The question of wasteThe focusing q

The question of waste
The focusing question for a consideration of waste was, What is the real impact of different approaches to processing and waste and how does this put consumption into
context? Initially, this can be viewed from four perspectives. First, in effect, waste is the
disposal of something that has/had value. After all it was purchased. Disposal often has a cost, in that you may have to pay to have it removed and then pay tax on top of that. In the UK, the Landfill Tax for Active (that is not inert) waste is £48/tonne (Green Wise,
2010). Such a cost would apply to waste food, for example, and there is also an
opportunity cost in that the caterer has paid for a product that they are now going to pay to dispose of and that money could have been used elsewhere. Thus, waste food from preparation and from the leftover food on the plate is wasted money and an additional
cost. Specific information on the levels of waste from the catering industry is difficult to
come by, however, more generic figures indicate that in the UK we waste £10 billion worth of food every year. On a domestic level, 8.3 billion tonnes of food waste is sent to landfill, costing the average UK family with children £690 per year and
producing as much carbon dioxide as 25 percent of the UK’s cars (WRAP, 2010).
Second, waste can also be considered to be using more of something than is necessary. The catering industry consumes large amounts of water and energy. It wastes some of this by consuming more than it needs to, it then may have to pay to
dispose of the wastewater, for example, in terms of sewerage costs, something that in
the UK is based on water consumption. Various authors have looked at reducing water consumption in a commercial context (Seneviratne, 2007) and for a more general text
see Webster (1999). Waste energy is lost to the atmosphere, at some point it will have
produced carbon dioxide and contributed to global warming, unless it has been produced from a carbon neutral source

Results (Thai) 1:

คำถามที่เสียคำถามมุ่งพัฒนาพิจารณาของเสียเป็น ผลกระทบของวิธีต่าง ๆ ในการประมวลผล และเสีย และไรนี้ใช้วางเป็นจริงคืออะไรบริบทหรือไม่ เริ่มต้น ซึ่งสามารถดูได้จากสี่มุมมอง ครั้งแรก มีผล เสียเป็นทิ้งสิ่งของที่ได้/มีค่า หลังจากทั้งหมด จะถูกซื้อ ขายทิ้งมักจะมีราคาต้นทุน ที่คุณอาจจะต้องจ่ายให้ มันถูกเอาออก และจากนั้น จ่ายภาษีด้านบนของที่ สหราชอาณาจักร ภาษีฝังกลบสำหรับใช้งาน (ที่ไม่ใช่ inert) เสียเป็น £ 48/tonne (กรี Wise2010) ต้นทุนดังกล่าวจะมีผลเสียอาหาร เช่น และมีการโอกาสที่ต้นทุนในที่ caterer ที่ได้ชำระสำหรับผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาขณะนี้กำลังถึงขายทิ้ง และเงินอาจมีการใช้อื่น ๆ อาหารขยะ จากเตรียม และ จากอาหารเหลือในจานจึงสิ้นเปลืองเงินและเพิ่มเติมต้นทุนการ ข้อมูลเฉพาะบนระดับของเสียจากอุตสาหกรรมอาหารได้ยากมาตาม อย่างไรก็ตาม ตัวเลขทั่วไประบุว่า สหราชอาณาจักร เราเสีย £10 พันล้านมูลค่าของอาหารทุกปี ในระดับภายในประเทศ 8.3 พันล้านตันของเสียอาหารจะถูกส่งไปนำ คิดต้นทุน £690 ต่อปีเฉลี่ยครอบครัว UK กับเด็ก และผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากที่สุดเป็น 25 เปอร์เซ็นต์ของรถยนต์ของสหราชอาณาจักร (ตัด 2010)สอง เสียสามารถได้รับการพิจารณาว่าจะใช้ของสิ่งกว่าที่จำเป็น อุตสาหกรรมอาหารใช้น้ำและพลังงานจำนวนมาก มันขยะบางอย่างนี้ โดยใช้มากกว่าต้อง มันแล้วอาจจะต้องจ่ายกำจัดน้ำเสีย เช่น ในแง่ของต้นทุน sewerage สิ่งที่สหราชอาณาจักรขึ้นอยู่กับปริมาณการใช้น้ำ มองผู้เขียนต่าง ๆ ลดปริมาณการใช้น้ำ ในบริบทเชิงพาณิชย์ (Seneviratne, 2007) และ สำหรับข้อความทั่วไปดูเว็บสเตอร์ (1999) พลังงานเสียหาย ในบางจุดจะมีบรรยากาศผลิตคาร์บอนไดออกไซด์และหรอกกับโลกร้อน ยกเว้นการผลิตจากแหล่งคาร์บอนที่เป็นกลาง

Results (Thai) 2:

คำถามของเสีย
คำถามที่มุ่งเน้นไปที่การพิจารณาของเสียเป็นสิ่งที่เป็นผลกระทบที่แท้จริงของวิธีการที่แตกต่างกันในการประมวลผลและการเสียและวิธีการที่ไม่บริโภควางนี้ใน
บริบท? ในขั้นต้นนี้สามารถดูได้จากมุมมองที่สี่ ครั้งแรกในผลเสียคือ
การกำจัดของสิ่งที่มี / มีค่า หลังจากทั้งหมดมันถูกซื้อ การกำจัดมักจะมีค่าใช้จ่ายในการที่คุณอาจจะต้องจ่ายเงินเพื่อมีมันออกแล้วจ่ายภาษีด้านบนของที่ ในสหราชอาณาจักรภาษีสำหรับการฝังกลบที่ใช้งาน (ที่ไม่ได้เป็นเฉื่อย) เสีย£ 48 / ตัน (สีเขียวฉลาด
2010) ค่าใช้จ่ายดังกล่าวจะนำไปใช้เสียอาหารเช่นและยังมี
ต้นทุนค่าเสียโอกาสในการขายอาหารที่มีการจ่ายเงินสำหรับผลิตภัณฑ์ที่พวกเขากำลังจะจ่ายในการกำจัดของและเงินที่จะได้รับใช้ที่อื่น ดังนั้นอาหารของเสียจากการเตรียมการและจากอาหารที่เหลือในจานจะสูญเสียเงินและเพิ่ม
ค่าใช้จ่าย ข้อมูลที่เฉพาะเจาะจงในระดับของเสียจากอุตสาหกรรมอาหารเป็นเรื่องยากที่
จะมาด้วย แต่ตัวเลขทั่วไปมากขึ้นแสดงให้เห็นว่าในสหราชอาณาจักรที่เราเสีย£ 10000000000 มูลค่าของอาหารเป็นประจำทุกปี ในระดับประเทศ 8300000000 ตันเศษอาหารจะถูกส่งไปฝังกลบต้นทุนครอบครัวเฉลี่ยของสหราชอาณาจักรที่มีเด็ก£ 690 ต่อปีและ
ผลิตเป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากถึงร้อยละ 25 ของรถยนต์ของสหราชอาณาจักร (WRAP 2010).
ประการที่สองเสียสามารถ นอกจากนี้ยังได้รับการพิจารณาจะใช้มากขึ้นของสิ่งที่เกินความจำเป็น อุตสาหกรรมอาหารกินจำนวนมากของน้ำและพลังงาน มันเสียบางส่วนของนี้โดยการบริโภคมากขึ้นกว่าที่จะต้องมันก็อาจจะต้องจ่ายในการ
กำจัดน้ำเสียตัวอย่างเช่นในแง่ของค่าใช้จ่ายในการระบายน้ำทิ้งอะไรบางอย่างที่อยู่ใน
สหราชอาณาจักรจะขึ้นอยู่กับปริมาณการใช้น้ำ ผู้เขียนต่างๆได้มองไปที่การลดปริมาณการใช้น้ำในบริบทเชิงพาณิชย์ (Seneviratne 2007) และเป็นข้อความทั่วไปมากขึ้น
ดูเว็บสเตอร์ (1999) พลังงานของเสียจะหายไปกับบรรยากาศในบางจุดก็จะมี
การผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และมีส่วนทำให้เกิดภาวะโลกร้อนนอกจากจะได้รับการผลิตจากแหล่งคาร์บอนเป็นกลาง

Results (Thai) 3:

คำถามของขยะ
เน้นคำถามเพื่อพิจารณาเสีย อะไรคือผลกระทบที่แท้จริงของวิธีการที่แตกต่างเพื่อการประมวลผล และเสีย และวิธีนี้จะทำให้การบริโภคใน
บริบท ? ในตอนแรก นี้สามารถดูได้จากสี่มุมมอง ครั้งแรก ผลเสียคือ
ขายสิ่งที่มี / มีมูลค่า หลังจากทั้งหมดมันถูกซื้อ ขาย มักมีต้นทุนในที่คุณอาจจะต้องจ่ายให้มันออก แล้วจ่ายภาษีอยู่ด้านบนของที่ ใน UK , ภาษีขยะเพื่อใช้งาน ( ที่ไม่เฉื่อย ) เสียง 48 บาท ( สีเขียวฉลาด
2010 ) ค่าใช้จ่ายดังกล่าวจะใช้กับเศษอาหาร ตัวอย่าง และยังมี
ค่าเสียโอกาสในที่หาอาหารได้จ่ายสำหรับผลิตภัณฑ์ที่พวกเขากำลังจะ จ่าย กำจัด และเงินจะถูกใช้ในที่อื่น ๆ ดังนั้น จากการเตรียมอาหารและของเสียจากอาหารที่เหลือในจาน จะเสียเงินและค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม

ข้อมูลที่เฉพาะเจาะจงในระดับของเสียจากอุตสาหกรรมอาหารเป็นเรื่องยาก

มา อย่างไรก็ตามตัวเลขทั่วไปมากขึ้น บ่งชี้ว่า ใน UK ที่เราต้องเสียง 10 ล้านมูลค่าของอาหารทุกปี ในระดับประเทศ , 8.3 พันล้านตันของเศษอาหารถูกส่งไปยังหลุมฝังกลบ , ต้นทุนเฉลี่ยครอบครัวที่มีเด็กกว่า 690 ต่อปีและ
การผลิตคาร์บอนไดออกไซด์มากเป็นร้อยละ 25 ของสหราชอาณาจักรรถยนต์ ( ห่อ , 2010 ) .
2 เสียยังสามารถได้รับการพิจารณาที่จะใช้มากขึ้นของบางสิ่งบางอย่างที่มากกว่า คือ ที่จำเป็นอุตสาหกรรมอาหารใช้ปริมาณมากของน้ำและพลังงาน มันเปลืองหน่อย โดยการบริโภคมากกว่า มันต้องการ มันก็อาจจะต้องจ่ายค่า

กำจัดน้ำเสีย ตัวอย่างเช่น ในแง่ของค่าใช้จ่ายการระบายน้ำเสีย บางอย่างที่ใน
UK จะขึ้นอยู่กับปริมาณการใช้น้ำ ผู้เขียนต่าง ๆต้องดูที่ลดการใช้น้ำในบริบท ( seneviratne พาณิชย์ ,2007 ) และเป็นข้อความทั่วไป
เห็นเว็บสเตอร์ ( 1999 ) พลังงานของเสียหาย กับบรรยากาศ ในบางจุดก็จะผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
และสนับสนุนการลดภาวะโลกร้อน นอกจากจะได้รับการผลิตจากแหล่ง
คาร์บอนเป็นกลาง