Convention on Biological Diversity

Convention on Biological Diversity (CBD)


A commitment by nations to conserve biological diversity, to use biological resources sustainably and to share benefits from the use of genetic resources equally.

What is the difference between conservation and “sustainable” use?

Most countries would not accept the conservation aspects of the convention without specific mention of “use” of biological and genetic resources.

Most biodiversity exists in poor countries, whereas developed nations have large financial resources but little biodiversity, hence the need for a global convention to share the costs and benefits of biodiversity conservation. The CBD recognises that countries have sovereignty over their own biodiversity (Articles 3, 15) but conservation of biodiversity is a “common concern” of humankind.

What is the difference between sovereignty and ownership?

Sovereignty means that States have the right to control access to biodiversity (Article 15), but they are also responsible for conserving biodiversity and using it sustainably (Articles 6, 8 & 10).

Articles 6 & 10 oblige States to include conservation and sustainable use of biodiversity into government policies and strategic planning.

Article 7 obliges States to identify important components of biodiversity, identify processes causing biodiversity loss and monitor them.

Article 8 deals with conservation on biodiversity in situ: establishment of protected areas, rehabilitation of degraded ecosystems and recovery of threatened species. Ex situ measures are meant to compliment in situ measures (Article 9).

States are obliged to regulate use of biological resources for conservation and encourage the development of methods for sustainable use (Article 10). States must provide training and research to meet these objectives (Article 12) and make the public aware of them (Article 13).

Implementation of these articles is left up to each individual State. There are no global rules and each State may use difference methods to implement these articles.

Access

The most controversial topic of the convention.

States would not join the convention unless it dealt specifically with access to:
• genetic resources
• biotechnology and
• benefits arising from biotechnology.
Some States (including Thailand) feel that articles dealing with these issues make it easy for foreign countries to gain access to biodiversity, without returning benefits gained from using that biodiversity to the countries which provided the original genetic material.

Most biodiversity remains in the poorer countries, whilst the richer countries have developed the biotechnologies to exploit genetic resources. Poorer countries see the genes and the biotechnology used to exploit those genes as equally valuable. They want to develop their own capacity to exploit their own genetic resources. Therefore, provision of genetic material to developed countries must be matched with provision of biotechnologies to the poorer countries.

Should access to genetic resources be free or restricted?

Under the CBD, access to genetic resources is subject to national laws (Article 15).

Sovereignty over biological resources gives provider countries the power they need to negotiate a fair agreement with the user country.

Should organisms be patented?

How should benefits be shared between provider countries and user countries?

How can we reward human ingenuity without ignoring the value of the original material?

Access to the benefits of use of genetic resources is agreed bilaterally between the provider and user countries (Articles 15, 16 & 19).

Funding

It was estimated that between 1993-2000, 3.5 - 17.0 billion US$ would be required for funding activities under the CBD.

Individual States are required to fund their own obligations under the CBD as much as possible (Article 20, para 1). Developed countries, further to their obligations under para. 1, are required to provide additional funds to help the developing countries to meet any new costs incurred by them in implementing the CBD.

Article 21 establishes a financial mechanism controlled by the “Conference of the Parties”, by which funds are transferred from developed to developing countries for implementation of the CBD. A central fund is created with contributions from the developed countries. The Conference of the Parties sets the annual budget required for implementing the CBD in developing countries and decides which projects to fund and whether to give money as a loan or a gift. This process is to be carried out democratically and in a transparent manner.

Results (Thai) 1:

อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (CBD)ความมุ่งมั่น โดยประชาชาติเพื่ออนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ การใช้ทรัพยากรชีวภาพฟื้นฟู และใช้ประโยชน์จากการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมอย่างเท่าเทียมกัน ความแตกต่างระหว่างการอนุรักษ์และการใช้ "ยั่งยืน" คืออะไร ประเทศส่วนใหญ่จะยอมรับด้านอนุรักษ์ของอนุสัญญาโดยไม่พูดถึงเฉพาะการ "ใช้" ทรัพยากรชีวภาพ และพันธุกรรมความหลากหลายทางชีวภาพส่วนใหญ่อยู่ในประเทศยากจน ในขณะที่พัฒนาประเทศมีทรัพยากรทางการเงินขนาดใหญ่แต่ความหลากหลายทางชีวภาพน้อย จึงต้องประชุมสากลร่วมเป็นต้นทุนและประโยชน์ของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ นี่ตระหนักถึงว่า ประเทศมีอธิปไตยของตนเองความหลากหลายทางชีวภาพ (บทความที่ 3, 15) แต่การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ "ปัญหาทั่วไป" ของมวลมนุษย์ความแตกต่างระหว่างอำนาจอธิปไตยและความเป็นเจ้าของคืออะไรอำนาจอธิปไตยหมายความ ว่า รัฐมีสิทธิที่จะควบคุมการเข้าถึงความหลากหลายทางชีวภาพ (15 บทความ), แต่พวกเขายังมีความรับผิดชอบการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ และการใช้ฟื้นฟู (บท 6, 8 และ 10)บทความที่ 6 และ 10 ไว้อเมริการวมถึงการอนุรักษ์และการใช้ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืนเป็นนโยบายของรัฐบาลและการวางแผนเชิงกลยุทธ์บทความ 7 obliges อเมริการะบุองค์ประกอบสำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพ ระบุกระบวนการก่อให้เกิดการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ และติดตาม ข้อเสนอ 8 กับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพใน situ: จัดพื้นที่ป้องกัน การฟื้นฟูของระบบนิเวศที่เสื่อมโทรมและการกู้คืนของพันธุ์ที่ถูกคุกคาม อดีตซิ มาตรการจะหมายถึงชมเชยใน situ มาตรการ (9 บทความ)รัฐมีหน้าที่ต้องควบคุมการใช้ทรัพยากรชีวภาพการอนุรักษ์ และส่งเสริมการพัฒนาวิธีการใช้อย่างยั่งยืน (10 บท) รัฐต้องให้การฝึกอบรมและวิจัยเพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์เหล่านี้ (12 บทความ) และให้ประชาชนตระหนักถึงพวกเขา (13 บทความ)นำบทความเหล่านี้ที่เหลือขึ้นอยู่กับแต่ละรัฐแต่ละ ไม่มีกฎสากล และแต่ละรัฐอาจใช้วิธีการแตกต่างในการนำบทความเหล่านี้ไปการเข้าถึงหัวข้อที่สุดของการประชุม อเมริกาจะเข้าร่วมการประชุมเว้นแต่จะแจกเฉพาะกับการเข้าถึง:•ทรัพยากรพันธุกรรม•เทคโนโลยีชีวภาพ และ •ประโยชน์ที่เกิดจากเทคโนโลยีชีวภาพอเมริกาบาง (รวมไทย) รู้สึกว่า บทความการจัดการกับปัญหาเหล่านี้ทำได้ง่ายในต่างประเทศเพื่อเข้าถึงความหลากหลายทางชีวภาพ โดยไม่ต้องคืนประโยชน์ที่ได้รับจากการใช้ความหลากหลายทางชีวภาพที่ประเทศซึ่งมีวัสดุทางพันธุกรรมเดิมความหลากหลายทางชีวภาพส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในประเทศย่อม ในขณะที่ประเทศยิ่งขึ้นพัฒนา biotechnologies การใช้ประโยชน์ทรัพยากรพันธุกรรม ประเทศย่อมดูยีนและเทคโนโลยีชีวภาพที่ใช้ในการใช้ยีนที่เป็นมีคุณค่าเท่า ๆ กัน พวกเขาต้องการพัฒนาตนเองความสามารถในการใช้ประโยชน์ทรัพยากรพันธุกรรมของตนเอง ดังนั้น เตรียมวัสดุทางพันธุกรรมเพื่อการพัฒนาประเทศต้องตรงกับของ biotechnologies ประเทศย่อม การเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมควรฟรี หรือถูกจำกัดหรือไม่ภายใต้นี่ การเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมอยู่ภายใต้กฎหมายแห่งชาติ (15 บทความ)อำนาจอธิปไตยเหนือทรัพยากรชีวภาพช่วยให้ประเทศผู้ให้พลังงานที่พวกเขาต้องการเจรจาข้อตกลงที่เป็นธรรมกับประเทศผู้ใช้ควรการจดสิทธิบัตรสิ่งมีชีวิตได้หรือไม่วิธีประโยชน์แชร์ระหว่างประเทศผู้ให้และประเทศผู้ใช้วิธีใดเราจึงสามารถตอบมนุษย์ประดิษฐ์คิดค้น โดยละเว้นค่าวัสดุเดิมถึงประโยชน์ของการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมตกลง bilaterally ระหว่างผู้ให้และผู้ใช้ประเทศ (บทความที่ 15, 16 และ 19) จัดหาเงินทุนมันถูกคาดว่า ระหว่างปี 1993-2000, 3.5-17.0 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ จะต้องจัดหาเงินทุนกิจกรรมนี่แต่ละรัฐจะต้องกองทุนพันธกรณีของตนเองมากที่สุดนี่ (บทความ 20 พารา 1) ประเทศพัฒนาแล้ว ติดพาราพันธกรณีของตน 1 จะต้องมีเงินทุนเพิ่มเติมเพื่อช่วยประเทศกำลังพัฒนาเพื่อตอบสนองใด ๆ ต้นทุนใหม่ที่เกิดขึ้น โดยพวกเขาในการดำเนินการนี่บทความ 21 สร้างกลไกทางการเงินที่ถูกควบคุม โดย "การประชุมของฝ่าย" โดยเงินจะถูกโอนย้ายจากพัฒนากับประเทศกำลังพัฒนาสำหรับการดำเนินงานของนี่ กองกลางจะถูกสร้างขึ้น ด้วยเงินสมทบจากประเทศพัฒนาแล้ว การประชุมของฝ่ายตั้งงบประมาณประจำปีที่จำเป็นสำหรับการดำเนินงานนี่ในประเทศกำลังพัฒนา และตัดสินใจโครงการที่กองทุนรวมและระบุว่าจะให้เงินเป็นของขวัญหรือเงินกู้ กระบวนการนี้คือการทำ democratically และ ในลักษณะโปร่งใส

