The picture above is my host family

The picture above is my host family and me on my host dad’s birthday (hint: I’m the blonde). Judging from the shirts, it was also game day (yeah Heredia!).

This is Part III of a post about the reality of living with a host family. You can read Part I about my first impression of my host family and Part II about cultural differences, too, if you would like.

My favorite part of every day is drinking coffee in the afternoons with my mamá tica. I will do whatever I can to be home around 4, and am upset when I miss it. It’s only 30 minutes with a cup of coffee and some toast, but it’s come to mean so much to me. My host mom and I talk about everything from her swim lessons to my boy problems, from her childhood to my new Tico words, about how people should be treated, about religion, about whatever is on our minds.

It’s interesting, because even though I call her “mamá tica”, my relationship with her doesn’t feel like a mother-daughter relationship. Nor exactly like a friendship, nor a mentorship, nor any other kind of relationship I can think of. It’s something unique that I don’t think would exist in another type of situation. But I like it.

I have to confess that it’s been hard to connect with my host dad, because for whatever reason, I have had so much trouble understanding him. Something in the way he talks is too different, and I’m just now to the point where I can consistently keep up with what he says. He can always tell when I don’t understand him, so a couple of times, he’s had my host mom act as a sort of translator and repeat it to me (still in Spanish, but with an easier accent). Nevertheless, we’ve developed a connection through a shared love for literature and tendency to go to Mass on Sundays. He usually goes to the 7 am Mass and will leave the pamphlet with the day’s readings for me on the table for when I go to the later Mass.

I don’t see my two older siblings much since they have big kid jobs and all, but when I do get to talk to them, they’re fun people. The brother that is my age is around more and we talk a bit. He’s grown up practicing his English with the exchange students, and when I first arrived, I was intimidated that his English was better than my Spanish. It did help with the transition though, since I had someone I could speak Spanglish with before I was capable of speaking Spanish.

It’s such a strange thing to see how another family functions from the inside. Since I’m always here, I see the happy moments and the arguments, the quiet moments and the loud moments. I’m part of the type of family I’ve never had–not that my own family is a “bad family”, it’s just different. I don’t have brothers, my parents are divorced, my family speaks English and is from a different culture, you know. How many people get to have two families?

I also like that I have a huge extended family here. My host mom has ten siblings and my host dad has nine, so I have a significant number of aunts, uncles, and cousins. They get together at least once a month for birthdays, celebrations, or just for the heck of it, which is nice, except when it’s in my house and I have to hide in my room because I’m in a super-introverted mood and don’t feel like talking to anyone, much less in Spanish.

But my host family always invites me to family things, and I get lots of cake, so I’m not complaining. I get really shy in such a big group of people who are so close, and I think some of them still think I don’t understand Spanish. About a month ago, I was listening to a conversation between my host mom and her brother, and laughing because it was hilarious. After about fifteen minutes, my Tico uncle looks at me and asks my host mom if I speak Spanish. After six months in Costa Rica, I sure hope so!

There’s a couple of other aunts and uncles that I know better since I see them away from the big group, and it’s always fun to talk to them. One uncle spent seven years in Russia, so he’s trying (unsuccessfully) to teach me Russian. You try learning a foreign language with another foreign language as your base!

Living with a host family is made up of equal parts awkward and interesting, and is one of the most unusual situations I’ve ever experienced, but it’s worth it and I wouldn’t have it any other way. Just imagine, if I lived in an apartment, all my acquaintances would be my age, and I would miss out on so much of the depth of Tico life.

