Chester was feeling more tired than

Chester was feeling more tired than usual after a hard day at the office. He had joined the company only two years before. He had come straight from university then, but now he was a junior manager in one of the biggest companies in Singapore. It was an important position to have and meant lots of extra work.

He could understand the jealousy that some of the other workers might feel against the 'new boy', as they still called him. He had risen quickly in the company. Many of them, however, had been there for years doing the same jobs. He

could understand how bad feeling towards him might lie hidden behind their smiles.

But it didn't make life any easier.

He needed people whose advice he could trust when he had to make difficult

decisions. He had to be sure that the bad feelings of the other workers didn't get in the way of the important business decisions he had to make. He knew he would never become a manager unless he could be sure of people.

Then there was Dorothy.

Take today, for example. He had been given some new figures to check and he had asked Dorothy to read some of the details to him while he took notes. It was not until she had left that he realised that he had not written notes at all. Instead he had written Dorothy's name several times. He was too embarrassed to ask Dorothy for the details again, so he had to look them up in the office of old Mr Shaw.

Mr Shaw was known for always being^in a bad mood and he was no different this time. He didn't like having to stay late to check figures for some junior manager. He didn't like it at all.

Chester hated it when he made mistakes. It didn't look good. But it didn't happen often.

He decided he would walk home instead of taking the train. It was late in the evening but he felt he needed the walk to clear his thoughts after a busy day. Anyway, it would be a little punishment for being so stupid earlier on. He decided that he would eat at the shopping centre near his home.

As he walked towards his favourite Chinese restaurant, he saw that the lights were still on in an old antique store.

There were boxes full of old books piled outside the store.

There was one small, old book, however, that he noticed at once. It looked much older than the rest of the books. He picked it up.

'Take it!' said a voice behind him.

Results (Thai) 1:

เชสเตอร์รู้สึกเหนื่อยมากขึ้นกว่าปกติหลังจากวันที่สำนักงาน เขาได้เข้าร่วมบริษัทเพียงสองปีก่อน เขามาตรงจากมหาวิทยาลัยแล้ว แต่ตอนนี้ เขาเป็นผู้จัดการห้องหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในสิงคโปร์ มันเป็นตำแหน่งที่สำคัญมี และตั้งใจ มากมายเพิ่มเติมเขาสามารถเข้าใจพระว่า คนอื่น ๆ บางคนอาจรู้สึกกับ 'ใหม่เด็ก' พวกเขายังคงเรียกเขาได้ เขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในบริษัท หลายของพวกเขา ไร เคยมีปีที่ทำงานเดียวกัน เขาสามารถเข้าใจวิธีเลวความรู้สึกต่อเขาอาจนอนซ่อนอยู่เบื้องหลังรอยยิ้มของพวกเขาแต่ก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตได้ง่ายขึ้นเขาต้องคนแนะนำเขาสามารถไว้วางใจเมื่อเขาได้ทำให้ยากการตัดสินใจ เขาได้เพื่อให้แน่ใจว่าที่รู้สึกไม่ดีของคนอื่น ๆ ไม่ได้รับทางการตัดสินใจทางธุรกิจที่สำคัญที่เขาต้องการ เขารู้ว่า เขาจะเป็นผู้จัดการไม่ได้เว้นแต่ว่าเขาไม่ได้คนแล้ว มีโดโรธี ใช้เวลาวันนี้ ตัวอย่าง เขาได้รับตัวเลขบางอย่างใหม่เพื่อตรวจสอบ และเขาถามโดโรธีอ่านรายละเอียดบางอย่างให้เขาในขณะที่เขาได้บันทึก ได้จนกว่าที่เธอได้จากไปไม่ว่า เขาเองก็ยังคิดว่า มีไม่เขียนบันทึกทั้งหมด แต่ เขาได้เขียนชื่อของโดโรธีหลายครั้ง เขาอายเกินไปขอโดโรธีรายละเอียดอีกครั้ง มีเขาจึงมีการค้นหาในสำนักงานของนายเก่า Shawนาย Shaw ถูกเรียกสำหรับการเสมอ ^ อารมณ์เสีย และเขาก็ไม่แตกต่างขณะนี้ เขาไม่ได้ต้องมีการเดินสายเพื่อตรวจสอบตัวเลขบางตัวจัดการสำหรับเด็ก เขาไม่ชอบมันเลยเชสเตอร์ขี้เกียจก็เมื่อเขาทำผิดพลาด มันไม่ได้ดูดี แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งเขาตัดสินใจเขาจะเดินกลับแทนการรถไฟ มันเป็นปลายในตอนเย็น แต่เขารู้สึกว่า เขาต้องเดินไปล้างความคิดของเขาหลังจากวันที่วุ่นวาย อย่างไรก็ตาม มันจะลงโทษน้อยกำลังโง่ดังนั้นก่อนหน้านี้ใน เขาตัดสินใจว่า จะกินที่ศูนย์การค้าใกล้บ้าน ขณะที่เขาเดินเข้าไปหาร้านอาหารจีนของเขาชื่นชอบ เขาเห็นว่า ไฟมีอยู่ในร้านค้าโบราณเก่ามีกล่องเก่าเต็มของหนังสือชั้นนอกเก็บมีขนาดเล็ก เก่าเล่ม อย่างไรก็ตาม ที่เขาสังเกตเห็นในเวลาเดียวกัน มันดูเก่ามากกว่าส่วนอื่น ๆ ของหนังสือ เขารับมัน'เอามัน ' กล่าวว่า เสียงด้านหลัง

