& Russell 1994), but the available

& Russell 1994), but the available evidence does suggest that implementation strategies are most likely to succeed if they are relevant to the people the guidelines are targeting and if they are integrated into the health care delivery process (EHCB 1994).
Clinical practice guidelines should be linked to effective evaluation plans. This involves documenting the beneficial and adverse consequences of different interventions when applied in normal clinical practice and how their application is viewed by the consumer.
Rather than being treated as a stand-alone item, clinical practice guidelines will be most effective when incorporated fully in the health care system and used alongside existing quality assurance activities such as continuing medical education, accreditation, audit and certification.
Guidelines will also be most effective when they are part of a system in which good data collection on outcomes is the norm and where the data collected are used to inform the continuing development of the guidelines and their dissemination and implementation. The challenge is to develop a systems approach that can support guideline development, implementation and evaluation as part of mainstream health care delivery.
Finally, it must be remembered that there are no ‘magic bullets’ or simple answers when it comes to developing and implementing guidelines (Oxman et al. 1995). The cycle of development, implementation, evaluation, and revision in the light of new scientific evidence and consumer feedback will be central to the success of future clinical guidelines.
1.2 The evolution of guidelines in Australia
The National Health and Medical Research Council has been piloting and funding the process of clinical guideline development in areas such as early breast cancer, coronary heart disease, unstable angina, stroke prevention, preterm birth, depression in young people, uncomplicated lower urinary tract symptoms in men, and diabetic retinopathy.
Many individuals and groups found the earlier version of this document, produced in 1995, very helpful in developing guidelines. Feedback collected by the National Health and Medical Research Council, from guideline developers, shows overwhelming support for the idea of evidence-based guidelines. It also shows general agreement about the inclusion of ‘decision trees’ in guidelines, as well as the need for some kind of systems approach to make the guidelines work effectively

Results (Thai) 1:

&รัสเซล 1994), แต่มีหลักฐานแนะนำว่า กลยุทธ์การดำเนินงานมักจะประสบความสำเร็จเกี่ยวข้องกับคนที่มีการกำหนดเป้าหมายแนวทางและถ้าพวกเขาถูกรวมอยู่ในการจัดส่งสินค้าสุขภาพ (EHCB 1994) .
แนวทางคลินิกควรเชื่อมโยงกับแผนการประเมินผลการ นี้เกี่ยวข้องกับการบันทึกข้อมูลผลการรักษาแตกต่างกันเมื่อใช้ในคลินิกปกติและวิธีดูใบสมัครของตน โดยผู้บริโภคประโยชน์ และร้าย
แทนจะถือเป็นสินค้าแบบสแตนด์อโลน แนวทางปฏิบัติทางคลินิกจะมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อรวมทั้งหมดในระบบสุขภาพ และใช้ควบคู่ไปกับกิจกรรมการประกันคุณภาพที่มีอยู่เช่นต่อการศึกษาทางการแพทย์ การรับรอง ตรวจสอบ และรับรองการ
แนวทางจะมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของระบบที่เก็บรวบรวมข้อมูลที่ดีในผลเป็นปกติและที่มีใช้ข้อมูลที่รวบรวมแจ้งให้คำแนะนำ และเผยแพร่ และนำไปใช้พัฒนาต่อ ความท้าทายคือการ พัฒนาวิธีการระบบที่สามารถสนับสนุนการพัฒนาผลงาน ดำเนินงานและประเมินผลเป็นส่วนหนึ่งของหลักสุขภาพส่ง.
ในที่สุด มันต้องจำว่า ไม่มี 'กระสุนวิเศษ' หรือคำตอบง่าย ๆ เมื่อมันมาถึงการพัฒนา และการปฏิบัติตามแนวทาง (Oxman et al. 1995) วงจรการพัฒนา งาน ประเมิน ผล และปรับปรุงใหม่ทางวิทยาศาสตร์หลักฐานและผู้บริโภคผลป้อนกลับนี้จะกลางความสำเร็จของอนาคตคลินิกแนว
1.2 วิวัฒนาการของแนวทางในออสเตรเลีย
สภาวิจัยทางการแพทย์และสุขภาพแห่งชาติได้รับ piloting และเงินทุนการพัฒนาผลงานทางคลินิกในพื้นที่เช่นต้นมะเร็งเต้านม โรค อาการปวด เค้นไม่เสถียร โรคหลอดเลือดสมองป้องกัน การคลอด ภาวะซึมเศร้าในคนหนุ่มสาว อาการเดินล่างทางเดินปัสสาวะในคน และโรคเบาหวาน
บุคคลจำนวนมากและพบรุ่นของเอกสารนี้ กลุ่มผลิต 1995 แนะแนวทางการพัฒนา ความคิดเห็นที่รวบรวม โดยสุขภาพแห่งชาติและสภาวิจัยทางการแพทย์ จากนักพัฒนาผลงาน แสดงที่ครอบงำความคิดในแนวทางตามหลักฐานสนับสนุน แสดงข้อตกลงทั่วไปเกี่ยวกับการรวมของ' ตัดสินใจ' ในแนว เช่นต้องบางชนิดของระบบวิธีการให้คำแนะนำการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ

Results (Thai) 3:

&รัสเซล 1994 ) แต่หลักฐานที่มีอยู่ก็ไม่คิดว่ายุทธศาสตร์มักจะประสบความสำเร็จหากพวกเขาเกี่ยวข้องกับประชาชน แนวทางที่เป็นเป้าหมาย และถ้าพวกเขาจะรวมอยู่ในกระบวนการการส่งมอบการดูแลสุขภาพ ( ehcb 1994 )
แนวปฏิบัติทางคลินิกควรจะเชื่อมโยงกับแผนการประเมินผลที่มีประสิทธิภาพนี้เกี่ยวข้องกับการบันทึกข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากผลของการแทรกแซงที่แตกต่างกันเมื่อใช้ในคลินิกปกติและวิธีการดู โดยผู้บริโภค
แทนที่จะถูกถือว่าเป็นสินค้าแบบสแตนด์อโลนแนวปฏิบัติทางคลินิกจะมีประสิทธิภาพมากที่สุด เมื่อรวมครบในระบบการดูแลสุขภาพ และใช้ควบคู่ไปกับที่มีอยู่คุณภาพงานต่างๆ เช่น การศึกษาต่อเนื่อง , การรับรอง , การตรวจสอบและออกใบรับรอง
แนวทางจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของระบบซึ่งในการเก็บรวบรวมข้อมูลที่ดีในผลเป็นบรรทัดฐานแล้วข้อมูลจะใช้เพื่อแจ้งต่อการพัฒนาและเผยแพร่แนวทางของตน และใช้ ความท้าทายคือการพัฒนาแนวคิดเชิงระบบที่สามารถสนับสนุนการพัฒนาแนวทางและประเมินผลเป็นส่วนหนึ่งของกระแสการดูแลสุขภาพ ส่ง
ในที่สุด มันต้องจำว่าไม่มีกระสุนวิเศษ ' หรือคำตอบที่ง่ายเมื่อมันมาถึงการพัฒนาและการใช้แนว ( oxman et al . 1995 ) วงจรของการพัฒนาหลักสูตร การประเมินผลและแก้ไขในที่มีแสงใหม่ของหลักฐานทางวิทยาศาสตร์และข้อเสนอแนะของผู้บริโภคจะกลางเพื่อความสำเร็จในอนาคตของแนวทางเวช .
1.2 วิวัฒนาการของแนวทางในออสเตรเลีย
สุขภาพแห่งชาติและสภาวิจัยทางการแพทย์ได้รับทุนและการนำกระบวนการพัฒนาแนวปฏิบัติทางคลินิกในพื้นที่ เช่น มะเร็งเต้านม โรคหลอดเลือดหัวใจ หลอดเลือดตีบ มั่นคง ,การป้องกันการคลอดก่อนกำหนดโรคหลอดเลือดสมอง , ภาวะซึมเศร้าในคนหนุ่มสาวที่มีระบบทางเดินปัสสาวะ , ลดอาการ ในผู้ชาย และสบง .
บุคคลและกลุ่มหลายพบรุ่นก่อนหน้าของเอกสารนี้ ผลิตในปี 1995 เป็นประโยชน์ในการพัฒนา แนวทาง ความคิดเห็นที่รวบรวมจากสุขภาพแห่งชาติและสภาวิจัยทางการแพทย์ จากนักพัฒนาแนวทางแสดงการสนับสนุนอย่างท่วมท้นสำหรับความคิดตามแนวทาง มันยังแสดงให้เห็นว่า ข้อตกลงทั่วไปเกี่ยวกับการเลือกต้นไม้ในแนวทาง รวมทั้งต้องบางชนิดของวิธีระบบเพื่อให้แนวทางการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