Results (Thai) 1:

ตามภาพด้านบนคือ ผมและครอบครัวเจ้าภาพในวันเกิดของพ่อโฮสต์ (คำใบ้: ผมบลอนด์) ตัดสินจากเสื้อ ได้ยังวันเกม (ใช่ Heredia)

เป็น Part III ของโพสต์เกี่ยวกับความเป็นจริงของชีวิตกับครอบครัวเจ้าภาพ คุณสามารถอ่านส่วนที่ฉันเกี่ยวกับความประทับใจของฉันแรกของโฮสต์แฟมิลี่และ Part II ของฉันเกี่ยวกับความแตกต่างทางวัฒนธรรม เกินไป ถ้าคุณต้องการ

ส่วนหนึ่งของฉันชื่นชอบของทุกวันจะดื่มกาแฟในช่วงบ่ายมีสพร mamá ของฉัน จะทำสิ่งที่ฉันสามารถให้บ้านประมาณ 4 และกำลังอารมณ์เสียเมื่อคิดถึงมัน มันเป็นเพียง 30 นาทีกับถ้วยกาแฟและขนมปังบาง แต่มีมามากผมหมายความว่า โฮสต์แม่ของฉันและฉันพูดทุกอย่างจากเธอเรียนว่ายน้ำของฉันเด็กปัญหา จากวัยเด็กของเธอของฉันใหม่ Tico คำ เกี่ยวกับวิธีคนควรได้รับการปฏิบัติ เกี่ยวกับศาสนา เกี่ยวกับสิ่งอยู่ในจิตใจของเรา

มันเป็นที่น่าสนใจ เนื่องจากถึงแม้ว่าฉันเรียกเธอ "mamá สพร" ความสัมพันธ์ของฉันกับเธอไม่รู้สึกความสัมพันธ์แม่ลูก ไม่เหมือนกับ มิตรภาพ หรือ การตรวจสอบ หรือชนิดอื่น ๆ ของความสัมพันธ์ สามารถคิดของ มันเป็นสิ่งเฉพาะที่ผมไม่คิดว่า จะอยู่ในสถานการณ์ชนิดอื่น แต่ชอบมัน

มีให้รับสารภาพว่า แล้วยากที่จะเชื่อมต่อกับพ่อโฮสต์ เนื่องจากเหตุผลใด ฉันมีปัญหาที่เข้าใจเขามากขึ้น บางอย่างในวิธีเขาพูดจะแตกต่างกันเกินไป และฉันเมื่อกี้นี้ไปยังจุดที่ฉันสามารถอย่างสม่ำเสมอให้ทันกับสิ่งที่เขากล่าวว่า เขาสามารถบอกเสมอเมื่อฉันไม่เข้าใจเขา ดังนั้นสองครั้ง เขามีแม่โฮสต์ของฉันเป็นการเรียงลำดับของการแปล และทำซ้ำกับผม (ยังอยู่ ในสเปน แต่ยังคงง่าย) อย่างไรก็ตาม เราได้พัฒนาเชื่อมต่อผ่านการร่วมรักในวรรณกรรมและแนวโน้มที่จะไปวันอาทิตย์ เขามักจะไป 7.00 น.โดยรวม และจะทำให้แผ่นอ่านของวันสำหรับฉันในตารางสำหรับไปมวล.หลัง

ไม่เห็นพี่ของฉันสองมากเนื่องจากมีงานใหญ่เด็กและทั้งหมด แต่ได้รับการพูดคุยกับพวกเขา พวกเขากำลังสนุกคน พี่ชายที่อายุของฉันเป็นมากกว่า และเราพูดบิต เขาจะโตขึ้นฝึกภาษาอังกฤษกับนักเรียนแลกเปลี่ยน และเมื่อฉันแรกถึง ผมว่า ภาษาอังกฤษได้ดีกว่าภาษาสเปนของฉัน intimidated มันไม่ได้ช่วย ด้วยการเปลี่ยนแปลงแม้ว่า เนื่องจากผมคน ฉันสามารถพูด Spanglish ด้วยก่อนที่ผมสามารถพูดภาษาสเปน

