In this New Zealand birth cohort st

In this New Zealand birth cohort study with prospective follow up we found that the children of mothers who used acetamino- phen during pregnancy were at increased risk of having symptoms of ADHD as defined by screening questionnaires (the SDQ and Connors Rating System) at 7 and 11 years of age. These findings strengthen the contention that acetaminophen exposure in pregnancy increases the risk of ADHD-like behaviours, as published by Liew et al [1]. Our study also supports the earlier report that the findings are specific to acetaminophen, as there were no associations found with other commonly used drugs in pregnancy (aspirin, antacids and antibiotics).
More specifically, there was a significant effect of acetamino- phen use on parent scored SDQ total difficulties at age 7 after controlling for potential confounders. Particularly problematic at age 7 were emotional and conduct problems. Child- but not parent-reported total difficulties at age 11 remained significant in multivariable analyses. Child-reported problems with conduct and hyperactivity/inattention were particularly salient. The hyperac- tivity-inattention subscale consists of the following items: ‘restless,
overactive, cannot stay still for long’, ‘constantly fidgeting or squirming’, ‘easily distracted, concentration wanders’, ‘can stop and think things out before acting’ and ‘sees tasks through to the end, good attention span’.
There was also a significant effect of acetaminophen use on parent scored CRS:R-L ADHD symptoms at age 7 after controlling for the potential confounders. These were specific to subscales relating to the DSM-IV diagnostic criteria for ADHD Hyperactive-Impulsive type. Other subscales showing a significant multivariable effect included the CGI Restless-Impulsive subscale (indicates symptoms of restlessness, impulsivity and inattentiveness) and the CGI Emotional Liability subscale (identifies individuals who are prone to emotional responses and behaviours than would be expected to be typical, such as outbursts of crying or anger). Interestingly, for the CRS:R-L the association between acetamin- ophen use during pregnancy and parent-reported ADHD symptoms was not consistent at 11 years. It is not clear why the finding did not remain significant.
It is also not clear why the SDQ child reported ADHD symptoms remained significant at age 11 but not parent-reported problems. Self-reported problem behaviour has been shown to be a more valid indicator of mental and physical health than parent- reported problems [15–17]. It is also well known that ADHD has a complex etiology. It could be that other, more positive and enriching, environmental exposures begin to dilute the neurolog- ical outcome of acetaminophen over time. Acetaminophen was hypothesized to act as a hormone disrupter and thus alter fetal brain development [1]. Unfortunately we do not yet have data relating to ADHD symptoms measured after puberty. We also did not have information on dosage of acetaminophen use or trimester of use. Early life acetaminophen exposure may be significant determinants ADHD only at higher doses of the pain killer. In addition, other environmental factors not measured may also act through epigenetics to modify disease risk and neurological outcomes. More research is needed to provide a more precise assessment of risk and consequences of acetaminophen use during pregnancy.
