His mother left little Newton to li

His mother left little Newton to live with her new husband while he was raised by his maternal grandmother. Newton had mostly a solitary childhood, though at 12, he joined the grammar school at Grantham. At school, once he had a fight with another boy, and whilst he was weaker, he still managed to win the fight and banged the opponent’s nose on the church wall. This kind of vindictive behavior endured throughout his lifetime.

Creating sundials, wooden objects and drawings were some of his favorite hobbies at school. He made a model windmill with a mouse on a treadmill for supplying power. A four-wheeled cart was also one of his creations which was powered by rotating a crank he had set up.

His mother called Newton back to manage the family farm when he was 17. He was never good at the job, though. A young Newton showed more interest in creating models and reading books. Luckily enough, his schoolmaster at Grantham, and his uncle William Ayscough, utterly impressed with Newton’s skill and determination, suggested his mother to let him stay at the school.

After finishing school in June 1661, Newton went on to join Cambridge University. There, he was annoyed with the traditional Aristotelian curriculum and shunned many of the assigned books, instead concentrating on his studies about science, mathematics and philosophy. He carefully and devotedly read books by Galileo, René Descartes, Euclid and Johannes Kepler. Within a year, he was able to record original insights in his notebooks.

Results (Thai) 2:

แม่ของเขาที่เหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนิวตันไปอยู่กับสามีใหม่ของเธอในขณะที่เขาถูกเลี้ยงดูมาโดยคุณยายของเขา นิวตันได้ส่วนใหญ่ในวัยเด็กโดดเดี่ยวแม้ว่าที่ 12 เขาเข้าโรงเรียนมัธยมที่ธัม ที่โรงเรียนเมื่อเขามีการต่อสู้กับเด็กผู้ชายอีกคนและในขณะที่เขาอ่อนแอเขายังคงมีการจัดการที่จะชนะการต่อสู้และกระแทกจมูกของฝ่ายตรงข้ามอยู่บนผนังโบสถ์ ชนิดของพฤติกรรมพยาบาทนี้ทนตลอดชีวิตของเขา. สร้าง sundials วัตถุที่ทำด้วยไม้และภาพวาดบางส่วนของงานอดิเรกที่ชื่นชอบของเขาที่โรงเรียน เขาทำกังหันลมรุ่นที่มีเมาส์บนลู่วิ่งสำหรับการจัดหาพลังงาน สี่ล้อรถเข็นยังเป็นหนึ่งในการสร้างสรรค์ของเขาซึ่งถูกขับเคลื่อนโดยการหมุนเหวี่ยงเขาตั้ง. แม่ของเขาที่เรียกว่านิวตันกลับไปจัดการฟาร์มของครอบครัวเมื่อเขาอายุ 17 เขาก็ไม่เคยดีที่งาน แต่ หนุ่มนิวตันแสดงความสนใจมากขึ้นในการสร้างแบบจำลองและการอ่านหนังสือ โชคดีที่พอครูของเขาที่ธัมและลุงวิลเลียม Ayscough ของเขาประทับใจอย่างเต็มที่กับความสามารถของนิวตันและความมุ่งมั่นบอกแม่ของเขาจะปล่อยให้เขาอยู่ที่โรงเรียน. หลังจากจบชั้นมัธยมในเดือนมิถุนายน 1661 นิวตันเดินไปสมทบกับมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ที่นั่นเขาก็รำคาญกับการเรียนการสอนแบบดั้งเดิมและอริสโตเติ้รังเกียจมากของหนังสือที่ได้รับมอบหมายแทนที่จะมุ่งเน้นที่การศึกษาของเขาเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และปรัชญา เขาอย่างระมัดระวังและจงรักภักดีอ่านหนังสือโดยกาลิเลโอ, René Descartes, ลิดและฮันเนสเคปเลอร์ ภายในเวลาหนึ่งปีเขาก็สามารถที่จะบันทึกข้อมูลเชิงลึกที่เป็นต้นฉบับในสมุดบันทึกของเขา

Results (Thai) 3:

แม่ของเขาทิ้งนิวตันอาศัยอยู่กับสามีใหม่ของเธอในขณะที่เขาได้รับการเลี้ยงดูจากยายของมารดาของเขา นิวตันได้ ส่วนใหญ่เป็นเด็กที่โดดเดี่ยว แม้ว่าที่ 12 เขาเข้าร่วมโรงเรียนไวยากรณ์ที่แกรนแธม ที่โรงเรียน เมื่อเขาได้ต่อสู้กับเด็กอีกคนหนึ่ง และขณะที่เขากำลังอ่อนแอ เขายังคงมีการจัดการที่จะชนะการต่อสู้และกระแทกจมูกของฝ่ายตรงข้ามบนผนังโบสถ์ .พฤติกรรมแบบนี้พยาบาท อดทนตลอดทั้งชีวิต

สร้างนาฬิกาแดด วัตถุไม้และภาพวาดบางส่วนของงานอดิเรกที่ชื่นชอบของเขาที่โรงเรียน เขาทำกังหันแบบที่มีเมาส์บน treadmill สำหรับการจัดหาพลังงาน รถเข็นสี่ล้อยังเป็นหนึ่งของการสร้างสรรค์ของเขาซึ่งถูกขับเคลื่อนโดยการหมุนเหวี่ยงเขา

ตั้งขึ้นมารดาของเขาชื่อ นิวตัน กลับไปดูแลฟาร์มของครอบครัว เมื่อเขาอายุ 17 ปี เขาไม่เคยเก่งกับงานนะ เป็น นิวตันยังแสดงความสนใจมากขึ้นในการสร้างโมเดล และการอ่านหนังสือ โชคดีพอ ครูของเขาที่แกรนแธม และลุงของเขา วิลเลี่ยม ayscough โคตรประทับใจกับทักษะของนิวตันและความมุ่งมั่น แนะนำให้แม่ของเขาเพื่อให้เขาอยู่ที่โรงเรียน

หลังจากจบโรงเรียนในเดือนมิถุนายน 1661 นิวตันไปเข้าร่วมกับมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ที่นั่น เขาก็รำคาญกับแบบดั้งเดิมของอริสโตเติลและอับอายมาก ของหลักสูตรที่ได้รับหนังสือ แทนที่จะมุ่งเน้นศึกษาเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และปรัชญา เขาอย่างระมัดระวัง และเป็นอ่านหนังสือโดยกาลิเลโอ Ren é Descartes ยูคลิดและ โยฮันเนส เคปเลอร์ . ภายในปีนี้เขาก็สามารถที่จะบันทึกข้อมูลเดิมในสมุดบันทึกของเขา