เป็นสิ่งดังกล่าวผิดปกติเพื่อดูฟังก์ชันครอบครัววิธีอื่นจากภายใน ตั้งแต่ฉันเสมอที่นี่ เห็นช่วงเวลาความสุข และอาร์กิวเมนต์ ช่วงเวลาที่เงียบ และช่วงเสียงดัง ฉันเป็นส่วนหนึ่งของชนิดของครอบครัวผมไม่เคยมี – ไม่ว่า ครอบครัวของตัวเองเป็น "ดี" แตกต่างเพียงการ ไม่มีพี่น้อง พ่อหย่า พูดภาษาอังกฤษ และมาจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ครอบครัวคุณรู้ คนที่ไปมีครอบครัวสอง?

ผมยังชอบว่า ผมมีครอบครัวแบบขยายใหญ่ที่นี่ โฮสต์แม่ของฉันมีพี่น้อง 10 และพ่อโฮสต์มีเก้า มีจำนวนมากของ aunts ลุง และลูกพี่ลูกน้อง พวกเขาได้รับกันอย่างน้อยเดือนละครั้ง สำหรับวัน เกิด ฉลอง หรือเพียง เพื่อ heck ของมัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี ยกเว้นเมื่ออยู่ในบ้านของฉัน และฉันต้องซ่อนในห้องของฉัน เพราะฉันอารมณ์ introverted เตอร์รุ่น และไม่อยากพูดกับใคร น้อยมากในสเปน

แต่ครอบครัวโฮสต์เสมอเชิญฉันสิ่งที่ครอบครัว และได้รับจำนวนมากของเค้ก ดังนั้นฉันกำลังบ่นไม่ เจ็บอายจริง ๆ เช่นงานของคนที่ใกล้ชิดดังนั้น และฉันคิดว่า บางส่วนของพวกเขายังคงคิดว่า ฉันไม่เข้าใจภาษาสเปน เกี่ยวกับเดือนที่ผ่านมา ฉันได้ฟังการสนทนาระหว่างแม่โฮสต์ของฉันและพี่ชายของเธอ และหัวเราะก็เฮฮา หลังจากประมาณสิบห้านาที Tico ลุงของฉันค้นหาฉัน และถามแม่โฮสต์ของฉันถ้า ฉันพูดภาษาสเปน หลังจากหกเดือนในคอสตาริกา แน่ใจหวังนั้น!

มีคู่ของ aunts และลุงที่ฉันรู้ดี เพราะฉันเห็นพวกเขาจากกลุ่มใหญ่ อื่น ๆ และมันอยู่เสมอสนุกเพื่อพูดคุยกับพวกเขา ลุงหนึ่งใช้เวลาเจ็ดปีในรัสเซีย ดังนั้นเขาจะพยายาม (ประสบความสำเร็จ) สอนฉันรัสเซีย พยายามเรียนรู้ภาษาต่างประเทศภาษาต่างประเทศอื่นเป็นฐานของคุณ!

ชีวิตกับครอบครัวเจ้าภาพประกอบเท่าเทียมกันไม่สวยงาม และน่าสนใจ และเป็นหนึ่งในสถานการณ์ผิดปกติมากที่สุดที่ฉันได้เคยมีประสบการณ์ แต่มันก็คุ้ม และฉันจะไม่มีทางอื่น แค่คิด ถ้าฉันอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้น คนรู้จักของฉันทั้งหมดจะอายุของฉัน และฉันจะคิดถึงมากของ Tico ชีวิต

Results (Thai) 2:

