NEOCLASSICISMNeoclassicism was an e

NEOCLASSICISM
Neoclassicism was an extensive and peryasive trend lasting from about 1920 to 1950. In a general sense it implies a return to earlier ideals of objectivity, balance, clarity of texture, and absolute music, but it was not confined just to eighteenth—century Classicism. Neoclassicism also involved the revival of contrapuntal textures and forms (fugue, passacaglia, toccata, madrigal) from, the Renaissance and. Baroque while employing twentieth—century harmonies, rhythms, melodies, and timbres.

Composers
Many composers, including all the important Expressionists, incorporated neoclassical elements in their music. Undoubtedly the most important neoclassical composer was Igor Stravinsky (1882-1911; Octet forWinds and Pulcinelia). Others were Sergei Prokofiev (1891-1953; Classical Symphony) and Paul Hindemith (1895-1963; Ludus Tonalis, and the fourth string quartet).

Gebrauchsmusik
Originating with Patti Hindemith in the 1920s, Gebrauchsmusik (freely translated as "functional music" or "everyday music") was an offshoot of Neoclassicism. It was music intended primarily for amateur performance, specified occasions, or informal gatherings. It avoided technical difficulties, and although in a contemporary idiom, was less extreme than much music of the time. Representative works in this category are Paul Hindemith's Miner Musiktag, composed for an amateur music festival in Plotter, Wir bauen eine Stadt (Let's Build a City), and Trauermusik (Funeral Music), composed on the occasion of the death of King George V of England in 1936.
THE AVANT-GARDE
The AVANT-GARDE is the most important new musical development of the last half of the twentieth century. Important contributions toward the establishment of the avant—garde were made early in the century by Charles Ives (1874-1954), Erik Satie (1866-1925), Henry Cowell (1897-1965), and Edgard Varese (1885-1965). The avant—garde is less a unified style than any of the trends mentioned above, and more a movement. At its most radical, it rejects fundamental premises on which art music has traditionally been based. It might (1) be without melody in any traditional sense; (2) not use harmonies in ways explainable by the tonal system;/(3) have no readily discernible meter; (4) eschew traditional form and structures; and (5) be performed by newly created instruments, or by historical ones played in new ways. At the base of much of this music is experimentation with the materials of sounds; in fact, the most revolutiona6r general segment of the avant—garde is experimental music. That the avant—garde has a Strong regard for the proCess of making music (and not just the result) is manifest in important subcategories: serialism, aleatory music, improvisation, minimalism,

Results (Thai) 1:

ลัทธิคลาสสิกใหม่ลัทธิคลาสสิกใหม่มีแนวโน้มอย่างละเอียดและ peryasive ที่ยาวนานจากประมาณ 1920 ถึง 1950 ในความรู้สึกทั่วไป จะหมายถึงกลับไปก่อนหน้าอุดมคติปรวิสัย สมดุล ความคมชัดของพื้นผิว และเพลงแอ๊บโซลูท แต่มันไม่ได้จำกัดเพียงไปราช-ศตวรรษคคลา ลัทธิคลาสสิกใหม่ยังเกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูของฟอร์ม (ฟิวก์ passacaglia ทอคคาตา บทเพลง) และพื้นผิว contrapuntal จาก and. เรอเนสซองส์บารอกขณะใช้ยี่สิบ – ศตวรรษท่วงทำนอง แบบ ท่วงทำนอง timbres และคีตกวี คีตกวีหลาย รวมทั้งหมด Expressionists สำคัญที่ รวมองค์ประกอบฟื้นฟูคลาสสิกในเพลงของพวกเขา ไม่ต้องสงสัยสำคัญฟื้นฟูคลาสสิกผู้ประพันธ์คือ Igor Stravinsky (1882-1911 ออกเตต forWinds และ Pulcinelia) อื่น ๆ มี Sergei Prokofiev (1891-1953 คลาสสิกซิมโฟนี่) และ Paul Hindemith (ปีค.ศ. 1895 เพื่อ-1963 Ludus Tonalis และเสียงสายที่สี่)Gebrauchsmusik เกิดกับแพตตี Hindemith ในปี 1920, Gebrauchsmusik (อิสระแปลว่า "ทำเพลง" หรือ "เพลงชีวิต") ได้ offshoot ของลัทธิคลาสสิกใหม่ มันเป็นเพลงหลักสำหรับมือสมัครเล่นประสิทธิภาพ โอกาสระบุ หรือพบปะ จึงหลีกเลี่ยงปัญหาทางเทคนิค และแม้ว่าในสำนวนร่วมสมัย มากน้อยกว่าเพลงมากเวลานั้น พนักงานประเภทนี้คือ Paul Hindemith ขุดแร่ Musiktag ส่วนประกอบสำหรับเทศกาลดนตรีสมัครเล่นที่ในพล็อตเตอร์ eine bauen Wir Stadt (ลองสร้างเมือง), และ Trauermusik (ศพเพลง), ประกอบด้วยโอกาสการตายของกษัตริย์จอร์จ V ของอังกฤษในค.ศ. 1936AVANT-GARDEAVANT-GARDE ถูกพัฒนาใหม่ดนตรีที่สำคัญที่สุดของครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ ผลงานที่สำคัญต่อการจัดตั้งการจัดการ – garde เกิดในช่วงศตวรรษที่จากชาร์ลส์อีฟส์อ (1874-1954), Erik Satie (1866-1925), เฮนรี่โคเวลล์ (1897-1965), และ Edgard Varese (1885-1965) การจัดการ – garde จะน้อยกว่าแบบรวมกว่าแนวโน้มดังกล่าวข้างต้น และการเคลื่อนไหวมากขึ้น ในสุดรุนแรง มันปฏิเสธพื้นฐานสถานที่ที่มีการใช้ดนตรีศิลปะประเพณี (1) อาจจะเป็นแบบไม่ มีเมโลดี้ในความรู้สึกดั้งเดิมใด ๆ (2) ไม่ใช้ท่วงทำนองวิธี explainable โดย system;/(3) ใช้ได้ไม่เมตรพร้อม discernible (4) แบบฟอร์มและโครงสร้าง eschew และ (5) ดำเนินการ โดยเครื่องมือที่สร้างขึ้นใหม่ หรืออดีตคนเล่นในรูปแบบใหม่ ในเพลงนี้มากจะทดลองกับวัสดุเสียง ในความเป็นจริง ที่สุด revolutiona6r ทั่วไปส่วนของการจัดการ – garde เป็นดนตรีทดลอง ว่าการจัดการ – garde มีสัมมาคารวะที่แข็งแกร่งสำหรับการทำเพลง (และไม่ใช่ผล) รายการในประเภทย่อยสำคัญ: serialism เพลง aleatory ก่อ เรียบ ง่าย

