From a programmer’s point of view,

From a programmer’s point of view, the interface hardware is invisible. Instead,
the programmer thinks of the bus as defining an address space. From an architect’s
point of view, the address space must be created from independent memories.
The key to creating a single address space lies in memory configuration — each
memory is configured to respond to a specific set of addresses. That is, the interface for
memory 1 is assigned a different set of addresses than the interface for memories 2, 3,
4, and so on. When a processor places a fetch or store request on the bus, all memory
controllers receive the request. However, only one memory responds. That is, each
memory interface compares the address in the request to the set of addresses for which
the memory has been configured. If the address in the request lies within the
controller’s set, the controller responds. The point is:
Although an interface receives all requests that pass across the bus,
the interface only responds to requests that contain an address for
which the interface has been configured.

Results (Thai) 1:

จากมุมมองของโปรแกรมเมอร์จุด ฮาร์ดแวร์อินเทอร์เฟซไม่สามารถมองเห็น แทนนักเขียนโปรแกรมคิดรถเป็นการกำหนดพื้นที่ในการ จากเป็นสถาปนิกเจตคติ พื้นที่ต้องสร้างจากความทรงจำอิสระกุญแจสำคัญที่จะสร้างช่องว่างที่อยู่เดียวอยู่ในการกำหนดค่าหน่วยความจำซึ่งแต่ละหน่วยความจำถูกกำหนดค่าให้ตอบสนองชุดเฉพาะของที่อยู่ นั่นคือ อินเตอร์เฟซสำหรับหน่วยความจำ 1 กำหนดชุดอื่นอยู่กว่าอินเตอร์เฟซสำหรับความทรงจำ 2, 34 และอื่น ๆ เมื่อประมวลผลการทำคำนำหรือเก็บบนบัส หน่วยความจำทั้งหมดตัวควบคุมได้รับการร้องขอ อย่างไรก็ตาม หน่วยความจำเดียวตอบสนอง นั่นคือ แต่ละอินเทอร์เฟซสำหรับหน่วยความจำเปรียบเทียบอยู่ในการร้องขอให้ตั้งอยู่ที่มีการกำหนดค่าหน่วยความจำ ถ้าอยู่ในคำอยู่ภายในชุดของตัวควบคุม ควบคุมการตอบสนอง จุดคือ:ถึงแม้ว่าอินเทอร์เฟซได้รับการร้องขอทั้งหมดที่ผ่านตรงข้ามขนส่งอินเทอร์เฟซเท่านั้นตอบสนองการร้องขอที่ประกอบด้วยอยู่ในซึ่งมีการกำหนดค่าอินเทอร์เฟซ

Results (Thai) 3:

จากจุดของมุมมองของโปรแกรมเมอร์ , อินเตอร์เฟซฮาร์ดแวร์จะมองไม่เห็น . แทน
โปรแกรมเมอร์คิดว่ารถที่ระบุที่อยู่พื้นที่ จากจุดของมุมมองของ
สถาปนิก ที่อยู่พื้นที่ต้องถูกสร้างขึ้นจากความทรงจำอิสระ .
คีย์การสร้างพื้นที่ที่อยู่เดี่ยวอยู่ในการกำหนดค่าหน่วยความจำ - หน่วยความจำแต่ละ
ถูกปรับให้ตอบสนองต่อการตั้งค่าเฉพาะของที่อยู่ นั่นคืออินเตอร์เฟซสำหรับ
หน่วยความจำ 1 กำหนดชุดที่แตกต่างกันของแอดเดรสมากกว่าอินเตอร์เฟซสำหรับความทรงจำ 2 , 3
4 , และอื่น ๆ เมื่อประมวลผลสถานที่เก็บหรือเก็บขอบนรถบัส , ตัวควบคุมหน่วยความจำ
ทั้งหมดได้รับการร้องขอ แต่มีเพียงหนึ่งหน่วยตอบสนอง นั่นคือแต่ละ
ความทรงจำอินเตอร์เฟซเปรียบเทียบที่อยู่ในการร้องขอเพื่อตั้งที่อยู่ที่
หน่วยความจำที่ได้รับการแต่งถ้าที่อยู่ในการร้องขออยู่ภายใน
ควบคุม ชุดควบคุมการตอบสนองต่อ ประเด็นคือ :
แม้ว่าอินเตอร์เฟซที่ได้รับการร้องขอทั้งหมดที่ผ่านข้ามรถบัส
อินเตอร์เฟซที่เพียง แต่ตอบสนองต่อการร้องขอที่ประกอบด้วยที่อยู่
ซึ่งอินเตอร์เฟซได้รับการแต่ง