MANAGEMENT OF PROTECTED AREASThe th

MANAGEMENT OF PROTECTED AREAS

The theory of island biogeography predicts that, in areas of less than 10,000 km2, there will be gradual loss of species. Most protected areas (PA's) are much smaller than 10,000 km2 and, to prevent loss of biodiversity, ACTIVE MANAGEMENT of such areas is necessary. Furthermore outside influences will always affect PA's (e.g. poachers entering the park to kill animals etc.) and unless such factors are controlled, the PA will gradually deteriorate. The amount of management effort required in a PA increases as the size of the PA decreases. Management of PA's can be broadly divided into three categories: i) HABITAT management, ii) PLANT/ANIMAL POPULATION management and iii) PEOPLE management.

HABITAT MANAGEMENT

The objectives of habitat management should be:

i) to optimize the habitat for species which are particularly vulnerable to extirpation (e.g. large vertebrates, species dependent on short-lived early successional habitats, carnivores etc.) i.e. to anticipate faunal/floral collapse and prevent it and/or

ii) to maintain or maximize biodiversity in the PA.

Habitat management usually involves manipulating the rate or direction of SUCCESSION. Succession is the natural process by which ecosystems change over time. It is a predictable series of ecosystems replacing each other over time; an orderly process of change of species composition brought about by interactions between organisms and their local environment. A SERAL STAGE is a temporary ecosystem in a successional series. A CLIMAX ecosystem is the final stable ecosystem in a successional series.

Management of habitats usually involves one of the following:

i) preventing a climax ecosystem from becoming disturbed and reverting to an earlier seral stage e.g. protecting primary forest from logging or fire;

ii) deliberately disturbing climax ecosystems to create earlier seral stages or preventing the progress of succession early seral stages, to conserve species, which live only in such ecosystems e.g. preventing a mountain bog from drying out and developing into a forest, and

iii) accelerating succession by manipulating disturbed, early, seral stages towards the climax ecosystem e.g. planting tree seedlings to accelerate forest succession.

Protecting climax ecosystems

Climax, stable ecosystems are often high in biodiversity and support many species unable to cope with the rapidly changing conditions present in early successional habitats. On the other hand some climax ecosystems can become dominated by few species, since very long periods of stability allow competitive exclusion to occur. In small PA's, protection of species-rich, climax ecosystems is essential to prevent gradual loss of species. Most disturbances to climax ecosystems are man-made e.g. logging, construction of dams and roads, tourist development etc. These will be dealt with under management of people in PA's. Natural disturbances (e.g. landslides, floods, some fires etc.) are not normally a problem in very large PA's, since animals can find refuge in unaffected areas of habitat. However, they can cause problems in small PA's, if they threaten a significantly large percentage of any particular climax ecosystem. The problem with natural disturbances is that they are unpredictable in time and place and therefore very difficult to prevent. A common strategy is to allow disturbance to occur and then take steps to accelerate succession back towards the climax ecosystem as quickly as possible.

Conserving early successional ecosystems

Some organisms have evolved to live only in early successional ecosystems. Such ecosystems are usually very short-lived, tending to develop into later successional stages, so organisms dependent upon them usually have strong dispersal ability, enabling them to find new patches of disturbed, early-successional ecosystems, as their original habitat develops into later successional stages.

In large PA's, new areas of early successional ecosystems will occur naturally and frequently throughout the area. However small PA's (i.e. those smaller than the MINIMUM DYNAMIC AREA) often do not support all the natural processes that create all successional stages. Therefore, to maximize biodiversity and prevent extirpation of species dependent on early successional stages, it is sometimes necessary to create such areas (by artificially disturbing climax ecosystems) or prevent succession from progressing within early successional ecosystems, to conserve them until other areas of such habitat are created naturally elsewhere.

For example, wetlands (e.g. bogs, marshes etc.) are rather rare habitats in tropical countries. No new wetlands are being created by natural processes, since streams and rivers are now controlled by dams etc. Many are under threat of drainage for agricultural development. Many rare species are specialized to live in wetlands and occur nowhere else. If a wetland is left alone, organic matter accumulates and eventually the wetland dries out and gradually becomes grassland and then a forest. A wetland may need to be dredged to maintain areas of open water.

In some forested PA's, areas of open grassland (sometimes created by Man) or savannah provide grazing for large herbivores and an opportunity for tourists to view large mammals. Such opportunities are rare in tropical forests. Left alone, such areas may gradually convert back into forest. A savannah may be maintained by fire, grazing by domestic animals, hand cutting or applying herbicides to trees saplings.

Many organisms require more than one habitat to complete their life cycles and it is therefore necessary that both climax and early successional ecosystems are maintained or created within protected areas. For example the Euglossa spp. bees are the sole pollinators of many species of epiphytic orchids in primary forest in the neotropics (they are therefore termed MOBILE LINKS), but the bees also need secondary forest where they feed on nectar produced by secondary forest plant species and gather resin for nest building from secondary forest trees. So indirectly the epiphytic orchids, which grow in primary forest, also need secondary forest nearby, for without the Euglossa spp. bees, the orchids cannot reproduce.

Assisted or Accelerated Natural Regeneration (ANR)

Some PA's have suffered heavily from destruction of climax ecosystems and in such degraded areas, it is necessary to recreate the original habitat. The most common kind of habitat restoration is reforestation. In PA's, the aim of reforestation should be to re-create the original forest ecosystem as closely as possible, not to plant fast-growing commercial tree species. With time, forest will re-establish itself by the natural process of succession. However, several factors might limit the rate of succession or prevent it completely e.g. frequent fire, browsing by large herbivores (especially domestic cattle), soil erosion, a change in the micro-climate or a lack of seed supply. Therefore the objective of forest restoration should be to accelerate the natural processes of succession, but before reforestation is attempted, survey work is essential to determine:

1) Is succession slower than some "desirable rate”?

