As in many least developed countrie

As in many least developed countries (LDCs), unemployment is a major problem in
Morocco. The official unemployment rate of 10 per cent, in itself high,1 reflects only partially
the severity of the labor market disequilibrium in the country.2 Taking into account
underemployment, that is, where individuals are compelled to work less than the standard
working week (40 hours), conveys an even worse picture. The Department of Statistics in
Morocco provides an estimate of underemployment in 2007 of 10 per cent. Combining both
figures doubles the share of individuals willing to work more but failing to do so. An even
more worrying aspect of unemployment in Morocco is its high level among university
graduates. In 2007, their unemployment rate reached 21 per cent, a situation that reveals
both the mismatch between the demand and supply of skills and the inability of the economy
to offer jobs for skilled jobseekers.

Results (Thai) 1:

ในอย่างน้อยพัฒนาประเทศ (LDCs), ว่างงานเป็นปัญหาสำคัญในโมร็อคโค อัตราการว่างงานอย่างเป็นทางการของร้อยละ 10 ในตัวเองสูง 1 สะท้อนให้เห็นเพียงบางส่วนความรุนแรงของ disequilibrium ตลาดแรงงานใน country.2 คำนึงถึงunderemployment คือ ซึ่งบังคับบุคคลให้ทำงานน้อยกว่ามาตรฐานทำงานสัปดาห์ (40 ชั่วโมง), สื่อถึงภาพยิ่งแย่ลง วิชาสถิติในโมร็อกโกมีการประเมิน underemployment ในปี 2007 ของร้อยละ 10 รวมทั้งเลขคู่ใช้ร่วมกันของบุคคลยินดีที่จะทำงานมากขึ้น แต่การทำเช่นนั้น แม้แต่การเพิ่มเติมกังวลของการว่างงานในประเทศโมร็อกโกคือ ระดับความสูงระหว่างมหาวิทยาลัยสำเร็จศึกษา ในปี 2007 อัตราการว่างงานถึงร้อยละ 21 สถานการณ์ที่เปิดเผยทั้งที่ตรงความต้องการและจัดหาทักษะและไม่สามารถของเศรษฐกิจการนำเสนองานสำหรับผู้เชี่ยวชาญ jobseekers

Results (Thai) 2:

ในขณะที่ประเทศที่พัฒนาแล้วอย่างน้อยจำนวนมาก (LDCs)
การว่างงานเป็นปัญหาที่สำคัญในโมร็อกโก อัตราการว่างงานอย่างเป็นทางการของร้อยละ 10 ในตัวเองสูง 1
สะท้อนให้เห็นเพียงบางส่วนความรุนแรงของสมดุลของตลาดแรงงานในcountry.2
คำนึงถึงการทำงานไม่เต็ม, ที่อยู่,
ที่ประชาชนถูกบังคับให้ทำงานน้อยลงกว่ามาตรฐานสัปดาห์ทำงาน( 40 ชั่วโมง) บ่งบอกถึงภาพที่เลวร้ายยิ่ง ภาควิชาสถิติในโมร็อกโกให้ประมาณการของการทำงานไม่เต็มในปี 2007 ร้อยละ 10
รวมทั้งตัวเลขคู่ผสมหุ้นของบุคคลที่เต็มใจที่จะทำงานมากขึ้น แต่ความล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้น แม้ด้านกังวลมากขึ้นของการว่างงานในโมร็อกโกเป็นระดับสูงของมหาวิทยาลัยในกลุ่มผู้จบการศึกษา ในปี 2007 อัตราการว่างงานของพวกเขามาถึงร้อยละ 21 แสดงให้เห็นว่าสถานการณ์ทั้งสองไม่ตรงกันระหว่างอุปสงค์และอุปทานของทักษะและการไร้ความสามารถของเศรษฐกิจที่จะนำเสนองานให้กับผู้สมัครงานที่มีทักษะ