ภาพข้างต้นเป็นครอบครัวของฉันและฉันในวันเกิดพ่อแม่ของฉัน (คำใบ้: ผมสีบลอนด์) ตัดสินจากเสื้อมันก็เป็นเกมวัน (ใช่ Heredia!) นี้เป็นส่วนที่สามของการโพสต์เกี่ยวกับความเป็นจริงของชีวิตอยู่กับครอบครัว คุณสามารถอ่านในส่วนที่เกี่ยวกับความประทับใจครั้งแรกของครอบครัวและส่วนที่สองเกี่ยวกับความแตกต่างทางวัฒนธรรมของฉันเกินไปถ้าคุณต้องการเป็นส่วนหนึ่งของฉันที่ชื่นชอบของทุกวันจะดื่มกาแฟในช่วงบ่ายที่มี tica แม่ของฉัน ฉันจะทำสิ่งที่ฉันสามารถที่จะเป็นบ้านประมาณ 4, และฉันอารมณ์เสียเมื่อผมคิดถึงมัน มันเป็นเพียง 30 นาทีด้วยถ้วยกาแฟและขนมปังปิ้งบาง แต่มันมาถึงหมายถึงมากกับผม แม่โฮสต์ของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างจากบทเรียนว่ายน้ำของเธอไปสู่ปัญหาเด็กของฉันจากวัยเด็กของเธอกับคำ Tico ใหม่ของฉันเกี่ยวกับวิธีการที่คนควรได้รับการปฏิบัติเกี่ยวกับศาสนาเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในจิตใจของเรามันน่าสนใจเพราะแม้ว่าฉัน เรียกเธอว่า "แม่ tica" ความสัมพันธ์ของฉันกับเธอไม่ได้รู้สึกเหมือนความสัมพันธ์ของแม่กับลูกสาว ไม่เหมือนกับมิตรภาพหรือการให้คำปรึกษาหรือชนิดอื่น ๆ ของความสัมพันธ์ที่ฉันสามารถคิด มันเป็นสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ที่ฉันไม่คิดว่าจะมีอยู่ในประเภทของสถานการณ์อื่น แต่ผมชอบมันผมต้องยอมรับว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อมต่อกับพ่อแม่ของฉันเพราะด้วยเหตุผลใดผมมีปัญหามากในการทำความเข้าใจเขา บางสิ่งบางอย่างในทางที่เขาพูดที่แตกต่างกันเกินไปและฉันเพียงแค่ตอนนี้ถึงจุดที่ฉันอย่างต่อเนื่องสามารถให้ทันกับสิ่งที่เขาพูด เขามักจะสามารถบอกได้เมื่อฉันไม่เข้าใจเขาดังนั้นสองสามครั้งเขาก็มีการกระทำแม่โฮสต์ของฉันเป็นประเภทของผู้แปลและทำซ้ำให้ฉัน (ยังคงอยู่ในสเปน แต่ด้วยสำเนียงง่ายขึ้น) อย่างไรก็ตามเราได้พัฒนาผ่านการเชื่อมต่อความรักที่ใช้ร่วมกันสำหรับวรรณกรรมและมีแนวโน้มที่จะไปมวลในวันอาทิตย์ เขามักจะไปที่ 07:00 มวลและจะออกหนังสือเล่มเล็ก ๆ กับการอ่านของวันสำหรับฉันในตารางสำหรับเมื่อฉันไปในภายหลังมวลฉันไม่เห็นสองพี่ของฉันมากเนื่องจากพวกเขามีงานที่เด็กใหญ่และทั้งหมด แต่เมื่อฉันจะได้รับการพูดคุยกับพวกเขาพวกเขาเป็นคนสนุกสนาน พี่ชายที่อายุของฉันอยู่รอบ ๆ มากขึ้นและเราพูดคุยบิต เขาเติบโตขึ้นมาฝึกภาษาอังกฤษของเขากับนักเรียนแลกเปลี่ยนและเมื่อครั้งแรกที่ผมมาถึงผมก็ข่มขู่ว่าภาษาอังกฤษของเขาก็ยังดีกว่าสเปนของฉัน