2) What are the main factors limiting the rate of succession?

3) How can such factors be counteracted to accelerate succession?

The "desirable rate" of succession will depend on how important the area is for watershed protection, tourism or wildlife conservation. Survey work should determine tree seedling density, species richness and growth rate in the degraded area. Surveys of the nearest available area of undisturbed forest (of similar altitude, aspect etc.) should also be undertaken to discover the normal species richness of the forest. This helps to establish the aims of the forest restoration project and to identify those species which are locally available but are not able to re-establish themselves in the degraded area. Surveys of tree seedlings are particularly difficult because tree seedlings often have very different leaves to the adult trees.

"Natural" experiments can be used to identify the factors which might be limiting the rate of succession. For example if fire is suspected, compare seedling density and species richness in burnt and non-burnt areas. Such experiments are not really scientific, because they lack adequate controls and the conditions before burning occurred are not known, but they are the best method available. It would be unethical to deliberately burn forest within a PA to do a proper controlled experiment.

If fire is the problem, fire breaks need to be cut, fire lookout towers built and manned and a forest fire control unit established.

If domestic cattle are a problem and they must be removed from a PA, villagers must be provided with an alternative supply of food for their cattle. They might be encouraged to keep their cattle at home and to cut fodder (avoiding young trees) and transport it to the cattle. This would have the advantage of reducing competition between young trees and herbs. In some cases, cattle actually help forest regeneration. They may disperse seeds in their dung. Trampling provides micro-habitats where seedlings can become established. Do research to prove that cattle are preventing forest regeneration before removing them.

When a forest is felled, the top soil is quickly washed away and many tree species are unable to establish seedlings in the underlying sub-soil. Under such circumstances, soil organic matter content needs to be increased to accelerate natural regeneration or before a tree planting program. Soil organic matter can be increased by growing a cover crop or green mulch. If possible, look for a local species of legume for this purpose and establish a seed production nursery. Re-introduction of soil invertebrates, especially earthworms can also improve soil structure.

Deforestation also causes a dramatic change in

Results (Thai) 1:

การจัดการพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันทฤษฎีของเกาะ biogeography ทำนายว่า ในพื้นที่น้อยกว่า 10000 km2 จะค่อย ๆ สูญพันธุ์ สุดป้องกันพื้นที่ (PA ของ) มีขนาดเล็กกว่า 10000 km2 และ ป้องกันการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ งานจัดการพื้นที่ดังกล่าวเป็นสิ่งจำเป็น นอกจากนี้อิทธิพลภายนอกเสมอจะส่งผลกระทบต่อป่าของ (เช่นยับยั้งผู้รุกล้ำเข้าสวนฆ่าสัตว์ฯลฯ) และนอกจากปัจจัยดังกล่าวจะถูกควบคุม PA จะค่อย ๆ เสื่อม ยอดเงินที่จัดการในป่าเพิ่มขึ้นเป็นลดขนาดของ PA จัดการของ PA สามารถทั่วไปแบ่งออกเป็นสามประเภท: i) อยู่อาศัยบริหาร จัดการประชากร ii) พืช/สัตว์ และ iii) ผู้บริหารได้จัดการที่อยู่อาศัยวัตถุประสงค์ของการจัดการที่อยู่อาศัยควรจะ:i) การปรับปรุงอยู่อาศัยของพันธุ์ซึ่งมี extirpation (vertebrates เช่นใหญ่ พันธุ์ขึ้นอยู่กับช่วงสั้น ๆ ช่วง successional อยู่อาศัย carnivores ฯลฯ) เช่นการคาดยุบ faunal/ดอกไม้ และป้องกันไม่ให้มัน หรือii) เพื่อรักษา หรือเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพในการ paจัดการที่อยู่อาศัยมักจะเกี่ยวข้องกับการจัดการอัตราหรือทิศทางของลำดับการสืบ สืบทอดตำแหน่งเป็นกระบวนการธรรมชาติที่ระบบนิเวศเปลี่ยนแปลงเวลา เป็นชุดได้ของระบบนิเวศที่เปลี่ยนแต่ละช่วงเวลา กระบวนการเป็นระเบียบของการเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบชนิดโดยระหว่างสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อมของท้องถิ่น ขั้น SERAL เป็นระบบนิเวศที่ชั่วคราวในชุด successional ระบบนิเวศมีเสถียรภาพสุดท้ายในชุด successional นิเวศจุดสุดยอดได้ จัดการที่อยู่อาศัยมักจะเกี่ยวข้องกับหนึ่งต่อไปนี้:i) ป้องกันไม่ให้ระบบนิเวศมีจุดสุดยอดเป็นรบกวนและเปลี่ยนกลับไปเป็นก่อนหน้า seral ระยะเช่น ปกป้องป่าหลักจากล็อกหรือไฟii) รบกวนระบบนิเวศจุดสุดยอดเพื่อสร้างก่อนหน้า seral ขั้นโดยเจตนาหรือขัดขวางความคืบหน้าอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ seral ระยะ ถนอมพันธุ์ ซึ่งอยู่ในระบบนิเวศนั้นเช่น ป้องกันบ็อกภูเขาจากแห้งออก และพัฒนาเป็นป่าใหญ่ และ iii) เร่งอย่างต่อเนื่อง โดยจัดการรบกวน ต้น seral ขั้นสู่จุดสุดยอดระบบนิเวศเช่น ปลูกต้นไม้กล้าไม้เพื่อเร่งสืบทอดป่าปกป้องระบบนิเวศจุดสุดยอดจุดสุดยอด ระบบนิเวศมีเสถียรภาพมักสูงในความหลากหลายทางชีวภาพ และสนับสนุนหลายชนิดที่ไม่สามารถรับมือกับเงื่อนไขเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในการอยู่อาศัย successional ต้น ใน ระบบนิเวศบางจุดสุดยอดสามารถกลายเป็นครอบงำ โดยบางชนิด ตั้งแต่รอบระยะเวลานานของความมั่นคงอนุญาตให้แยกแข่งขันเกิดขึ้น ในขนาดเล็ก PA ของ ปกป้องพันธุ์ริช จุดสุดยอดระบบนิเวศเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันการสูญเสียสมดุลของสปีชีส์ ส่วนใหญ่รบกวนใคร่ระบบนิเวศมนุษย์สร้างขึ้นเช่น บันทึก การก่อสร้างเขื่อน และถนน พัฒนาท่องเที่ยวเป็นต้น เหล่านี้จะถูกดำเนินการภายใต้การจัดการของคนในของป่า ธรรมชาติแปรปรวน (เช่นแผ่นดินถล่ม น้ำท่วม ไฟไหม้บางฯลฯ) ไม่ปกติปัญหาในมาก PA ของ เนื่องจากสัตว์สามารถหากำบังในพื้นที่ผลกระทบของการอยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะทำปัญหาในเล็ก PA ของ ถ้าพวกเขาคุกคามเปอร์เซ็นต์ขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญของระบบนิเวศใด ๆ เฉพาะจุดสุดยอด ปัญหาของแหล่งธรรมชาติได้ว่า จะไม่แน่นอนในเวลาและสถานที่ และดังนั้นจึงยากที่จะป้องกัน กลยุทธ์ทั่วไปจะอนุญาตให้มีการรบกวนเกิดขึ้น และจากนั้น ทำตามขั้นตอนการเร่งบัลลังก์กลับสู่ระบบนิเวศจุดสุดยอดอย่างรวดเร็วอนุรักษ์ระบบนิเวศ successional ต้นมีพัฒนาบางสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่เฉพาะในระบบนิเวศ successional ต้น ระบบนิเวศดังกล่าวมักจะมากช่วงสั้น ๆ แนวการพัฒนาในภายหลัง successional ขั้น เพื่อชีวิตขึ้นนั้นมักจะมีความ dispersal แข็งแรง ทำแพทช์ใหม่ของระบบนิเวศรบกวน ต้น successional ค้นหาอยู่อาศัยเดิมของพวกเขาพัฒนาต่อ successional ขั้นได้ ในขนาดใหญ่ PA ของ พื้นที่ใหม่ของระบบนิเวศ successional ต้นจะเกิดขึ้นตามธรรมชาติ และบ่อยครั้งทั่วบริเวณนั้น เล็กแต่ PA ของ (เช่นผู้ที่มีขนาดเล็กกว่าพื้นที่ต่ำแบบไดนามิก) มักจะไม่สนับสนุนกระบวนธรรมชาติทั้งหมดที่สร้างขั้น successional ทั้งหมด ดังนั้น เพื่อเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ และป้องกัน extirpation พันธุ์ขึ้นอยู่กับระยะแรก ๆ successional ได้บางครั้งจำเป็นต้องสร้างพื้นที่ดังกล่าว (โดยสมยอมรบกวนระบบนิเวศจุดสุดยอด) หรือป้องกันอย่างต่อเนื่องจากความก้าวหน้าในช่วง successional ระบบนิเวศ การรักษาจนกระทั่งมีสร้างพื้นที่อื่น ๆ เช่นถิ่นที่อยู่ธรรมชาติอื่น ๆตัวอย่าง พื้นที่ชุ่มน้ำ (เช่น bogs, marshes ฯลฯ) อยู่อาศัยค่อนข้างหายากในประเทศเขตร้อน พื้นที่ชุ่มน้ำไม่ใหม่จะถูกสร้างขึ้นโดยกระบวนการธรรมชาติ เนื่องจากลำธารและแม่น้ำจะถูกควบคุม โดยเขื่อนฯลฯ หลายอยู่ภายใต้การคุกคามของการระบายน้ำการพัฒนาด้านการเกษตร หายากหลายชนิดมีความสดในพื้นที่ชุ่มน้ำ และเกิดขึ้นไม่มีที่ไหนบ้าง ถ้าเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่เหลืออยู่คนเดียว อินทรีย์ สะสมเรื่อง และในที่สุดพื้นที่ชุ่มน้ำแห้งออก และค่อย ๆ กลายเป็น กราสแลนด์ และป่า พื้นที่ชุ่มน้ำอาจจำเป็นต้องมี dredged ในการรักษาพื้นที่ของน้ำในบางมองของป่า พื้นที่เปิดกราสแลนด์ (บางครั้งสร้าง โดยมนุษย์) หรือสวันนาห์ให้ grazing herbivores ขนาดใหญ่และมีโอกาสเที่ยวดูเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ โอกาสดังกล่าวไม่ค่อยพบในป่าเขตร้อน ด้านซ้ายเพียงอย่างเดียว พื้นที่ดังกล่าวอาจค่อย ๆ แปลงกลับเข้าไปในป่า สวันนาห์อาจรักษา โดยไฟ grazing สัตว์ภายในประเทศ มือตัด หรือใช้สารเคมีกำจัดวัชพืชกล้าไม้และต้นไม้ประสงค์สิ่งมีชีวิตจำนวนมากต้องการอยู่อาศัยมากกว่าหนึ่งการดำเนินวงจรชีวิตของพวกเขา และดังนั้นจึงจำเป็นที่จุดสุดยอดและระบบนิเวศ successional ต้นจะรักษา หรือสร้างภายในพื้นที่ที่ได้รับการป้องกัน ตัวอย่าง ผึ้งโอ Euglossa จะ pollinators แต่เพียงผู้เดียวของพันธุ์กล้วยไม้ epiphytic neotropics (พวกเขามีดังนั้นจึงเรียกว่าเชื่อมโยงมือถือ) หลักป่าหลาย แต่ผึ้งต้องป่าที่พวกเขากินน้ำหวานผลิต โดยชนิดพืชป่า และรวบรวมยางไม้สำหรับสร้างรังจากป่าต้นไม้ ดังนั้นทางอ้อม epiphytic กล้วยไม้ การเติบโตในป่าหลัก ต้องป่าบริเวณใกล้เคียง สำหรับ โดยผึ้งโอ Euglossa กล้วยไม้ไม่สามารถทำซ้ำความช่วยเหลือ หรือเร่งธรรมชาติฟื้นฟู (เอ็น)บางป่าได้รับความเดือดร้อนหนักจากการถูกทำลาย ของระบบนิเวศจุดสุดยอด และพื้นที่เสื่อมโทรม จำเป็นต้องสร้างอยู่อาศัยเดิม ชนิดที่พบมากที่สุดของการอยู่อาศัยจะปลูก ในป่าของ จุดประสงค์ของการปลูกควรจะต้อง สร้างระบบนิเวศป่าต้นฉบับอย่างใกล้ชิดที่ไม่ได้ เพื่อการพาณิชย์เติบโตอย่างรวดเร็วของพืชต้นไม้พันธุ์ เวลา ป่าจะสร้างใหม่เองตามกระบวนการธรรมชาติของบัลลังก์ อย่างไรก็ตาม หลายปัจจัยอาจจำกัดอัตราการสืบราชบัลลังก์ หรือป้องกันได้อย่างสมบูรณ์เช่นบ่อยไฟ เรียกดู โดยใหญ่ herbivores (ภายในประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งวัว), การพังทลายของดิน การเปลี่ยนแปลงในไมโครสภาพภูมิอากาศหรือการขาดของเมล็ด ดังนั้น วัตถุประสงค์ของการปลูกป่าควรเร่งรัดกระบวนการธรรมชาติของการสืบทอด แต่ก่อนที่พยายามปลูกป่า งานสำรวจเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบ:1) เป็นบัลลังก์ช้ากว่าบาง "อัตราปรารถนา" หรือไม่2) มีหลักปัจจัยจำกัดอัตราการสืบราชบัลลังก์หรือไม่3) สามารถปัจจัยเช่น counteracted เร่งสืบทอดอย่างไร"อัตราต้อง" ราชบัลลังก์จะขึ้นอยู่กับความสำคัญพื้นที่มีการป้องกัน การท่องเที่ยว หรือสัตว์ป่าอนุรักษ์พื้นที่ลุ่มน้ำ งานสำรวจควรกำหนดความหนาแน่นของแหล่งต้นไม้ พันธุ์ร่ำรวยและเจริญเติบโตอัตราในพื้นที่เสื่อมโทรม สำรวจที่ใกล้ที่สุดมีพื้นที่ป่าอย่างมาก (ของสูงคล้าย ด้านฯลฯ) ควรทำการค้นพบความร่ำรวยปกติพันธุ์ป่ายัง นี้ช่วยสร้างจุดมุ่งหมายของโครงการฟื้นฟูป่า และระบุชนิดเหล่านั้นซึ่งมีเครื่อง แต่ไม่สามารถสร้างใหม่เองในพื้นที่เสื่อมโทรม สำรวจต้นไม้กล้าไม้ได้ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากต้นไม้กล้าไม้มักจะมีใบแตกต่างกันมากกับต้นผู้ใหญ่ "ธรรมชาติ" ทดลองสามารถใช้เพื่อระบุถึงปัจจัยที่อาจมีการจำกัดอัตราการสืบราชบัลลังก์ สำหรับตัวอย่างถ้าสงสัยไฟ เปรียบเทียบแหล่งพันธุ์และความหนาแน่นความรุ่มรวยในเผาไหม้ และ เผาไม่ การทดลองดังกล่าวไม่จริงทางวิทยาศาสตร์ เนื่องจากพวกเขาขาดการควบคุมที่เพียงพอ และเงื่อนไขก่อนการเผาไหม้เกิดขึ้นไม่ทราบว่า แต่จะมีวิธีดีที่สุด มันจะเป็นศีลธรรมตั้งใจเขียนป่าภายในป่าเพื่อทำการทดลองควบคุมที่เหมาะสมถ้าไฟเป็นปัญหา แบ่งไฟจำเป็นต้องตัด ไฟระวังเสาสร้าง และ manned และหน่วยควบคุมไฟป่าก่อตั้งขึ้น ถ้าวัวภายในประเทศมีปัญหา และต้องถูกเอาออกจากป่าเป็น ชาวบ้านต้องมีให้กับสินค้าตัวอื่นของอาหารสำหรับสัตว์เลี้ยง พวกเขาอาจจะให้สัตว์เลี้ยงที่บ้าน และให้ตัดอาหาร (หลีกเลี่ยงต้นไม้หนุ่ม) และขนส่งไปควาย นี้จะมีประโยชน์ลดการแข่งขันระหว่างหนุ่มต้นไม้และสมุนไพร ในบางกรณี วัวช่วยฟื้นฟูป่าจริง พวกเขาอาจกระจายเมล็ดพืชในมูลของพวกเขา Trampling ให้กล้าไม้สามารถก่อตั้งเป็นที่อยู่อาศัยไมโคร วิจัยเพื่อพิสูจน์ว่า วัวกำลังป้องกันไม่ให้ป่าฟื้นฟูก่อนลบเมื่อคลิกป่า คราบดินด้านบนอย่างรวดเร็วจาก และต้นไม้หลายชนิดไม่สามารถสร้างกล้าไม้ในดินย่อยอยู่ภายใต้ ภาย ใต้ สถานการณ์ ดินอินทรีย์เนื้อหาต้องสามารถเพิ่มเพื่อเร่งฟื้นฟูธรรมชาติ หรือ ก่อนปลูกโปรแกรม ดินอินทรีย์สามารถจะเพิ่มขึ้นเติบโตครอบคลุมพืชหรือ mulch สีเขียว ถ้าเป็นไปได้ ค้นหาสายพันธุ์ท้องถิ่นของ legume สำหรับวัตถุประสงค์นี้ และสร้างเรือนเพาะชำการผลิตเมล็ดพันธุ์ แนะนำอีก invertebrates ดิน โดยเฉพาะไส้เดือนยังสามารถปรับปรุงโครงสร้างดินตัดไม้ทำลายป่ายังเป็นสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงใน

Results (Thai) 2:

การจัดการพื้นที่คุ้มครองทฤษฎีของเกาะวคาดการณ์ว่าในพื้นที่น้อยกว่า 10,000 กิโลเมตร 2 จะมีการสูญเสียอย่างค่อยเป็นค่อยไปของสปีชีส์ การป้องกันพื้นที่ส่วนใหญ่ (PA) ที่มีขนาดเล็กกว่า 10,000 กิโลเมตร 2 และเพื่อป้องกันการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพที่ใช้งานของการบริหารจัดการพื้นที่ดังกล่าวเป็นสิ่งที่จำเป็น นอกจากนี้อิทธิพลภายนอกมักจะส่งผลกระทบของ PA (เช่นลอบล่าสัตว์เข้าสวนสาธารณะที่จะฆ่าสัตว์ ฯลฯ ) และหากปัจจัยดังกล่าวจะถูกควบคุมที่ PA จะค่อยๆเสื่อมลง ปริมาณของความพยายามจัดการที่จำเป็นต้องใช้ใน PA เพิ่มขึ้นตามขนาดของ PA ลดลง การบริหารจัดการของป่าสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท: i) การจัดการที่อยู่อาศัย ii) พืช / สัตว์การจัดการประชากรและ iii) การจัดการคน. ที่อยู่อาศัยการบริหารจัดการโดยมีวัตถุประสงค์ของการจัดการที่อยู่อาศัยควรจะ: i) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการอยู่อาศัยสำหรับสายพันธุ์ที่มีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความเสี่ยงที่จะกำจัด (เช่นสัตว์มีกระดูกสันหลังขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์อายุสั้นที่อยู่อาศัยต่อเนื่องในช่วงต้นช้างร้อง ฯลฯ ) คือการคาดการณ์การล่มสลาย faunal / ดอกไม้และป้องกันไม่ให้มันและ / หรือii) การรักษาหรือเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพในป่า. การจัดการที่อยู่อาศัยมักจะเกี่ยวข้องกับ การจัดการกับอัตราหรือทิศทางของความสำเร็จ สืบทอดเป็นกระบวนการทางธรรมชาติโดยที่ระบบนิเวศที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มันเป็นชุดที่สามารถคาดเดาได้ของระบบนิเวศเปลี่ยนแต่ละอื่น ๆ เมื่อเวลาผ่านไป; เป็นกระบวนการที่เป็นระเบียบเรียบร้อยของการเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบของสายพันธุ์โดยนำเกี่ยวกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นของตน STAGE Seral เป็นระบบนิเวศชั่วคราวในซีรีส์ต่อเนื่อง ระบบนิเวศ CLIMAX เป็นระบบนิเวศที่มีความเสถียรสุดท้ายในซีรีส์ต่อเนื่อง. การจัดการที่อยู่อาศัยมักจะเกี่ยวข้องกับอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้: i) การป้องกันระบบนิเวศจุดสุดยอดจากการเป็นรบกวนและย้อนไปช่วง Seral ก่อนหน้านี้เช่นการปกป้องป่าหลักจากการเข้าสู่ระบบหรือไฟii) จงใจรบกวนระบบนิเวศจุดสุดยอดในการสร้างขั้นตอนก่อนหน้า Seral หรือป้องกันความคืบหน้าของความสำเร็จในช่วงต้นขั้นตอน Seral เพื่ออนุรักษ์สายพันธุ์ที่อาศัยอยู่เฉพาะในระบบนิเวศดังกล่าวเช่นการป้องกันลุ่มภูเขาแห้งและการพัฒนาเข้าไปในป่าและiii) การเร่งอย่างต่อเนื่องโดยการจัดการ รบกวนต้นขั้นตอนต่อ Seral จุดสุดยอดระบบนิเวศเช่นต้นกล้าปลูกต้นไม้เพื่อเร่งการทดแทนป่า. ปกป้องระบบนิเวศจุดสุดยอดClimax ระบบนิเวศที่มีความเสถียรสูงมักจะมีความหลากหลายทางชีวภาพและการสนับสนุนหลายชนิดไม่สามารถรับมือกับสภาพการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในปัจจุบันที่อยู่อาศัยต่อเนื่องในช่วงต้น ในทางกลับกันระบบนิเวศจุดสุดยอดบางส่วนจะกลายเป็นที่โดดเด่นด้วยไม่กี่ชนิดตั้งแต่เวลานานมากในการช่วยให้การยกเว้นความมั่นคงในการแข่งขันที่จะเกิดขึ้น ขนาดเล็กในป่าของการป้องกันของสายพันธุ์ที่อุดมไปด้วยระบบนิเวศจุดสุดยอดเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันการสูญเสียค่อยเป็นค่อยไปของสปีชีส์ รบกวนมากที่สุดที่จะเป็นจุดสุดยอดระบบนิเวศที่มนุษย์สร้างขึ้นเช่นการเข้าสู่ระบบการก่อสร้างเขื่อนและถนนพัฒนาการท่องเที่ยว ฯลฯ เหล่านี้จะได้รับการจัดการภายใต้การบริหารของผู้คนในป่าของ รบกวนธรรมชาติ (เช่นแผ่นดินถล่ม, น้ำท่วม, ไฟไหม้บาง ฯลฯ ) ไม่ได้ตามปกติในปัญหาที่ใหญ่มากของ PA เนื่องจากสัตว์ที่สามารถหาที่หลบภัยในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบที่อยู่อาศัย