Results (Thai) 2:

อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (CBD) ความมุ่งมั่นโดยประเทศเพื่อการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพที่จะใช้ทรัพยากรชีวภาพอย่างยั่งยืนและการแบ่งปันผลประโยชน์จากการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมอย่างเท่าเทียมกัน. อะไรคือสิ่งที่แตกต่างระหว่างการอนุรักษ์และ "การพัฒนาอย่างยั่งยืน" ใช้? ประเทศส่วนใหญ่จะไม่ยอมรับ ด้านการอนุรักษ์ของการประชุมโดยไม่ต้องเอ่ยถึงเฉพาะของ "การใช้งาน" ทรัพยากรชีวภาพและพันธุกรรม. ความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดที่มีอยู่ในประเทศยากจนในขณะที่การพัฒนาประเทศที่มีทรัพยากรทางการเงินที่มีขนาดใหญ่ แต่ความหลากหลายทางชีวภาพเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยเหตุนี้ความจำเป็นในการประชุมระดับโลกเพื่อแบ่งปันค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ ความหลากหลายทางชีวภาพของการอนุรักษ์ ย่านธุรกิจตระหนักดีว่าประเทศมีอำนาจอธิปไตยเหนือความหลากหลายทางชีวภาพของตัวเอง (มาตรา 3, 15) แต่การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพคือ "ความกังวลร่วมกัน" ของมนุษยชาติ. ความแตกต่างระหว่างอำนาจอธิปไตยและความเป็นเจ้าของคืออะไร? อธิปไตยหมายความว่าสหรัฐอเมริกามีสิทธิในการควบคุมการเข้าถึง ความหลากหลายทางชีวภาพ (มาตรา 15) แต่พวกเขายังรับผิดชอบในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและใช้มันอย่างยั่งยืน (มาตรา 6, 8 และ 10). บทความ 6 & 10 บังคับสหรัฐอเมริกาที่จะรวมถึงการอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของความหลากหลายทางชีวภาพลงในนโยบายของรัฐบาลและการวางแผนเชิงกลยุทธ์. มาตรา 7 บังคับสหรัฐอเมริกาเพื่อระบุองค์ประกอบสำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพระบุกระบวนการที่ก่อให้เกิดการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพและตรวจสอบได้. มาตรา 8 ที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพในแหล่งกำเนิดการจัดตั้งพื้นที่คุ้มครองฟื้นฟูระบบนิเวศที่เสื่อมโทรมและการฟื้นตัวของสปีชีส์ที่ถูกคุกคาม อดีตมาตรการแหล่งกำเนิดจะหมายถึงการชมเชยในมาตรการแหล่งกำเนิด (มาตรา 9). สหรัฐอเมริกามีหน้าที่ที่จะควบคุมการใช้ทรัพยากรชีวภาพเพื่อการอนุรักษ์และส่งเสริมให้มีการพัฒนาวิธีการในการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน (มาตรา 10) รัฐจะต้องให้การฝึกอบรมและการวิจัยเพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์เหล่านี้ (มาตรา 12) และทำให้ประชาชนรู้ของพวกเขา (มาตรา 13). การดำเนินงานของบทความเหล่านี้ที่เหลือขึ้นอยู่กับแต่ละรัฐของแต่ละบุคคล ไม่มีกฎระเบียบทั่วโลกและแต่ละรัฐอาจใช้วิธีการที่แตกต่างกันที่จะใช้บทความเหล่านี้. เข้าหัวข้อที่ถกเถียงกันมากที่สุดของการประชุม. สหรัฐอเมริกาจะไม่เข้าร่วมการประชุมเว้นแต่จะกระทำเฉพาะกับการเข้าถึง: •ทรัพยากรพันธุกรรม•เทคโนโลยีชีวภาพและผลประโยชน์•ที่เกิดจากการเทคโนโลยีชีวภาพ. บางรัฐ (รวมทั้งประเทศไทย) รู้สึกว่าบทความการจัดการกับปัญหาเหล่านี้ทำให้มันง่ายสำหรับต่างประเทศจะได้รับการเข้าถึงความหลากหลายทางชีวภาพโดยไม่มีผลประโยชน์กลับมาได้รับจากการใช้ความหลากหลายทางชีวภาพไปยังประเทศอื่นที่ให้สารพันธุกรรมเดิม. ความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดยังคงอยู่ใน