TIMING OF DELIVERYThere is an incre

TIMING OF DELIVERY
There is an increased risk of stillbirth in gestational
diabetic pregnancies, particularly when glucose concentrations
are not within target ranges and the fetus
is presumably hyperinsulinemic. A 2011 workshop
jointly sponsored by the Eunice Kennedy Shriver National
Institute of Child Health and Human Development
and the Society for Maternal-Fetal Medicine recommended
that gestational diabetic pregnancies in
which glucose concentrations are well controlled, with
or without medication, not be delivered electively before
39 weeks (59 ). When GDM is poorly controlled
the timing of delivery is individualized and is generally
between 34 and 39 weeks, depending upon the situation.
When all of almost 200 000 pregnancies complicated
by GDM in California over a 10-year period were
analyzed, the stillbirth rate plus infant mortality rate
associated with delivery at various gestational ages was
compared to determine the risk of early delivery vs
waiting 1 more week (60 ). Such risks were not different
between 36 and 38 weeks, but at 39 weeks and beyond
the relative risk of expectant management exceeded
that of delivery. The absolute differences were small but
significant, with the number needed to deliver at 39
weeks (vs 40 weeks) to prevent a single excess death
being 1518. Because there is increased perinatal morbidity
associated with early term delivery before 39
weeks (61 ), delivery between 39 and 40 weeks in cases
of gestational diabetic pregnancy appears to be a reasonable
course. At our institution we recommend induction
of labor for undelivered women with wellcontrolled
gestational diabetes at some time between
39 and 40 completed weeks of gestation, depending
upon the patient’s preference. Delivery is often performed
earlier in patients whose GDM is not well
controlled.
Gestational Diabetes
Clinical Chemistry 59:9 (2013) 1317MODE OF DELIVERY
Gestational diabetes is not an indication for cesarean
section. However, cesarean section is more common in
GDM than in nondiabetic pregnancies. The absolute
rates are dependent upon the criteria used for the diagnosis
of GDM and the prevailing cesarean section rates
in the particular location. In the randomized trials of
identification and treatment of mild gestational diabetes,
cesarean sections were performed in 32% of untreated
vs 31% of treated (27 ) and 34% of untreated vs
27% of treated GDM pregnancies (28 ), which in the
latter study was significantly higher. For example, preeclampsia
is more likely to occur in gestational diabetic
pregnancies than in nondiabetic pregnancies, and its
treatment may require early delivery when the cervix is
not favorable. Cesarean section may result. Macrosomia
is more commonly encountered, by mechanisms
outlined above, and failure to progress in labor because
of disproportion between fetus and pelvis may necessitate
cesarean section. Because the fetus of a diabetic
mother tends to have broader shoulders compared to
its head, shoulder dystocia is more likely at any given
birth weight (62 ). A decision analysis (63 ) led to the
conclusion that if a policy of elective cesarean section
were put in place when the estimated fetal weight is

4500 g, then 3695 cesarean sections would be needed to
prevent 1 case of permanent Erb palsy in nondiabetic
pregnancies, whereas 443 cesarean sections would be
needed for diabetic pregnancies. The ACOG suggests offering
cesarean section without labor when the estimated
fetal weight in a diabetic pregnancy is
4500 g (29 ). Pregnant
patients with a history of infant shoulder dystocia in
an earlier delivery,whose estimatedfetalweightis equal to
or greater than that of the previous affected offspring, are
also typically offered cesareans. Another possible cause of
increased cesarean sections in gestational diabetic pregnancies
is the obstetrician’s concern about the possibility
of shoulder dystocia, even when the fetus is not large.
A Canadian study (64 ) found that when obstetricians
were blinded to the diagnosis of mild GDM and
patients were not treated, cesarean sections were
performed more often than in nondiabetic pregnancies
and were associated with macrosomic fetuses.
However, when caregivers knew the diagnosis of
more severe GDM and treated it accordingly, macrosomia
was reduced but cesarean sections were still
performed at a greater rate than in the nondiabetic
population; these cesarean sections were not confined
to the macrosomic fetuses. It could be concluded
that the obstetricians were more likely to
intervene because of their concerns regarding macrosomia
and shoulder dystocia, which were brought
about by the caregivers’ knowledge of the diagnosis
of GDM.

Results (Thai) 1:

