Sociobiology of Captive BreedingDur

Sociobiology of Captive Breeding

During a captive-breeding program, one must take into account the species' spatial requirements, dietary specializations, environmental needs, housing requirements and medical problems.

The optimum group size for a captive species will depend upon its mating system, which could be monogamous, polygynous, polyandrous or promiscuous. The rearing strategy must also be taken into consideration. Most important are (1) the degree of contact between the mother and the young during rearing; (2) the degree to which females will rear young together and (3) the degree of participation by the male or older offspring in parental care.

In some species, the young disperse away from the parental group. To avoid aggression, this may have to be done artificially. In some species, males fight for control of several females. This ensures that the strongest males mate. However, in captive populations such fighting would cause injury and even death. Allowing only one male to mate would also reduce the amount of genetic variability within the population. When a new male takes over the harem of females, he often kills all the offspring of the old male. Under such circumstances, it is probably best to rotate the dominant male artificially every few 2-3 years.

Reduced aggression within a captive population reduces injury and death, but sometimes aggression is essential to trigger hormone levels essential for the performance of male sexual behavior. Females may also be affected. A female's estrous cycle may be irregular or depressed in the presence of a male whose urine or other glandular secretions have low androgen levels due to lack of aggressive stimuli.

Females may also affect one another via hormones or behavior. In marmosets, only one female will exhibit a normal reproductive cycle. The estrous cycle of other females is suppressed by the production of hormones by the dominant female. In wolves, a dominant female will prevent mating by a sub-dominant female through threats and attacks. If sub-dominant females do manage to produce offspring, dominant females may kill the offspring. Under such circumstances, separation of females may result in increased reproductive success.

In some species, females rearing young must be isolated from the rest of the group. In others e.g. columbine monkeys, the presence of other helper females (usually close relatives) is essential for the successful rearing of the young. Rearing animals in captivity may change their behavior and make it impossible to re-introduce them into the wild. Humans will tend to select certain behavioral genotypes, e.g. non-aggressive animals. Animals stressed by captivity will die out. Genotypes, which would not survive in nature, may survive and have many offspring in captivity. The behavior of animals may be changed greatly by hand rearing. Such animals form inadequate social behavior and may not reproduce successfully.

Results (Thai) 1:

