Chapter OneIntroductionConsumer’s p

Chapter One
Introduction
Consumer’s perceived unmet need for any health care service is a useful index of
both potential demand and actual medical need. Historically, actual demand alone has
served as the principal measure of “need” in community health model assessments. This
historic perspective notwithstanding, the combination of clinically assessed need
(independent of demand) and consumer perception of unmet need may get far closer to an
objective basis for determining both the health status of communities and the need for
health care professionals and services to care for particular populations more adequately.
In the instance of high-risk populations, perceptions of unmet need can be especially
valuable in helping to assess both health status and how and where to deploy health care
resources.
In the case of oral health, surprisingly little has been done in the external
assessment (utilization) or internal assessment (perceived need) of relevant services.
There has been a relative dearth of attention paid by health care planners and policy
makers to dental health issues, despite the important relationships established among oral
health, nutrition and general health.
The perceived unmet need for oral health care is a useful measure of potential
demand, because it represents whether people feel their “wants” for dental services are
2
being fulfilled. In the HIV Costs and Services Utilization Study (HCSUS) of unmet need
for oral health treatment in a nationally representative sample of HIV+ patients, an
estimated 40% or 88,000 medical patients reported unmet need for oral health care during
at least one of three interviews of the (Marcus, Maida, Coulter, Freed, Der-Martirosian,
Liu, Freed, Guzman-Becerra, & Andersen, 2005). The perceived unmet need for oral
health care in this population is considerably higher than in the general U.S. population
(11%; Positive Outcomes, Inc., 2006). There is a great demand and need for oral health
care during the course of HIV disease, as it has been shown that physicians are not
proficient in diagnosing changes in the oral cavity (Glick & Burris, 1997; Paauw,
Wenrich, Curtis, Carline & Ramsey, 1995). Other health care providers, social and
support networks rely on dental health care workers to provide services within their area
of expertise (Glick, 1996).
Oral health conditions associated with HIV disease are frequently more severe
than those of the general population, making access to both dental and medical care
imperative. A previous cross-sectional HCSUS study estimated that 33,000 people had
unmet dental needs, and unmet dental needs were twice as prevalent as unmet medical
needs (Heslin, Cunningham, Marcus, Coulter, Freed, Der-Martirosian, Bozzette, Shapiro,
Morton, & Andersen, 2001). The dramatic increase in unmet need for dental services
during those four years, speaks to the growing problem of lack of access to dental care
for persons with HIV/AIDS.
The significance of these studies (Marcus, et al, 2005; Heslin, et al, 2001) is
evident when one considers the scarcity of dental health care professionals that have been
willing to treat persons with HIV/AIDS over the last 25 years (Sadowsky & Kunzel,
3
1994). In fact, the dental profession, particularly in the United States, has been
unwilling to give clear and unmistakable answers to individual dentists’ questions about
the care of HIV+ patients (Glick & Burris, 1997). Whereas the medical needs of patients
with HIV/AIDS are important, unmet dental needs also may negatively influence their
health ((NIH/NIDCR, 2000; Zabos et al, 2002).
Statement of the Problem
In the past half-century, we have come to recognize that the mouth is a mirror of
the body, it is a sentinel of disease, and it is critical to overall health and wellbeing.
The challenge facing us today—to help all Americans achieve oral
health—demands the best efforts of public and private agencies as well as
individuals. We must build public-private partnerships to provide opportunities
for individuals, communities, and health professionals to work together to
maintain and improve the nation's oral health. We also must build an effective
health infrastructure that meets the oral health needs of all Americans and
integrates oral health effectively into overall health. We must work to change
perceptions about oral health among the general public, among policymakers, and
among health providers. We must remove the barriers between people and oral
health services (NIH/NIDCR/U.S. Surgeon General 3.David Satcher, May 25,
2000, p.1).
The first key barrier has been dental health care providers (DHCPs) whose
attitudes may lead to their being unwilling to treat patients with HIV/AIDS.
Consequently, persons with HIV/AIDS have presented the dental profession with a
4
number of ethical challenges (Doyal, 1997). The life-threatening consequences of
HIV/AIDS, its infectious nature and the social stigma associated with the disease have
led to a range of ethical dilemmas for dental health practitioners including whether or not
to treat HIV-infected patients. Despite their training and education, many health care
professionals are likely to share some of the same attitudes toward AIDS and HIV+
patients as the lay community (Dow & Knox, 1988).