แต่พวกเขาสามารถก่อให้เกิดปัญหาในการขนาดเล็กของ PA ถ้าพวกเขาเป็นภัยคุกคามใหญ่ร้อยละอย่างมีนัยสำคัญของระบบนิเวศโดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดสำคัญใด ๆ ปัญหาเกี่ยวกับการรบกวนธรรมชาติที่พวกเขาจะคาดเดาไม่ได้ในเวลาและสถานที่จึงยากมากที่จะป้องกันไม่ให้ กลยุทธ์ที่พบบ่อยคือการให้ความวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นและจากนั้นทำตามขั้นตอนอย่างต่อเนื่องเพื่อเร่งกลับไประบบนิเวศจุดสุดยอดได้โดยเร็วที่สุด. อนุรักษ์ระบบนิเวศต่อเนื่องในช่วงต้นของสิ่งมีชีวิตบางคนมีการพัฒนาที่จะอาศัยอยู่เฉพาะในระบบนิเวศต่อเนื่องในช่วงต้น ระบบนิเวศดังกล่าวมักจะอายุสั้นมากพุ่งไปพัฒนาเป็นขั้นตอนต่อเนื่องเพื่อให้มีชีวิตขึ้นอยู่กับพวกเขามักจะมีความสามารถในการแพร่กระจายที่แข็งแกร่งทำให้พวกเขาได้พบกับแพทช์ใหม่ของการรบกวนระบบนิเวศต้นต่อเนื่องเป็นที่อยู่อาศัยเดิมของพวกเขาพัฒนาไปสู่เนื่องในภายหลัง ขั้นตอน. ในขนาดใหญ่ของ PA พื้นที่ใหม่ของระบบนิเวศต่อเนื่องในช่วงต้นจะเกิดขึ้นตามธรรมชาติและบ่อยครั้งทั่วบริเวณ แต่ขนาดเล็กของ PA (เช่นผู้ที่มีขนาดเล็กกว่าขั้นต่ำ DYNAMIC AREA) มักจะไม่สนับสนุนทุกกระบวนการทางธรรมชาติที่สร้างความต่อเนื่องทุกขั้นตอน ดังนั้นเพื่อเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพและป้องกันการทำลายล้างของสายพันธุ์ที่ขึ้นอยู่กับขั้นตอนต่อเนื่องในช่วงต้นเป็นบางครั้งจำเป็นในการสร้างพื้นที่ดังกล่าว (โดยระบบนิเวศจุดสุดยอดรบกวนเทียม) หรือป้องกันการสืบทอดจากความคืบหน้าภายในระบบนิเวศต่อเนื่องในช่วงต้นเพื่อการอนุรักษ์พวกเขาจนกว่าพื้นที่อื่น ๆ ของที่อยู่อาศัยดังกล่าว ที่ถูกสร้างขึ้นตามธรรมชาติอื่น ๆ . ตัวอย่างเช่นพื้นที่ชุ่มน้ำ (เช่นอึบึง ฯลฯ ) เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยค่อนข้างหายากในประเทศเขตร้อน ไม่มีพื้นที่ชุ่มน้ำใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นโดยกระบวนการทางธรรมชาติตั้งแต่ลำธารและแม่น้ำจะถูกควบคุมโดยเขื่อน ฯลฯ หลายที่อยู่ภายใต้การคุกคามของการระบายน้ำเพื่อการพัฒนาเกษตรกรรม ชนิดที่หายากหลายคนมีความเชี่ยวชาญที่จะอยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำและเกิดขึ้นที่ไหน หากพื้นที่ชุ่มน้ำที่เหลืออยู่คนเดียวสะสมสารอินทรีย์และในที่สุดพื้นที่ชุ่มน้ำแห้งออกและค่อยๆกลายเป็นทุ่งหญ้าและป่าแล้ว บึงอาจต้องมีการขุดเพื่อรักษาพื้นที่ของการเปิดน้ำ. ในบางป่าป่าของพื้นที่ทุ่งหญ้าโล่งกว้าง (ที่สร้างขึ้นบางครั้งโดยชาย) หรือสะวันนาให้แทะเล็มสำหรับสัตว์กินพืชขนาดใหญ่และเปิดโอกาสให้นักท่องเที่ยวที่จะเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ดู โอกาสดังกล่าวเป็นของหายากในป่าเขตร้อน เหลือเพียงอย่างเดียวพื้นที่ดังกล่าวค่อยๆอาจแปลงกลับเข้าไปในป่า วานนาห์อาจได้รับการรักษาด้วยไฟแทะเล็มโดยสัตว์เลี้ยงตัดมือหรือการใช้สารเคมีกำจัดวัชพืชต้นไม้ต้นกล้า. สิ่งมีชีวิตจำนวนมากต้องมากกว่าหนึ่งที่อยู่อาศัยที่จะเสร็จสมบูรณ์วงจรชีวิตของพวกเขาและมันจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ทั้งสองจุดสุดยอดและต้นระบบนิเวศต่อเนื่องมีการบำรุงรักษาหรือสร้าง ภายในพื้นที่คุ้มครอง ตัวอย่างเช่นเอสพีพี Euglossa ผึ้งเป็นแมลงผสมเกสรเพียงอย่างเดียวของหลายชนิดของกล้วยไม้อิงอาศัยในป่าหลักใน neotropics (พวกเขาจึงเรียกว่าลิงค์ MOBILE) แต่ผึ้งยังต้องรองป่าที่พวกเขากินน้ำหวานที่ผลิตโดยรองป่าพันธุ์พืชและรวบรวมเรซินสำหรับการสร้างรัง จากต้นไม้รองป่า ดังนั้นทางอ้อม epiphytic กล้วยไม้ซึ่งเติบโตในป่าหลักยังต้องรองป่าบริเวณใกล้เคียงโดยไม่ได้สำหรับเอสพีพี Euglossa ผึ้งกล้วยไม้ไม่สามารถทำซ้ำ. ช่วยหรือเร่งฟื้นฟูธรรมชาติ (ANR) บาง PA ของหนักได้รับความเดือดร้อนจากการถูกทำลายของระบบนิเวศจุดสุดยอดและในพื้นที่เสื่อมโทรมเช่นนี้มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการสร้างที่อยู่อาศัยเดิม