hapter 899: Difficult To Distinguis

hapter 899: Difficult To Distinguish Between Enmity and Benevolence

“That thing?” said Fang Xi, staring with wide eyes at the meat jelly. The meat jelly suddenly stopped talking and looked at Fang Xi. Both of them seemed to be somewhat at a loss at first, but soon, bright glows appeared in both of their eyes.

“Killing intent!” gasped Meng Hao, backing up as he sensed the aura building between the meat jelly and Fang Xi.

“So, finally a worthy opponent!” said the meat jelly, leaping up into the air and landing next to Fang Xi, an expression of unprecedented solemnity on its face.

“It seems I’ve met my match!” replied Fang Xi, having sensed the energy within the meat jelly. It was an explosive energy that only he could sense, and from it, he knew that the meat jelly could continue a conversation for days on end.

“It seems I need to warm up a bit first,” said the meat jelly, clearing its throat. “Ahem. Look kid, Lord Third is going to tell you a story that took place three three three three three… well anyway, countless three years ago. This was back in the early days of Heaven and Earth….”

“Cut the crap! All you know is three? Three three three three three. What a disgrace!” Fang Xi hadn’t even begun speaking when all of a sudden, the parrot flew out from Meng Hao’s bag of holding. It landed on a nearby tree branch and looked at Fang Xi with a look of disdain.

“Kid, don’t listen to his jabbering,” said the parrot. “You study with Lord Fifth. Look at my mouth, is it sharp or not? From that, you should be able to imagine how sharp-tongued I am!”

Meng Hao quickly left the courtyard and fled into the Immortal’s cave itself. In his opinion, the battlefield occupied by the meat jelly, the parrot and Fang Xi, was a place he shouldn’t remain in. He had already experienced some of Fang Xi’s gift of the tongue on the way here. He had talked the entire way, telling stories from the day he was one year old all the way to the present, and tales from the founding of the Fang Clan all the way to modern times. When he had run out of conversation topics, he had then begun to introduce the different members of the Fang Clan to Meng Hao.

Of course, it wasn’t an introduction made in person, just his own opinions….

Inside his residence, Meng Hao looked around and saw extreme luxury. Even the furniture was made of spirit stones, which caused his eyes to grow wide.

“The Fang Clan… is really rich! And I’m the eldest grandson! Yet… I’m so poor….” Sighing at the injustice of it all, he waved his hands, causing all of the spirit stone furniture to be sucked into his bag of holding.

The once luxurious residence was now simple and stark, and as he looked around, he felt much better. Finally, he sat down cross-legged on the ground, his eyes glittering.

“Father wanted me to get my Nirvana Fruits. It goes without saying that reason is because he wants me to rise to prominence in the Fang Clan….

“It won’t be incredibly difficult to do that, but as for the Nirvana Fruits… the Fang Clan… will they actually be able to give them to me?” Frowning, Meng Hao considered the ambush he had experienced on the way here, and how they had tried to kill him, and his eyes glowed with coldness.

“I wonder if Fang Wei’s branch of the clan sent the assassins….” Meng Hao had learned of how the clan’s direct bloodline was currently in a very poor situation. On the other hand, Fang Wei’s branch of the clan was on the rise. Not only did they have the support of many of the clan Elders, but they had even occupied some of the ancestral mansion. Some branches of the clan remained neutral, but for the most part, Fang Wei’s branch had completely eclipsed the direct bloodline.

“The Grand Elder was acting strange,” Meng Hao thought. “He seemed kind, but in my opinion, it was just an act.” He smiled coldly. Other people all assumed that he had been taken care of by his father and mother from the time he was young. They believed that, although his life had not been what it might have been had he stayed in the Fang Clan, surely he had not experienced the twists and turns of a dangerous life.

The truth of the matter was that from the age of seven onward, Meng Hao had been completely alone. In the mortal world, he had struggled hard during his youth, and had developed a spirit of independence. Then he had entered the cultivation world, and had experienced many things, and had survived numerous deadly crises. Step by step, he had advanced through life to reach his current situation. The help he had received from his parents had been scant, to say the least.

Although he might not be a perfect judge of character, he rarely made mistakes when sizing people up. He had quite a bit of experience in contending with others, and naturally, had become quite good at it.

“In two days, they will most likely not give me the Nirvana Fruits. They’ll come up with some excuse that I won’t be able to dispute, and then delay the matter….