The Institute of Medicine (IOM) report, Access to Health Care in America (1993),
noted findings from the Robert Wood Johnson Foundation AIDS Health Services
Program and Evaluation Study. The comment repeated in each of the 15 communities
studied was that only a handful of private physicians were seeing the majority of persons
with HIV disease, and that access to dental care for persons with HIV infection was
similarly constrained. Access to dental care is essential for all persons, particularly for
ones with complex medical conditions (Glick & Burris, 1997). Therefore, dentists have a
moral and professional obligation to provide care to all persons within the dentist’s realm
of expertise. However, throughout the HIV/AIDS epidemic, DHCPs have demonstrated
an unwillingness to treat HIV-infected patients (Gerbert, Badner & Maguire, 1988;
Sadowsky & Kunzel, 1994; Doyal, 1997; McCarthy, Koval & McDonald, 1999).
The issue of access to health care is not new, and this snapshot of more than a
decade ago has not changed. A synopsis of a situation in New Orleans, Louisiana was
described in the CDC HIV/STD/TB Prevention News Update (Pope, 2004) adapted from
an article in the New Orleans Times-Picayune from March 17 of the same year. The
article stated the concern that individual metropolitan areas would have in making
decisions about how they used their HIV/AIDS funds since federal Ryan White funding
5
had declined in New Orleans by more than $4 million during the last fiscal year. New
Orleans was one of 40 U.S. cities that received less money that year. Even prior to
Hurricane Katrina disaster of 2005, the cuts meant closure of the local hospital dental
clinic that served more than 700 regional HIV patients. The city clinic and Louisiana

Results (Thai) 2:

บทที่หนึ่ง
การแนะนำ
ผู้บริโภครับรู้ของความต้องการ unmet สำหรับการให้บริการด้านการดูแลสุขภาพใด ๆ ที่เป็นดัชนีที่มีประโยชน์ของ
ทั้งสองต้องการที่มีศักยภาพและความต้องการทางการแพทย์ที่เกิดขึ้นจริง ในอดีตความต้องการที่แท้จริงเพียงอย่างเดียวได้
ทำหน้าที่เป็นตัวชี้วัดที่สำคัญของ "ต้อง" ในชุมชนรูปแบบการประเมินสุขภาพ นี้
แม้จะมีมุมมองประวัติศาสตร์การรวมกันของการประเมินความต้องการทางการแพทย์
(อิสระของความต้องการ) และการรับรู้ของผู้บริโภคต้องการ unmet อาจได้ไกลใกล้ชิดกับการ
ตามวัตถุประสงค์ในการพิจารณาทั้งสถานะสุขภาพของชุมชนและความจำเป็นในการ
ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพและบริการในการดูแล ประชากรมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างเพียงพอ.
ในกรณีของประชากรมีความเสี่ยงสูงต่อการรับรู้ของความต้องการ unmet สามารถโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ที่มีคุณค่าในการช่วยในการประเมินสถานะสุขภาพและวิธีการที่จะปรับใช้ในการดูแลสุขภาพ
ทรัพยากร.
ในกรณีที่มีสุขภาพช่องปากที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าแปลกใจที่ได้รับ ทำในภายนอก
ประเมิน (การใช้) หรือการประเมินภายใน (การรับรู้ความจำเป็น) ในการให้บริการที่เกี่ยวข้อง.
มีการขาดแคลนญาติของความสนใจที่จ่ายโดยวางแผนการดูแลสุขภาพและนโยบายการ
ผลิตไปสู่ปัญหาสุขภาพฟันที่แม้จะมีความสัมพันธ์ที่สำคัญที่เป็นที่ยอมรับในหมู่ช่องปาก
สุขภาพโภชนาการ และสุขภาพโดยทั่วไป.
