• Miss penalty—The time required to

• Miss penalty—The time required to process a miss, which includes replacing a
block in an upper level of memory, plus the additional time to deliver the
requested data to the processor. (The time to process a miss is typically significantly
larger than the time to process a hit.)
The memory hierarchy is illustrated in Figure 6.1. This is drawn as a pyramid to
help indicate the relative sizes of these various memories. Memories closer to the
top tend to be smaller in size. However, these smaller memories have better performance
and thus a higher cost (per bit) than memories found lower in the pyramid.
The numbers given to the left of the pyramid indicate typical access times.
For any given data, the processor sends its request to the fastest, smallest partition
of memory (typically cache, because registers tend to be more special purpose).
If the data is found in cache, it can be loaded quickly into the CPU. If it is
not resident in cache, the request is forwarded to the next lower level of the hierarchy,
and this search process begins again. If the data is found at this level, the
whole block in which the data resides is transferred into cache. If the data is not
found at this level, the request is forwarded to the next lower level, and so on.
The key idea is that when the lower (slower, larger, and cheaper) levels of the
hierarchy respond to a request from higher levels for the content of location X,
they also send, at the same time, the data located at addresses X + 1, X + 2, . . . ,
thus returning an entire block of data to the higher-level memory. The hope is that
this extra data will be referenced in the near future, which, in most cases, it is.
The memory hierarchy is functional because programs tend to exhibit a property
known as locality, which often allows the processor to access the data returned
for addresses X + 1, X + 2, and so on. Thus, although there is one miss to, say

Results (Thai) 1:

•นางสาวโทษซึ่งเวลาที่ใช้ในการประมวลผลพลาด ซึ่งรวมถึงการเปลี่ยนเป็นความด้านบนของหน่วยความจำ บวกระยะเวลาเพิ่มเติมเพื่อให้การข้อมูลที่ร้องขอการโพรเซสเซอร์ (เวลาในการดำเนินการท่องโดยปกติอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าเวลาในการดำเนินการตี)ลำดับชั้นของหน่วยความจำจะแสดงในรูปที่ 6.1 นี้ออกเป็นปิรามิดไปช่วยระบุขนาดที่เปรียบเทียบความทรงจำต่าง ๆ เหล่านี้ ความทรงจำเข้าไปด้านบนมีแนวโน้มจะเล็กลงขนาด อย่างไรก็ตาม ความทรงจำเหล่านี้มีขนาดเล็กมีประสิทธิภาพและดังนั้น ต้นทุนสูง (ต่อบิต) กว่าความทรงจำที่พบต่ำในปิรามิดหมายเลขที่กำหนดให้ด้านซ้ายของปิรามิดแสดงเวลาเข้าถึงทั่วไปสำหรับกำหนดข้อมูล ประมวลผลการส่งคำขอพาร์ติชันที่เร็วที่สุด เล็กที่สุดหน่วยความจำ (โดยปกติแคช เนื่องจากการลงทะเบียนมักมี วัตถุประสงค์พิเศษ)ถ้าพบข้อมูลในแคช มันสามารถโหลดได้อย่างรวดเร็วเข้าไปใน CPU ถ้าเป็นไม่อยู่ในแคช คำจะถูกส่งต่อไปยังระดับล่างถัดไปของลำดับชั้นและกระบวนการนี้ค้นหาเริ่มต้นอีกครั้ง ถ้าข้อมูลอยู่ในระดับนี้ การบล็อกทั้งในที่อยู่ข้อมูลจะถูกโอนย้ายในแคช ถ้าไม่มีข้อมูลพบที่ระดับนี้ คำขอจะถูกส่งต่อไปยังระดับล่างถัดไป และอื่น ๆความคิดที่สำคัญคือเมื่อต่ำลง (ช้า ใหญ่ และถูกกว่า) ระดับของการชั้นตอบสนองการร้องขอจากระดับที่สูงขึ้นสำหรับเนื้อหาของตำแหน่ง Xพวกเขายังส่ง พร้อมกัน ข้อมูลที่อยู่ที่อยู่ X + 1, X + 2,...,ดังนั้น ความเป็นบล็อกทั้งหมดของข้อมูลหน่วยความจำสูงกว่า หวังว่าข้อมูลเพิ่มเติมจะถูกอ้างอิงในอนาคตอันใกล้ ที่ ในกรณีส่วนใหญ่ลำดับชั้นของหน่วยความจำจะทำงานเนื่องจากโปรแกรมมักจะ แสดงคุณสมบัติเป็นท้องถิ่น ซึ่งมักจะช่วยให้โปรเซสเซอร์สามารถเข้าถึงข้อมูลที่ส่งคืนที่อยู่ X + 1, X + 2 และอื่น ๆ ดังนั้น มีนางหนึ่งไป พูด

Results (Thai) 3:

- คุณโทษเวลาที่ใช้ในการกระบวนการที่ผิดพลาด ซึ่งรวมถึงการเปลี่ยน
บล็อกในตอนปลายของหน่วยความจำ บวกเพิ่มเวลาส่ง
ขอข้อมูลไปยังหน่วยประมวลผล ( เวลาในกระบวนการคุณมักจะมีขนาดใหญ่กว่าเวลา

กระบวนการตี ) ลำดับขั้นของหน่วยความจำจะแสดงในรูปที่ 6.1 . นี่คือการวาด

เป็นพีระมิดช่วยระบุขนาดญาติของความทรงจำต่าง ๆ เหล่านี้ ความทรงจำที่ใกล้ชิดกับ
ด้านบนมีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กในขนาด อย่างไรก็ตาม ความทรงจำที่มีขนาดเล็กเหล่านี้มี
ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นและดังนั้นค่าใช้จ่ายที่สูง ( ต่อบิต ) กว่าความทรงจำพบต่ำกว่าในพีระมิด
ตัวเลขให้ด้านซ้ายของพีระมิดแสดงเวลาในการเข้าถึงทั่วไป .
ใดๆให้ข้อมูล ประมวลผลการร้องขอการส่งเร็วที่สุด