Other limitations should be considered while interpreting our results. Firstly, the follow-up rate of 59 to 70% of the original population is clearly a potential source of bias. Nonetheless, this is unlikely to cause any systematic bias because the percentage of

Results (Thai) 1:

ในนิวซีแลนด์เกิดนี้ ผู้ผ่านการศึกษา มีผู้สนใจติดตามเราพบว่า มีเด็กของมารดาที่ใช้ acetamino เพ็ญในระหว่างตั้งครรภ์ที่เสี่ยงมีอาการของภาระผูกพันตามที่กำหนด โดยการตรวจคัดกรองแบบสอบถาม (SDQ และระบบการจัดอันดับ Connors) ที่ 7 และ 11 ปี ผลการวิจัยเหล่านี้เสริมสร้างการโต้เถียงว่า แสง acetaminophen ในหญิงตั้งครรภ์เพิ่มความเสี่ยงของภาระผูกพันเหมือนวิญญาณ ตามประกาศโดยหลิว et al [1] นอกจากนี้เรายังสนับสนุนรายงานก่อนหน้านี้ที่ค้นพบที่เป็นเฉพาะ acetaminophen มีการเชื่อมโยงไม่พบกันโดยทั่วไปใช้ยาในหญิงตั้งครรภ์ (แอสไพริน antacids และยาปฏิชีวนะ)อื่น ๆ โดยเฉพาะ มีผลสำคัญใช้ acetamino เพ็ญบนคะแนน SDQ รวมปัญหาที่อายุ 7 หลังการควบคุมสำหรับ confounders เป็นหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาที่อายุ 7 ได้อารมณ์ และปัญหาดำเนินการ เด็กแต่ไม่หลักรายงานปัญหาทั้งหมดที่อายุ 11 ยังคงสำคัญในวิเคราะห์ multivariable รายงานเด็กปัญหาความประพฤติและเข้าร่องเข้า รอย/inattention เด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้ Subscale hyperac tivity inattention ประกอบด้วยรายการต่อไปนี้: ' สโมสรดง พักผ่อนหรือยังนาน ', 'fidgeting ตลอดเวลาหรือ squirming' 'ง่ายต้องคอยกังวล ความเข้มข้น wanders' 'สามารถหยุด และคิดว่า สิ่งที่ออกก่อนที่จะทำหน้าที่' และ 'เห็นงานผ่านไปยังท้าย ช่วงความสนใจดี' ได้นอกจากนี้ยังมีลักษณะพิเศษสำคัญใช้ acetaminophen ในหลักคะแนน CRS:R-ภาระผูกพัน L อาการที่อายุ 7 หลังการควบคุมสำหรับ confounders เป็นไป คนเหล่านี้เฉพาะ subscales ที่เกี่ยวข้องกับเกณฑ์การวินิจฉัย DSM-IV สำหรับชนิด Hyperactive Impulsive ภาระผูกพัน Subscales อื่น ๆ แสดงผล multivariable สำคัญรวม subscale CGI Restless Impulsive (บ่งชี้อาการของอาการ impulsivity และ inattentiveness) และ subscale CGI อารมณ์ความรับผิดชอบ (ระบุบุคคลที่มีแนวโน้มการตอบสนองทางอารมณ์และพฤติกรรมมากกว่าจะคาดว่าจะมีทั่วไป เช่น outbursts ร้องไห้หรือโกรธ) สำหรับ CRS:R เป็นเรื่องน่าสนใจ -L ความสัมพันธ์ระหว่าง acetamin-ophen ใช้ในระหว่างตั้งครรภ์และอาการรายงานหลักภาระผูกพันไม่สอดคล้องกันที่ 11 ปีการ มันไม่ได้ชัดเจนจึงค้นหาที่ไม่ได้อยู่อย่างมีนัยสำคัญมันยังไม่ได้ล้างทำไมเด็ก SDQ รายงานอาการภาระผูกพันยังคงสำคัญที่อายุ 11 แต่ไม่หลักรายงานปัญหา พฤติกรรมปัญหารายงานด้วยตนเองได้รับการแสดงเป็น การถูกต้องมากขึ้นบ่งชี้สุขภาพทางจิต และทางกายภาพมากกว่าแม่ - รายงานปัญหา [15-17] ก็ยังรู้จักกันดีว่า ภาระผูกพันมีวิชาการที่ซับซ้อน เป็นบวกที่อื่น ๆ เพิ่มเติม และจะ dilute neurolog - ical ผลลัพธ์ของ acetaminophen ผ่านเวลาเริ่มถ่ายทำ สิ่งแวดล้อม Acetaminophen ถูกตั้งสมมติฐานว่า การทำหน้าที่เป็น disrupter ฮอร์โมนจึง