Results (Thai) 2:

นีโอคลาสซิ
Neoclassicism เป็นแนวโน้มที่กว้างขวางและยาวนาน peryasive จากประมาณ 1,920 ปี 1950 ในความหมายทั่วไปหมายถึงมันกลับไปก่อนหน้านี้อุดมคติของความเป็นกลางสมดุลความคมชัดของพื้นผิวและเพลงแน่นอน แต่มันก็ไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงแค่คลาสศตวรรษที่สิบแปด . Neoclassicism ยังมีส่วนเกี่ยวข้องการฟื้นตัวของพื้นผิวตรงข้ามและรูปแบบ (ความทรงจำ, Passacaglia, ท๊อกคาต้า, บทกวี) จากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการและ บาร็อคในขณะที่การจ้างงานของพระพุทธศาสนาในศตวรรษที่ยี่สิบจังหวะท่วงทำนองและ timbres. คีตกวีนักประพันธ์เพลงหลายคนรวมทั้ง Expressionists สำคัญรวมอยู่ในองค์ประกอบนีโอคลาสสิเพลงของพวกเขา ไม่ต้องสงสัยแต่งเพลงนีโอคลาสสิสำคัญที่สุดก็คืออิกอร์สตราวินสกี (1882-1911; forWinds ออคเต็ตและ Pulcinelia) คนอื่น Sergei Prokofiev (1891-1953; ซิมโฟนีคลาสสิก) และพอล Hindemith (1895-1963; Ludus Tonalis และวงสตริงสี่). Gebrauchsmusik ที่มากับแพตตี้ Hindemith ในปี ค.ศ. 1920, Gebrauchsmusik (แปลได้อย่างอิสระขณะที่ "การทำงานเพลง" หรือ " เพลงในชีวิตประจำวัน ") เป็นหน่อของ Neoclassicism มันเป็นเพลงที่มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสมัครเล่นครั้งที่ระบุหรือการชุมนุมทางการ มันหลีกเลี่ยงปัญหาทางเทคนิคและถึงแม้ว่าในสำนวนร่วมสมัยเป็นที่รุนแรงน้อยกว่าเพลงมากของเวลา ผลงานในหมวดหมู่นี้คนงานเหมืองพอล Hindemith ของ Musiktag ประกอบด้วยสำหรับเทศกาลดนตรีมือสมัครเล่นในพลอตเตอร์, Wir Bauen Eine สตัดท์ (ลองสร้างเมือง) และ Trauermusik (เพลงงานศพ) ประกอบด้วยในโอกาสของการตายของกษัตริย์จอร์จของ ประเทศอังกฤษในปี 1936 เปรี้ยวจี๊ดเปรี้ยวจี๊ดเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการพัฒนาใหม่ทางดนตรีของครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ ผลงานที่สำคัญต่อการจัดตั้งเปรี้ยวจี๊ดที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ชาร์ลส์อีฟส์ (1874-1954), เอริคซาที (1866-1925), เฮนรีโคเวล (1897-1965) และ Edgard Varese (1885-1965) เปรี้ยวจี๊ดน้อยสไตล์แบบครบวงจรกว่าใด ๆ ของแนวโน้มดังกล่าวข้างต้นและอื่น ๆ การเคลื่อนไหว ที่มากที่สุดที่รุนแรงของมันก็ปฏิเสธสถานที่พื้นฐานในศิลปะดนตรีที่มีประเพณีตาม มันอาจจะ (1) ได้โดยไม่ต้องทำนองในความรู้สึกแบบดั้งเดิมใด ๆ (2) ไม่ใช้พุทธศาสนาในรูปแบบที่อธิบายโดยระบบวรรณยุกต์; / (3) ไม่มีการมองเห็นได้อย่างง่ายดายเมตร (4) หลีกเลี่ยงรูปแบบดั้งเดิมและโครงสร้าง; และ (5) จะดำเนินการโดยเครื่องมือที่สร้างขึ้นใหม่หรือคนที่เล่นทางประวัติศาสตร์ในรูปแบบใหม่ ที่ฐานของมากของเพลงนี้ก็คือการทดลองกับวัสดุของเสียง; ในความเป็นจริงส่วน revolutiona6r ทั่วไปส่วนใหญ่ของเปรี้ยวจี๊ดเป็นประสบการณ์ดนตรี ที่เปรี้ยวจี๊ดมีเรื่องที่แข็งแกร่งสำหรับขั้นตอนการทำเพลง (และไม่เพียง แต่ผลที่ตามมา) เป็นที่ประจักษ์ในหมวดหมู่ย่อยที่สำคัญ serialism เพลงที่บังเอิญปฏิภาณโวหาร, ศิลปะ,

