Two hypotheses for slow genetic gai

Two hypotheses for slow genetic gains in CCS are proposed here. The first is that insufficient selection pressure has been applied for CCS in breeding programs for selection of parents, because of a dominating effect of variation in cane yield. For example, in Australian breeding programs, if selection of clones for use as parents is based on economic value alone, the results in Fig. 3 indicate the dominant effect of cane yield because its high variation. However, an optimal selection index would place a considerably greater weighting on CCS than cane yield because of the higher narrow sense heritability and economic value of CCS. In the BSES breeding program in Australia, an index called net merit grade (NMG) has been used extensively for selection purposes. This index is based on sugar yield with increased emphasis on CCS because of its relative greater economic value.However, this index has not taken account of differences in (broad or narrow sense) heritabilities of cane yield and CCS, or relative effects of competition effects on cane yield and CCS in early stages of selection. For this reason, selection based on NMG would under-weight CCS compared with an index determined to maximise rate of genetic gain.There is evidence that the rate of improvement of parents in sugarcane breeding programs in Australia has been slow for the past 30–40 years for both cane yield and CCS (Rattey et al., 2004). Although ongoing improvement in cultivars is occurring, it would seem that these gains are arising by identifying rare recombinants from crosses from among a slowly or non-improving parent pool. Breeding value for parents of different ages does not exhibit any obvious improvement with time, with the best new parentsnot obviously better as a group than the best old (pre-1970) parents (Rattey et al., 2004). If selection of clones in the past has been based on an index (e.g.economic value), which is strongly influenced by cane yield, which in turn is strongly influenced by nonadditive gene effects, this would contribute to the slow progress observed for both cane yield and CCS. A faster rate of gain for economic value may be achieved through greater selection pressure on parents for CCS compared with cane yield.

Results (Thai) 1:

สมมุติฐานที่สองสำหรับกำไรช้าทางพันธุกรรมใน CCS มีการนำเสนอที่นี่ แรกคือ ที่ความดันไม่เพียงพอเลือกได้ถูกใช้สำหรับ CCS ในโปรแกรมสำหรับการเลือกผู้ปกครอง ผสมพันธุ์เนื่องจากมีผลต่อพลังอำนาจเหนือของความแปรปรวนในผลตอบแทนเท้า ตัวอย่าง ในโปรแกรมพันธุ์ออสเตรเลีย ถ้าเลือกโคลนเพื่อใช้เป็นพ่อแม่ขึ้นอยู่กับมูลค่าทางเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว ผลลัพธ์ใน Fig. 3 แสดงผลหลักของผลตอบแทนเท้าเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสูง อย่างไรก็ตาม ดัชนีตัวเลือกที่ดีที่สุดจะวางน้ำหนักมากมากกว่า CCS มากกว่าผลตอบแทนเท้า heritability รู้สึกแคบสูงและมูลค่าทางเศรษฐกิจของ CCS ในโปรแกรมพันธุ์ BSES ในออสเตรเลีย ดัชนีที่เรียกว่าเกรดสุทธิบุญ (NMG) มีการใช้อย่างกว้างขวางสำหรับการเลือก ดัชนีนี้จะขึ้นอยู่กับผลผลิตน้ำตาลกับเน้น CCS เพิ่มขึ้นเนื่องจาก มีค่าเศรษฐกิจสัมพัทธ์มากกว่า อย่างไรก็ตาม ดัชนีนี้มีไม่การบัญชีความแตกต่างใน heritabilities (ความกว้าง หรือแคบ) การพิมพ์เท้า และ CCS สัมพันธ์ผลกระทบของผลการแข่งขันการพิมพ์เท้าและ CCS ในระยะเริ่มต้นของการเลือก ด้วยเหตุนี้ เลือกตาม NMG จะ CCS น้ำหนักน้อยเมื่อเทียบกับดัชนีที่กำหนดเพิ่มอัตรากำไรทางพันธุกรรม มีหลักฐานว่า อัตราของผู้ปกครองในอ้อยพันธุ์ในออสเตรเลียได้รับช้า 30-40 ปีที่ผ่านมาสำหรับการพิมพ์เท้าและ CCS (Rattey et al., 2004) แม้ว่าการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในพันธุ์เกิดขึ้น ดูเหมือนว่า กำไรเหล่านี้จะเกิดขึ้น โดยระบุ recombinants ที่หายากจากต่างจากผู้ช้า หรือไม่ปรับปรุงสระว่ายน้ำหลักการ ค่าผสมพันธุ์สำหรับพ่อแม่ต่างวัยไม่แสดงใด ๆ ปรับปรุงที่ชัดเจนกับเวลา parentsnot ใหม่ชัดกว่าเป็นกลุ่มดีเก่า (ก่อนปี 1970) ผู้ปกครอง (Rattey et al., 2004) ถ้าเลือกโคลนในอดีตได้ถูกตามดัชนี (ค่า e.g.economic), ซึ่งได้รับอิทธิพลอย่างยิ่งจากผลผลิตเท้า ซึ่งจะได้ขอรับอิทธิพลจากยีน nonadditive ผล นี้จะช่วยให้ความคืบหน้าช้าสังเกตพิมพ์เท้าและ CCS อัตราเร็วของกำไรสำหรับค่าทางเศรษฐกิจอาจทำได้ผ่านมากกว่าความดันเลือกผู้ปกครองสำหรับ CCS เปรียบเทียบกับผลตอบแทนเท้า