มันไม่ช่วยให้มีการเปลี่ยนแปลง แต่เนื่องจากผมมีคนที่ผมสามารถพูดฟังออกด้วยก่อนที่ฉันจะเป็นความสามารถในการพูดภาษาสเปนมันเป็นเช่นสิ่งที่แปลกที่จะเห็นว่าอีกฟังก์ชั่นในครอบครัวจากภายใน ตั้งแต่ฉันเสมอที่นี่ผมเห็นช่วงเวลาที่มีความสุขและการขัดแย้งช่วงเวลาที่เงียบสงบและช่วงเวลาดัง ฉันเป็นส่วนหนึ่งของประเภทครอบครัวผมไม่เคยได้ไม่ว่าครอบครัวของตัวเองเป็น "ครอบครัวไม่ดี" มันเป็นเรื่องที่แตกต่างกันเพียงแค่ ฉันไม่ได้มีพี่น้องพ่อแม่ของฉันจะหย่าขาดจากครอบครัวของฉันพูดภาษาอังกฤษและมาจากวัฒนธรรมที่แตกต่างที่คุณรู้ กี่คนที่ได้รับจะมีทั้งสองครอบครัว? ฉันยังชอบที่ฉันมีครอบครัวขยายขนาดใหญ่ที่นี่ แม่โฮสต์ของฉันมีสิบพี่น้องและพ่อแม่ของฉันมีเก้าดังนั้นผมจึงมีความสำคัญของป้าลุงและญาติ พวกเขาได้ร่วมกันอย่างน้อยเดือนละครั้งสำหรับวันเกิด, การเฉลิมฉลองหรือเพียงเพื่อห่าของมันซึ่งเป็นสิ่งที่ดียกเว้นเมื่อมันอยู่ในบ้านของฉันและฉันต้องซ่อนตัวอยู่ในห้องของฉันเพราะฉันอยู่ในอารมณ์ที่ซุปเปอร์เก็บตัวและ ไม่รู้สึกเหมือนการพูดคุยกับทุกคนมากน้อยในภาษาสเปนแต่ครอบครัวของฉันมักจะชวนฉันไปสู่สิ่งที่ครอบครัวของฉันและฉันได้รับจำนวนมากของเค้กดังนั้นฉันไม่ได้บ่น ฉันได้รับจริงๆขี้อายในกลุ่มใหญ่ของคนที่มีความใกล้ชิดและฉันคิดว่าบางส่วนของพวกเขายังคงคิดว่าฉันไม่เข้าใจภาษาสเปน เกี่ยวกับเดือนที่ผ่านมาผมได้ฟังการสนทนาระหว่างแม่โฮสต์ของฉันและพี่ชายของเธอและหัวเราะเพราะมันเป็นเฮฮา หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาทีลุง Tico ของฉันดูเหมือนที่ผมและถามแม่โฮสต์ของฉันหากฉันพูดภาษาสเปน หลังจากหกเดือนในคอสตาริกาผมหวังว่างั้น! มีสองป้าอื่น ๆ และเป็นลุงที่ฉันรู้ดีเพราะผมเห็นพวกเขาออกไปจากกลุ่มใหญ่และมันสนุกเสมอที่จะพูดคุยกับพวกเขา หนึ่งลุงใช้เวลาเจ็ดปีในรัสเซียดังนั้นเขาจึงพยายาม (แต่ไม่สำเร็จ) ที่จะสอนฉันรัสเซีย คุณพยายามเรียนรู้ภาษาต่างประเทศที่มีภาษาต่างประเทศอื่นเป็นฐานของคุณมีชีวิตอยู่กับครอบครัวที่ถูกสร้างขึ้นจากส่วนเท่า ๆ กันที่น่าอึดอัดใจและน่าสนใจและเป็นหนึ่งในสถานการณ์ที่ผิดปกติมากที่สุดที่ผมเคยมีประสบการณ์ แต่ก็คุ้มค่าและฉัน wouldn 't มีมันมีวิธีอื่น ๆ แค่คิดว่าถ้าฉันอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นคนรู้จักของฉันทั้งหมดจะเป็นอายุของฉันและฉันจะพลาดโอกาสในการมากของความลึกของชีวิต Tico