เปลี่ยนแปลงพัฒนาสมองและทารกในครรภ์ [1] แต่เรายังไม่มีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับภาระผูกพันอาการวัดหลังวัยแรกรุ่น เรายังไม่มีข้อมูลขนาดใช้ acetaminophen หรือไตรมาสของการใช้งาน ช่วงชีวิต acetaminophen แสงอาจสำคัญดีเทอร์มิแนนต์ภาระผูกพันเท่านั้นที่ปริมาณสูงของการทำลาย นอกจากนี้ ปัจจัยแวดล้อมอื่น ๆ ที่ไม่ได้วัดอาจยังทำหน้าที่ผ่าน epigenetics เพื่อปรับเปลี่ยนความเสี่ยงของโรคและผลที่ระบบประสาท จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อให้มีการประเมินความเสี่ยงที่ชัดเจนมากขึ้นและผลของการใช้ acetaminophen ในระหว่างตั้งครรภ์ควรพิจารณาข้อจำกัดอื่น ๆ ในขณะที่การตีความผลของเรา ประการแรก 59-70% ของประชากรเดิมอัตราติดตามผลได้อย่างชัดเจนแหล่งที่มีศักยภาพของความโน้มเอียง กระนั้น นี้ไม่น่าจะทำให้เกิดอคติใด ๆ ระบบเนื่องจากเปอร์เซ็นต์ของ

Results (Thai) 2:

ในการศึกษาครั้งนี้เกิดการศึกษานิวซีแลนด์กับที่คาดหวังติดตามเราพบว่าเด็กของคุณแม่ที่ใช้เพ็ญ acetamino- ระหว่างตั้งครรภ์มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการมีอาการของโรคสมาธิสั้นตามที่กำหนดโดยการตรวจคัดกรองแบบสอบถาม (SDQ และคอนเนอร์ระบบการจัดอันดับ) ที่ 7 และ 11 ปี การค้นพบนี้เสริมสร้างความขัดแย้งว่าการได้รับ acetaminophen ในการตั้งครรภ์เพิ่มความเสี่ยงของโรคสมาธิสั้นพฤติกรรมเหมือนเช่นการตีพิมพ์โดย Liew และคณะ [1] การศึกษาของเรายังสนับสนุนการรายงานก่อนหน้านี้ว่าการค้นพบมีเฉพาะ acetaminophen เท่าที่มีอยู่ของสมาคมไม่พบกับยาเสพติดที่ใช้กันทั่วไปในการตั้งครรภ์ (แอสไพรินยาลดกรดและยาปฏิชีวนะ).
โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของเพ็ญ acetamino- การใช้งานบน แม่คะแนนความยากลำบากทั้งหมด SDQ ที่อายุ 7 หลังจากที่ควบคุมเกี่ยวกับตัวแปรที่มีศักยภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาที่อายุ 7 มีปัญหาทางอารมณ์และความประพฤติ Child-แต่ไม่พ่อแม่และรายงานความยากลำบากทั้งหมดเมื่ออายุ 11 ขวบยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญในการวิเคราะห์หลายตัวแปร ปัญหาเด็กที่มีรายงานการปฏิบัติและสมาธิสั้น / ประมาทเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่ง subscale ประสิทธิภาพในการ-ประมาท hyperac- ประกอบด้วยรายการต่อไปนี้: 'กระสับกระส่าย
โอ้อวดไม่สามารถอยู่นิ่งนาน ',' อย่างต่อเนื่องรำคญหรือดิ้น ',' ฟุ้งซ่านได้ง่ายเข้มข้นเดิน ',' สามารถหยุดและคิดว่าสิ่งที่ออกก่อนที่จะทำหน้าที่ ' . และ 'เห็นงานผ่านไปที่สิ้นสุด, ช่วงความสนใจที่ดี
นอกจากนี้ยังมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการใช้ acetaminophen ในแม่คะแนน CRS: อาการ RL สมาธิสั้นที่อายุ 7 หลังจากที่ควบคุมเกี่ยวกับตัวแปรที่มีศักยภาพ เหล่านี้เป็นที่เฉพาะเจาะจงเพื่อ subscales ที่เกี่ยวข้องกับ DSM-IV เกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับเด็กสมาธิสั้นสมาธิ-ห่ามชนิด subscales อื่น ๆ ที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญหลายตัวแปรรวม CGI กระสับกระส่าย-ห่าม subscale (บ่งบอกถึงอาการของความร้อนรน impulsivity และความไม่ตั้งใจ) และ CGI อารมณ์ความรับผิด subscale (ระบุบุคคลที่มีแนวโน้มที่จะตอบสนองทางอารมณ์และพฤติกรรมที่เกินกว่าจะคาดว่าจะเป็นปกติเช่น เป็นระเบิดร้องไห้หรือความโกรธ) ที่น่าสนใจสำหรับ CRS: RL สัมพันธ์ระหว่าง acetamin- ใช้ ophen ในระหว่างตั้งครรภ์และผู้ปกครองรายงานอาการสมาธิสั้นไม่สอดคล้องที่ 11 ปี มันไม่ชัดเจนว่าทำไมผลการศึกษาไม่ได้อยู่อย่างมีนัยสำคัญ.