การรับรู้ความต้องการ unmet สำหรับการดูแลสุขภาพช่องปากที่เป็นตัวชี้วัดที่มีประโยชน์ที่มีศักยภาพ
ความต้องการเพราะมันหมายถึงว่าคนรู้สึกของพวกเขา "ต้องการ" เพื่อให้บริการทางทันตกรรมกำลัง
2
เป็นจริง ในค่าใช้จ่ายในการติดเชื้อ HIV และบริการการศึกษาการใช้ประโยชน์ (HCSUS) ของความต้องการ unmet
สำหรับการรักษาสุขภาพช่องปากในตัวอย่างที่เป็นตัวแทนในระดับประเทศของเอชไอวี + ผู้ป่วย
ประมาณ 40% หรือ 88,000 ผู้ป่วยทางการแพทย์รายงานความต้องการ unmet สำหรับการดูแลสุขภาพช่องปากในช่วง
อย่างน้อยหนึ่งในสามของการสัมภาษณ์ (มาร์คัสไมดา, โคลเตอร์อิสระ, Der-Martirosian,
หลิวอิสระ Guzman-Becerra และเซน 2005) การรับรู้ความต้องการ unmet ในช่องปากสำหรับ
การดูแลสุขภาพในประชากรกลุ่มนี้เป็นอย่างมากสูงกว่าในประชากรสหรัฐทั่วไป
(11% ผลบวก, Inc, 2006) มีความต้องการที่ดีและความจำเป็นในการดูแลสุขภาพช่องปากคือ
การดูแลในช่วงของการเกิดโรคเอชไอวีในขณะที่มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าแพทย์ไม่ได้
มีความเชี่ยวชาญในการวินิจฉัยการเปลี่ยนแปลงในช่องปาก (กลิกและ Burris, 1997; Paauw,
Wenrich, เคอร์ติ Carline และ แรมซีย์, 1995) ให้บริการดูแลสุขภาพอื่น ๆ , สังคมและ
เครือข่ายการสนับสนุนพึ่งพาคนดูแลสุขภาพฟันเพื่อให้บริการในพื้นที่ของพวกเขา
ของความเชี่ยวชาญ (กลิก, 1996).
สภาวะสุขภาพช่องปากที่เกี่ยวข้องกับโรคเอชไอวีมักจะรุนแรงมากขึ้น
กว่าประชากรทั่วไปทำให้การเข้าถึง ทั้งการดูแลทันตกรรมและการแพทย์
ที่จำเป็น ก่อนหน้าตัดขวางการศึกษา HCSUS ประมาณว่า 33,000 คนที่มี
ความต้องการทางทันตกรรมที่กระทําและความต้องการทางทันตกรรมที่กระทําเป็นสองเท่าเป็นที่แพร่หลายด้านการแพทย์
ความต้องการ (Heslin คันนิงแฮม, มาร์คัสโคลเตอร์อิสระ Der-Martirosian, Bozzette ชาปิโรส์,
มอร์ตันและ เซน, 2001) เพิ่มขึ้นอย่างมากในความต้องการ unmet สำหรับการให้บริการทันตกรรม
ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาพูดถึงปัญหาการเจริญเติบโตของการขาดการเข้าถึงการดูแลทันตกรรม
สำหรับผู้ที่มีเอชไอวี / เอดส์.
ความสำคัญของการศึกษาเหล่านี้ (มาร์คัส, et al, 2005; Heslin, et al , 2001) เป็น
ที่เห็นได้ชัดเมื่อพิจารณาความขาดแคลนของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพฟันที่ได้รับ
ความเต็มใจที่จะปฏิบัติต่อบุคคลที่มีเอชไอวี / เอดส์ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา (Sadowsky และ Kunzel,
3
ปี 1994) ในความเป็นจริงวิชาชีพทันตกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศสหรัฐอเมริกาได้รับ
ไม่เต็มใจที่จะให้คำตอบที่ชัดเจนและแน่แท้คำถามทันตแพทย์แต่ละบุคคลเกี่ยวกับการ
ดูแลผู้ป่วยเอชไอวี + (กลิกและ Burris, 1997) ในขณะที่ความต้องการทางการแพทย์ของผู้ป่วย
เอชไอวี / เอดส์ที่มีความสำคัญกับความต้องการทางทันตกรรมที่กระทําในเชิงลบนอกจากนี้ยังอาจมีอิทธิพลต่อพวกเขา
สุขภาพ ((NIH / NIDCR 2000. Zabos, et al, 2002)
ชี้แจงปัญหา
ในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาเรามี มารู้ว่าปากเป็นกระจกของ
ร่างกายก็เป็นแมวมองของโรคและมีความสำคัญต่อสุขภาพโดยรวมและสุขภาพที่ดี.
