The passage clarifies that the use

The passage clarifies that the use of the term 'invidious' is not meant to express approval or disapproval of the phenomena it describes. Instead, it is employed in a technical sense to denote a comparison of individuals for the purpose of assessing and ranking them based on their relative worth or value, particularly in an aesthetic or moral context. This process aims to determine the degrees of self-satisfaction and approval that individuals can legitimately hold for themselves and be viewed by others. In short, an invidious comparison involves evaluating individuals in terms of their worth or value.

Results (Thai) 1:

ข้อความนี้ชี้แจงว่าการใช้คำว่า 'ไม่น่ารังเกียจ' ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงการอนุมัติหรือไม่อนุมัติปรากฏการณ์ที่อธิบายไว้ แต่กลับถูกใช้ในความหมายทางเทคนิคเพื่อแสดงการเปรียบเทียบระหว่างบุคคลเพื่อวัตถุประสงค์ในการประเมินและจัดอันดับบุคคลตามคุณค่าหรือคุณค่าที่สัมพันธ์กัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบททางสุนทรียศาสตร์หรือศีลธรรม กระบวนการนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อกำหนดระดับความพึงพอใจในตนเองและการอนุมัติที่บุคคลสามารถถือไว้เพื่อตนเองอย่างถูกต้องตามกฎหมายและผู้อื่นจะมองได้ กล่าวโดยสรุป การเปรียบเทียบที่ไม่ชัดเจนเกี่ยวข้องกับการประเมินบุคคลในแง่ของคุณค่าหรือคุณค่าของพวกเขา

Results (Thai) 2:

บทความชี้แจงว่า การใช้คำว่า น่ารังเกียจ นั้นไม่ใช่เพื่อแสดงถึงการยอมรับหรือไม่ยอมรับปรากฏการณ์ที่อธิบายไว้ ในทางตรงกันข้าม มันถูกใช้ในความหมายทางเทคนิคเพื่อแสดงการเปรียบเทียบบุคคล โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและจัดอันดับบุคคลตามคุณค่าหรือคุณค่าที่สัมพันธ์กัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทสุนทรียศาสตร์หรือจริยธรรม กระบวนการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกําหนดระดับความพึงพอใจและการยอมรับในตนเองที่บุคคลสามารถถือครองเพื่อตนเองได้อย่างถูกกฎหมายและได้รับการยอมรับจากผู้อื่น กล่าวโดยสรุปการเปรียบเทียบที่น่ารังเกียจประกอบด้วยการประเมินตัวบุคคลตามคุณค่าหรือคุณค่าของปัจเจกบุคคล

Results (Thai) 3:

บทความนี้ชี้แจงว่าการใช้คําว่า"น่ารังเกียจ"ไม่ได้หมายความว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับปรากฏการณ์ที่อธิบายไว้ แทนที่จะใช้ในแง่ทางเทคนิคเพื่อแสดงการเปรียบเทียบระหว่างบุคคลโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและจัดอันดับตามค่านิยมหรือค่านิยมของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านสุนทรียศาสตร์หรือศีลธรรม กระบวนการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกําหนดขอบเขตของความพึงพอใจและความพึงพอใจในตนเองที่บุคคลสามารถเป็นเจ้าของและได้รับการยอมรับจากผู้อื่น ในระยะสั้นการเปรียบเทียบที่น่ารังเกียจรวมถึงการประเมินค่าของแต่ละบุคคล