Sociobiology ของพันธุ์ภายในกิจการและระหว่างโปรแกรมพันธุ์เชลย หนึ่งต้องนำเข้าบัญชีของชนิดความต้องการพื้นที่ สายอาชีพอาหาร ความต้องการสิ่งแวดล้อม ความต้องการที่อยู่อาศัย และปัญหาทางการแพทย์ ขนาดกลุ่มที่เหมาะสมสำหรับพันธุ์ภายในกิจการและจะขึ้นระบบติดสัดของ ซึ่งอาจเว้น polygynous, polyandrous หรือ promiscuous กลยุทธ์ rearing ยังต้องถูกนำมาพิจารณา สำคัญคือ (1) ระดับของการติดต่อระหว่างคุณแม่และหนุ่มสาวระหว่างแม่ (2) ปริญญาการที่หญิงจะหลังหนุ่มกัน และ (3) ระดับของการมีส่วนร่วมโดยลูกหลานชาย หรือมากกว่าในการปกครองดูแลในบางชนิด หนุ่มสาวกระจายจากกลุ่มผู้ปกครอง เพื่อหลีกเลี่ยงการรุกราน นี้อาจจะทำการสมยอม ในบางชนิด ชายต่อสู้สำหรับการควบคุมหลายหญิง นี้ช่วยให้มั่นใจว่า ชายแข็งแกร่งผสมพันธุ์ อย่างไรก็ตาม ในประชากรภายในกิจการและ ต่อสู้ดังกล่าวจะทำให้บาดเจ็บและตาย ให้ชายเดียวกับเมทจะยังเป็นลดปริมาณของความแปรผันทางพันธุกรรมภายในประชากร เมื่อเพศชายใหม่จะฮาเร็มของฉัน เขามักจะฆ่าลูกหลานทั้งหมดของเพศชายอายุ ภายใต้สถานการณ์ คงดีที่สุดคือหมุนตัวชายสมยอมทุก 2-3 ปีรุกรานลดลงภายในประชากรภายในกิจการและช่วยลดการบาดเจ็บและความตาย แต่บางครั้งรุกรานเป็นสิ่งจำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับประสิทธิภาพของพฤติกรรมทางเพศชายระดับฮอร์โมนทริกเกอร์ หญิงอาจได้รับผลกระทบ วงจร estrous ของเพศหญิงอาจไม่สม่ำเสมอ หรือหดหู่ในต่อหน้าของชายปัสสาวะ หรือหลั่งต่อมอื่น ๆ ได้ระดับ androgen ต่ำเนื่องจากขาดสิ่งเร้าก้าวร้าวหญิงอาจมีผลกระทบต่อกันผ่านทางฮอร์โมนหรือการทำงาน ใน marmosets หญิงเดียวจะแสดงรอบการสืบพันธุ์เป็นปกติ วงจร estrous ของหญิงอื่นจะถูกระงับ โดยการผลิตฮอร์โมนโดยเพศหญิงหลัก ในหมาป่า เพศหญิงหลักจะทำให้การผสมพันธุ์ โดยเพศหญิงหลักย่อยผ่านคุกคามและการโจมตี ถ้าหญิงย่อยหลักจัดการในการผลิตลูกหลาน หญิงหลักอาจฆ่าลูกหลาน ภายใต้สถานการณ์ การแบ่งแยกหญิงอาจส่งผลในความสำเร็จการเจริญพันธุ์เพิ่มขึ้นในบางชนิด หญิงแม่หนุ่มต้องแยกต่างหากจากส่วนเหลือของกลุ่ม คนอื่นเช่น columbine ลิง ของหญิงผู้ช่วยอื่น ๆ (ญาติสนิทมักจะ) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเพาะเลี้ยงที่ประสบความสำเร็จของหนุ่มสาว แม่สัตว์กุมอาจเปลี่ยนลักษณะการทำงาน และทำไปอีกแนะนำให้เข้าไปในป่า มนุษย์มักจะ เลือกเฉพาะพฤติกรรมศึกษาจีโนไทป์ สัตว์เช่นไม่ก้าวร้าว สัตว์ที่เน้น โดยเชลยจะตายกันหมด ศึกษาจีโนไทป์ ซึ่งไม่ต้องอยู่รอดในธรรมชาติ สามารถอยู่รอด และมีลูกหลานหลายกุม พฤติกรรมของสัตว์อาจเปลี่ยนแปลงได้มาก โดยแม่มือ สัตว์เช่นรูปแบบพฤติกรรมทางสังคมไม่เพียงพอ และอาจไม่สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว

Results (Thai) 2:

Sociobiology ของการเพาะในช่วงโปรแกรมเชลยพันธุ์หนึ่งจะต้องคำนึงถึงชนิดความต้องการเชิงพื้นที่เฉพาะด้านอาหารความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมความต้องการที่อยู่อาศัยและปัญหาทางการแพทย์. ขนาดกลุ่มที่เหมาะสมสำหรับสายพันธุ์ที่เป็นเชลยจะขึ้นอยู่กับระบบการผสมพันธุ์ของ บริษัท ซึ่ง อาจจะเป็นคู่สมรส polygynous, ผัวหรือสำส่อน กลยุทธ์การเลี้ยงจะต้องนำมาพิจารณา ที่สำคัญที่สุดคือ (1) ระดับของการติดต่อระหว่างแม่และเด็กในระหว่างการเลี้ยง; (2) ระดับที่หญิงสาวจะหลังเข้าด้วยกันและ (3) ระดับของการมีส่วนร่วมโดยชายหรือลูกหลานที่มีอายุมากกว่าอยู่ในความดูแลของผู้ปกครอง. ในบางชนิดที่กระจายหนุ่มสาวออกไปจากกลุ่มผู้ปกครอง เพื่อหลีกเลี่ยงการรุกรานนี้อาจจะต้องมีการทำเทียม ในบางชนิดเพศต่อสู้เพื่อการควบคุมของผู้หญิงหลาย ๆ เพื่อให้มั่นใจว่าชายที่แข็งแกร่งคู่ อย่างไรก็ตามในประชากรเชลยการต่อสู้ดังกล่าวจะทำให้เกิดการบาดเจ็บและเสียชีวิต ปล่อยให้ชายเพียงคนเดียวที่จะแต่งงานก็จะลดปริมาณของความแปรปรวนทางพันธุกรรมภายในประชากร เมื่อชายใหม่จะใช้เวลามากกว่าฮาเร็มของผู้หญิงที่เขามักจะฆ่าลูกหลานของชายเก่า ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวก็น่าจะดีที่สุดในการหมุนชายที่โดดเด่นเทียมทุกสองสาม 2-3 ปี. ก้าวร้าวลดลงภายในประชากรเชลยช่วยลดการบาดเจ็บและเสียชีวิต แต่บางครั้งการรุกรานเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเรียกระดับฮอร์โมนที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติงานของพฤติกรรมทางเพศชาย ผู้หญิงก็อาจได้รับผลกระทบ วงจรการเป็นสัดของผู้หญิงอาจจะผิดปกติหรือมีความสุขในการปรากฏตัวของชายที่มีปัสสาวะหรืออื่น ๆ ที่เกี่ยวกับต่อมหลั่งมีระดับแอนโดรเจนต่ำเนื่องจากการขาดการกระตุ้นเชิงรุก. หญิงอาจมีผลต่อคนอื่นผ่านทางฮอร์โมนหรือพฤติกรรม ในลิงเพียงผู้หญิงคนหนึ่งจะแสดงวงจรการสืบพันธุ์ปกติ การเป็นสัดวงจรของผู้หญิงอื่น ๆ ระงับโดยการผลิตฮอร์โมนโดยหญิงที่โดดเด่น ในหมาป่าหญิงที่โดดเด่นจะป้องกันการผสมพันธุ์โดยหญิงย่อยที่โดดเด่นผ่านการคุกคามและการโจมตี ถ้าหญิงย่อยที่โดดเด่นจะจัดการในการผลิตลูกหลานหญิงที่โดดเด่นอาจฆ่าลูกหลาน ภายใต้สถานการณ์เช่นการแยกเพศหญิงอาจส่งผลให้ภาพความสำเร็จที่เพิ่มขึ้น. ในบางชนิดที่เลี้ยงหญิงสาวที่ต้องแยกจากส่วนที่เหลือของกลุ่ม ในอื่น ๆ เช่นลิง Columbine การปรากฏตัวของหญิงผู้ช่วยอื่น ๆ (โดยปกติญาติสนิท) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการประสบความสำเร็จของการเลี้ยงหนุ่ม การเลี้ยงสัตว์ในกรงอาจมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขาและทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะกลับแนะนำให้พวกเขาเข้าไปในป่า มนุษย์จะมีแนวโน้มที่จะเลือกยีนพฤติกรรมบางอย่างเช่นสัตว์ที่ไม่รุนแรง สัตว์เครียดจากการถูกจองจำจะตายออก พันธุ์ซึ่งจะไม่รอดในธรรมชาติอาจอยู่รอดและมีอีกหลายลูกในกรง พฤติกรรมของสัตว์ที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากจากการเลี้ยงมือ สัตว์ดังกล่าวในรูปแบบพฤติกรรมทางสังคมไม่เพียงพอและอาจจะไม่ประสบความสำเร็จในการทำซ้ำ

Results (Thai) 3:

sociobiology ของพันธุ์เชลยในระหว่างโครงการเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์ ต้องคำนึงถึงชนิดพื้นที่ specializations อาหาร ความต้องการความต้องการด้านสิ่งแวดล้อม ความต้องการที่อยู่อาศัยและปัญหาทางการแพทย์