ความท้าทายที่หันหน้าไปทางเราในวันนี้เพื่อช่วยให้ชาวอเมริกันทุกคนประสบความสำเร็จในช่องปาก
สุขภาพความต้องการพยายามที่ดีที่สุดของประชาชน และหน่วยงานภาคเอกชนเช่นเดียวกับ
บุคคล. เราจะต้องสร้างความร่วมมือภาครัฐและเอกชนที่จะให้โอกาส
สำหรับบุคคลชุมชนและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่จะทำงานร่วมกันเพื่อ
รักษาและปรับปรุงประเทศสุขภาพช่องปาก. นอกจากนี้เรายังจะต้องสร้างประสิทธิภาพ
โครงสร้างพื้นฐานสุขภาพที่ตรงกับช่องปาก ความต้องการด้านสุขภาพของชาวอเมริกันและ
บูรณาการสุขภาพช่องปากอย่างมีประสิทธิภาพในสุขภาพโดยรวม. เราต้องทำงานที่จะเปลี่ยน
การรับรู้เกี่ยวกับสุขภาพช่องปากในหมู่ประชาชนทั่วไปในหมู่ผู้กำหนดนโยบายและ
ผู้ให้บริการสุขภาพ. เราต้องขจัดอุปสรรคระหว่างคนและในช่องปาก
บริการสุขภาพ (NIH / NIDCR / US ศัลยแพทย์ทั่วไป 3.David Satcher ที่ 25 พฤษภาคม
2000, p.1).
อุปสรรคที่สำคัญเป็นครั้งแรกที่ได้รับการให้บริการดูแลสุขภาพฟัน (DHCPs) ที่มี
ทัศนคติที่อาจนำไปสู่การเป็นไม่เต็มใจที่จะรักษาผู้ป่วยของพวกเขากับเอชไอวี / เอดส์.
ดังนั้น บุคคลที่มีเอชไอวี / เอดส์ได้นำเสนอวิชาชีพทันตกรรมที่มี
4
จำนวนของความท้าทายทางจริยธรรม (Doyal, 1997) ผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อชีวิตของ
เอชไอวี / เอดส์ติดเชื้อธรรมชาติและสังคมปานที่เกี่ยวข้องกับโรคได้
นำไปสู่ช่วงของประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมสำหรับผู้ปฏิบัติงานรวมทั้งสุขภาพฟันหรือไม่ว่า
การรักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี แม้จะมีการฝึกอบรมและการศึกษาของพวกเขา, การดูแลสุขภาพมาก
มืออาชีพที่มีแนวโน้มที่จะแบ่งปันบางส่วนของทัศนคติเดียวกันที่มีต่อโรคเอดส์และเอชไอวี +
ผู้ป่วยที่เป็นชุมชนวาง (ดาวโจนส์และน็อกซ์ 1988).
สถาบันการแพทย์ (IOM) รายงานการเข้าถึงการดูแลสุขภาพใน อเมริกา (1993)
ตั้งข้อสังเกตผลการวิจัยจากโรเบิร์ตจอห์นสันไม้มูลนิธิโรคเอดส์บริการด้านสุขภาพ
และโปรแกรมการศึกษาการประเมินผล ความคิดเห็นซ้ำในแต่ละ 15 ชุมชน
การศึกษาคือการที่เพียงไม่กี่คนของแพทย์ส่วนตัวได้เห็นส่วนใหญ่ของคน
ที่มีโรคเอชไอวีและการเข้าถึงการดูแลทันตกรรมสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวีได้รับการ
จำกัด ในทำนองเดียวกัน การเข้าถึงการดูแลทันตกรรมเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ
คนที่มีเงื่อนไขทางการแพทย์ที่ซับซ้อน (กลิกและ Burris, 1997) ดังนั้นทันตแพทย์มี
ภาระผูกพันทางจริยธรรมและเป็นมืออาชีพในการให้การดูแลทุกคนที่อยู่ในขอบเขตของทันตแพทย์
ของความเชี่ยวชาญ อย่างไรก็ตามตลอดทั้งเอชไอวี / โรคเอดส์, DHCPs ได้แสดงให้เห็น
ความไม่เต็มใจที่จะรักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี (Gerbert, Badner และแมกไกวร์, 1988;
& Sadowsky Kunzel 1994; Doyal, 1997; แมคคาร์ Koval และ McDonald, 1999).
