In a widely publicized paper, Frank

In a widely publicized paper, Frank Ackerman and Elizabeth A. Stanton used a projected average world temperature increase of 7.2 degrees Celsius and entirely ruled out any adaptive behavior.[12] They found the impact of sea-level rise, hurricane damage, real-estate damage, and agricultural losses totaled 1.8 percent of U.S. GDP in 2100. If the damage of a 4.5 degree rise were proportional—many would argue for a less than proportional impact—to the damage from a 7.2 degree increase, then the total impact would be 1.1 percent of GDP. However, the carbon policy analyzed would reduce the temperature by only about one-tenth of the increase. Thus, the calculated benefit of the carbon policy in moderating sea-level, hurricane, real-estate, and agricultural damage would be about 0.1 percent of GDP. Further, some of this damage would already be included when applying the Dell factor to GDP growth. Since the carbon policy reduces world GDP by over 2 percent, it would not be redeemed by an uncounted beneficial impact of 0.1 percent of world GDP.[13]

Results (Thai) 1:

ในเอกสารเผยแพร่กันอย่างแพร่หลาย Frank Ackerman และเอลิซาเบธ A. สแตนตันใช้การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกคาดการณ์เฉลี่ย 7.2 องศาเซลเซียส และปกครองทั้งหมดออกพฤติกรรมใด ๆ แบบอะแดปทีฟ[12] พวกเขาพบผลกระทบของระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น ความเสียหายพายุเฮอริเคน -อสังหาริมทรัพย์ความเสียหาย และสูญเสียทางการเกษตรรวมร้อยละ 1.8 ของ GDP สหรัฐฯ ใน 2100 ถ้าความเสียหายของขึ้น 4.5 องศาได้สัดส่วน — หลายจะโต้เถียงสำหรับน้อยกว่าผลกระทบต่อสัดส่วนซึ่งความเสียหายจากการเพิ่มขึ้นของระดับ 7.2 แล้วผลกระทบทั้งหมดจะร้อยละ 1.1 ของ GDP อย่างไรก็ตาม วิเคราะห์นโยบายคาร์บอนจะช่วยลดอุณหภูมิ โดยเฉพาะประมาณหนึ่งส่วนสิบของการเพิ่มขึ้น ดังนั้น ประโยชน์คำนวณคาร์บอนนโยบายในการดูแลระดับน้ำทะเล พายุเฮอริเคน -อสังหาริมทรัพย์ และความเสียหายด้านการเกษตรจะได้ประมาณร้อยละ 0.1 ของ GDP เพิ่มเติม ของหายนี้แล้วจะรวมเมื่อใช้ตัว Dell กับเศรษฐกิจ เนื่องจากนโยบายคาร์บอนลดโลก GDP กว่า 2 เปอร์เซ็นต์ มันจะไม่ใช้ โดยผลกระทบประโยชน์ uncounted ร้อยละ 0.1 ของ GDP โลก[13]

Results (Thai) 2:

ในกระดาษเผยแพร่อย่างกว้างขวาง, แฟรงก์เคอร์แมนและลิซาเบ ธ เอสแตนตันที่ใช้คาดการณ์การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกเฉลี่ย 7.2 องศาเซลเซียสและปกครองทั้งหมดออกพฤติกรรมการปรับตัวใด ๆ . [12] พวกเขาพบว่าผลกระทบจากการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลความเสียหายพายุเฮอริเคนจริง ความเสียหายอสังหาริมทรัพย์และการสูญเสียทางการเกษตรรวมทั้งสิ้นร้อยละ 1.8 ของจีดีพีสหรัฐใน 2100. หากความเสียหายของการเพิ่มขึ้นของระดับ 4.5 มีสัดส่วนจำนวนมากจะเถียงสำหรับน้อยกว่าสัดส่วนผลกระทบที่จะเกิดความเสียหายจากการเพิ่มขึ้นของระดับ 7.2 แล้วจะส่งผลกระทบทั้งหมด เป็นร้อยละ 1.1 ของ GDP อย่างไรก็ตามนโยบายคาร์บอนวิเคราะห์จะช่วยลดอุณหภูมิโดยเพียงประมาณหนึ่งในสิบของการเพิ่มขึ้น ดังนั้นผลประโยชน์คำนวณของนโยบายคาร์บอนไดออกไซด์ในการดูแลระดับน้ำทะเลพายุเฮอริเคน, อสังหาริมทรัพย์และความเสียหายทางการเกษตรจะเป็นประมาณร้อยละ 0.1 ของ GDP นอกจากนี้บางส่วนของความเสียหายอย่างนี้แล้วจะรวมเมื่อใช้ปัจจัย Dell เพื่อการเจริญเติบโตของจีดีพี ตั้งแต่นโยบายคาร์บอนลด GDP โลกกว่าร้อยละ 2 ก็จะไม่นำมาแลกโดยผลกระทบที่เป็นประโยชน์ไม่ได้นับจากร้อยละ 0.1 ของ GDP โลก. [13]

Results (Thai) 3:

ในการเผยแพร่อย่างกว้างขวางกระดาษ , แฟรงค์ แอคเคอร์แมนและ Elizabeth . สแตนตันใช้คาดการณ์อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มขึ้น 7.2 องศาเซลเซียส และปกครองทั้งหมดมีพฤติกรรมแบบใด ๆ . [ 12 ] เจอผลกระทบจากระดับน้ำทะเลสูงขึ้น , ความเสียหาย , ความเสียหายจากพายุเฮอริเคนและอสังหาริมทรัพย์ , เกษตรกรรมรวมทั้งสิ้น 1.8 ของ GDP สหรัฐใน 2100 . ถ้าความเสียหายจาก 4ระดับ 5 มีสัดส่วนสูงขึ้นมากจะโต้แย้งสำหรับน้อยกว่าสัดส่วนผลกระทบต่อความเสียหายจากการเพิ่มขึ้น 7.2 องศาแล้วผลกระทบทั้งหมดจะเป็นร้อยละ 1.1 ของ GDP อย่างไรก็ตาม นโยบายวิเคราะห์คาร์บอนจะลดอุณหภูมิ โดยเพียงประมาณหนึ่งในสิบของเพิ่มขึ้น ดังนั้น ค่า ประโยชน์ของคาร์บอนนโยบายในการควบคุมระดับ , พายุเฮอริเคน , อสังหาริมทรัพย์และความเสียหายทางการเกษตรจะประมาณ 0.1 เปอร์เซ็นต์ของ GDP นอกจากนี้บางส่วนของความเสียหายนี้อาจจะรวมเมื่อใช้ปัจจัย Dell เพื่อการเจริญเติบโต GDP เนื่องจากนโยบายคาร์บอนลดจีดีพีโลกโดยกว่าร้อยละ 2 จะแลกโดยนับไม่ได้ประโยชน์จาก 0.1 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพีโลก [ 13 ]