Results (Thai) 3:

รูปข้างบนคือครอบครัวของฉันและฉันในวันเกิดพ่อโฮสต์ของฉัน ( คำใบ้ : ผมสีบลอนด์ ) ดูจากเสื้อ นอกจากนี้ยังเกมวัน ( ใช่ Heredia ! )

นี่เป็นส่วนที่สามของการโพสต์เกี่ยวกับความเป็นจริงของชีวิตกับครอบครัวโฮสต์ คุณสามารถอ่านส่วนผมเกี่ยวกับความประทับใจแรกของฉันกับครอบครัวของฉัน และส่วนที่เกี่ยวกับความแตกต่างทางวัฒนธรรมด้วย ถ้าคุณต้องการ .

ส่วนหนึ่งที่ชื่นชอบของทุกๆ วัน คือ ดื่มกาแฟในช่วงบ่ายกับแหม่ม . kgm เพื่อ . ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันสามารถที่จะได้รับที่บ้านประมาณ 4 , และเสียใจ เมื่อฉันคิดถึงมัน มันเป็นเพียง 30 นาที พร้อมแก้วกาแฟกับขนมปัง แต่มันมีความหมายกับผมมาก แม่โฮสต์ของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างจากเธอไปเรียนว่ายน้ำ ปัญหาเด็กของฉันจากวัยเด็กของเธอคำ Tico ใหม่ของฉันเกี่ยวกับวิธีการที่คนควรจะปฏิบัติ เกี่ยวกับศาสนา เกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในจิตใจของเรา

มันน่าสนใจ เพราะถึงแม้ผมจะเรียกเธอว่า " แหม่ม . kgm กรมวิเทศสหการ " ความสัมพันธ์ของผมกับเธอไม่ได้รู้สึกเหมือนเป็นแม่ลูกกัน หรือเหมือนมิตรภาพ หรือด้านร่างกาย หรือชนิดอื่น ๆของความสัมพันธ์ที่ฉันสามารถคิดมันเป็นบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ซ้ำกัน ที่ผมไม่คิดว่าจะอยู่ในสถานการณ์อื่น แต่ผมชอบนะ

ฉันต้องสารภาพว่ามันยากที่จะเชื่อมต่อกับพ่อโฮสต์ของฉัน เพราะไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม ผมมีปัญหามากเพื่อให้เข้าใจเขา บางอย่างในวิธีที่เขาพูดมันต่างกันเกินไป ตอนนี้ผมถึงจุดที่ฉันอย่างต่อเนื่องสามารถให้ทันกับสิ่งที่เขาพูดเขาสามารถบอกได้เมื่อเราไม่เข้าใจเขา แล้วสองสามครั้ง เขาได้ทำหน้าที่แม่โฮสต์ของฉันเป็นจัดเรียงของนักแปลและซ้ำให้ฉัน ( ยังอยู่ในภาษาสเปน แต่สำเนียงง่ายขึ้น ) อย่างไรก็ตาม เราได้พัฒนาการเชื่อมต่อผ่านที่แบ่งปันความรักสำหรับวรรณกรรมและมีแนวโน้มที่จะไปทำพิธีในวันอาทิตย์เขามักจะไปถึง 7 โมงเช้า สื่อมวลชน และจะออกหนังสือกับการอ่านของวันสำหรับฉันบนโต๊ะ เมื่อฉันไปถึงมวลทีหลัง

