6.13), we see the page field P = 00

6.13), we see the page field P = 0002 and the offset field equals 011012. To continue
the translation process, we use the 000 value of the page field as an index
into the page table. Going to the 0th entry in the page table, we see that virtual
page 0 maps to physical page frame 2 = 102. Thus the translated physical address
becomes page frame 2, offset 13. Note that a physical address has only 7 bits (2
for the frame, because there are 4 frames, and 5 for the offset). Written in binary,
using the two fields, this becomes 10011012, or address 4D16 = 7710 and is shown
in Figure 6.14. We can also find this address another way. Each page has 32
words. We know the virtual address we want is on virtual page 0, which maps to
physical page frame 2. Frame 2 begins with address 64. An offset of 13 results in
address 77.
Let’s look at a complete example in a real (but small) system (again, with no
cache). Suppose a program is 16 bytes long, has access to an 8-byte memory that
uses byte addressing (this means each byte, or word, has its own address), and a
page is 2 words (bytes) in length. As the program executes, it generates the following
address reference string (addresses are given in decimal values): 0, 1, 2, 3,
6, 7, 10, 11. (This address reference string indicates that address 0 is referenced
first, then address 1, then address 2, and so on.) Originally, memory contains no
pages for this program. When address 0 is needed, both address 0 and address 1
(in page 0) are copied to page frame 2 in main memory (it could be that frames 0

Results (Thai) 1:

6.13), เราดูเขตข้อมูลหน้า P = 0002 และฟิลด์ออฟเซ็ตเท่ากับ 011012 เพื่อดำเนินต่อการแปล เราใช้ค่าของเขตข้อมูลหน้า 000 เป็นดัชนีลงในตารางหน้า เราไปรายการ 0th ในตารางหน้า เห็นที่เสมือนแผนที่หน้า 0 กับเฟรมของหน้าทางกายภาพ 2 = 102 ดังนั้นการแปลจริงอยู่จะหน้ากรอบ 2 ตรงข้าม 13 โปรดสังเกตว่า ที่อยู่ทางกายภาพมีเพียง 7 บิต (2สำหรับกรอบ เนื่องจากมีเฟรม 4 และ 5 สำหรับออฟเซ็ต) เขียนในรูปแบบไบนารีใช้ฟิลด์สองฟิลด์ นี้จะ 10011012 หรือ 4 D 16 = 7710 และแสดงในรูปที่ 6.14 การ เรายังสามารถค้นหานี้วิธีอื่นได้ แต่ละหน้าได้ 32คำ เรารู้อยู่เสมือนที่เราต้องอยู่หน้าเสมือน 0 ที่แมปไปกรอบหน้าทางกายภาพ 2 เฟรม 2 เริ่มต้น ด้วยที่อยู่ 64 ออฟเซตของ 13 ผลที่อยู่ 77ลองดูได้ในระบบจริง (แต่เล็ก) อย่างสมบูรณ์ (อีก ไม่แค) สมมติว่าโปรแกรมเป็น 16 ไบต์ยาว มีการเข้าถึงหน่วยความจำ 8 ไบต์ที่ใช้ไบต์กำหนด (ซึ่งหมายถึง แต่ละไบต์ หรือคำ มีที่อยู่ของตนเอง), และหน้า 2 คำ (ไบต์) ความยาวได้ เป็นโปรแกรมปฏิบัติการ สร้างต่อไปนี้ที่อยู่ (ที่อยู่จะได้รับในค่าทศนิยม) สายอ้างอิง: 0, 1, 2, 36, 7, 10, 11 (ข้อความนี้อ้างอิงที่อยู่แสดงว่า มีการอ้างอิงที่อยู่ 0ครั้งแรก แล้ว 1 แล้ว 2 และอื่น ๆ) เดิม หน่วยความจำประกอบด้วยไม่มีหน้าสำหรับโปรแกรมนี้ เมื่อต้องการที่อยู่ 0 ทั้ง 0 และ 1 ที่อยู่(ในหน้า 0) จะถูกคัดลอกไป 2 เฟรมหน้าในหน่วยความจำหลัก (อาจเป็นที่เฟรม 0

Results (Thai) 2:

6.13) เราดูที่หน้าสนาม p = 0002 และเขตชดเชยเท่ากับ 011012. เพื่อดำเนินการต่อ
กระบวนการแปลเราจะใช้ 000 ค่าของฟิลด์หน้าเป็นดัชนี
ลงในตารางหน้า ไปที่รายการ 0 ในตารางหน้าเราจะเห็นว่าเสมือน
หน้า 0 แผนที่ทางกายภาพกับกรอบหน้า 2 = 102 ดังนั้นที่อยู่ทางกายภาพแปล
กลายเป็นกรอบหน้า 2 ชดเชย 13. โปรดทราบว่าที่อยู่ทางกายภาพมีเพียง 7 บิต (2
สำหรับ กรอบเพราะมี 4 ภาพและ 5 สำหรับ offset) เขียนในไบนารี
โดยใช้สองช่องนี้จะกลายเป็น 10011012 หรือที่อยู่ 4D16 = 7710 และแสดงให้เห็น
ในรูปที่ 6.14 นอกจากนี้เรายังสามารถหาที่อยู่นี้อีกทางหนึ่ง แต่ละหน้ามี 32
คำ เรารู้อยู่เสมือนที่เราต้องการคือในหน้าเสมือน 0 ซึ่งแผนที่ไปยัง
กรอบหน้าทางกายภาพ 2. กรอบ 2 เริ่มต้นด้วยการที่อยู่ 64 ชดเชยวันที่ 13 ส่งผลให้
ที่อยู่ 77.
ลองดูที่ตัวอย่างที่สมบูรณ์ในแบบเรียลไท (แต่ขนาดเล็ก) ระบบ (อีกครั้งโดยไม่มี
แคช) สมมติว่าโปรแกรมคือ 16 ไบต์นานมีการเข้าถึงหน่วยความจำ 8 ไบต์ที่
ใช้ไบต์ที่อยู่ (ที่หมายถึงนี้แต่ละไบต์หรือคำมีที่อยู่ของตัวเอง) และ
หน้าคือ 2 คำ (ไบต์) ในระยะเวลา เป็นโปรแกรมที่ดำเนินการจะสร้างต่อไปนี้
สตริงอ้างอิงที่อยู่ (ที่อยู่จะได้รับในค่าทศนิยม): 0, 1, 2, 3,
6, 7, 10, 11. (นี่สตริงอ้างอิงอยู่แสดงให้เห็นว่าอยู่ 0 มีการอ้างอิง
ครั้งแรก แล้วที่อยู่ 1 แล้วอยู่ที่ 2 และอื่น ๆ .) แต่เดิมหน่วยความจำที่ไม่มี
หน้าสำหรับโปรแกรมนี้ เมื่ออยู่ 0 เป็นสิ่งจำเป็นทั้งที่อยู่และที่อยู่ 0 1
(ในหน้า 0) จะถูกคัดลอกไปยังกรอบหน้า 2 ในหน่วยความจำหลัก (มันอาจเป็นไปได้ว่าเฟรม 0

Results (Thai) 3:

6.13 ) เราเห็นหน้าสนาม p = 0002 และชดเชยสนามเท่ากับ 011012 . ต่อไป
กระบวนการแปล เราใช้ 000 มูลค่าของหน้าสนามเป็นดัชนี
ลงหน้าโต๊ะ ไปที่รายการ 0th ในหน้าโต๊ะ เราดูที่หน้าแผนที่ทางกายภาพเสมือน
0 หน้าเฟรม 2 = 102 . ดังนั้นการแปลที่อยู่ทางกายภาพ
กลายเป็นหน้าเฟรมที่ 2 - 13ทราบว่ามีอยู่จริง มีเพียง 7 บิต ( 2
สำหรับกรอบเพราะมี 4 เฟรม และเพื่อชดเชย ) เขียนในไบนารี
ใช้สองสาขา นี้กลายเป็น 10011012 หรือที่อยู่ 4d16 =
7710 และจะแสดงในรูปที่ 6.14 . นอกจากนี้เรายังสามารถค้นหาที่อยู่อีกทางหนึ่ง แต่ละหน้ามี 32
คำ เรารู้ว่าเราต้องการเป็นเสมือนที่อยู่บนหน้าเสมือนแผนที่ที่ 0

หน้าเฟรม 2กรอบที่ 2 เริ่มต้นด้วยที่อยู่ 64 ชดเชย 13 ผลลัพธ์ใน
ที่อยู่ 77 .
ลองดูตัวอย่างที่สมบูรณ์ในจริง ( แต่เล็ก ) ระบบ ( อีกครั้งกับ
แคช ) คิดว่าโปรแกรม 16 ไบต์ยาว , มีการเข้าถึงหน่วยความจำที่ใช้กับ 8-byte
ไบต์ ( หมายถึงแต่ละไบต์ หรือคำ มีที่อยู่ของมันเอง ) และ
หน้า 2 คำ ( ไบต์ ) ในความยาว เป็นโปรแกรมที่สามารถจะสร้างต่อไปนี้
สตริงอ้างอิงที่อยู่ ( ที่อยู่จะได้รับค่าทศนิยม ) : 0 , 1 , 2 , 3
6 , 7 , 10 , 11 ( ที่อยู่นี้อ้างอิงข้อความแสดงว่าที่อยู่อ้างอิง
0 เป็นครั้งแรก แล้วที่อยู่ 1 แล้วที่อยู่ 2 , และอื่น ๆ ) ตอนแรก หน่วยความจำมี
หน้าสำหรับโปรแกรมนี้ เมื่อ 0 ที่อยู่จำเป็น ทั้งสองที่อยู่ที่อยู่ 1
0 และ( ในหน้า 0 ) จะถูกคัดลอกไปยังหน้าเฟรม 2 ในหน่วยความจำหลัก ( อาจจะเป็นเฟรม 0