Sukhothai may have been self-suffic

Sukhothai may have been self-sufficient as far as food was concerned, but its prosperity also depended on commerce. During the Sukhothai period glazed ceramic wares known as "sangkhalok" were produced in great quantities at the kilns of Sukhothai and Si Satchanalai and exported regularly to other countries in the South China Sea area, specimens having been found in Indonesia and the Philippines. Sukhothai also traded with China through the traditional Chinese tributary system: the Thai king was content to send tribute to the Chinese emperor and be classified as a vassal, in return for permission to sell Thai goods and buy Chinese products.
Although animistic beliefs remained potent in Sukhothai, King Ramkhamhaeng and his successors were all devout Buddhist rulers who made merit on a large scale. The major cities of the Sukhothai kingdom were therefore full of monasteries, many of which were splendid examples of Thai Buddhist architecture. Sukhothai adopted the Ceylonese school of Theravada Buddhism, beginning with King Ramkhamhaeng's invitation to Ceylonese monks to come over and purify Buddhism in his kingdom. This Ceylonese influence manifested itself not only in matters of doctrine but also in religious architecture. The bell-shaped stupa, so familiar in Thai religious architecture, was derived from Ceylonese models. Sukhothai style Buddha images are distinctive for their elegance and stylized beauty, and Sukhothai's artists introduced the graceful form of the "walking Buddha" into Buddhist sculpture.
Sukhothai's cultural importance in Thai history also derives from the fact that the Thai script evolved into a definite form during King Ramkhamhaeng's time, taking as its models the ancient Mon and Khmer scripts. Indeed, this remarkable king is credited with having invented the Thai script.
King Si Inthrathit and King Ramkhamhaeng were both warrior kings and extended their territories far and wide. Their successors, however, could not maintain such a far-flung empire. Some of these later kings were more remarkable for their religious piety and extensive building activities than for their warlike exploits. An example of this type of Buddhist ruler was King Mahathammaracha Lithai, believed to have been the compiler of the Tribhumikatha, an early Thai book on the Buddhist universe or cosmos. The political decline of Sukhothai was, however, not wholly owing to deficiencies in leadership. Rather it resulted from the emergence of strong Thai states further south, whose political and economic power began to challenge Sukhothai during the latter half of the 14th century. These southern states, especially Ayutthaya, were able to deny Sukhothai access to the area.