Results (Thai) 3:

กองทัพปากีสถาน
วินาทีเป็นอย่างกว้างขวางและ peryasive แนวโน้มยั่งยืนจากประมาณ 2463 ถึง 1950 ในความรู้สึกทั่วไปบางกลับความคิดก่อนหน้านี้ของความเป็นกลาง ความสมดุล ความชัดเจนของพื้นผิว และเพลงทั้งหมด แต่มันไม่ได้อยู่แค่ในศตวรรษที่สิบแปดรีสอร์ท กองทัพปากีสถานมีส่วนร่วมฟื้นฟูพื้นผิวที่เกี่ยวกับตำแหน่งตรงข้าม และรูปแบบ ( ต่อในครั้ง passacaglia ทอคคาตา , , ,เพลง ) จากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการและ บาร็อคในขณะที่ใช้โทรศัพท์มือถือในศตวรรษที่ยี่สิบ , จังหวะ เมโลดี้ และประทับ , . ผู้แต่ง


แต่งมากมาย รวมทั้งที่สำคัญ expressionists รวมองค์ประกอบต่างๆ ในเพลงของพวกเขา สงสัยแต่งต่างๆที่สำคัญ ได้แก่ อิกอร์ สตราวินสกี ( 1882-1911 ; และ forwinds ออกเตต pulcinelia )คนอื่นแซร์เกย์ โปรโคเฟียฟ ( 1891-1953 ; คลาสสิกซิมโฟนี ) และพอลฮินเดมิธ ( 1895-1963 ; ลูดัส tonalis และสี่สายสี่ )

gebrauchsmusik
ที่มากับแพทฮินเดมิธในปี ค.ศ. 1920 gebrauchsmusik ( อิสระ , แปลว่า " เพลง " หรือ " การทำงานทุกวัน เพลง " ) เป็นหน่อของวินาที . มันคือเพลงจุดประสงค์หลักสำหรับการแสดงสมัครเล่น โอกาสที่ระบุไว้หรือระบบการชุมนุม หลีกเลี่ยงปัญหาด้านเทคนิค และแม้ว่าในสำนวนร่วมสมัย คือมากน้อยกว่าเพลงมากของเวลา ตัวอย่างผลงานในประเภทนี้ของพอลฮินเดมิธขุดแร่ musiktag ประกอบ สำหรับเทศกาลดนตรีสมัครเล่นในพล็อตเตอร์ จริงๆ bauen Eine สตัด ( ไปสร้างเมือง ) และ trauermusik ( เพลงงานศพ )