ชนิดที่พบมากที่สุดของที่อยู่อาศัยคือการฟื้นฟูการปลูกป่า ในป่าของวัตถุประสงค์ของการปลูกป่าควรจะสร้างใหม่อีกครั้งระบบนิเวศป่าเดิมได้มากที่สุดไม่ได้ที่จะปลูกในเชิงพาณิชย์ที่เติบโตอย่างรวดเร็วต้นไม้ชนิด กับเวลาที่ป่าจะสร้างใหม่ตัวเองโดยกระบวนการทางธรรมชาติของความสำเร็จ อย่างไรก็ตามปัจจัยหลายประการอาจ จำกัด อัตราการสืบทอดหรือป้องกันไม่ให้ไฟไหม้บ่อยครั้งเช่นการเรียกดูจากสัตว์กินพืชขนาดใหญ่ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศวัว) พังทลายของดินการเปลี่ยนแปลงในสภาพภูมิอากาศขนาดเล็กหรือขาดการจัดหาเมล็ดพันธุ์ ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการฟื้นฟูป่าที่ควรจะเป็นในการเร่งกระบวนการทางธรรมชาติของความสำเร็จ แต่ก่อนที่การปลูกป่าเป็นความพยายามในการทำงานการสำรวจเป็นสิ่งจำเป็นในการตรวจสอบ: 1) คือการสืบทอดช้ากว่าบาง "อัตราที่น่าพอใจ"? 2) อะไรคือปัจจัยหลักที่ จำกัด อัตราของความสำเร็จ? 3) ปัจจัยดังกล่าวสามารถล่วงรู้ในการเร่งการสืบทอด? "อัตราที่น่าพอใจ" ของความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับวิธีการที่สำคัญบริเวณที่เป็นสำหรับการป้องกันลุ่มน้ำท่องเที่ยวหรือการอนุรักษ์สัตว์ป่า. งานสำรวจควรตรวจสอบความหนาแน่นของต้นกล้าต้นไม้ร่ำรวยชนิด และอัตราการเจริญเติบโตในพื้นที่เสื่อมโทรม. สำรวจของพื้นที่ที่มีอยู่ใกล้ป่าที่ไม่ถูกรบกวน (จากระดับความสูงที่คล้ายกันในแง่มุมอื่น ๆ ) นอกจากนี้ยังควรจะดำเนินการที่จะค้นพบความร่ำรวยชนิดปกติของป่า. นี้จะช่วยในการสร้างจุดมุ่งหมายของการฟื้นฟูป่า โครงการและการระบุสายพันธุ์ที่ผู้ที่มีในประเทศที่มีอยู่ แต่ไม่สามารถที่จะสร้างใหม่ของตัวเองในพื้นที่เสื่อมโทรม. สำรวจกล้าไม้เป็นเรื่องยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะกล้าไม้มักจะมีใบแตกต่างกันมากกับต้นไม้ผู้ใหญ่. "ธรรมชาติ" การทดลองสามารถ ใช้ในการระบุปัจจัยที่อาจจะมีการ จำกัด อัตราการสืบทอด ตัวอย่างเช่นถ้าไฟเป็นผู้ต้องสงสัยการเปรียบเทียบความหนาแน่นของต้นกล้าและความมั่งคั่งในสายพันธุ์ที่ถูกเผาไหม้และพื้นที่ที่ไม่ถูกเผาไหม้ การทดลองดังกล่าวไม่ได้ทางวิทยาศาสตร์จริงๆเพราะพวกเขาขาดการควบคุมที่เพียงพอและเงื่อนไขก่อนการเผาไหม้ที่เกิดขึ้นจะไม่เป็นที่รู้จัก แต่พวกเขาเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่มีอยู่ มันจะผิดจรรยาบรรณในการจงใจเผาป่าภายใน PA ที่จะทำการทดลองควบคุมที่เหมาะสม. หากไฟเป็นปัญหาแบ่งไฟจะต้องมีการตัดเสาระวังไฟสร้างและบรรจุและไฟป่าหน่วยควบคุมจัดตั้งขึ้น. ถ้าวัวในประเทศเป็น ปัญหาที่เกิดขึ้นและพวกเขาจะต้องออกจากป่าชาวบ้านจะต้องให้กับอุปทานทางเลือกของอาหารสำหรับสัตว์เลี้ยงของเขา พวกเขาอาจจะได้รับการสนับสนุนที่จะให้สัตว์เลี้ยงของเขาที่บ้านและจะตัดอาหารสัตว์ (หลีกเลี่ยงต้นไม้เล็ก) และขนส่งไปยังวัว นี้จะมีข้อได้เปรียบของการลดการแข่งขันระหว่างต้นไม้และสมุนไพร ในบางกรณีวัวจริงช่วยฟื้นฟูป่า พวกเขาอาจจะสลายเมล็ดในมูลสัตว์ของพวกเขา เหยียบย่ำให้ที่อยู่อาศัยขนาดเล็กที่ต้นกล้าจะกลายเป็นที่จัดตั้งขึ้น ทำวิจัยเพื่อพิสูจน์ว่าวัวมีการป้องกันการฟื้นฟูป่าก่อนที่จะลบพวกเขา. เมื่อมีการโค่นป่าในดินชั้นบนเป็นที่ล้างได้อย่างรวดเร็วออกไปและพันธุ์ไม้จำนวนมากที่ไม่สามารถสร้างต้นกล้าในอนุดินต้นแบบ ภายใต้สถานการณ์เช่นเนื้อหาอินทรียวัตถุในดินจะต้องมีการเพิ่มขึ้นในการเร่งฟื้นฟูธรรมชาติหรือก่อนโปรแกรมการปลูกต้นไม้ อินทรียวัตถุในดินจะเพิ่มขึ้นโดยการปลูกพืชคลุมหรือคลุมด้วยหญ้าสีเขียว ถ้าเป็นไปได้ให้มองหาสายพันธุ์ท้องถิ่นของพืชตระกูลถั่วเพื่อการนี้และสร้างการผลิตเมล็ดพันธุ์เรือนเพาะชำ Re: เปิดตัวของแบคทีเรียในดินโดยเฉพาะไส้เดือนยังสามารถปรับปรุงโครงสร้างของดิน. ตัดไม้ทำลายป่ายังทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากใน

Results (Thai) 3:

การจัดการพื้นที่คุ้มครอง

ทฤษฎีของเกาะวคาดการณ์ว่า ในพื้นที่กว่า 10 , 000 กิโลเมตร จะมีการสูญเสียค่อยเป็นค่อยไปของสปีชีส์ ส่วนใหญ่พื้นที่ที่ได้รับการป้องกัน ( PA ) มีขนาดเล็กมากกว่า 10 , 000 กิโลเมตร และเพื่อป้องกันการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ การจัดการที่ใช้งานของพื้นที่ดังกล่าวเป็นสิ่งที่จำเป็น นอกจากนี้อิทธิพลภายนอกจะมีผลต่อ PA ( เช่นโจรเข้าจอด ฆ่าสัตว์ ฯลฯ ) และนอกจากปัจจัยดังกล่าวถูกควบคุม , ป่าจะค่อยๆเสื่อมลง ปริมาณของความพยายามที่จำเป็นในการจัดการป่าเพิ่มขึ้นตามขนาดของป่าลดลง การจัดการป่าของสามารถเป็นวงกว้างแบ่งออกเป็นสามประเภท : 1 ) การจัดการสิ่งแวดล้อม ( 2 ) พืช / สัตว์ การจัดการ และ 3 ) การจัดการประชากรคน



ที่อยู่การจัดการวัตถุประสงค์ของการจัดการสิ่งแวดล้อมควรจะ :

i ) เพื่อเพิ่มจำนวนชนิดซึ่งมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะถอนรากถอนโคน ( เช่นขนาดใหญ่สัตว์มีกระดูกสันหลังชนิดขึ้นอยู่กับอายุสั้นก่อนสังคมที่อยู่อาศัย , สัตว์กินเนื้อ ฯลฯ ) เช่น คาดการณ์ faunal / ดอกไม้ยุบและป้องกัน และ / หรือ

2 ) เพื่อรักษาหรือเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพใน

.การจัดการสิ่งแวดล้อมมักจะเกี่ยวข้องกับการควบคุมอัตรา หรือทิศทางของการสืบทอด ต่อเนื่องเป็นกระบวนการธรรมชาติที่ระบบนิเวศที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มันเป็นชุดแบบฉบับของระบบนิเวศแทนแต่ละอื่น ๆตลอดเวลา กระบวนการที่เป็นระเบียบของการเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบชนิดโดยนำเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตกับสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นของตนเวที seral เป็นระบบนิเวศชั่วคราวในชุดทดแทน . จุดสุดยอดคือระบบนิเวศระบบนิเวศที่มั่นคง สุดท้ายในชุดทดแทน .

จัดถิ่นที่มักจะเกี่ยวข้องกับการหนึ่งต่อไปนี้ :

i ) การป้องกันระบบนิเวศเป็นจุดสุดยอด และย้อนไปก่อนหน้านี้ เช่น เวที seral ปกป้องป่าปฐมภูมิจากการไฟ

;