The Sukhothai kingdom did not die a quick death. Its decline lasted from the mid-14th until the 15th century. In 1378, the Ayutthaya King Borommaracha I subdued Sukhothai's frontier city of Chakangrao [Kamphaengphet], and henceforth Sukhothai became a tributary state of Ayutthaya. Sukhothai later attempted to break loose from Ayutthaya but with no real success, until in the 15th century it was incorporated into the Ayutthaya kingdom as a province. The focus of Thai history and politics now moved to the central plains of present-day Thailand, where Ayutthaya was establishing itself as a centralized state, its power outstripping not only Sukhothai but also other neighbouring states such as Suphannaphum and Lawo

Results (Thai) 1:

สุโขทัยอาจได้บางเท่าที่อาหารเกี่ยวข้อง แต่สภาพยังขึ้นอยู่กับการค้า ในสมัยสุโขทัยเคลือบเซรามิกเครื่องที่เรียกว่า "ศรีอยุธยา" ผลิตในปริมาณมากที่เตาเผาของสุโขทัยและศรีสัชนาลัย และส่งออกไปประจำยังประเทศในบริเวณทะเลจีนใต้ ไว้เป็นตัวอย่างไม่พบในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ สุโขทัยยังซื้อขายกับจีนผ่านระบบสมทบจีนโบราณ: พระมหากษัตริย์ไทยมีเนื้อหาส่งส่วยไปยังจักรพรรดิจีน และจัดประเภทเป็น vassal กลับสำหรับสิทธิ์ในการขายสินค้าไทย และซื้อสินค้าจีน แม้ว่าความเชื่อ animistic ยังคงมีศักยภาพในสุโขทัย พ่อขุนรามคำแหงและผู้สืบทอดของเขาก็เคร่งศาสนาทั้งพระพุทธที่ทำบุญในพื้นที่ขนาดใหญ่ จึงเต็มไปด้วยอาราม หลายแห่งได้อย่างสวยงามของสถาปัตยกรรมไทยพุทธเมืองสำคัญของอาณาจักรสุโขทัยได้ สุโขทัยนำ Ceylonese โรงเรียนของเถรวาทพุทธศาสนา เริ่มต้น ด้วยหนังสือพระ Ceylonese มา และบริสุทธิ์พระพุทธศาสนาในราชอาณาจักรของพ่อขุนรามคำแหง อิทธิพลนี้ Ceylonese ประจักษ์เองไม่เพียงแต่ ในเรื่องของหลักคำสอน แต่ยังอยู่ ในสถาปัตยกรรมทางศาสนา ที่รูประฆังเจดีย์ เพื่อให้คุ้นเคยในสถาปัตยกรรมทางศาสนาไทย ถูกสืบทอดมาจากรุ่น Ceylonese พระพุทธรูปแบบสุโขทัยโดดเด่นสง่างามและความสวยงามสุกใส และศิลปินของสุโขทัยนำแบบสง่างามพระ"เดิน" เป็นพุทธประติมากรรม ความสำคัญทางวัฒนธรรมของสุโขทัยในประวัติศาสตร์ไทยยังมาจากความจริงที่ว่า ภาษาไทยพัฒนาเป็นรูปแบบที่แน่นอนในช่วงเวลาที่พ่อขุนรามคำแหง การเป็นรุ่นโบราณมอญและเขมรสคริปต์ แน่นอน คิงนี้โดดเด่นเป็นเครดิตกับมีการคิดค้นภาษาไทย พระศรี Inthrathit และพ่อขุนรามคำแหงได้ทั้งพระมหากษัตริย์นักรบ และขยายอาณาเขตของพวกเขากว้างไกล ผู้สืบทอดของพวกเขา อย่างไรก็ตาม อาจไม่รักษาจักรวรรดิ far-flung ของพระมหากษัตริย์เหล่านี้ในภายหลังโดดเด่นในความยำเกรงของศาสนามากขึ้น และครอบคลุมอาคารกิจกรรมมากกว่าประโยชน์ของพวกเขา