ปัญหา การเข้าถึงการดูแลสุขภาพไม่ใช่เรื่องใหม่และภาพรวมของมากกว่านี้
ทศวรรษที่ผ่านมาไม่ได้เปลี่ยน บทสรุปของสถานการณ์ในนิวออร์, หลุยเซียได้รับการ
อธิบายไว้ใน CDC เอชไอวี / STD / ป้องกันวัณโรคข่าว (สมเด็จพระสันตะปาปา, 2004) ดัดแปลงมาจาก
บทความในนิวออร์ครั้งสำคัญจาก 17 มีนาคมของปีเดียวกัน
บทความระบุความกังวลว่าพื้นที่ปริมณฑลของแต่ละบุคคลจะมีในการ
ตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาใช้เอชไอวี / เอดส์เงินของพวกเขาตั้งแต่รัฐบาลกลางไรอันไวระดมทุน
5
ได้ลดลงในนิวออร์มากกว่า $ 4,000,000 ในรอบปีบัญชีที่ผ่านมา ใหม่
นิวออร์เป็นหนึ่งใน 40 เมืองของสหรัฐที่ได้รับเงินน้อยกว่าปีที่แล้ว แม้ก่อนที่จะ
เกิดภัยพิบัติพายุเฮอริเคนแคทรีนาของปี 2005 ลดหมายถึงการปิดโรงพยาบาลท้องถิ่นทันตกรรม
คลินิกที่ทำหน้าที่มากกว่า 700 ผู้ป่วยเอชไอวีในระดับภูมิภาค คลินิกในเมืองและรัฐหลุยเซียนา

Results (Thai) 3:

บทที่ 1 บทนํา

ของผู้บริโภครับรู้ unmet ความต้องการใด ๆ การดูแลสุขภาพให้บริการดัชนีประโยชน์ของความต้องการที่มีศักยภาพและต้องการ
ทั้งทางการแพทย์ที่เกิดขึ้นจริง ในอดีต ความต้องการที่แท้จริงเพียงอย่างเดียวได้
ทำหน้าที่เป็นวัดหลักของ " ต้องการ " ในรูปแบบการประเมินสุขภาพชุมชน นี้
ประวัติศาสตร์มุมมองอย่างไรก็ตามการรวมกันของยาการประเมินความต้องการ
( อิสระของอุปสงค์และการรับรู้ของผู้บริโภคทั่วไปต้องอาจไปไกลใกล้ชิดกับวัตถุประสงค์พื้นฐานเพื่อกำหนด
ทั้งสถานะสุขภาพของชุมชน และความต้องการ
ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพและบริการดูแลเฉพาะประชากรมากขึ้นอย่างเพียงพอ ในอินสแตนซ์ของประชากรที่มีความเสี่ยงสูง
, การรับรู้ของผู้ป่วยต้องสามารถโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ที่มีคุณค่าในการช่วยประเมินสถานะสุขภาพและวิธีการที่จะปรับใช้ทรัพยากรการดูแลสุขภาพ
.
ในกรณีของสุขภาพช่องปาก จู่ ๆเล็ก ๆน้อย ๆได้รับการทำในการประเมินภายนอก
( ใช้ประโยชน์ ) หรือการประเมินภายใน ( ตามต้องการ ) การบริการที่เกี่ยวข้อง
มีญาติขาดแคลนให้ความสนใจโดยวางแผนดูแล สุขภาพและผู้วางนโยบาย
ปัญหาสุขภาพฟันแม้สำคัญสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพช่องปาก
, โภชนาการและสุขภาพทั่วไป .
) ต้องการดูแลสุขภาพช่องปาก เป็นวัดที่มีประโยชน์ของความต้องการศักยภาพ
เพราะมันหมายถึงว่าคนที่รู้สึก " อยาก " ให้บริการทันตกรรมเป็น
2
ถูกเติมเต็ม ในผู้ติดเชื้อเอชไอวีและการใช้ต้นทุนบริการการศึกษา ( hcsus )
) ต้องการสำหรับการรักษาสุขภาพช่องปากในประเทศตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของผู้ป่วย HIV ,
ประมาณ 40% หรือ 88 , 000 ผู้ป่วยทางการแพทย์รายงานต้อง unmet สำหรับการดูแลสุขภาพช่องปากระหว่าง
อย่างน้อยหนึ่งในสามของการสัมภาษณ์ของ ( มาร์คัส เมดา Coulter , ปลดปล่อย , เดอ martirosian
, , ลุย , อิสระ , Guzman Becerra , &แอนเดอร์เซน , 2005 ) . การรับรู้ความต้องการ unmet ช่องปาก
การดูแลสุขภาพในประชากรนี้มีมากสูงกว่าในประชากรทั่วไป .
