Production inefficiencies as ration

Production inefficiencies as rationnals for government interventions

In deciding when and how to intervene in a market, a democratic government is motivated by public opinion with regard to the market outcomes that will occur in the absence of such intervention. Members of the public may come to feel that market outcomes are not appropriate and so may seek to change those outcomes through the creation of interest groups that lobby for specific legislation. Government intervention may take a wide variety offorms, including regulation of prices or of any other aspect of production and product features. Consequently, the study of industry structure in chapter 7 is intimately linked with the study of government intervention to alter industry structures. For managers, the nature of government regulations and the ways that these regalations may impact profits can become a cention aspect of decision making. Here, game theory may be useful in analyzing the ways in which a firm may influence government policies.

Chapter 7 points to several types of market failure that, in practice, interfere with the attainment of efficiency. The production conditions of some goods and services may be such that the marginal cost declines over the relevant output range. In such cases, a single supplier may be able to produce at an average cost that will be lower than that of any potential new entrant. The creation of a new product or process can also be the cause of monopoly. Not threatened with competition, the solitary producer will be able to set prices above the marginal cost. Less than the socially optimal amount will be produced and consumed, and society would be better off if it shifted more resources into the production of such items. From society's perspective, this distortion of the production pattern creates inefficiency. In addition, monopoly profits transfer income from consumers of the product to the monopolist.

Some government believe that these distortions and failures are commonplace in free markets. In many industries, only one or perhaps a few producers supply the bulk of the product. Galbraith (1967), in his book (The New Industrail State), has presented this view forcefully. Price collusion need not involve verbal or written communication among competitors; price collusion can be achieved simply by observing the pricing decisions of competitors and reacting to these decisions. A price increase by one firm may be observed and copied by another firm. As long as all competytors follow a price leader, implicit collusion will raise prices. How much market consolidation will create the possibility of price collusion? Traditionally economists used a Hirschman-Herfindahl Index(HHI) to answer this question. The HHI is calculated by summing the squares of the market shares of the competitors in a specific market. For example, if there are five competitors, each with a market share of 20%, then the HHI is 2,000. if there are four competitors, each with a market share of 25%, then the HHI is 2,500. generally, it is believed that if the HHI for a market is greater than 2,000, then market power is substantial and regulatory authorities should consider intervening in the market.

The threat of potential competition may create “contestable market” and so can limit these distortions. The existing firms, although few in number, are aware that if they set prices too high, other will see this profit opportunity and enter the market. This view is strengthened by the new opportunities created by international trade and investment agreements. Foreign firms may be able to export to any economy where monopolists or oligopolists are charging excessive prices. Furthermore, it can be argued that modern technology is able to create substitutes for most products and that excessively high prices will stimulate this. Monopoly or oligopoly situations are constrained in that the dominance of a few firms will be only temporary, with substitute products always a possibility. Faced with this, a monopolist will be restrained in its price-setting decisions.



The production, consumption, and investment decisions of any particular individual can impact other economic activities. It is true that in some situations, private contracts may be developed to deal with such impacts. However, in other situations, contracts may be too complex; interrelationships may be too numerous, and their quantification mat be too difficult. The individual whose decision is causing the third-party effects, or “externalities,” will then have no incentive to include these impacts in his or her decision making. Pollution, for example, may severely affect the well-being of others who, without collective regulation through government, may not be able to influence the polluting activity. Positive impacts may occur, as well as negative impacts. Expenditures on research and development for new products or processes may provide benefits to others than the originator. Yet the inability to capture these third-party benefits may limit these expenditures to lower amounts than would be socially desirable. Only subsidies or direct government operation of research facilities may be able to maximize social welfare.

The significance of such third-party effects and the degree to which they can be captured by the private contract process vary among economic activities and over time. Futhermore, people disagree about the ability of government to deal with such situations, and about the most appropriate techniques for collective intervention. Consequently, as with consumption inefficiencies, production inefficiencies have led to very different patterns of government intervention in different countries. Here as well, political risks include the possibility that a nation may suddenly alter its previous decisions.