warlike ตัวอย่างของศาสนาพุทธไม้ชนิดนี้ถูก Mahathammaracha Lithai คิง เชื่อว่ามีการคอมไพล์เลอร์ของ Tribhumikatha สมุดไทยเป็นต้นในจักรวาลของพุทธหรือดาวกระจาย ปฏิเสธการเมืองของสุโขทัยได้ อย่างไรก็ตาม ไม่ทั้งหมด เพราะทรงเป็นผู้นำใน แต่ มันเป็นผลมาจากการเกิดขึ้นของรัฐการไทยเข้มแข็งเพิ่มเติมใต้ อำนาจทางการเมือง และเศรษฐกิจเริ่มจะท้าทายสุโขทัยช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 14 อเมริกาใต้เหล่านี้ โดยเฉพาะอยุธยา สามารถที่จะปฏิเสธถึงสุโขทัยพื้นที่ได้ อาณาจักรสุโขทัยได้ตาย ตายอย่างรวดเร็ว ปฏิเสธการกินเวลาจากที่กลาง-14 จนถึงศตวรรษ 15 ใน 1378, Borommaracha กษัตริย์อยุธยาผมสงบลงสุโขทัยชายแดนเมืองของ Chakangrao [กำแพงเพชร], และต่อไปสุโขทัยเป็น รัฐสมทบของอยุธยา ภายหลังพยายามทำลาย loose จากอยุธยา แต่ไม่ สำเร็จจริง จนกระทั่งในศตวรรษ 15 นั้นถูกรวมอยู่ในอาณาจักรอยุธยาเป็นจังหวัดสุโขทัย จุดสำคัญของประวัติศาสตร์ไทยและการเมืองตอนนี้ย้ายไปราบลุ่มภาคกลางของประเทศไทยเหตุการณ์ ที่อยุธยาสร้างตัวเองเป็นรัฐส่วนกลาง พลังงาน outstripping ไม่เพียงแต่สุโขทัย แต่ยังอเมริกาประเทศอื่นเช่น Suphannaphum และ Lawo

Results (Thai) 2:

สุโขทัยอาจได้รับความพอเพียงเท่าที่อาหารเป็นห่วง แต่ความเจริญรุ่งเรืองของมันยังขึ้นอยู่กับการพาณิชย์ ในสมัยสุโขทัยเครื่องถ้วยเซรามิกเคลือบที่เรียกว่า "สังคโลก" ได้รับการผลิตในปริมาณที่ดีในเตาเผาสุโขทัยและศรีสัชนาลัยและส่งออกอย่างสม่ำเสมอไปยังประเทศอื่น ๆ ในพื้นที่ทะเลจีนใต้ตัวอย่างที่ได้รับการพบในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ สุโขทัยยังซื้อขายกับจีนผ่านระบบแควแผนจีน: พระมหากษัตริย์ไทยเป็นเนื้อหาที่จะส่งส่วยให้จักรพรรดิจีนและได้รับการจัดให้เป็นข้าราชบริพารในผลตอบแทนที่ได้รับอนุญาตให้ขายสินค้าไทยและซื้อสินค้าจีน.
แม้ว่าความเชื่อในเรื่องวิญญาณยังคงมีศักยภาพใน สุโขทัยพ่อขุนรามคำแหงและสืบทอดของเขาเป็นผู้ปกครองทุกคนที่นับถือศาสนาพุทธศรัทธาทำบุญในขนาดใหญ่ เมืองสำคัญของอาณาจักรสุโขทัยจึงเต็มไปด้วยพระราชวงศ์หลายแห่งซึ่งเป็นตัวอย่างที่สวยงามของสถาปัตยกรรมไทยที่นับถือศาสนาพุทธ สุโขทัยนำโรงเรียนลังกาของพระพุทธศาสนาเถรวาทเริ่มต้นด้วยคำเชิญของพ่อขุนรามคำแหงให้พระภิกษุลังกาที่จะมามากกว่าและบริสุทธิ์พุทธศาสนาในอาณาจักรของเขา นี้มีอิทธิพลต่อลังกาประจักษ์เองไม่เพียง แต่ในเรื่องหลักคำสอน แต่ยังอยู่ในสถาปัตยกรรมทางศาสนา เจดีย์รูประฆังเพื่อให้คุ้นเคยในงานสถาปัตยกรรมทางศาสนาของไทยได้มาจากรุ่นลังกา สุโขทัยสไตล์พระพุทธรูปที่โดดเด่นสำหรับความสง่างามและความงามเฉพาะตัวของพวกเขาและศิลปินสุโขทัยแนะนำรูปแบบที่สง่างามของ "เดินพระพุทธเจ้า" ในพุทธประติมากรรม.
สำคัญทางวัฒนธรรมของสุโขทัยในประวัติศาสตร์ไทยยังมาจากความจริงที่ว่าอักษรไทยพัฒนาเป็นรูปแบบที่ชัดเจน ในช่วงเวลาที่พ่อขุนรามคำแหงของการเป็นนางแบบมอญโบราณและเขมรสคริปต์ แท้จริงนี้กษัตริย์ที่โดดเด่นเป็นเครดิตกับการคิดค้นอักษรไทย.
