An American scientist, Edward S. Mo

An American scientist, Edward S. Morse, recorded many of the kitchens in urban and rural areas in the early Meiji period (1868–1912). These kitchens were not much different from those in the Edo period as home use of gas and electricity had only just begun in America and Europe. Though it was costly to lay down infrastructures, these were dutifully laid down, with heavy subsidization by semi-private and national companies.

The early 1900s brought a change in Japanese cuisine. Foreign cuisines from every part of the world flooded Japanese cookbooks, part of the haikara boom (ハイカラ, literally high collared, taken from high-collared coats popular in Europe). Popular dishes like curried rice, sukiyaki, ramen, and gyudon appeared during the Meiji period as a part of the haikara movement and represented a fusing of traditional Japanese cuisines with other cuisines. Kitchens were completely reorganized to cook these foods; kitchens of the Edo period were used for simple menus of rice, broiled fish, vegetable soup, and pickled vegetables.

Results (Thai) 1:

มีนักวิทยาศาสตร์อเมริกัน เอ็ดเวิร์ดเอสมอร์ส บันทึกของห้องครัวในเขตเมือง และชนบทในช่วงต้นยุคเมจิ (1868-1912) ห้องครัวเหล่านี้ไม่มากแตกต่างจากผู้ที่อยู่ในระยะใช้แก๊ส และไฟฟ้าเท่านั้นเพิ่งเริ่มในอเมริกาและยุโรป ว่ามันเป็นค่าใช้จ่ายในการวางโครงสร้างพื้นฐาน เหล่านี้ได้เวลาวางลง กับ subsidization หนักโดยบริษัทเอกชนกึ่ง และชาติช่วงต้นทศวรรษ 1900 นำการเปลี่ยนแปลงในอาหารญี่ปุ่น อาหารต่างชาติจากทุกส่วนของโลกน้ำท่วมญี่ปุ่นตำรา ส่วนบูม haikara (ハイカラ อักษรสูงนก ถ่ายสูงคอเสื้อยอดนิยมในยุโรป) อาหารยอดนิยม เช่นแกงเผ็ดข้าว สุกี้ยากี้ ราเม็ง กิวด้งปรากฏในช่วงสมัยเมจิเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหว haikara และหลอมรวมอาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมพร้อมอาหารอื่น ๆ แทน ห้องครัวถูกจัดระเบียบใหม่ในการปรุงอาหารเหล่านี้ สมบูรณ์ ครัวเอโดะใช้ง่ายเมนูข้าว ข้าวกล่องปลา ซุปผัก และผักดอง

Results (Thai) 2:

นักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันเอ็ดเวิร์ดเอสมอร์สที่บันทึกไว้หลายห้องครัวในพื้นที่เขตเมืองและชนบทในยุคเมจิต้น (1868-1912) ห้องครัวเหล่านี้ไม่ได้แตกต่างกันมากจากผู้ที่อยู่ในสมัยเอโดะกับการใช้งานที่บ้านของก๊าซและไฟฟ้าได้เพียงแค่การเริ่มต้นในอเมริกาและยุโรป แม้ว่ามันจะเป็นค่าใช้จ่ายเพื่อวางโครงสร้างพื้นฐานเหล่านี้ถูกวางลงตามหน้าที่ด้วยการอุดหนุนหนักโดย บริษัท กึ่งเอกชนและระดับชาติ.

ปี 1900 ในช่วงต้นนำการเปลี่ยนแปลงในด้านอาหารญี่ปุ่น อาหารต่างประเทศจากทุกส่วนของโลกที่ถูกน้ำท่วมตำราญี่ปุ่นส่วนหนึ่งของบูม Haikara นี้ (ハイカラแท้จริงจับสูงนำมาจากเสื้อคอสูงที่นิยมในยุโรป) อาหารที่เป็นที่นิยมเช่นข้าวแกงกะหรี่, สุกี้, ราเม็งและกิวด้งปรากฏในช่วงยุคเมจิเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหว Haikara และเป็นตัวแทนของการหลอมรวมของอาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมกับอาหารอื่น ๆ ห้องครัวจัดอย่างสมบูรณ์ในการปรุงอาหารเหล่านี้; ห้องครัวของสมัยเอโดะถูกนำมาใช้สำหรับเมนูที่เรียบง่ายของข้าวปลาย่างซุปผักและผักดอง

Results (Thai) 3:

องค์ประกอบภูมิทัศน์ศึกษาใน 2 ด้าน คือ แนวภาพและแนวการทำงาน ซึ่งในการศึกษานี้ โดยอ้างถึงความงามของทิวทัศน์ และสถานะของโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกในอุทยาน ตามลำดับระดับความพึงพอใจของพวกเขาทั้ง การประเมินโดยการสัมภาษณ์โดยใช้แบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 จุด : 1 , ไม่พอใจ ; 2 , ไม่พอใจ ; 3 ทั้งพอใจและไม่พอใจ ; 4 , พอใจ และ 5 , พอใจมาก มันเป็นที่ยอมรับว่าคุณสมบัติอื่น ๆ อาจมีผลต่อการรับรู้ได้ เช่น การมองโลก ง่ายขึ้น ความหลากหลาย ความซับซ้อน ลึกลับ และในกรณีของภาพแนวนอน ( Kaplan และ Kaplan , 1982 ; Kaplan , 1987 ; de la Fuente de Val et al . , 2006 ) และ วัฒนธรรม พื้นที่สำหรับกิจกรรมต่างๆ และความปลอดภัย ในกรณีของภูมิทัศน์ในการทํางาน