In our study, we found largediffere

In our study, we found large
differences between participant abilities resulting in
differences in participant responses to our gesture set.
Ability differences included limitations in range of motion
(ROM), in strength affecting the ability of holding and
repeating a gesture, and overall movement speed. Although
the ability of using arms and legs was limited due to
individual impairments that gesture-based interfaces need to
account for, there are also main categories of
institutionalized older adults ability that can be considered –
specifically, the ability of participants to use limbs on both
sides of their body and the presence of wheelchairs.
Completion rates suggest that dynamic gestures were more
challenging for institutionalized older adults, perhaps
because repeated movements are more demanding than
holding a posture. Also, walking gestures were difficult for
participants in wheelchairs; many of the participants were
not able to move their feet independently. Generally, games
need to work around the issue of wheelchair tracking by
using space that is not affected by the chair, such as to the
sides of the player, and removing bulky parts of the chair
(e.g., lowering arm rests or removing lap trays) improves
tracking results. Finally, being instructed by a computer
screen was an unfamiliar experience for many participants.

Results (Thai) 1:

ในการศึกษาของเรา เราพบขนาดใหญ่ความแตกต่างระหว่างความสามารถที่ผู้เข้าร่วมผลความแตกต่างในรูปแบบลายเส้นของเราตอบสนองต่อผู้เข้าร่วมได้ความแตกต่างของความสามารถในการรวมข้อจำกัดในช่วงของการเคลื่อนไหว(รอม), ในความแรงที่ส่งผลกระทบต่อความสามารถของโฮลดิ้ง และทำซ้ำรูปแบบ และความเร็วในการเคลื่อนไหวโดยรวม ถึงแม้ว่าความสามารถในการใช้แขนและขาถูกจำกัดเนื่องแต่ละไหวสามารถที่อินเทอร์เฟซสำหรับรูปแบบลายเส้นตามต้องการบัญชี นอกจากนี้ยังมีประเภทของinstitutionalized สามารถผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่ถือได้ว่า –โดยเฉพาะ ความสามารถของผู้เรียนการใช้แขนขาทั้งสองด้านสุขภาพร่างกายและสถานะของรถเข็นราคาเสร็จแนะนำว่า ท่าทางแบบไดนามิกถูกเพิ่มเติมท้าทายสำหรับผู้ใหญ่เก่า institutionalized บางทีเนื่องจากการเคลื่อนไหวซ้ำถูกเรียกร้องมากขึ้นกว่าถือเป็นท่า ยัง ท่าทางเดินไม่ยากผู้เข้าร่วมในรถเข็น มีผู้เข้าร่วมมากมายไม่สามารถย้ายเท้าของพวกเขาเป็นอิสระ เกมทั่วไปต้องการแก้ไขปัญหาของรถเข็นที่ติดตามด้วยใช้ช่องว่างที่จะไม่มีผลต่อเก้าอี้ เช่นการของเล่น และเอาชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของเก้าอี้(เช่น ลดคราบแขน หรือเอาถาดตัก) ปรับปรุงติดตามผลการ ในที่สุด ถูกสั่ง โดยคอมพิวเตอร์หน้าจอเป็นประสบการณ์ไม่คุ้นเคยสำหรับผู้เข้าร่วมจำนวนมาก

Results (Thai) 2:

ในการศึกษาของเราพบว่ามีขนาดใหญ่ความแตกต่างระหว่างความสามารถของผู้เข้าร่วมส่งผลให้ความแตกต่างในการตอบสนองของผู้เข้าร่วมชุดท่าทางของเรา. ความแตกต่างของความสามารถในการรวมข้อ จำกัด อยู่ในช่วงของการเคลื่อนไหว(ROM) ในความแข็งแรงส่งผลกระทบต่อความสามารถในการถือครองและการทำซ้ำท่าทางและความเร็วในการเคลื่อนที่โดยรวม. แม้ว่าความสามารถในการใช้แขนและขาถูก จำกัด เนื่องจากความบกพร่องของแต่ละบุคคลที่เชื่อมต่อท่าทางที่ใช้ต้องบัญชีนอกจากนี้ยังมีประเภทหลักของความสามารถในผู้ใหญ่ที่เป็นสถาบันเก่าที่ได้รับการพิจารณา- โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสามารถของผู้เข้าร่วมที่จะใช้แขนขาทั้งสองด้านข้างของร่างกายของพวกเขาและการปรากฏตัวของรถเข็นคนพิการ. อัตราการเสร็จสิ้นการแสดงให้เห็นว่าท่าทางแบบไดนามิกมากขึ้นท้าทายสำหรับผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าสถาบันบางทีอาจจะเป็นเพราะการเคลื่อนไหวซ้ำมีความต้องการมากกว่าการถือครองท่า นอกจากนี้ยังมีท่าทางการเดินเป็นเรื่องยากสำหรับผู้เข้าร่วมในรถเข็น; จำนวนมากของผู้เข้าร่วมก็ไม่สามารถที่จะย้ายเท้าของพวกเขาเป็นอิสระ โดยทั่วไปเกมที่จำเป็นต้องแก้ไขปัญหาของการติดตามรถเข็นโดยใช้พื้นที่ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเก้าอี้เช่นไปที่ด้านข้างของผู้เล่นและถอดชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของเก้าอี้(เช่นการลดที่พักแขนหรือถอดถาดตัก) ช่วยเพิ่มการติดตามผล ในที่สุดการได้รับคำสั่งจากเครื่องคอมพิวเตอร์หน้าจอเป็นประสบการณ์ที่ไม่คุ้นเคยสำหรับผู้เข้าร่วมจำนวนมาก

Results (Thai) 3:

ในการศึกษาของเรา เราจะพบความแตกต่างระหว่างผู้เข้าร่วมสามารถส่งผลให้

ความแตกต่างในการตอบสนองผู้เข้าร่วมของเราท่าทางตั้ง .
ความแตกต่างความสามารถรวมข้อ จำกัด ในช่วงของการเคลื่อนไหว
( รอม ) ในความแข็งแรงมีผลต่อความสามารถในการจับและ
ซ้ำท่าทางและความเร็วในการเคลื่อนที่โดยรวม แม้ว่า
ความสามารถของการใช้แขนและขาถูก จำกัด เนื่องจาก
บุคคลบกพร่องที่ท่าทางตาม interfaces ต้อง
บัญชี ยังมีประเภทหลักของ
institutionalized ผู้สูงอายุความสามารถนั้นถือได้ว่า–
โดยเฉพาะ ความสามารถของผู้เรียนให้ใช้แขนทั้งสองข้างของร่างกายและ

อัตราการปรากฏตัวของรถเข็น เสร็จแนะนำให้แบบไดนามิกมากขึ้น
ท่าทางท้าทายสำหรับสถาบันผู้ใหญ่รุ่นเก่าบางที
เพราะซ้ำการเคลื่อนไหวความต้องการมากขึ้นกว่า
ถือท่า นอกจากนี้ ท่าทางการเดินก็ลำบาก
เข้าร่วมในรถเข็น หลายของผู้เข้าร่วม
ไม่สามารถขยับเท้าของพวกเขาเป็นอิสระ โดยทั่วไป , เกม
ต้องทำงานแก้ไขปัญหาของรถเข็นติดตามโดย
ใช้พื้นที่ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเก้าอี้ เช่น
ด้านข้างของผู้เล่นและเอาชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของเก้าอี้
( เช่น ลดแขนวางอยู่ หรือเอาถาดตัก ) ปรับปรุง
ติดตามผลลัพธ์ สุดท้ายถูกสั่งโดยคอมพิวเตอร์
หน้าจอเป็นประสบการณ์ที่ไม่คุ้นเคยสำหรับหลายๆคน