“

Results (Thai) 2:

hapter 899: ยากที่จะแยกแยะระหว่างความเป็นศัตรูและความเมตตากรุณา

"สิ่งนั้น" ฝาง Xi กล่าวว่าจ้องมองด้วยตากว้างเนื้อเจลลี่ เนื้อเจลลี่ก็หยุดพูดและมองไปที่ฝาง Xi ทั้งของพวกเขาดูเหมือนจะค่อนข้างที่สูญเสียในตอนแรก แต่ในไม่ช้าเรืองแสงสดใสปรากฏทั้งในสายตาของพวกเขา.

"ฆ่าเจตนา!" อ้าปากค้างเม้งเฮาสำรองในขณะที่เขารู้สึกอาคารกลิ่นอายระหว่างเนื้อวุ้นและฝาง Xi

"ดังนั้นในที่สุดคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ!" กล่าวว่าเจลลี่เนื้อกระโจนขึ้นไปในอากาศและเชื่อมโยงไปติดกับฝางจินการแสดงออกของความรุนแรงเป็นประวัติการณ์บนใบหน้าของมัน.

"มันดูเหมือนว่าฉันได้พบการแข่งขันของฉัน!" ตอบฝางจิน ได้รู้สึกพลังงานภายในเนื้อเจลลี่ มันเป็นพลังงานระเบิดที่เดียวที่เขารู้สึกได้ถึงความและจากนั้นเขารู้ว่าวุ้นเนื้อสามารถดำเนินการต่อการสนทนาสำหรับวันที่สิ้นสุด.

"มันดูเหมือนว่าฉันต้องการที่จะอุ่นขึ้นเล็กน้อยเป็นครั้งแรกกล่าวว่า" เจลลี่เนื้อล้างของมัน ลำคอ "อะแฮ่ม ดูเด็กลอร์ดที่สามจะไปบอกคุณเรื่องที่เกิดขึ้นในสามสามสามสามสาม ... ดีอยู่แล้วนับไม่ถ้วนสามปีที่ผ่านมา นี้ได้กลับมาในวันแรกของสวรรค์และโลก ... . "

" ตัดอึ! ทั้งหมดที่คุณรู้คือสาม? สามสามสามสามสาม สิ่งที่เป็นความอัปยศ! "ฝาง Xi ไม่ได้เริ่มแม้แต่พูดเมื่อทุกอย่างฉับพลัน, นกแก้วบินออกมาจากกระเป๋าเม้ง Hao การถือหุ้น มันลงบนต้นไม้บริเวณใกล้เคียงและมองไปที่ฝาง Xi กับรูปลักษณ์ของความรังเกียจได้.

"เด็กไม่ฟังพูดรัวของเขา" นกแก้วกล่าวว่า "คุณเรียนกับพระเจ้าที่ห้า มองไปที่ปากของฉันมันเป็นคมหรือไม่? จากที่คุณควรจะสามารถที่จะจินตนาการว่าปากคมฉัน! "

เม้งเฮาได้อย่างรวดเร็วซ้ายคอร์ทยาร์ดและหนีเข้าไปในถ้ำอมตะของตัวเอง ในความคิดของเขาในสนามรบที่ถูกครอบครองโดยวุ้นเนื้อนกแก้วและฝาง Xi เป็นสถานที่ที่เขาไม่ควรจะยังคงอยู่ใน. เขาเคยมีประสบการณ์อยู่แล้วบางส่วนของที่ระลึกฝาง Xi ของลิ้นในทางที่นี่ เขาได้พูดคุยกันตลอดทางบอกเรื่องราวจากวันที่เขาเป็นหนึ่งปีเก่าไปตลอดทางจนถึงปัจจุบันและเรื่องเล่าจากการก่อตั้งของตระกูลฝางไปตลอดทางจนถึงยุคปัจจุบัน เมื่อเขาได้วิ่งออกมาจากหัวข้อสนทนาเขาได้เริ่มแล้วที่จะแนะนำสมาชิกที่แตกต่างกันของฝางแซ่จะเม้งเฮา.

แน่นอนมันไม่ได้แนะนำทำในคนเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นของเขาเอง ... .

ภายในที่อยู่อาศัยของเขาเม้ง Hao มองไปรอบ ๆ และเห็นหรูหรามาก แม้แต่เฟอร์นิเจอร์ที่ทำจากหินวิญญาณซึ่งเกิดจากตาของเขาที่จะเติบโตกว้าง.

"ฝางแซ่ ... อุดมไปด้วยจริงๆ! และฉันหลานชายคนโต! แต่ ... ฉันไม่ดีดังนั้น ... . "ถอนหายใจที่ความอยุติธรรมของมันทั้งหมดที่เขาโบกมือมือของเขาก่อให้เกิดทั้งหมดของเฟอร์นิเจอร์หินจิตวิญญาณที่จะถูกดูดเข้าไปในกระเป๋าของเขาในการถือครอง.