Results (Thai) 2:

เชสเตอร์รู้สึกเหนื่อยมากขึ้นกว่าปกติหลังจากวันที่ยากที่สำนักงาน เขาได้ร่วมงานกับ บริษัท เพียงสองปีก่อน เขาได้มาตรงจากมหาวิทยาลัยแล้ว แต่ตอนนี้เขาเป็นผู้จัดการจูเนียร์เป็นหนึ่งใน บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดในสิงคโปร์ มันเป็นตำแหน่งที่สำคัญที่จะมีจำนวนมากและมีความหมายของการทำงานพิเศษ. เขาจะเข้าใจความหึงหวงว่าบางส่วนของคนงานอื่น ๆ อาจจะรู้สึกกับ 'เด็กใหม่' ขณะที่พวกเขายังคงเรียกเขาว่า เขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน บริษัท หลายของพวกเขา แต่เคยมีมานานหลายปีที่ทำงานเดียวกัน เขาอาจจะเข้าใจว่าความรู้สึกที่ไม่ดีต่อเขาอาจจะโกหกที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มของพวกเขา. แต่มันไม่ได้ทำให้ชีวิตง่ายขึ้น. เขาต้องการคนที่มีคำแนะนำเขาสามารถไว้วางใจเมื่อเขาจะต้องทำให้เป็นเรื่องยากในการตัดสินใจ เขาจะต้องให้แน่ใจว่ารู้สึกที่ไม่ดีของคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้รับในทางของการตัดสินใจทางธุรกิจที่สำคัญที่เขาจะต้องทำ เขารู้ว่าเขาไม่เคยจะกลายเป็นผู้จัดการเว้นแต่เขาจะต้องแน่ใจว่าคน. จากนั้นก็มีโดโรธี. ใช้เวลาในวันนี้เช่น เขาได้รับตัวเลขใหม่บางส่วนที่จะตรวจสอบและเขาได้ขอให้โดโรธีที่จะอ่านรายละเอียดบางอย่างกับเขาในขณะที่เขาเอาบันทึก มันไม่ได้จนกว่าเธอได้ออกว่าเขาตระหนักว่าเขาได้บันทึกไม่ได้เขียนเลย แต่เขาได้เขียนชื่อของโดโรธีหลายต่อหลายครั้ง เขาก็อายเกินไปที่จะขอโดโรธีเพื่อดูรายละเอียดอีกครั้งเพื่อให้เขาได้ดูพวกเขาในสำนักงานของนายชอว์เก่า. นายชอว์เป็นที่รู้จักกันเสมอ ^ ในอารมณ์ที่ไม่ดีและเขาก็ไม่แตกต่างกันในครั้งนี้ เขาไม่ชอบที่มีจะอยู่ในช่วงปลายเพื่อตรวจสอบตัวเลขสำหรับบางผู้จัดการจูเนียร์ เขาไม่ชอบมันเลย. เชสเตอร์เกลียดมันเมื่อเขาทำผิดพลาด มันไม่ได้ดูดี แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง. เขาจึงตัดสินใจที่เขาจะเดินกลับบ้านแทนการรถไฟ มันก็สายในช่วงเย็น แต่เขารู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องใช้เวลาเดินเพียงเพื่อล้างความคิดของเขาหลังจากวันที่วุ่นวาย อย่างไรก็ตามก็จะมีการลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการเป็นโง่ดังนั้นก่อนหน้านี้ เขาตัดสินใจว่าเขาจะกินที่ช้อปปิ้งเซ็นเตอร์ใกล้บ้านของเขา. ในขณะที่เขาเดินไปร้านอาหารของเขาที่ชื่นชอบของจีนเขาเห็นว่าไฟยังคงอยู่ในร้านขายของเก่าเก่า. มีกล่องเต็มรูปแบบของหนังสือเก่าซ้อนนอกร้านมี. มี เป็นคนหนึ่งที่มีขนาดเล็ก, หนังสือเก่า แต่ที่เขาสังเกตเห็นได้ในครั้งเดียว มันดูแก่กว่าส่วนที่เหลือของหนังสือ เขาหยิบมันขึ้นมา. 'เอามัน! เสียงอยู่ข้างหลังเขากล่าวว่า