กลุ่มขนาด ที่เหมาะสม สำหรับเป็นชนิดจะขึ้นอยู่กับระบบการผสมพันธุ์ ซึ่งอาจจะ polygynous เกี่ยวกับการมีหลายสามีหรือคู่สมรสคนเดียว , , สำส่อนการเลี้ยงกลยุทธ์จะต้องพิจารณา . ที่สำคัญที่สุดคือ ( 1 ) ระดับของการติดต่อระหว่างแม่และเด็ก ระหว่างการอบรมเลี้ยงดู ( 2 ) การที่ผู้หญิงจะหลังเล็กด้วยกัน และ ( 3 ) ระดับของการมีส่วนร่วม โดยตัวผู้ หรือแก่ลูกหลานในการดูแลของผู้ปกครอง

ในบางชนิด ยังกระจายออกไปจากกลุ่มผู้ปกครอง เพื่อหลีกเลี่ยงการรุกรานนี้อาจจะต้องมีการทำเทียม ในบางชนิด ตัวผู้ ต่อสู้เพื่อการควบคุมของผู้หญิงหลาย ๆ นี้มั่นใจว่าแข็งแกร่งชายเพื่อน อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้จะเป็นประชากรดังกล่าวก่อให้เกิดการบาดเจ็บ และเสียชีวิต การอนุญาตให้เพียงหนึ่งชายคู่ก็ลดปริมาณของความแปรปรวนทางพันธุกรรมภายในประชากร เมื่อชายใหม่จะใช้เวลามากกว่าฮาเร็มของเพศหญิงเขามักจะฆ่าลูกหลานทั้งหมดของชายชรา ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ มันอาจจะดีที่สุดที่จะหมุนเด่นชายเทียมทุกไม่กี่ปี

ลดความก้าวร้าวภายในประชากรเชลย ลดการบาดเจ็บ และการตาย แต่บางครั้งความก้าวร้าวเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อกระตุ้นระดับฮอร์โมนที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติทางเพศชาย ผู้หญิงอาจจะได้รับผลกระทบของหญิงเป็นสัดรอบอาจจะผิดปกติ หรือกดดันในการปรากฏตัวของชายที่มีปัสสาวะหรือการหลั่งต่อมอื่นต่ำระดับแอนโดรเจน เนื่องจากขาดสิ่งเร้าก้าวร้าว

หญิงนอกจากนี้ยังอาจส่งผลกระทบต่อกันและกันผ่านทางฮอร์โมน หรือพฤติกรรม ในมาโมเซท , หญิงเพียงหนึ่งจะแสดงปกติการสืบพันธุ์ในรอบวงจรการเป็นสัดของหญิงอื่นถูกระงับโดยการผลิตฮอร์โมนหญิงเด่น ในหมาป่าหญิงเด่นจะป้องกันการผสมพันธุ์โดยย่อยเด่นหญิงผ่านภัยคุกคามและการโจมตี ถ้าย่อยเด่นหญิงจัดการเพื่อผลิตลูกหญิงเด่นอาจจะฆ่าลูก ภายใต้สถานการณ์เช่น การแยกเพศเมียอาจส่งผลในการเพิ่มความสำเร็จการสืบพันธุ์

ในบางชนิด ตัวเมียเลี้ยงเด็กต้องแยกจากส่วนที่เหลือของกลุ่ม ในอื่น ๆเช่น โคลัมไบน์ ลิง การแสดงตนของผู้หญิงที่ช่วยเหลืออื่น ๆ ( มักจะปิดญาติ ) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความสำเร็จของการเลี้ยงเด็ก การเลี้ยงสัตว์ในกรงอาจจะเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาและทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะ re แนะนำพวกเขา เข้าไปในป่ามนุษย์มักจะเลือกพฤติกรรมไม่ก้าวร้าวบางชนิด เช่น สัตว์ สัตว์เครียด โดยเชลยจะตายออก พันธุ์ ซึ่งจะไม่รอดในธรรมชาติอาจอยู่รอดและมีหลายลูกในการเป็นเชลย พฤติกรรมของสัตว์จะเปลี่ยนไปอย่างมาก โดยเลี้ยงดูมือ สัตว์เช่นรูปแบบพฤติกรรมทางสังคมไม่เพียงพอ และอาจไม่เกิด
เรียบร้อยแล้ว