ที่อยู่อาศัยที่หรูหราในขณะนี้ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่เรียบง่ายและสตาร์และ ในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขารู้สึกดีขึ้นมาก ในที่สุดเขานั่งลงไขว่ห้างอยู่บนพื้นดินที่ดวงตาของเขาระยิบระยับ.

"พ่ออยากให้ผมที่จะได้รับผลไม้นิพพานของฉัน มันไปไม่ว่าด้วยเหตุผลว่าเป็นเพราะเขาอยากให้ผมลุกขึ้นมามีชื่อเสียงในฝางแซ่ ... .

"มันจะไม่เป็นเรื่องยากอย่างเหลือเชื่อที่จะทำอย่างนั้น แต่เป็นสำหรับผลไม้นิพพาน ... ฝางแซ่ ... จะจริงพวกเขาจะสามารถที่จะ ให้พวกเขากับผมหรือเปล่า "มุ่ยเม้งเฮาถือว่าซุ่มโจมตีเขาเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับวิธีการที่นี่และวิธีที่พวกเขาได้พยายามที่จะฆ่าเขาและดวงตาของเขาส่องแสงกับความหนาวเย็น.

" ฉันสงสัยว่าสาขาฝาง Wei ของตระกูลที่ส่งมือสังหาร ... . "เม้งเฮาได้เรียนรู้ถึงวิธีการของตระกูลสายเลือดโดยตรงเป็นปัจจุบันอยู่ในสถานการณ์ที่น่าสงสารมาก บนมืออื่น ๆ สาขาฝาง Wei ของตระกูลเป็นที่เพิ่มขึ้น ไม่เพียง แต่พวกเขามีการสนับสนุนของหลายผู้สูงอายุตระกูล แต่พวกเขาก็ครอบครองแม้บางส่วนของคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ บางสาขาของตระกูลยังคงเป็นกลาง แต่ส่วนใหญ่สาขาฟังเหว่ยได้บดบังสายเลือดโดยตรง.

"เดอะแกรนด์พี่กำลังทำหน้าที่แปลก" เม้งเฮาคิดว่า "ดูเหมือนว่าเขาชนิด แต่ในความคิดของฉันมันเป็นเพียงแค่การกระทำ." เขายิ้มอย่างเย็นชา คนอื่น ๆ คิดว่าเขาได้รับการดูแลจากพ่อและแม่ของเขาจากเวลาที่เขายังเป็นเด็ก พวกเขาเชื่อว่าแม้ว่าชีวิตของเขาไม่ได้รับสิ่งที่มันอาจได้รับการมีเขาอยู่ในฝางแซ่แน่นอนเขาไม่เคยมีประสบการณ์บิดและเปลี่ยนของชีวิตที่เป็นอันตราย.

ความจริงของเรื่องก็คือว่าตั้งแต่อายุเจ็ดขวบเป็นต้นไป เม้งเฮาได้อย่างสมบูรณ์เพียงอย่างเดียว ในโลกมนุษย์เขาได้พยายามอย่างหนักในช่วงวัยหนุ่มของเขาและมีการพัฒนาจิตวิญญาณของความเป็นอิสระ จากนั้นเขาได้เข้าสู่โลกการเพาะปลูกและมีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่างและยังมีชีวิตอยู่วิกฤตการณ์ร้ายแรงจำนวนมาก ขั้นตอนโดยขั้นตอนที่เขาได้ก้าวผ่านชีวิตไปถึงสถานการณ์ปัจจุบันของเขา ความช่วยเหลือที่เขาได้รับจากพ่อแม่ของเขาได้รับการขาดแคลนที่จะพูดน้อย.

แม้ว่าเขาอาจจะไม่ได้เป็นผู้พิพากษาที่สมบูรณ์แบบของตัวละครของเขาไม่ค่อยทำผิดพลาดเมื่อขนาดคนขึ้นไป เขามีไม่น้อยของประสบการณ์ในการต่อสู้กับคนอื่น ๆ และเป็นธรรมชาติได้กลายเป็นที่ค่อนข้างดีที่มัน.

"ในวันที่สองพวกเขาส่วนใหญ่จะไม่ให้ฉันผลไม้นิพพาน พวกเขาจะมาพร้อมกับข้อแก้ตัวบางอย่างที่ฉันจะไม่สามารถที่จะโต้แย้งและจากนั้นล่าช้าเรื่อง ...

. "