Results (Thai) 2:

สองสมมติฐานสำหรับกำไรทางพันธุกรรมช้าในการ CCS มีการเสนอที่นี่ แรกคือความดันเพียงพอที่เลือกได้ถูกนำมาใช้สำหรับ CCS ในโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์สำหรับการเลือกของพ่อแม่เพราะผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงอำนาจเหนือผลผลิตอ้อย ยกตัวอย่างเช่นในโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์ออสเตรเลียถ้าเลือกของโคลนเพื่อใช้เป็นพ่อแม่จะขึ้นอยู่กับมูลค่าทางเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียวผลในรูป 3 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่โดดเด่นของผลผลิตอ้อยเพราะการเปลี่ยนแปลงสูง อย่างไรก็ตามดัชนีการเลือกที่ดีที่สุดที่จะวางน้ำหนักมากขึ้นอย่างมากใน CCS กว่าผลผลิตอ้อยเพราะความหมายแคบพันธุกรรมที่สูงขึ้นและความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจของ CCS ในโครงการปรับปรุงพันธุ์ BSES ในออสเตรเลียดัชนีที่เรียกว่าเกรดบุญสุทธิ (NMG) ได้ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางเพื่อวัตถุประสงค์ในการเลือก ดัชนีนี้จะขึ้นอยู่กับผลผลิตน้ำตาลที่มีความสำคัญเพิ่มขึ้นใน CCS เพราะญาติมากขึ้นของเศรษฐกิจ value.However ด​​ัชนีนี้ไม่ได้นำบัญชีของความแตกต่างใน (ในวงกว้างหรือความหมายแคบ) พันธุกรรมของผลผลิตอ้อยและ CCS หรือผลกระทบญาติของผลการแข่งขัน ต่อผลผลิตอ้อยและ CCS ในขั้นเริ่มต้นของการเลือก ด้วยเหตุนี้การเลือกบนพื้นฐานของ NMG จะอยู่ภายใต้น้ำหนัก CCS เมื่อเทียบกับดัชนีมุ่งมั่นที่จะเพิ่มอัตราการ gain.There ทางพันธุกรรมเป็นหลักฐานที่แสดงว่าอัตราของการปรับปรุงของพ่อแม่ในโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์อ้อยในออสเตรเลียได้รับช้าสำหรับที่ผ่านมา 30-40 ปีสำหรับทั้งผลผลิตอ้อยและ CCS (Rattey et al., 2004) แม้ว่าการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในสายพันธุ์ที่เกิดขึ้นก็จะดูเหมือนว่ากำไรเหล่านี้จะเกิดขึ้นโดยการระบุโคหายากจากไม้กางเขนจากบรรดาช้าหรือไม่ปรับปรุงสระว่ายน้ำผู้ปกครอง ค่าสำหรับพ่อแม่พันธุ์วัยที่แตกต่างกันไม่ได้แสดงการปรับปรุงใด ๆ ที่เห็นได้ชัดกับเวลากับ parentsnot ใหม่ที่ดีที่สุดที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเป็นกลุ่มที่ดีที่สุดกว่าเก่า (ก่อน 1970) พ่อแม่ (Rattey et al., 2004) หากการเลือกของโคลนในอดีตที่ผ่านมาได้รับการขึ้นอยู่กับดัชนี (ค่า egeconomic) ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากจากผลผลิตอ้อยซึ่งจะได้รับอิทธิพลอย่างมากจากผลกระทบของยีน nonadditive นี้จะนำไปสู่​​ความคืบหน้าช้าที่สังเกตสำหรับผลผลิตอ้อยและ CCS อัตราที่เร็วขึ้นของกำไรสำหรับมูลค่าทางเศรษฐกิจอาจจะประสบความสำเร็จผ่านความกดดันมากขึ้นในการเลือกผู้ปกครองสำหรับ CCS เมื่อเทียบกับผลผลิตอ้อย

