclay และ Glyde (1994) ได้ระบุรบกวน
ด้วยเนื้อเรื่องของเครื่องจักรที่จะเป็นประเด็นหลักในที่ดิน
การย่อยสลายและการจัดการที่ดินสำรวจ พวกเขาพบว่า
86% ของเกษตรกรที่ต้องการที่จะรักษาตอซังใน
กลางทางตะวันตกของนิวเซาธ์เวลส์ ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ข้อ จำกัด เพื่อนำไปใช้ในการเก็บรักษาตอซังเป็น
ไร้ความสามารถของ 84% ของการหว่านอุปกรณ์ในการจัดการมากขึ้น
กว่า 2 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ของตอซัง ส่วนใหญ่ของเกษตรกร
ที่เป็นฟางเส้นมากเกินไป problemof จากการเผาไหม้
ฟางหรือผสมผสานกับแผ่นดิสก์ใช้ ทั้ง
การปฏิบัติที่ส่งเสริมให้ย่อยสลายในดินเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของ
การพังทลายของดินโดยน้ำและลม (คาร์เตอร์และม้า 1992;
จันทร์และเหอหนาน, 1993) การเผาไหม้ตอซังมีเพิ่มเติม
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์ (ฮิกส์ 1983; Valzano
., et al, 1997)

Results (Thai) 3:

การบูรณาการเพื่อการจัดการเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับฟาง

ไรยั่งยืน , ระบบการปลูกพืช และการส่งเสริมบทบาทของสีเขียว สะอาด ภาพ ( Kirkby &
ไมเออร์ , 1999 ) แหล่งท่องเที่ยวหลักของ
กักซังมีการคุ้มครองทรัพยากรดินและสมดุล ปฏิบัติการภาคสนาม
( McPhee & braunack 1990 ; กล่าว , 1994 ) .
มีข้อดีและข้อเสียของ
แต่การเก็บรักษาที่ต้องได้รับการประเมินโดยเกษตรกร
ก่อนที่จะใช้วิธีนี้เป็นส่วนหนึ่งของระบบเกษตร
( ตารางที่ 1 : พลู , 1987 )
vanclay และ glyde ( 1994 ) ได้ระบุการแทรกแซง
กับทางเดินของเครื่องจักรที่จะเป็นปัญหาหลักในการย่อยสลายและการสำรวจที่ดิน '
' การจัดการที่ดิน พวกเขาพบ
86% ของเกษตรกรจะเก็บฟางข้าวใน
ภาคกลางตะวันตกของรัฐนิวเซาท์เวลส์ของออสเตรเลียข้อจำกัดที่ยิ่งใหญ่
กับการยอมรับในความสามารถของฟางคือ
84% ของการหว่านอุปกรณ์จัดการเพิ่มเติม
2 T ฮา
1 ตอ . ส่วนใหญ่ของเกษตรกร
ตอบปัญหามากเกินไปฟางเผา
หรือเรียกฟางกับแผ่นสำเร็จ ทั้งการกระตุ้นการย่อยสลายของดิน

รวมทั้งเพิ่มการพังทลายของดินโดยน้ำและลม ( คาร์เตอร์&ม้า , 1992 ;
ชานฮีเนิ่น& , 1993 ) แต่การเผาได้เพิ่มเติม
ทวนผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ( Higgs , 1983 ; valzano
et al . , 1997 ) .