Institutional economics, also known

Institutional economics, also known as institutionalism, school of economics that flourished in the United States during the 1920s and 1930s. It viewed the evolution of economic institutions as part of broader process of cultural development. The terms “institutional economics” or “American institutional economics” or “old institutional economics” as applying to the tradition of economist with Thorstein Veblen, John R. Commons, Wesley Mitchell. Later 20th century, the term “new institutional economics” has become well established as referring to the tradition of work stemming primarily from the transaction cost approach of Ronald Coase, Oliver Williamson, and Douglass North and etc.

Results (Thai) 1:

สถาบันเศรษฐศาสตร์ หรือที่เรียกว่าวิชาเศรษฐศาสตร์ที่เจริญรุ่งเรืองในประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงปี 1920 และ 1930s, institutionalism นั้น มันดูวิวัฒนาการของสถาบันทางเศรษฐกิจเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่กว้างขึ้นของการพัฒนาวัฒนธรรม เงื่อนไข "สถาบันเศรษฐศาสตร์" หรือ "เศรษฐศาสตร์สถาบันอเมริกัน" หรือ "เก่าสถาบันเศรษฐศาสตร์" เป็นประเพณีของนักเศรษฐศาสตร์กับ Mitchell Wesley Thorstein Veblen จอห์นอาร์คอมมอนส์ ใช้ ภายหลังศตวรรษ คำว่า "เศรษฐศาสตร์สถาบันใหม่" ได้กลายเป็นดีก่อตั้งขึ้นเป็นการอ้างอิงถึงประเพณีการทำงานอันเนื่องมาจากธุรกรรมต้นทุนวิธีโรนัลด์ Coase, Oliver Williamson เหนืออริคดักลาส และฯลฯ

Results (Thai) 2:

เศรษฐศาสตร์สถาบันยังเป็นที่รู้จัก institutionalism โรงเรียนของเศรษฐกิจที่เจริญรุ่งเรืองในประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 มันดูวิวัฒนาการของสถ​​าบันทางเศรษฐกิจที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่กว้างขึ้นของการพัฒนาทางวัฒนธรรม คำว่า "ระบบเศรษฐกิจ" หรือ "สถาบันเศรษฐศาสตร์อเมริกัน" หรือ "เศรษฐศาสตร์สถาบันเก่า" เป็นการนำไปใช้ในประเพณีของนักเศรษฐศาสตร์ที่มี Thorstein Veblen, จอห์นอาคอมมอนส์, เวสลีย์มิทเชลล์ ต่อมาในศตวรรษที่ 20 คำว่า "ระบบเศรษฐกิจใหม่" ได้กลายเป็นที่ที่ดีขึ้นหมายถึงประเพณีของการทำงานที่เกิดส่วนใหญ่มาจากค่าใช้จ่ายวิธีการทำธุรกรรมของโรนัลด์โคโอลิเวอร์วิลเลียมสันและดักลาสเหนือและอื่น ๆ

Results (Thai) 3:

เศรษฐศาสตร์สถาบัน หรือที่เรียกว่า institutionalism สำนักวิชาเศรษฐศาสตร์ที่ได้เจริญรุ่งเรืองในสหรัฐอเมริกาช่วงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 ดูวิวัฒนาการของสถาบันเศรษฐกิจเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของการพัฒนา เช่น วัฒนธรรมเรื่อง " เศรษฐศาสตร์ " สถาบันหรือ " เศรษฐศาสตร์ " สถาบันอเมริกันหรือเก่า " เศรษฐศาสตร์สถาบัน " ตามที่ใช้กับประเพณีของนักเศรษฐศาสตร์กับทอร์ ตน์ เวบลิน จอห์น อาร์ คอมมอนส์ เวสลีย์ มิทเชลล์ ต่อมาศตวรรษที่ 20คำว่า " เศรษฐศาสตร์ " สถาบันใหม่ได้กลายเป็นดีขึ้นเป็นหมายถึงประเพณีของงานที่เกิดจากแนวคิดหลักต้นทุนธุรกรรมของโรนัลด์ โคส โอลิเวอร์ วิลเลียมสัน และดักลาสเหนือ และ ฯลฯ