นอกจากนี้ยังไม่ชัดเจนว่าทำไมเด็ก SDQ รายงานอาการสมาธิสั้นยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญเมื่ออายุ 11 ขวบ แต่ไม่ปัญหาผู้ปกครองรายงาน ปัญหาพฤติกรรมรายงานตนเองได้รับการแสดงที่จะเป็นตัวบ่งชี้ที่ถูกต้องมากขึ้นของการมีสุขภาพกายและใจกว่า parent- รายงานปัญหา [15-17] มันยังเป็นที่รู้จักกันดีว่าโรคสมาธิสั้นมีสาเหตุที่ซับซ้อน มันอาจจะเป็นที่อื่น ๆ ที่เป็นบวกมากขึ้นและสมบูรณ์, สิ่งแวดล้อมเริ่มต้นที่จะเจือจางผล iCal neurolog- ของ acetaminophen เมื่อเวลาผ่านไป acetaminophen ถูกตั้งสมมติฐานเพื่อทำหน้าที่เป็น disrupter ฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงและทำให้การพัฒนาสมองของทารกในครรภ์ [1] น่าเสียดายที่เรายังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับอาการสมาธิสั้นวัดหลังจากวัยแรกรุ่น นอกจากนี้เรายังไม่ได้มีข้อมูลเกี่ยวกับปริมาณการใช้ acetaminophen หรือภาคการศึกษาในการใช้ การเปิดรับ acetaminophen ชีวิตในวัยเด็กอาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญสมาธิสั้นเท่านั้นในปริมาณที่สูงขึ้นของนักฆ่าความเจ็บปวด นอกจากนี้ปัจจัยแวดล้อมอื่น ๆ ไม่ได้วัดยังอาจทำหน้าที่ผ่าน Epigenetics การปรับเปลี่ยนความเสี่ยงการเกิดโรคและผลทางระบบประสาท จำเป็นต้องวิจัยเพิ่มเติมเพื่อให้การประเมินที่แม่นยำยิ่งขึ้นของความเสี่ยงและผลกระทบของการใช้ acetaminophen ระหว่างการตั้งครรภ์.
ข้อ จำกัด อื่น ๆ ควรได้รับการพิจารณาในขณะที่การตีความผลของเรา ประการแรกอัตราการติดตาม 59-70% ของประชากรเดิมอย่างเห็นได้ชัดคือแหล่งที่มีศักยภาพของการมีอคติ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่น่าจะก่อให้เกิดอคติใด ๆ เพราะระบบร้อยละของ

Results (Thai) 3:

ในนิวซีแลนด์เกิดการศึกษาไปข้างหน้ากับอนาคต ติดตาม เราจะพบว่า เด็กของมารดาที่ใช้ acetamino - เพ็ญในระหว่างตั้งครรภ์มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการมีอาการของสมาธิสั้นตามที่กำหนดโดยใช้แบบสอบถามคัดกรอง ( sdq และระบบการจัดอันดับคอนเนอร์ ) ที่ 7 และ 11 ปีของอายุการค้นพบเหล่านี้เสริมการต่อสู้นั้นคือแสงในการตั้งครรภ์เพิ่มความเสี่ยงของโรค เช่น พฤติกรรมที่เผยแพร่โดยหลิว et al [ 1 ] การศึกษาของเรายังสนับสนุนการรายงานก่อนหน้านี้ที่พบเฉพาะอะเซตามิโนเฟน เพราะไม่มีสมาคมกับคนอื่น ๆ พบว่านิยมใช้ยาในหญิงตั้งครรภ์ ( แอสไพริน ยาลดกรด และยาปฏิชีวนะ ) .
มากขึ้นโดยเฉพาะนั่นคือผลของ acetamino - เพ็ญใช้คะแนนรวมปัญหาที่ผู้ปกครอง sdq อายุ 7 หลังจากควบคุมการทำผิดกฎหมายที่อาจเกิดขึ้น โดยเฉพาะปัญหาที่อายุ 7 และปัญหาด้านอารมณ์และความประพฤติ เด็ก - ผู้ปกครองแจ้งปัญหาแต่ไม่ทั้งหมดเมื่ออายุ 11 ปี ยังคงสำคัญในการวิเคราะห์ multivariable .เด็กรายงานปัญหาเกี่ยวกับพฤติกรรม และสมาธิสั้น / ไม่ตั้งใจโดยเฉพาะเด่น . การ hyperac - tivity ไม่ตั้งใจ ( ประกอบด้วยรายการต่อไปนี้ : กระสับกระส่าย ,
ไวเกิน ไม่สามารถอยู่นิ่งได้นาน ' ' ตลอดเวลากระวนกระวายหรือ squirming ' , ' วอกแวกได้ง่าย สมาธิก็ ' ' สามารถหยุดและคิดว่าสิ่งที่ออกก่อนที่จะทำ ' และ ' เห็นงานผ่านจบช่วงความสนใจที่ดี ' .
