Nice? Jun Wu Xie thought to herself

Nice? Jun Wu Xie thought to herself. She did not feel she had treated Mo Qian Yuan nice in any way.

They were just using each other to further their own ends.

“I dared to do this because you are here.” Jun Wu Xie raised her head to look at Jun Wu Yao. If Jun Wu Xie did not have the extraordinarily skilled Jun Wu Yao behind her, she would not have let go of the opportunity to land the first strike. But, faced with Jun Wu Yao, there was nothing the Qing Yun Clan could do to overcome him, she might as well make full use of the opportunity.

To make the fullest use of everything, was her way of doing things.

Jun Wu Yao was surprised, and glee filled his eyes.

What Jun Wu Xie had said, had greatly pleased the malicious killer who slaughtered without thought.

“Whatever you want, I’ll get it done.” Jun Wu Yao said laughing. It was for just a couple more days, he would allow those insignificant worms to live a little longer.

Jun Wu Xie blinked her eyes as she thought: ‘Sometimes, Jun Wu Yao spoils her more than Jun Xian does.’

This big brother of hers, wasn’t bad at all.

“Open your mouth.” Jun Wu Xie said suddenly.

Jun Wu Yao opened his mouth wide without hesitation, and the next moment, a slightly sweet elixir was dropped into his mouth and it went down his throat. A sweet fragrance lingered in his mouth and a warmth spread throughout his body. His veins and arteries absorbed the nourishment from the warmth and he felt lighter and comforted.

Jun Wu Yao’s smile widened and he did not know what Jun Wu Xie fed him.

These elixirs were made by Jun Wu Xie’s own hands and only the Jun Family father and son had had the luxury to have tasted them. And Jun Wu Xie had fed one to him today…..

This night, was the most wonderful night to him, since he was freed from those chains.

When they got back to the Lin Palace, the night was already deathly quiet. Jun Wu Yao carried Jun Wu Xie and his foot had just touched the ground in Jun Wu Xie’s courtyard when she smelled the thick intoxicating aroma of wine.

That alluring aroma swirled within the courtyard, and the smell made one crave for more.

“It smells of Jade Nectar?” Jun Wu Xie wrinkled her nose. That was an all too familiar smell, encountered daily in her cultivation of the Snow Lotus, but never had it been so strong.

Before Jun Wu Xie could figure out what had happened, a sudden roar sounded from inside the room!

[You wretched brat! Let me go!] The little black cat meowed and roared from inside the room and a chaos of bangs and clatter sounded again!

Jun Wu Yao was curious and followed a dark faced Jun Wu Xie as she stormed into the room.

A handsome youth, his face flushed red, drunkenly straddled upon the black beast, his bare feet planted upon the cold floor, his fair skin in deep contrast to the sleek black fur on the beast.

The ferocious black beast, having the youth upon his back, scratched incessantly at the floor, attempting to throw the wretch off.

The slender weak looking youth had instead seemed to weigh a ton, sitting firmly atop the black beast, a wine jar in his left hand, the mouth upon his red flushed face laughing evilly

“Move! Come on! Move! Why don’t you hit me like you always do? Try It!” Drunk Lotus’s mouth curled up at the corners, his slender legs held the black beast flanks in an iron grip, holding it firmly on the ground. His slender graceful body arched back slightly, and with his free hand, scooped up the black beast’s tail that was swishing about furiously, and gripped it tightly. The tail pulled back fiercely in his palm and Drunk Lotus twisted it and gave it a sharp tug.

“MEOWWWW!!!” The black beast gave out a ear piercing roar.

Results (Thai) 1:

ดีหรือไม่ มิ.ย. Wu Xie คิดไปเอง เธอไม่ได้รู้สึกว่า เธอได้รับ Mo เคียนยวนดีอย่างใดนอกจากนี้พวกเขาก็ได้ใช้กันเพื่อต่อปลายของตัวเอง"ผมกล้าทำ เพราะคุณอยู่ที่นี่" มิ.ย. Wu Xie ยกหัวของเธอดูยาว Wu มิ.ย. ถ้า Wu Xie มิ.ย.ไม่มีวูยาวมีทักษะพิเศษของมิ.ย.หลังเธอ เธอจะไม่มีปล่อยโอกาสไปสู่การนัดหยุดงานครั้งแรก แต่ เผชิญกับมิ.ย.วูยาว มีอะไรกองทัพชิงยุนอาจเอาชนะเขา เธออาจทำให้โอกาสที่ใช้เช่นเพื่อให้การใช้เต็มทุกอย่าง วิธีการทำงานของเธอได้มิ.ย.วูยาวรู้สึกประหลาดใจ และยินดีเต็มตามิ.ย. Wu Xie ได้พูด มีมากยินดีนักฆ่าอันตรายที่ฆ่าโดยไม่ต้องคิด"สิ่งที่คุณต้องการ ฉันจะได้รับมันทำ" มิ.ย.วูยาวกล่าวว่า หัวเราะ ก็ได้เพียงไม่กี่วัน เขาจะอนุญาตให้บรรดาหนอนสำคัญอยู่เล็กน้อยอีกต่อไปมิ.ย. Wu Xie คันนั้นกะพริบตาของเธอเธอคิดว่า: 'บางครั้ง มิ.ย.วูยาวริบของเธอยิ่งกว่าเซียนมิ.ย.ไม่ 'นี้พี่ใหญ่ของเธอ ไม่เลวเลย"เปิดปากของคุณ" มิ.ย. Wu Xie กล่าวว่า จู่ ๆมิ.ย.วูยาวเปิดกว้างโดยไม่ลังเล ปาก และช่วงเวลาถัดไป elixir มีรสหวานเล็กน้อยก็หลุดเข้าไปในปากของเขา และลงลำคอของเขาไป กลิ่นหอมหวานอวลอยู่ในปากของเขาและความอบอุ่นแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา หลอดเลือดดำและหลอดเลือดแดงของเขาดูดซึมสารอาหารจากความอบอุ่น และเขารู้สึกเบา และสบายใจถึงเวลายิ้มมิ.ย.วูยาว และเขาไม่รู้อะไรที่มิ.ย. Wu Xie เลี้ยงเขาน้ำทิพย์เหล่านี้ทำ โดยมือมิ.ย. Wu Xie ของเองและเพียงมิ.ย.ครอบครัวบิดา และบุตรชายได้มีความหรูหราไปแบบนั้น และ Wu Xie มิ.ย.มีเลี้ยงให้เขาวันนี้...คืนนี้ คือ เขาค่อนเนื่องเขาว่างจากโซ่เหล่านั้นเมื่อพวกเขาได้กลับไปยังพระราชวัง Lin คืนได้แล้วเงียบคล้ายความตาย มิ.ย.วูยาวดำเนินมิ.ย. Wu Xie และเท้าของเขามีเพียงแค่สัมผัสพื้นในคอร์ทยาร์ดมิ.ย. Wu Xie เมื่อเธอกลิ่นหอมหนาทำให้มึนเมาไวน์กลิ่นหอมที่มีเสน่ห์ตแม่ภายในลาน และกลิ่นทำให้ฟัง"ไข้ของหยก" มิ.ย. Wu Xie รอยย่นจมูกของเธอ ที่เป็นกลิ่นที่คุ้นเคยมากเกินไปทั้งหมด พบทุกวันในการเพาะปลูกของเธอของบัวหิมะ แต่ไม่เคยจะได้แข็งแรงก่อนมิ.ย. Wu Xie อาจเข้าใจอะไรได้เกิดขึ้น มีเสียงคำรามอย่างฉับพลันจากฟังภายในห้อง[คุณอนาถสารเลว ให้ฉันไป] แมวดำน้อย meowed และคำรามจากภายในห้องพักและความโกลาหลของเรียบและ clatter ไพเราะอีกมิ.ย.วูยาวอยากรู้ และตามความมืดเผชิญมิ.ย. Wu Xie ตามเธอบุกเข้าไปในห้องเป็นเด็กหนุ่มรูปหล่อ ล้างหน้าทัน drunkenly เมื่อสัตว์ร้ายสีดำ สีแดง รองเท้าของเขาปลูกเมื่อพื้นเย็น ผิวของเขาในคมชัดลึกเพื่อขนสีดำเงาในเดรัจฉานโลมาสีดำดุร้าย มีเยาวชนตามหลัง รอยขีดข่วน incessantly ชั้น พยายามโยนให้เจ้าสารเลวเยาวชนดูอ่อนแอผอมได้ประจักษ์ตัน นั่งอยู่บนสัตว์ร้ายสีดำ ขวดเป็นไวน์ในมือซ้ายของเขา ปากเมื่อเขาหน้าแดงแดงหัวเราะ evilly มั่นชั่งน้ำหนักแทนย้าย ไม่เอาน่า! ย้าย ทำไมไม่คุณตีผมอย่างเสมอ ลอง" เมาของโลตัสปากโค้งขึ้นที่มุม ขาเรียวของเขาจัดขึ้นด้านข้างสีดำสัตว์จับเตารีด ถืออย่างมั่นคงบนพื้นดิน ร่างกายสง่างามของเขาเรียวโค้งเล็กน้อย และ ด้วยมือของเขาฟรี ลากขึ้นค่าหางของสัตว์สีดำที่ถูก swishing เกี่ยวกับกระโชก และพิพากษาให้แน่น ดึงกลับอย่างดุเดือดในปาล์มเขาหาง และโลตัสเมาบิดมัน และให้มันลากจูงคม"MEOWWWW !!!" สัตว์ร้ายสีดำให้ออกหูที่เจาะเสียงคำราม