( 11% ; บวกผลลัพธ์ , Inc . , 2006 ) มีความต้องการมากและต้องการการดูแลสุขภาพช่องปาก
ในระหว่างหลักสูตรของโรค มันได้ถูกแสดงว่าจะไม่เชี่ยวชาญในการวินิจฉัยแพทย์
เปลี่ยนแปลงในช่องปาก ( Glick & Burris , 1997 ; paauw
เวนริก , เคอร์ติส แคลีน& แรมซี่ย์ , 1995 )ผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพอื่น ๆและสังคม
สนับสนุนเครือข่ายพึ่งพาแรงงานการดูแลทันตสุขภาพ เพื่อให้บริการภายในพื้นที่ของความเชี่ยวชาญ ( Glick

สุขภาพช่องปาก , 1996 ) เงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับโรคมักรุนแรงมากขึ้น
สูงกว่าประชากรทั่วไป ทำให้การเข้าถึงทั้งฟัน และขวางการดูแล
ทางการแพทย์ ก่อนหน้านี้ hcsus ภาคการศึกษาประมาณว่า 33 ,000 คน มีความต้องการ unmet ความต้องการ
ทันตกรรมและทันตกรรมทั่วไปเป็นสองเท่าทำให้ความต้องการ
) ( heslin คันนิงแฮม , แพทย์ , มาร์คัส โคลเตอร์ , ปลดปล่อย เดอร์ martirosian bozzette Shapiro , ,
มอร์ตัน &แอนเดอร์เซน , 2001 ) เพิ่มขึ้นอย่างมากในความต้องการ unmet สำหรับบริการทันตกรรม
ในช่วงสี่ปี พูดถึงปัญหาของการขาดการเข้าถึงการดูแลทันตกรรมสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวี / เอดส์ /
.
ความสำคัญของการศึกษาเหล่านี้ ( Marcus , et al , 2005 ; heslin , et al , 2001 )
เห็นได้ชัดเมื่อหนึ่งพิจารณาความขาดแคลนของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพฟันที่ได้รับ
ยินดีที่จะรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวี / เอดส์ในช่วง 25 ปี ( sadowsky & kunzel
3
, 1994 ) ในความเป็นจริงวิชาชีพทันตกรรม โดยเฉพาะในประเทศสหรัฐอเมริกา , ได้รับ
ไม่เต็มใจที่จะให้คำตอบที่ชัดเจน และแน่แท้คำถามของทันตแพทย์แต่ละเรื่อง
ดูแลผู้ป่วย HIV ( Glick & Burris , 1997 ) ในขณะที่แพทย์ ความต้องการของผู้ป่วย
กับเอชไอวี / เอดส์เป็นสิ่งสำคัญ ความต้องการทันตกรรมทั่วไปยังลบอาจมีผลต่อสุขภาพของพวกเขา
( ( NIH / nidcr , 2000 ; zabos et al , 2002 ) .

แจ้งปัญหาในศตวรรษครึ่งที่ผ่านมาเราต้องรู้จักว่า ปากเป็นกระจกของ
ร่างกาย มันเป็นยามของโรค และมันสำคัญต่อสุขภาพโดยรวมและสุขภาพที่ดี .
ท้าทายซึ่งเราวันนี้เพื่อช่วยให้ชาวอเมริกันทุกคนบรรลุสุขภาพช่องปาก
ความต้องการความพยายามที่ดีที่สุดของภาครัฐและภาคเอกชน ตลอดจน
บุคคล เราต้องสร้างความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน เพื่อให้โอกาส
สำหรับบุคคล ชุมชนและผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจะร่วมกัน
รักษาและปรับปรุงสุขภาพช่องปาก ของประเทศ เรายังต้องสร้างประสิทธิภาพ
สุขภาพพื้นฐานที่ตรงกับความต้องการของคนอเมริกันทุกคน สุขภาพช่องปากและสุขภาพช่องปาก
รวมได้อย่างมีประสิทธิภาพและสุขภาพโดยรวม เราต้องทำงานเพื่อเปลี่ยนการรับรู้เกี่ยวกับสุขภาพช่องปาก
ในหมู่ประชาชนทั่วไป ระหว่างเอเชียและ
ระหว่างผู้ให้บริการสุขภาพเราต้องขจัดอุปสรรคระหว่างคนและบริการสุขภาพช่องปาก
( NIH / nidcr สหรัฐอเมริกาศัลยแพทย์ทั่วไป 3 . เดวิด satcher , อาจ 25
2 , ป. ) .
