One of the most extensive and scien

One of the most extensive and scientifically rigorous areas of ecotourism research is the effects of human observation on wildlife. Buckley (2004b) provides a useful summary of this research, which has focused on such disparate species as yellow-eyed penguins (McClung, Seddon, Massaro, & Setiawan, 2004), hoatzins (Mu¨ llner, Linsenmair, & Wikelski, 2004), bottlenose dolphins (Constantine, Brunton, & Dennis, 2004), pygmy marmosets (de la Torre, Snowdon, & Beharano, 2000), and woodland caribou (Duchesne, Coˆ te´ , & Barrette, 2000). Not surprisingly, most of these studies identify distance between the

Results (Thai) 1:

พื้นที่กว้างขวางมากที่สุด และเข้มงวดทางวิทยาศาสตร์งานวิจัยการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างใดอย่างหนึ่งคือผลของการสังเกตมนุษย์ในสัตว์ป่า Buckley (2004b) แสดงสรุปประโยชน์ของการวิจัยครั้งนี้ ซึ่งได้เน้นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันดังกล่าวเป็นเพนกวินตาเหลือง (McClung, Seddon แมสซาโร & Setiawan, 2004), hoatzins (Mu¨ llner, Linsenmair, & Wikelski, 2004), โลมา (คอนสแตนติน บรัน และ เดนนิส 2004), marmosets แคระ (de la Torre สโนว์ดอน & Beharano, 2000), และป่า caribou (Duchesne, Coˆ te´, & กิ๊บ 2000) ไม่น่าแปลกใจ ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ระบุระยะห่างระหว่างการ

Results (Thai) 2:

หนึ่งในพื้นที่ที่ครอบคลุมมากที่สุดและเข้มงวดทางวิทยาศาสตร์ของการวิจัยการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นผลกระทบจากการสังเกตของมนุษย์เกี่ยวกับสัตว์ป่า บัคลี่ย์ (2004b) ให้สรุปประโยชน์ของการวิจัยนี้ซึ่งได้มุ่งเน้นในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันเช่นนกเพนกวินสีเหลืองตา (McClung, เซดดอน Massaro และ Setiawan, 2004), hoatzins (MU llner, Linsenmair และ Wikelski, 2004) โลมาปากขวด (คอนสแตนติเบิร์นตันและเดนนิส, 2004), ลิงแคระ (de La Torre, สโนว์ดอนและ Beharano, 2000) และป่ากวางคาริบู (Duchesne ร่วม te' และปิ่นปักผม, 2000) ไม่น่าแปลกใจที่สุดของการศึกษาเหล่านี้ระบุระยะห่างระหว่าง

Results (Thai) 3:

หนึ่งในพื้นที่ที่กว้างขวางที่สุดและเข้มงวดวิทยาศาสตร์วิจัย การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ คือ ผลของการสังเกตของมนุษย์ต่อสัตว์ป่า บัคลี่ย์ ( 2004b ) ให้สรุปประโยชน์ของการวิจัยนี้ซึ่งมีหลากหลายชนิด เช่น เน้นตาเป็นสีเหลืองเพนกวิน ( เมิกคลังเซดเดิ่นแมสซาโร , , , และ เซเตียวาน , 2004 ) , hoatzins ( มู่ตั้ง llner linsenmair , และ wikelski , 2004 ) โลมา ( คอนสแตนติน บรันตัน & เดนนิส , 2004 ) , แคระมาโมเซท ( de la Torre , สโนว์ดอน และ beharano , 2000 ) และป่ากวางคาริบู ( duchesne CO ˆเทใหม่ และปิ่นปักผม , 2000 ) ไม่น่าแปลกใจที่ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ระบุระยะห่างระหว่าง