Results (Thai) 2:

ดี? มิถุนายนวู Xie คิดกับตัวเอง เธอไม่ได้รู้สึกว่าเธอได้รับการรักษา Mo Qian หยวนมีความสุขในทางใดทางหนึ่ง

พวกเขาเพียงแค่ใช้แต่ละอื่น ๆ ต่อไปปลายของตัวเอง

"ผมกล้าที่จะทำเช่นนี้เพราะคุณอยู่ที่นี่." มิถุนายนวู Xie ยกหัวของเธอไปดูที่มิถุนายนวูยาว หากมิถุนายนวู Xie ไม่ได้มีที่มีทักษะพิเศษมิถุนายนวูยาวด้านหลังของเธอเธอจะไม่ได้ปล่อยให้ไปจากโอกาสที่จะขึ้นฝั่งโจมตีครั้งแรก แต่ต้องเผชิญกับมิถุนายนวูยาวไม่มีอะไรที่เป็นชิงหยุนแซ่สามารถทำที่จะเอาชนะเขาเธอเช่นกันอาจจะทำให้การใช้งานเต็มรูปแบบของโอกาส

ที่จะทำให้การใช้งานอย่างเต็มที่ของทุกสิ่งที่เป็นวิธีการทำสิ่งที่เธอ

มิถุนายนวูยาวรู้สึกประหลาดใจและความสนุกสนานที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา

อะไรมิถุนายนวู Xie ได้กล่าวว่ามีความยินดีอย่างมากที่เป็นอันตรายฆาตกรที่ฆ่าโดยไม่คิด

"สิ่งที่คุณต้องการฉันจะได้รับมันทำ." มิถุนายนวูยาวกล่าวว่าหัวเราะ มันเป็นเพียงไม่กี่วันเขาจะช่วยให้ผู้ที่ไม่มีนัยสำคัญเวิร์มจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหน่อย

มิถุนายนวู Xie กระพริบตาดวงตาของเธอขณะที่เธอคิดว่า: 'บางครั้งจุนวูยาว spoils เธอให้มากกว่ามิถุนายนซีอานไม่.'

นี้พี่ใหญ่ของเธอก็ไม่เลวเลย

"เปิดปากของคุณ." มิถุนายนวู Xie กล่าวอย่างกระทันหัน

จุนวูยาวเปิดปากของเขากว้างโดยไม่ลังเลและช่วงเวลาถัดไปเป็นยาอายุวัฒนะหวานเล็กน้อยถูกทิ้งลงไปในปากของเขาและมันไปลงลำคอของเขา กลิ่นหอมหวานอบอวลอยู่ในปากของเขาและความอบอุ่นแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา หลอดเลือดดำและหลอดเลือดแดงของเขาดูดซึมสารอาหารที่มาจากความอบอุ่นและเขารู้สึกเบาและปลอบประโลม

รอยยิ้มของจุนวูยาวของกว้างขึ้นและเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จุนวู Xie เลี้ยงเขา

น้ำทิพย์เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาด้วยมือของตัวเองมิถุนายนวู Xie และเพียงพ่อมิถุนายนครอบครัวและบุตรชายได้มีความหรูหราให้กับพวกเขาได้ลิ้มรส จุนวู Xie เลี้ยงหนึ่งไปยังเขาในวันนี้ ... ..