ฉันไม่เห็น 2 พี่น้องเก่ามาก เพราะเขามีงานเด็กตัวใหญ่ แต่เมื่อผมได้พูดคุยกับพวกเขา พวกเขา พวกรักสนุก พี่ชายที่อายุของฉันคือรอบมากขึ้นและเราคุยกันนิดหน่อยเขาเติบโตขึ้น การฝึกภาษาอังกฤษกับนักเรียนแลกเปลี่ยน และเมื่อผมมาถึงก่อน ผมก็กลัวว่า ภาษาอังกฤษของเขาดีกว่าที่เปนของฉัน มันไม่ช่วยให้มีการเปลี่ยนแปลงแม้ว่า , ตั้งแต่ฉันมีคนที่ฉันสามารถพูด spanglish ก่อนที่ผมสามารถพูดภาษาสเปน

มันเป็นเรื่องแปลกที่จะเห็นครอบครัวอื่นฟังก์ชั่นจากภายใน ตั้งแต่ฉันเสมอที่นี่ผมเห็นเวลาที่มีความสุข และข้อโต้แย้ง , ช่วงเวลาที่เงียบสงบและช่วงเวลาดัง ฉันเป็นส่วนหนึ่งของประเภทของครอบครัวไม่เคย–ไม่ว่าครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ไม่ดี มันแตกต่างกัน ผมไม่มีพี่น้อง พ่อแม่ผมหย่ากัน ครอบครัวของฉัน พูดภาษาอังกฤษ และมาจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน คุณก็รู้ วิธีการหลายคนได้สองครอบครัว ?

ฉันยังชอบที่ผมมีมากครอบครัวที่นี่ แม่โฮสต์ของฉันมีพี่น้องสิบและพ่อโฮสต์ของฉันมีเก้า ดังนั้นมีจำนวนที่มีนัยสำคัญของป้า ลุง และญาติ พวกเขาได้รับร่วมกันอย่างน้อยเดือนละครั้งสำหรับวันเกิด , การเฉลิมฉลอง , หรือเพียงแค่สำหรับ heck ของมันซึ่งเป็นสิ่งที่ดียกเว้นเมื่อมันอยู่ในบ้านของฉันและฉันต้องซ่อนตัวอยู่ในห้องของฉันเพราะฉันอารมณ์ introverted ซูเปอร์ และไม่ค่อยชอบพูดกับใคร มากน้อยอยู่ที่สเปน

แต่ครอบครัวของฉันมักจะชวนผมเรื่องครอบครัว และผมได้รับมากมายเค้ก , ดังนั้น ฉันจะไม่บ่น ผมจะขี้อายในกลุ่มใหญ่ของคนที่สนิทกันมาก และฉันคิดว่า บางส่วนของพวกเขายังคิดว่าผมไม่เข้าใจภาษาสเปนประมาณ 1 เดือนที่ผ่านมา ผมได้ฟังการสนทนาระหว่างแม่สามีและพี่ชายของเธอและหัวเราะเพราะมันสนุกมาก หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาที ลุง Tico ของฉันมองที่ผมและถามแม่โฮสต์ของฉัน ถ้าฉันพูดภาษาสเปน หลังจากหกเดือนในคอสตาริกา , ฉันหวังว่าดังนั้น !

มีคู่ของป้าและลุงที่ผมรู้จักดี เพราะผมเห็นเขาห่างจากกลุ่มใหญ่และมันก็สนุกที่จะพูดคุยกับพวกเขา หนึ่งลุงใช้เวลาเจ็ดปีในรัสเซีย เขาพยายาม ( 4 ) สอนภาษารัสเซีย คุณพยายามเรียนรู้ภาษาต่างประเทศอีกภาษาต่างประเทศเป็นฐานของคุณ !

อยู่กับโฮสต์ที่ถูกสร้างขึ้นจากชิ้นส่วนที่แปลกและน่าสนใจเท่า และเป็นหนึ่งในสถานการณ์ที่ผิดปกติมากที่สุดที่ผมเคยมีประสบการณ์แต่มันก็คุ้มค่า และผมคงไม่มีวิธีอื่นใด แค่คิดถ้าฉันอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นท์ คนรู้จักของผมคงจะอายุของฉันและฉันจะพลาดมากของความลึกของชีวิต
Tico .