ประเทศยากจนในขณะที่ประเทศที่มีการพัฒนาที่ดียิ่งขึ้นเทคโนโลยีชีวภาพในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรพันธุกรรม ประเทศที่ยากจนกว่าเห็นยีนและเทคโนโลยีชีวภาพที่ใช้ในการใช้ประโยชน์จากยีนที่เป็นที่มีคุณค่าเท่าเทียมกัน พวกเขาต้องการที่จะพัฒนาขีดความสามารถของตนเองในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรพันธุกรรมของตัวเอง ดังนั้นการให้สารพันธุกรรมไปยังประเทศที่พัฒนาแล้วจะต้องจับคู่กับบทบัญญัติของเทคโนโลยีชีวภาพไปยังประเทศยากจน. ควรเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมจะเป็นอิสระหรือ จำกัด ? ภายใต้ CBD การเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมอยู่ภายใต้กฎหมายของประเทศ (มาตรา 15). อำนาจอธิปไตย ทรัพยากรทางชีวภาพให้ประเทศผู้ให้บริการพลังงานที่พวกเขาต้องการที่จะเจรจาข้อตกลงที่เป็นธรรมกับประเทศผู้ใช้. ควรจะมีชีวิตได้รับการจดสิทธิบัตร? วิธีประโยชน์ควรจะใช้ร่วมกันระหว่างประเทศผู้ให้บริการและประเทศผู้ใช้? วิธีการที่เราสามารถตอบแทนความฉลาดของมนุษย์โดยไม่ละเลยคุณค่าของเดิม ? วัสดุ. การเข้าถึงประโยชน์ของการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมที่มีการตกลงกันทั้งสองข้างระหว่างผู้ให้บริการและประเทศผู้ใช้ (มาตรา 15, 16 และ 19) เงินทุนมันเป็นที่คาดว่าระหว่าง 1993-2000, 3.5-17.0 พันล้าน US $ จะต้องสำหรับการระดมทุน กิจกรรมภายใต้ CBD. บุคคลสหรัฐอเมริกาจะต้องกองทุนภาระหน้าที่ของตัวเองภายใต้ CBD มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ (มาตรา 20 วรรค 1) ประเทศที่พัฒนาแล้วต่อไปภาระหน้าที่ของตนภายใต้การพิทักษ์ 1 จะต้องให้เงินทุนเพิ่มเติมเพื่อช่วยให้ประเทศกำลังพัฒนาเพื่อตอบสนองค่าใช้จ่ายใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้นโดยพวกเขาในการดำเนินการ CBD. มาตรา 21 กำหนดกลไกทางการเงินที่ควบคุมโดย "การประชุมของภาคี" โดยที่เงินถูกโอนจากการพัฒนาเพื่อ ประเทศกำลังพัฒนาสำหรับการดำเนินงานของ CBD กองทุนกลางถูกสร้างขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากประเทศที่พัฒนาแล้ว การประชุมของภาคีกำหนดงบประมาณประจำปีที่จำเป็นสำหรับการดำเนินการในย่านศูนย์กลางธุรกิจในประเทศกำลังพัฒนาและตัดสินใจซึ่งโครงการกองทุนเพื่อการฟื้นฟูและไม่ว่าจะให้เงินเป็นเงินกู้หรือของขวัญ กระบวนการนี้จะดำเนินการตามระบอบประชาธิปไตยและในลักษณะที่โปร่งใส

Results (Thai) 3:

อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ


มีความมุ่งมั่นโดยสหประชาชาติเพื่อการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ การใช้ทรัพยากรชีวภาพอย่างยั่งยืน และการแบ่งปันผลประโยชน์จากการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมอย่างเท่าเทียมกัน

อะไรคือความแตกต่างระหว่างการอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน "

ประเทศส่วนใหญ่จะไม่ได้รับการอนุรักษ์ด้านการประชุม โดยไม่กล่าวถึงเฉพาะ " ใช้ " ของชีวภาพและทรัพยากรพันธุกรรม ความหลากหลายทางชีวภาพ

ส่วนใหญ่อยู่ในประเทศยากจน ในขณะที่ประเทศพัฒนาที่มีทรัพยากรทางการเงินแต่น้อย ความหลากหลายทางชีวภาพ จึงต้องมีการประชุมระดับโลกเพื่อแชร์ค่าใช้จ่ายและประโยชน์ของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