คืนนี้เป็นคืนที่ยอดเยี่ยมที่สุดกับเขาเพราะเขาเป็นอิสระจากโซ่ตรวนเหล่านั้น

เมื่อพวกเขาได้กลับไปที่หลินพระราชวังคืนได้แล้วเงียบเหมือนคนตาย มิถุนายนวูยาวดำเนินมิถุนายนวู Xie และเท้าของเขาเพิ่งจะแตะพื้นในลานมิถุนายนวู Xie เมื่อเธอได้กลิ่นหอมที่ทำให้มึนเมาหนาไวน์

กลิ่นหอมที่มีเสน่ห์หมุนวนภายในลานและกลิ่นทำให้กระหายมากขึ้น

"มันมีกลิ่นของหยกน้ำทิพย์?" วูมิถุนายน Xie เหี่ยวย่นจมูกของเธอ นั่นคือกลิ่นทุกคนคุ้นเคยเกินไปที่พบในชีวิตประจำวันในการเพาะปลูกของบัวหิมะของเธอ แต่ไม่เคยมีมันรับที่แข็งแกร่งดังนั้น

ก่อนมิถุนายนวู Xie สามารถคิดออกว่าเกิดอะไรขึ้นแผดเสียงดังฟังอย่างฉับพลันจากภายในห้อง!

[คุณสารเลวอนาถ! ผมขอไป!] แมวดำเล็ก ๆ น้อย ๆ และ meowed คำรามจากภายในห้องและความวุ่นวายของเรียบและเสียงดังฟังอีกครั้ง!

มิถุนายนวูยาวอยากรู้อยากเห็นและตามมืดต้องเผชิญมิถุนายนวู Xie ขณะที่เธอบุกเข้ามาในห้อง

เยาวชนหล่อใบหน้าของเขาแดงก่ำสีแดง, มึนเมาคร่อมอยู่บนสัตว์ร้ายสีดำเท้าเปล่าของเขาปลูกบนพื้นเย็นผิวขาวของเขาในคมชัดลึกกับขนสีดำมันเงาบนสัตว์ร้าย

สัตว์ดุร้ายสีดำมีเยาวชนอยู่บนหลังของเขามีรอยขีดข่วนอย่างไม่หยุดหย่อนที่พื้นความพยายามที่จะโยนเจ้าตัวออก

เรียวเยาวชนมองอ่อนแอมีแทนดูเหมือนจะมีน้ำหนักตันนั่งแน่นอยู่บนสัตว์ร้ายสีดำขวดไวน์ในมือซ้ายของเขาปากแดงบนพื้นสีแดงของเขาหัวเราะชั่ว

"ย้าย! Come on! ย้าย! ทำไมคุณไม่ตีฉันเหมือนที่คุณมักจะทำอย่างไร ลอง! "ปากเมาโลตัสขดตัวอยู่ที่มุมเรียวขาของเขาจัดขึ้นปีกสัตว์สีดำในเหล็กยึดถือมันแน่นบนพื้นดิน เรียวของเขาร่างกายสง่างามโค้งกลับเล็กน้อยและมือข้างที่ว่างของเขาอุ้มหางสัตว์สีดำที่ถูก swishing เกี่ยวกับคึกและจับมันแน่น หางดึงกลับอย่างรุนแรงในฝ่ามือของเขาและเมาโลตัสบิดมันและให้มันลากจูงที่คมชัด

"MEOWWWW !!!" สัตว์สีดำให้ออกแผดเสียงเจาะหู

Results (Thai) 3:

ดี ? จุนวูเซี่ยคิดกับตัวเอง เธอไม่ได้รู้สึกว่าเธอได้ปฏิบัติโม เฉียนหยวน ดีในทางใด ๆพวกเขาแค่ใช้แต่ละอื่น ๆเพื่อเพิ่มเติมจบของตัวเอง" ฉันกล้าทำแบบนี้เพราะคุณอยู่ที่นี่ " จุนวูเซียยกหัวของเธอดูจุน Wu ยาว ถ้าจุนวูเซี่ยไม่มีจุนฝีมือโคตรหูยาวอยู่ข้างหลังเธอ เธอจะไม่ปล่อยโอกาสเข้าจู่โจมก่อน แต่ต้องเผชิญกับจุน Wu ยาวไม่มีอะไรชิงยุนตระกูลจะเอาชนะเขา เธออาจจะให้ใช้เต็มของโอกาสเพื่อให้ใช้เต็มของทุกสิ่งที่เธอทำจุนวู เหยา ประหลาดใจ และ กลีอิ่มตาว่าจุนวูเซี่ยได้กล่าวว่ามีมากยินดีที่เป็นอันตรายนักฆ่าที่สังหาร อย่างไม่คิด" อะไรก็ตามที่เธอต้องการ ฉันจะทำมันให้สำเร็จ " จุน Wu ยาวกล่าวว่าหัวเราะ มันก็แค่สองสามวัน เขาจะอนุญาตให้ผู้ไม่มีหนอนอยู่อีกหน่อยจุนวูเซียกระพริบตาตาของเธอ เพราะเธอคิดว่า : ' บางครั้งจุน Wu ยาวยังตามใจมากกว่าจุนเซียนทำ’พี่ชายใหญ่ของเธอ ไม่ได้เลวร้ายเลย" อ้าปาก " จุนวู Xie กล่าวทันทีจุน Wu ยาวอ้าปากกว้างโดยไม่ลังเล และช่วงเวลาถัดไป เป็นยาอายุวัฒนะ หวานเล็กน้อย ถูกส่งเข้าไปในปากของเขา และมันก็ลงลำคอของเขา กลิ่นหอมหวานอยู่ในปากของเขา และความอบอุ่นแผ่กระจายไปทั่วตัวของเขา เส้นและหลอดเลือดแดงดูดซึมสารอาหารจากความอบอุ่นและเขารู้สึกโล่งและสบายใจจุนวูเย้ายิ้มกว้างขึ้น เขา ไม่รู้ ว่า จุน วู เซี้ยป้อนอาหารเขาโอสถเหล่านี้ถูกสร้างโดยน้ำมือของจุนวูเซียและมีเพียงจุนครอบครัวพ่อและลูกชายมีความหรูหราที่จะได้ลิ้มรสมัน และ จุนวู Xie เลี้ยงหนึ่งเขาในวันนี้ . . . . .คืนนี้ เป็นคืนที่วิเศษที่สุดสำหรับเขา ตั้งแต่เขาถูกปลดปล่อยจากโซ่ตรวนเหล่านั้นเมื่อพวกเขากลับมาถึงวังลินคืนแล้วเค้าก็เงียบไป จุน Wu ยาวแบกจุน วู เซี้ย และเท้าของเขาแตะพื้นในของจุนวูเซี่ยลานเมื่อเธอได้กลิ่นมันหนา กลิ่นหอมของไวน์กลิ่นเสน่ห์ swirled ภายในลาน และกลิ่นก็กระหายมากขึ้น" กลิ่นของหยกทิพย์ ? " จุน อู๋เซี่ยย่นจมูก นั่นคือทั้งหมดเกินไปคุ้นเคยกลิ่น ที่พบทุกวัน ในการเพาะปลูกเธอของบัวหิมะ แต่ไม่เคยได้รับที่แข็งแกร่งมากก่อนที่จุนวู Xie สามารถคิดออกว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงคำรามอย่างฉับพลัน เสียงจากภายในห้อง[ ไอ้โง่ ! ปล่อยข้าไป ! ] แมวสีดำเล็ก ๆ meowed ก้องจากภายในห้อง และความวุ่นวายของเรียบและเสียงดังอีกแล้ว !จุน Wu ยาวสงสัยและตามมืดจุน วู Xie เธอบุกเข้ามาในห้องหนุ่มหล่อ หน้าของเขาแดง . . แดง เมานั่งคร่อมบนตัวสีดำ เท้าเปลือยเปล่าของเขาปลูกบนพื้นเย็นๆ ผิวขาวของเขาในลึกตรงกันข้ามกับเกล็ดเงาสีดำในสัตว์สัตว์สีดำดุร้าย มีเยาวชนบนหลังของเขามีรอยขีดข่วนไม่หยุดหย่อนที่ชั้นพยายามที่จะโยน - ออกเรียวอ่อนมองเยาวชนได้แทน ดูเหมือนจะหนักเป็นตัน , นั่งแน่นบนสัตว์สีดำ , ไวน์ขวดในมือซ้ายของเขา ปากบนเขาแดง หน้าแดงกล่ำขำ evilly" ไป ! เร็วเข้า ! ย้าย ! ทำไมคุณไม่ตีฉันเหมือนที่คุณทำเสมอ ? ลองสิ ! " ปากเมาโลตัสก็ขดตัวอยู่ที่มุมเรียวขาของเขาจัดขึ้นด้านข้างสัตว์สีดำในเหล็กยึดถือมันอย่างมั่นคงบนพื้นดิน ร่างสง่างามเรียวโค้งกลับเล็กน้อย และมือฟรีของเขา , ตักตัวดำหางที่ฟาดไปเรื่องดุเดือดเลือดพล่าน และยึดมันไว้แน่น หางดึงกลับอย่างดุเดือดในฝ่ามือของเขาแล้ว บัวบิดมันและให้มันง้างคม" meowwww ! ! ! ! ! ! ! ! " อสูรสีดำให้ ออก เจาะหู เสียงคำราม