สมเด็จพระศรี Inthrathit และพ่อขุนรามคำแหงทั้งสองกษัตริย์นักรบและขยายดินแดนของพวกเขาและกว้างไกล ผู้สืบทอดของพวกเขา แต่ไม่สามารถรักษาเช่นจักรวรรดิห่างไกล บางส่วนของพระมหากษัตริย์ต่อมาเหล่านี้เป็นที่โดดเด่นมากขึ้นสำหรับการนับถือศาสนาของพวกเขาและกิจกรรมการสร้างกว้างขวางกว่าการหาประโยชน์สงครามของพวกเขา ตัวอย่างของประเภทของผู้ปกครองที่นับถือศาสนาพุทธนี้คือพระมหาธรรมราชาลิไทเชื่อว่าจะได้รับคอมไพเลอร์ของ Tribhumikatha, หนังสือไทยในช่วงต้นของจักรวาลที่นับถือศาสนาพุทธหรือจักรวาล ลดลงทางการเมืองของสุโขทัยได้ แต่ไม่ได้ถือหุ้นทั้งหมดเนื่องจากข้อบกพร่องในการเป็นผู้นำ แต่มันเป็นผลมาจากการเกิดขึ้นของรัฐไทยที่แข็งแกร่งไปทางใต้ที่มีอำนาจทางการเมืองและเศรษฐกิจเริ่มที่จะท้าทายสุโขทัยในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 14 เหล่านี้รัฐทางใต้โดยเฉพาะอย่างยิ่งอยุธยาก็สามารถที่จะปฏิเสธการเข้าถึงสุโขทัยไปยังพื้นที่.
อาณาจักรสุโขทัยยังไม่ตายตายอย่างรวดเร็ว การลดลงของมันกินเวลาตั้งแต่กลางเดือน 14 จนถึงศตวรรษที่ 15 ใน 1378, อยุธยากษัตริย์ Borommaracha ฉันปราบเมืองสุโขทัยชายแดนของ Chakangrao [กำแพงเพชร] และต่อจากนี้ไปสุโขทัยกลายเป็นรัฐเมืองขึ้นของอยุธยา สุโขทัยต่อมาพยายามที่จะทำลายหลุดออกมาจากอยุธยา แต่ไม่ประสบความสำเร็จจริงจนกระทั่งในศตวรรษที่ 15 มันถูกรวมเข้าไว้ในอาณาจักรอยุธยาเป็นจังหวัด โฟกัสของประวัติศาสตร์และการเมืองไทยตอนนี้ย้ายไปยังที่ราบลุ่มของวันปัจจุบันประเทศไทยที่อยุธยาได้รับการสถาปนาตัวเองเป็นรัฐรวมศูนย์อำนาจของตนก้าวหน้าไม่เพียงสุโขทัย แต่ยังประเทศเพื่อนบ้านอื่น ๆ เช่น Suphannaphum และละโว้

Results (Thai) 3:

สุโขทัยอาจได้รับพอเพียงเท่าที่อาหารเป็นกังวล แต่ก็ขึ้นอยู่กับความเจริญรุ่งเรืองของพาณิชย์ ในช่วงสมัยสุโขทัยเคลือบภาชนะเซรามิกส์ เรียกว่า " sangkhalok " ถูกผลิตในปริมาณมากที่เตาเผาของสุโขทัย และศรีสัชนาลัย และส่งออกอย่างประเทศอื่น ๆในทะเลจีนใต้ พื้นที่ ตัวอย่างมีการพบในอินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์สุโขทัยยังซื้อขายกับจีนผ่านระบบสาขาภาษาจีนแบบดั้งเดิม : พระมหากษัตริย์ไทยเป็นเนื้อหาที่จะส่งบรรณาการให้จีนจักรพรรดิ และถูกจัดเป็นคนสนิท เพื่ออนุญาตให้ขายสินค้าไทย และซื้อสินค้าจีน
