Solipsism (/ˈsɒlɪpsɪzəm/ (About thi

Solipsism (/ˈsɒlɪpsɪzəm/ (About this soundlisten); from Latin solus, meaning 'alone', and ipse, meaning 'self')[1] is the philosophical idea that only one's mind is sure to exist. As an epistemological position, solipsism holds that knowledge of anything outside one's own mind is unsure; the external world and other minds cannot be known and might not exist outside the mind.

Results (Thai) 1:

solipsism (/ sɒlɪpsɪzəm / (ประมาณ soundlisten นี้); จาก Solus ภาษาละตินหมายถึง 'คนเดียว' และ ipse ความหมายของตัวเอง ') [1] เป็นแนวคิดปรัชญาที่ใจเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้แน่ใจว่ามีอยู่ ในฐานะที่เป็นตำแหน่งทางญาณวิทยา, solipsism ถือได้ว่ามีความรู้ในใจของตัวเองอะไรนอกหนึ่งคือไม่แน่ใจ; โลกภายนอกและอื่น ๆ ที่จิตใจไม่สามารถเป็นที่รู้จักและไม่อาจอยู่นอกจิตใจ

Results (Thai) 2:

โซลิก (/pjɛrɔɡji sɒlɪpsɪzəm/(เกี่ยวกับเสียงดังนี้); จากภาษาละติน solus หมายความว่า ' คนเดียว ' และ ipse หมายถึง ' ตัวเอง ') [1] เป็นแนวคิดที่ว่าจิตใจของคนเดียวก็แน่ใจว่าจะมีอยู่ ในฐานะที่เป็นตำแหน่ง epistemological, solipsism ถือว่าความรู้ของสิ่งที่อยู่นอกใจของตัวเองไม่แน่พระทัย; โลกภายนอกและจิตใจอื่นๆไม่สามารถเป็นที่รู้จักและอาจไม่มีอยู่นอกความคิด

Results (Thai) 3:

มันเป็นเพียงว่าฉันคิดว่าฉันคิดว่าฉันคิดว่าฉันคิดว่าฉันคิดว่าฉันเป็นใครฉันคิดว่าฉันคิดว่าฉันเป็นใคร เป็นตำแหน่งของญาณวิทยาอัตตาเชื่อว่าการรับรู้ของทุกสิ่งที่นอกเหนือจากจิตวิญญาณของตัวเองไม่แน่นอนโลกภายนอกและจิตวิญญาณอื่นๆไม่สามารถเข้าใจหรือมีอยู่นอกจิตใจ