In recent years there has been a gr

In recent years there has been a great deal of discussion on the potential for a shift away from modernistic or technocratic approaches to decisionmaking on risk towards more open, inclusive, and deliberative approaches. The authors consider (a) the reasons why some companies have taken the first step in this transition by exploring the potential of more open and communicative approaches to environmental risk management, and (b) the effects that opening up can have, particularly on perceived levels of trust between corporations and stakeholders on matters relating to environmental risk. For the companies surveyed, the nature of their activities, the significance of formative events, and the failure of more traditional forms of risk communication to reduce conflict and to build trust amongst stakeholders have impelled them to experiment with new approaches to risk communication. It is found that, in the short term, such experiment are seen by managers to have had mixed effects: in contexts where trust had already been lost, open engagement can lead to an initial deterioration in relations between companies and stakeholders. However, it is also argued that in the longer term trust can be built through such open engagements. It is suggested, therefore, that opening up and engaging on matters relating to environmental risk may lead to a 'j-curve effect', with an initial deterioration in levels of trust being followed by a gradual improvement in levels of credibility and shared understanding over time.

Results (Malay) 1:

Tahun kebelakangan ini telah banyak perbincangan mengenai potensi bagi peralihan daripada pendekatan modernistic atau technocratic untuk membuat keputusan risiko terhadap lebih terbuka, inklusif, dan pendekatan deliberative. Penulis menganggap (a) sebab-sebab mengapa sesetengah syarikat telah mengambil langkah pertama dalam peralihan ini dengan meneroka potensi pendekatan lebih terbuka dan komunikasi untuk pengurusan risiko alam sekitar, dan (b) kesan yang membuka boleh mempunyai, terutama dalam perkara dilihat tahap kepercayaan antara Syarikat dan para pemegang kepentingan mengenai perkara-perkara yang berkaitan dengan risiko alam sekitar. Bagi syarikat-syarikat yang dikaji, jenis aktiviti, kepentingan peristiwa sumatif dan kegagalan lebih tradisional bentuk-bentuk komunikasi risiko untuk mengurangkan konflik dan membina kepercayaan di kalangan pihak yang berkepentingan mempunyai impelled mereka untuk bereksperimen dengan pendekatan baru kepada risiko komunikasi. Didapati bahawa, dalam jangka pendek, percubaan tersebut dilihat oleh pengurus mempunyai campuran kesan: dalam konteks di mana Amanah pun telah hilang, terbuka pertunangan boleh membawa kepada kemerosotan yang awal dalam hubungan antara Syarikat-Syarikat dan pihak-pihak berkepentingan. Walau bagaimanapun, ia adalah juga berhujah bahawa di dalam jangka masa panjang Amanah boleh dibina melalui penglibatan itu terbuka. Disarankan, oleh yang demikian, yang membuka dan melibatkan perkara-perkara yang berkaitan dengan risiko alam sekitar boleh membawa kepada 'j-curve kesan yang', dengan kemerosotan yang awal dalam tahap amanah yang sedang diikuti peningkatan yang beransur-ansur dalam tahap kredibiliti dan berkongsi kefahaman dari semasa ke semasa.

Results (Malay) 2:

Dalam tahun-tahun kebelakangan ini terdapat banyak perbincangan mengenai potensi untuk peralihan daripada pendekatan model baru atau teknokrat untuk membuat keputusan ke atas risiko ke arah pendekatan yang lebih terbuka, inklusif, dan biasanya. Penulis menganggap (a) sebab-sebab mengapa sesetengah syarikat telah mengambil langkah pertama dalam peralihan ini dengan meneroka potensi pendekatan yang lebih terbuka dan berkomunikasi dengan pengurusan risiko alam sekitar, dan (b) kesan yang membuka boleh mempunyai, terutamanya pada tahap yang dianggap kepercayaan antara syarikat dan pihak-pihak berkepentingan mengenai perkara-perkara berkaitan dengan risiko alam sekitar. Bagi syarikat yang dikaji, sifat aktiviti-aktiviti mereka, kepentingan peristiwa formatif, dan kegagalan lebih bentuk tradisional komunikasi risiko untuk mengurangkan konflik dan membina kepercayaan di kalangan pemegang kepentingan telah memaksa mereka untuk bereksperimen dengan pendekatan baru untuk komunikasi risiko. Ia mendapati bahawa, dalam jangka pendek, eksperimen itu dilihat oleh pengurus untuk mempunyai kesan bercampur: dalam konteks di mana amanah sudah hilang, penglibatan terbuka boleh membawa kepada kemerosotan awal dalam hubungan antara syarikat dan pihak yang berkepentingan. Walau bagaimanapun, ia juga berhujah bahawa amanah jangka panjang boleh dibina melalui penglibatan terbuka itu. Adalah dicadangkan, oleh itu, pembukaan bahawa sehingga dan melibatkan diri dalam hal-hal yang berkaitan dengan risiko alam sekitar boleh membawa kepada 'kesan j-curve', dengan kemerosotan awal dalam tahap kepercayaan yang diikuti oleh peningkatan beransur-ansur dalam tahap kredibiliti dan berkongsi pemahaman lebih masa.