ยังมีอิทธิพลมากใช้กับพ่อแม่คะแนน CRS : r-l สมาธิสั้นอาการที่อายุ 7 หลังจากการควบคุมสำหรับการทำผิดกฎหมายที่อาจเกิดขึ้น เหล่านี้มีเฉพาะในวิชาชีพที่เกี่ยวข้องกับ dsm-iv เกณฑ์วินิจฉัยผู้ป่วยสมาธิสั้นไฮเปอร์แบบชนิดอื่น ๆโดยแสดงผลทาง multivariable รวม CGI กระสับกระส่ายห่าม ( ( แสดงอาการกระวนกระวาย หุนหันพลันแล่น และพลังน้ำ ) และ CGI อารมณ์ความรับผิด ( ( ระบุบุคคลที่มีแนวโน้มที่จะตอบสนองทางอารมณ์และพฤติกรรม มากกว่าจะคาดหวังต้องทั่วไปเช่น outbursts ร้องไห้หรือโกรธ ) ที่น่าสนใจสำหรับ CRS :r-l ความสัมพันธ์ระหว่าง acetamin - ใช้ ophen ในระหว่างการตั้งครรภ์และผู้ปกครองรายงานอาการของโรคยังไม่สอดคล้องกันใน 11 ปี ไม่เป็นที่ชัดเจนว่า ทำไมการไม่มั่นคง ( .
มันยังไม่ชัดเจนว่าทำไม sdq เด็กรายงานอาการของโรคยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญเมื่ออายุ 11 ปี แต่ผู้ปกครองรายงานปัญหารายงานปัญหาพฤติกรรมตนเองได้ถูกแสดงเป็น ตัวบ่งชี้ที่ถูกต้องมากขึ้นของสุขภาพจิตและทางกายภาพ กว่าแม่ - รายงานปัญหา [ 15 – 17 ] มันเป็นที่รู้จักกันว่าโรคมีสาเหตุที่ซับซ้อน มันอาจเป็นว่า อื่น ๆ , บวกมากขึ้นและสมบูรณ์ , ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมเริ่มเจือจาง neurolog - ผลของยาอะเซตามิโนเฟน iCal ในช่วงเวลาอะเซตามิโนเฟนเป็นสมมุติฐานเพื่อทำหน้าที่เป็นฮอร์โมนที่เปลี่ยนแปลงและการพัฒนาสมองของทารกในครรภ์จึงยิง [ 1 ] แต่เรายังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับผู้ป่วยสมาธิสั้นอาการวัดหลังจากวัยแรกรุ่น เรายังไม่ได้มีข้อมูลเกี่ยวกับยา acetaminophen หรือใช้เดือนของการใช้ สารอะเซตามิโนเฟนชีวิตอาจเป็นปัจจัยเดียวที่สำคัญสมาธิสั้น doses สูงของนักฆ่าความเจ็บปวดนอกจากนี้ ปัจจัยแวดล้อมอื่น ๆวัดไม่อาจกระทำผ่านการปรับเปลี่ยนและผลแห่งการเสี่ยงของโรคที่เกี่ยวกับระบบประสาท การวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แม่นยำมากขึ้น การประเมินความเสี่ยงและผลของยาอะเซตามิโนเฟนที่ใช้ในระหว่างตั้งครรภ์ .
ข้อจำกัดอื่น ๆควรพิจารณาในขณะที่การตีความผลลัพธ์ของเรา ประการแรกอัตราการติดตาม 59 70 % ของประชากรเดิมอย่างชัดเจนเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของคติ อย่างไรก็ตาม , นี้ ไม่น่าจะก่อให้เกิดระบบอคติเพราะร้อยละของ