Results (Thai) 3:

เชสเตอร์รู้สึกเหนื่อยกว่าปกติหลังจากวันที่ยากที่สำนักงาน เขาได้ร่วมงานกับ บริษัท เพียงสองปี ก่อน เขามาจากมหาวิทยาลัยแล้ว แต่ตอนนี้เขาเป็นผู้จัดการร้าน หนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในสิงคโปร์ มันเป็นตำแหน่งที่จะได้ และมีความหมายมากมาย

งานพิเศษเขาอาจเข้าใจความอิจฉาว่าบางส่วนของคนงานอื่น ๆอาจจะรู้สึกกับใหม่ ' เด็ก ' , พวกเขายังคงเรียกเขา เขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในบริษัท หลายของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เคยมีปีทำงานเดียวกัน เขา

เข้าใจว่ามันรู้สึกไม่ดีต่อเขาอาจโกหกซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มของพวกเขา .

แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตง่ายขึ้น .

เขาต้องการคนที่เขาสามารถเชื่อใจได้ เมื่อเขามีคำแนะนำให้ยาก

ตัดสินใจ เขามีเพื่อให้แน่ใจว่า ความรู้สึกที่ไม่ดีของคนงานอื่น ๆ ไม่ได้รับในทางของธุรกิจที่สำคัญในการตัดสินใจ เขาต้องทำ เขารู้ว่าเขาเคยเป็นผู้จัดการได้นอกจากเขาจะต้องแน่ใจว่าคน

แล้วก็มี ดอโรธี

วันนี้ เป็นต้นเขาได้รับบางตัวเลขใหม่เพื่อตรวจสอบและเขาได้ขอให้โดโรธีอ่านบางส่วนของรายละเอียดกับเขาในขณะที่เขาเอาบันทึก มันไม่ได้จนกว่าเธอมีซ้ายที่เขาตระหนักว่าเขาไม่ได้เขียนบันทึกเลย แทนเขาเขียนชื่อโดโรธี หลายๆ ครั้ง เขาอายที่จะถามโดโรธีสำหรับรายละเอียดอีกครั้ง ทำให้เขาต้องมองพวกเขาขึ้นในสำนักงานเก่า

นายชอว์นายชอว์เป็นที่รู้จักกันมักจะเป็น
อารมณ์เสียและเขาก็ไม่มีเวลาที่แตกต่างกันนี้ เขาไม่ได้ชอบที่ต้องอยู่ดึกเพื่อตรวจสอบตัวเลขบางจูเนียร์ผู้จัดการ เขาไม่ชอบมันเลย

Chester เกลียดมันเมื่อเขาทำผิด มันดูไม่ค่อยดี แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ นะ

เขาตัดสินใจที่จะเดินกลับบ้านแทนการรถไฟมันเป็นปลายในตอนเย็น แต่เขารู้สึกว่าเขาต้องเดินไปล้างความคิดของเขาหลังวันวุ่นวาย ยังไงก็ตาม มันก็จะลงโทษน้อยโง่มากก่อนหน้านี้ เขาตัดสินใจว่าเขาจะกิน ที่ศูนย์การค้าใกล้บ้านของเขา

เมื่อเขาเดินไปที่ร้านอาหารโปรดของเขา เขาเห็นไฟยังเปิดอยู่ในร้านเก่าโบราณ

มีกล่องที่เต็มไปด้วยกองหนังสือเก่านอกร้าน

มีขนาดเล็ก , หนังสือเก่า , อย่างไรก็ตาม , ที่เขาสังเกตเห็นทันที มันดูแก่กว่าส่วนที่เหลือของหนังสือ เขาหยิบมันขึ้นมา

'take มัน ! บอกว่าเสียงอยู่ข้างหลังเขา