Results (Thai) 1:

Inefficiencies ผลิตเป็น rationnals สำหรับการแทรกแซงของรัฐบาล ในการตัดสินใจเมื่อและวิธีการแทรกแซงในตลาด รัฐบาลประชาธิปไตยเป็นแรงจูงใจตามความคิดเห็นสาธารณะเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการตลาดที่จะเกิดขึ้นในกรณีแทรกแซงดังกล่าว สาธารณชนอาจมารู้สึกว่า ตลาดผลไม่เหมาะสม และดังนั้น อาจแสวงหาการเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ที่ผ่านการสร้างกลุ่มความสนใจที่ล็อบบี้ในกฎหมายเฉพาะ แทรกแซงของรัฐบาลอาจจะมี offorms หลากหลาย รวมถึงการควบคุมราคา หรือด้านอื่น ๆ ของการผลิตและคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์ ดังนั้น การศึกษาโครงสร้างอุตสาหกรรมในบทที่ 7 ถูกจึงเชื่อมโยงกับการศึกษาการแทรกแซงของรัฐบาลในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอุตสาหกรรม สำหรับผู้จัดการ ลักษณะของระเบียบทางราชการ และวิธีการที่ regalations เหล่านี้อาจส่งผลกระทบต่อ ผลกำไรสามารถกลายเป็น ด้าน cention ของการตัดสินใจ ที่นี่ เกมทฤษฎีอาจเป็นประโยชน์ในการวิเคราะห์วิธีการที่บริษัทที่อาจมีผลกระทบต่อนโยบายของรัฐบาลบทที่ 7 ไปหลายชนิดของความล้มเหลวของตลาดที่ ในทางปฏิบัติ รบกวนโดยมีประสิทธิภาพ เงื่อนไขการผลิตของสินค้าและบริการบางอย่างอาจจะให้ต้นทุนกำไรเบื้องต้นปฏิเสธช่วงผลผลิตที่เกี่ยวข้อง ในกรณี ผู้จัดจำหน่ายเดียวอาจสามารถผลิตที่มีต้นทุนเฉลี่ยจะต่ำกว่าของ entrant ใด ๆ ใหม่ที่มีศักยภาพ การสร้างผลิตภัณฑ์ใหม่หรือกระบวนการยังสามารถเป็นสาเหตุของการผูกขาด ขู่ไม่ มีแข่งขัน ผู้ผลิตปัจเจกจะสามารถตั้งราคาสูงกว่าต้นทุนกำไร น้อยกว่ายอดเงินสูงสุดสังคมจะผลิต และการบริโภค และสังคมจะดีกว่าถ้าจะเปลี่ยนเพิ่มเติมทรัพยากรในการผลิตสินค้าดังกล่าว จากมุมมองของสังคม นี้ความผิดเพี้ยนของรูปแบบการผลิตการสร้าง inefficiency แห่ง ผูกขาดกำไรโอนย้ายรายได้ผู้บริโภคผลิตภัณฑ์การ monopolist ที่บางรัฐบาลเชื่อว่า บิดเบือนและความล้มเหลวเหล่านี้จะดาด ๆ ธรรมดาในตลาดฟรี ในหลาย ๆ อุตสาหกรรม เดียวหรือบางทีกี่ผลิตจัดหาของผลิตภัณฑ์ Galbraith (1967), ในหนังสือของเขา (ใหม่ใน Industrail รัฐ), มีการนำเสนอมุมมองนี้ประ ราคาวางต้องไม่เกี่ยวข้องกับการติดต่อสื่อสารด้วยวาจา หรือลายลักษณ์อักษรระหว่างคู่แข่ง วางราคาสามารถทำได้ก็ โดยการสังเกตกำหนดของคู่แข่งและปฏิกิริยาการตัดสินใจเหล่านี้ ราคาเพิ่มขึ้น โดยบริษัทหนึ่งอาจสามารถสังเกต และคัดลอก โดยบริษัทอื่น ตราบใดที่ competytors ทั้งหมดทำตามผู้นำราคา วางนัยจะเพิ่มราคา จำนวนตลาดรวมจะสร้างความเป็นไปได้ของราคาวาง ซึ่งนักเศรษฐศาสตร์ใช้ Index(HHI) Hirschman Herfindahl เพื่อตอบคำถามนี้ HHI จะคำนวณ โดยรวมยกกำลังสองของหุ้นการตลาดของคู่แข่งในตลาดที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่าง ถ้ามีคู่แข่งห้า มีส่วนแบ่งการตลาด 20% แล้ว HHI ได้ 2000 ถ้ามีคู่แข่งที่สี่ ด้วยส่วนแบ่งการตลาด 25% แล้ว HHI ได้ 2500 ทั่วไป ทำให้เชื่อว่าถ้า HHI ในตลาดมากกว่า 2000 แล้วพลังการตลาดจะพบ และหน่วยงานกำกับดูแลควรอยู่ระหว่างกลางในตลาดภัยคุกคามของการแข่งขันที่มีศักยภาพอาจสร้าง "ตลาด contestable" และเพื่อให้ สามารถจำกัดบิดเบือนเหล่านี้ ที่มีอยู่กระชับ แม้ว่าไม่กี่เลข จะทราบว่า ถ้าจะตั้งราคาสูงเกินไป อื่น ๆ จะดูโอกาสกำไรนี้ และป้อนตลาด