อุปสรรคสำคัญก่อนได้รับการดูแลสุขภาพฟัน ( dhcps ) ซึ่งอาจนำไปสู่
ทัศนคติการไม่เต็มใจที่จะรักษาผู้ป่วยเอชไอวี / เอดส์ .
ดังนั้นผู้ติดเชื้อเอดส์ได้นำเสนออาชีพหมอฟันด้วย

4จำนวนของความท้าทายจริยธรรม ( โดยัล , 1997 ) ผลที่คุกคามชีวิตของ
เอชไอวี / เอดส์ โรคติดเชื้อ และธรรมชาติของสังคมทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับโรคได้
ทำให้ช่วงของประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมสำหรับผู้ปฏิบัติงานทันตสุขภาพรวมทั้งหรือไม่
รักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี . แม้จะมีการฝึกอบรมและการศึกษา ,
ดูแลสุขภาพหลายผู้เชี่ยวชาญด้านมีแนวโน้มที่จะแบ่งปันบางส่วนของทัศนคติเดียวกันต่อโรคเอดส์และผู้ป่วยโรคเอดส์
เป็นชุมชนวาง ( Dow &น็อกซ์ , 1988 ) .
สถาบันการแพทย์ ( พันธะ ) รายงาน การเข้าถึงการดูแลสุขภาพในอเมริกา ( 1993 ) ,
สังเกตพบจากโรเบิร์ต วู้ด จอห์นสันมูลนิธิเอดส์บริการ
โปรแกรมสุขภาพและการศึกษาการประเมินผล ความคิดเห็นที่ซ้ำในแต่ละ 15 ชุมชน
ศึกษาเป็นเพียงหยิบมือของแพทย์เอกชนที่เห็นส่วนใหญ่ของบุคคลที่
กับโรคเอดส์ และการเข้าถึงการดูแลทันตกรรมสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวีคือ
เหมือนกับบังคับ การเข้าถึงการดูแลทันตกรรมที่จำเป็นสำหรับทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่มีเงื่อนไขทางการแพทย์ที่ซับซ้อน
( Glick & Burris , 1997 ) ดังนั้นทันตแพทย์มี
จริยธรรมและหน้าที่มืออาชีพเพื่อให้การดูแลให้บุคคลทั้งหมดภายในขอบเขตของความเชี่ยวชาญของทันตแพทย์
. อย่างไรก็ตาม ตลอดช่วงการระบาดของเอชไอวี / เอดส์ dhcps )
เป็นไม่เต็มใจที่จะรักษาผู้ป่วยที่ติดเชื้อเอชไอวี ( เกอร์เบิร์ต badner , & Maguire , 1988 ;
sadowsky & kunzel , 1994 ; โดยัล , 1997 ; McCarthy , โควัล& McDonald , 1999 ) .
ปัญหาของการเข้าถึงการดูแลสุขภาพที่ไม่ใหม่และภาพรวมมากกว่า
ทศวรรษที่ผ่านมาไม่ได้เปลี่ยนแปลง เรื่องย่อของสถานการณ์ในนิวออร์ลีนส์ , หลุยเซียน่าถูก
อธิบายใน CDC เอชไอวี / std / TB ข่าวการป้องกัน ( สมเด็จพระสันตะปาปา , 2004 ) ดัดแปลงจาก
บทความใน New Orleans ครั้งเล็กน้อยจากวันที่ 17 มีนาคมของปีเดียวกัน
บทความกล่าวว่าปัญหาในพื้นที่นครบาลแต่ละจะทำ
การตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาใช้ทุนเอชไอวี / เอดส์ ตั้งแต่รัฐบาลกลางไรอันสีขาวเดิม
5
ได้ปฏิเสธในนิวออร์ลีนส์โดยมากกว่า $ 4 ล้านบาทในช่วงปีงบประมาณที่แล้ว นิวออร์
เป็นหนึ่งใน 40 ของสหรัฐอเมริกาที่ได้รับเงินน้อยลงในปีนั้น แม้แต่ก่อน
เฮอร์ริเคนภัยพิบัติ 2005 , ตัดหมายถึงการภายในโรงพยาบาลทันตกรรม
คลินิกที่ให้บริการมากกว่า 700 ภูมิภาค ผู้ติดเชื้อ ผู้ป่วยคลินิก และเมืองหลุยเซียน่า