ถึงแม้ว่าความเชื่อว่ายังคงมีศักยภาพในสุโขทัยรามคำแหงกษัตริย์และสืบของเขาทั้งหมด ศรัทธาพุทธ ผู้ปกครองที่ทำบุญในขนาดใหญ่ เมืองใหญ่ของราชอาณาจักรสุโขทัยเป็นดังนั้นเต็มวัด หลายแห่งซึ่งมีตัวอย่างที่สวยงามของไทยพุทธสถาปัตยกรรม สุโขทัยนําทางโรงเรียนของพระพุทธศาสนาเถรวาทเริ่มต้นด้วยการเชิญกษัตริย์ของพระรามสี่มาชำระพระพุทธศาสนาในอาณาจักรของเขา นี้ทางอิทธิพลประจักษ์ตัวเองไม่เพียง แต่ในเรื่องของทฤษฎี แต่ยังในสถาปัตยกรรมทางศาสนา กระดิ่งรูปเจดีย์ , คุ้นๆในสถาปัตยกรรมทางศาสนาของไทยได้มาจากแบบจำลองทาง .ลักษณะพระพุทธรูปสุโขทัยจะโดดเด่นเพื่อความสง่างามและความงามสุกใส และศิลปินสุโขทัยแนะนำรูปแบบสง่างามของเดิน " พระพุทธเจ้า " เป็นประติมากรรมทางพุทธศาสนา
สุโขทัยวัฒนธรรมมีความสำคัญในประวัติศาสตร์ไทยก็มาจากความจริงที่ว่าไทยพัฒนาเป็นรูปแบบสคริปต์ชัดเจนระหว่างพ่อขุนรามคําแหง ,เอาเป็นแบบมอญโบราณ และเขมรสคริปต์ของ แน่นอน กษัตริย์ที่โดดเด่นนี้เป็นเครดิตกับการคิดค้นอักษรไทย .
พระศรี inthrathit กษัตริย์รามทั้งนักรบกษัตริย์และขยายดินแดนของพวกเขาไกลและกว้าง ผู้สืบทอดของพวกเขา แต่ไม่อาจรักษาเช่นที่กว้างไกลของจักรวรรดิบางส่วนของกษัตริย์ต่อมาเหล่านี้เป็นมากขึ้นอย่างกตัญญูศาสนาของพวกเขาและกิจกรรมการสร้างอย่างละเอียดกว่าสำหรับความกล้าหาญของพวกเขาที่ชอบทำสงคราม ตัวอย่างของประเภทนี้เป็นกษัตริย์ปกครองสงฆ์ทาง mahathammaracha , เชื่อว่ามีคอมไพเลอร์ของคําสอน , ต้นหนังสือภาษาไทยในพุทธศาสนาเอกภพหรือจักรวาล ปฏิเสธการเมืองของ สุโขทัย ได้ แต่ไม่ทั้งหมดเนื่องจากการขาดภาวะผู้นำ แต่มันเป็นผลจากการเกิดขึ้นของไทยเข้มแข็งรัฐทางใต้ ที่มีอำนาจทางการเมืองและเศรษฐกิจเริ่มท้าทายสุโขทัยในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 14 เหล่านี้ทางตอนใต้ของรัฐ โดยเฉพาะอยุธยา สุโขทัย ได้ปฏิเสธการเข้าถึงไปยังพื้นที่
ราชอาณาจักรสุโขทัยไม่ได้ ตาย ตายอย่างรวดเร็วการลดลงของเวลาจาก mid-14th จนกระทั่งศตวรรษที่ 15 ในพระนครศรีอยุธยา 146 , borommaracha ผมปราบกษัตริย์สุโขทัยเมืองชายแดนของชากังราว [ กำแพงเพชร ] และต่อจากนี้สุโขทัยเป็นเมืองขึ้นของกรุงศรีอยุธยา สุโขทัยในภายหลังพยายามที่จะหลุดพ้นจากอยุธยา แต่ไม่มีความสำเร็จที่แท้จริงจนกระทั่งในศตวรรษที่ 15 มันเป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นเป็นจังหวัดเป็นจังหวัด โฟกัสของประวัติศาสตร์และการเมืองตอนนี้ย้ายไปยังภาคกลางของไทยในปัจจุบัน ที่อยุธยา ได้จัดตั้งตัวเองเป็นศูนย์กลางของอำนาจรัฐ หนึ่งเดียวไม่เพียง แต่ยังรัฐสุโขทัย ใกล้เคียงอื่น ๆเช่น suphannaphum และ เลอโว