มุมมองนี้มีความเข้มแข็งโอกาสใหม่ที่สร้างขึ้น โดยการค้าระหว่างประเทศและข้อตกลงการลงทุน บริษัทต่างประเทศสามารถส่งออกเศรษฐกิจใด ๆ ที่ monopolists หรือ oligopolists จะเรียกเก็บเกินราคา นอกจากนี้ มันสามารถถูกโต้เถียงว่า เทคโนโลยีที่ทันสมัยสามารถสร้างทดแทนสำหรับผลิตภัณฑ์มากที่สุด และให้ ราคาสูงมากเกินไปจะกระตุ้นนี้ สถานการณ์ผูกขาดหรือ oligopoly จะจำกัดที่ ครอบงำของบริษัทกี่จะเป็นชั่วคราวเท่านั้น ด้วยผลิตภัณฑ์ทดแทนเสมอไปได้ ประสบกับนี้ monopolist ที่จะสามารถยับยั้งในการตัดสินใจตั้งราคาThe production, consumption, and investment decisions of any particular individual can impact other economic activities. It is true that in some situations, private contracts may be developed to deal with such impacts. However, in other situations, contracts may be too complex; interrelationships may be too numerous, and their quantification mat be too difficult. The individual whose decision is causing the third-party effects, or “externalities,” will then have no incentive to include these impacts in his or her decision making. Pollution, for example, may severely affect the well-being of others who, without collective regulation through government, may not be able to influence the polluting activity. Positive impacts may occur, as well as negative impacts. Expenditures on research and development for new products or processes may provide benefits to others than the originator. Yet the inability to capture these third-party benefits may limit these expenditures to lower amounts than would be socially desirable. Only subsidies or direct government operation of research facilities may be able to maximize social welfare.The significance of such third-party effects and the degree to which they can be captured by the private contract process vary among economic activities and over time. Futhermore, people disagree about the ability of government to deal with such situations, and about the most appropriate techniques for collective intervention. Consequently, as with consumption inefficiencies, production inefficiencies have led to very different patterns of government intervention in different countries. Here as well, political risks include the possibility that a nation may suddenly alter its previous decisions.

Results (Thai) 3:

การผลิตความร้อน เป็น rationnals รัฐบาลแทรกแซง

ในการตัดสินใจเมื่อและวิธีการแทรกแซงตลาด รัฐบาลประชาธิปไตยถูกกระตุ้นโดยความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับตลาดผลที่จะเกิดขึ้นในการขาดงานของการแทรกแซงดังกล่าวสมาชิกของประชาชนอาจจะรู้สึกว่าผลลัพธ์ของตลาดที่ไม่เหมาะสม และอาจจะต้องการที่จะเปลี่ยนผลลัพธ์ที่ผ่านการสร้างของกลุ่มผลประโยชน์ที่ล็อบบี้เพื่อออกกฎหมายที่เฉพาะเจาะจง การแทรกแซงของรัฐบาลอาจใช้ความหลากหลาย offorms กว้าง รวมถึงระเบียบของราคา หรือมีด้านอื่น ๆของการผลิตและคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์ จากนั้น