Results (Thai) 3:

2 สมมติฐานสำหรับช้าทางพันธุกรรมจาก CCS จะเสนอที่นี่ แรกคือการเลือกที่แรงดันไม่เพียงพอมีการใช้ CCS ในการผสมพันธุ์โปรแกรมสำหรับการเลือกของพ่อแม่ เพราะเป็นผลของการเปลี่ยนแปลงของผลผลิตอ้อย ตัวอย่างเช่นในโปรแกรมการปรับปรุงพันธุ์ออสเตรเลีย ถ้าเลือกใช้เป็นพ่อแม่พันธุ์จะขึ้นอยู่กับมูลค่าทางเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว ผลลัพธ์ในฟิค3 แสดงผลเด่นของผลผลิตอ้อยสูง เพราะการเปลี่ยนแปลงของ อย่างไรก็ตาม ดัชนีการคัดเลือกที่เหมาะสมจะวางน้ำหนักมากขึ้นอย่างมากใน CCS มากกว่าอ้อยเพราะยิ่งแคบและความรู้สึกในการถ่ายทอดคุณค่าทางเศรษฐกิจของซีซี ใน bses เพาะพันธุ์ในประเทศออสเตรเลีย , ดัชนีที่เรียกว่าเกรดบุญสุทธิ ( แรก ) มีการใช้อย่างกว้างขวางเพื่อวัตถุประสงค์ในการเลือกดัชนีนี้จะขึ้นอยู่กับผลผลิตน้ำตาลเพิ่มขึ้น เน้นการพัฒนาเพราะมีญาติเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม ดัชนีนี้ได้เอาบัญชีความแตกต่างของ ( กว้าง หรือ แคบเลย ) ค่าอัตราพันธุกรรมของผลผลิตอ้อยและ CCS หรือญาติผลการแข่งขันต่อผลผลิตอ้อยและ CCS ในช่วงแรกของการเลือก ด้วยเหตุผลนี้ขึ้นอยู่กับการเลือกแรกจะภายใต้น้ำหนัก CCS เมื่อเทียบกับดัชนีมุ่งมั่นที่จะเพิ่มอัตราพันธุกรรมได้ มีหลักฐานว่าอัตราการพัฒนาของผู้ปกครองในอ้อยพันธุ์โปรแกรมในออสเตรเลียได้ช้าสำหรับที่ผ่านมา 30 – 40 ปีทั้งอ้อยผลผลิตและ CCS ( rattey et al . , 2004 ) แม้ว่าการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในพันธุ์เกิดขึ้นมันอาจดูว่าผลประโยชน์เหล่านี้จะเกิดขึ้นโดยการระบุหายาก recombinants จากคู่ผสมระหว่างช้า หรือ ไม่เพิ่มพูล ผู้ปกครอง คุณค่าการผสมพันธุ์ของพ่อแม่วัยต่างไม่แสดงใด ๆที่ชัดเจนปรับปรุงด้วยเวลา กับที่ดีที่สุดใหม่ parentsnot เห็นได้ชัดที่ดีเป็นกลุ่มสุดดีกว่าเก่า ( pre-1970 ) พ่อแม่ ( rattey et al . , 2004 )ถ้าเลือกโคลนที่ในอดีตเคยมีดัชนีตาม ( ค่า e.g.economic ) ซึ่งจะมีอิทธิพลอย่างมากจากผลผลิตอ้อย ซึ่งจะเป็นอิทธิพลอย่างมากโดย nonadditive ยีนลักษณะนี้จะส่งผลให้ความคืบหน้าช้าสังเกตทั้งอ้อยผลผลิตและซีซีอัตราเร็วของการเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจได้ โดยเพิ่มแรงดันในการเลือกผู้ปกครอง CCS เมื่อเทียบกับผลผลิตอ้อย