ระยะเวลาการจัดส่งมีความเสี่ยงของทารกตายคลอดในครรภ์ตั้งครรภ์โรคเบาหวาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสไม่ได้อยู่ภายในช่วงเป้าหมายและทารกในครรภ์น่าจะเป็น hyperinsulinemic การประชุมเชิงปฏิบัติการ 2011ร่วมสนับสนุน โดยการ Eunice เคนเนดี Shriver ชาติสถาบันเด็กสุขภาพและการพัฒนามนุษย์และสมาคมการแพทย์อนามัยแม่และทารกในครรภ์ที่แนะนำตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานครรภ์ในอยู่ที่ความเข้มข้นกลูโคสควบคุม มีหรือโดยไม่ใช้ยา ไม่ต้องจัดส่ง electively ก่อน39 สัปดาห์ (59) เมื่อ GDM จะถูกควบคุมไม่ดีระยะเวลาการจัดส่งเป็นราย ๆ และโดยทั่วไปจะระหว่าง 34 และ 39 สัปดาห์ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์เมื่อตั้งครรภ์เกือบ 200 000 ทั้งหมดมีความซับซ้อนโดย GDM ในแคลิฟอร์เนียเป็นระยะเวลา 10 ปีได้วิเคราะห์ อัตราทารกตายคลอดและอัตราตายทารกเกี่ยวข้องกับการจัดส่งที่ครรภ์ต่าง ๆ ได้เมื่อเทียบกับความเสี่ยงเทียบกับส่งก่อนกำหนดรอ 1 สัปดาห์ขึ้นไป (60) ความเสี่ยงดังกล่าวไม่แตกต่างกันระหว่าง 36 และ 38 สัปดาห์ แต่ ที่ 39 สัปดาห์ และนอกเหนือจากความเสี่ยงสัมพัทธ์ของจัดการ expectant เกินที่จัดส่ง ความแตกต่างแน่นอนมีขนาดเล็ก แต่จำเป็นสำคัญ การจัดส่ง 39สัปดาห์ (เทียบกับ 40 สัปดาห์) เพื่อป้องกันการตายส่วนเกินเดียว1518 เนื่องจากมี morbidity เพิ่มปริกำเนิดเกี่ยวข้องกับช่วงระยะการจัดส่งก่อน 39สัปดาห์ (61), ระหว่าง 39 และ 40 สัปดาห์ในกรณีที่จัดส่งของการตั้งครรภ์เบาหวานครรภ์ดูเหมือนจะ เป็นการสมเหตุสมผลหลักสูตร ที่สถาบันของเรา เราขอแนะนำแม่เหล็กไฟฟ้าแรงงานสตรีไม่มี wellcontrolledโรคเบาหวานครรภ์บางครั้งระหว่าง39 และ 40 สัปดาห์ครรภ์ เสร็จสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับเมื่อกำหนดลักษณะของผู้ป่วย มักจะดำเนินการจัดส่งก่อนหน้านี้ในผู้ป่วย ที่มี GDM ไม่ดีควบคุมโรคเบาหวานครรภ์เคมีคลินิก 59:9 (2013) 1317MODE การจัดส่งโรคเบาหวานครรภ์ไม่มีข้อบ่งชี้สำหรับก่อให้เกิดภาวะส่วนการ อย่างไรก็ตาม คลอดอยู่ทั่วไปในGDM กว่าในตั้งครรภ์ nondiabetic สัมบูรณ์ราคาจะขึ้นอยู่ตามเงื่อนไขที่ใช้สำหรับวินิจฉัยของ GDM และอัตราการคลอดปัจจุบันในที่ตั้งเฉพาะ ในการทดลองแบบ randomized ของรหัสและรักษาโรคเบาหวานครรภ์อ่อนส่วนก่อให้เกิดภาวะที่ดำเนินการใน 32% ของไม่ถูกรักษาเทียบกับ 31% ของการบำบัด (27) และ 34% ของเทียบกับไม่ถูกรักษา27% ของการตั้งครรภ์ GDM บำบัด (28), ซึ่งในการหลังเรียนสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญได้ Preeclampsia เช่นมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในครรภ์โรคเบาหวานตั้งครรภ์มากกว่าในการตั้งครรภ์ nondiabetic และการรักษาอาจต้องส่งต้นเมื่อปากมดลูกไม่ดี คลอดอาจส่งผล Macrosomiaมากกว่าปกติพบ โดยกลไกอธิบายไว้ข้างต้น และล้มเหลวในการดำเนินการในแรงงานเนื่องจากของสัดส่วนระหว่างอ่อนและเชิงกรานอาจผนวกคลอด เนื่องจากทารกในครรภ์เป็นโรคเบาหวานของแม่มีแนวโน้มที่จะ มีไหล่กว้างเมื่อเทียบกับใหญ่ การคลอดติดไหล่เป็นโอกาสที่ได้รับเกิดน้ำหนัก (62) การวิเคราะห์การตัดสินใจ (63) นำไปสู่การสรุปว่าถ้าเป็นนโยบายของวิชาเลือกคลอดใส่ในเมื่อน้ำหนักครรภ์ประเมิน4500 g แล้ว 3695 ก่อให้เกิดภาวะส่วนจะต้องป้องกัน 1 ลังของ palsy Erb ถาวรใน nondiabeticตั้งครรภ์ ในขณะที่มีส่วนก่อให้เกิดภาวะ 443จำเป็นสำหรับการตั้งครรภ์โรคเบาหวาน ACOG แนะนำเสนอคลอดไม่มีแรงงานเมื่อประเมินตั้งครรภ์เบาหวานน้ำหนักครรภ์เป็น 4500 g (29) ตั้งครรภ์ผู้ป่วยที่ มีประวัติของการคลอดติดไหล่ทารกในจัดส่งก่อนหน้า estimatedfetalweightis ซึ่งเท่ากับหรือมากกว่าว่า ของก่อนหน้าผลลูกหลาน มีนอกจากนี้ยังนำเสนอโดยทั่วไป cesareans อีกสาเหตุที่เป็นไปได้ของเพิ่มขึ้นก่อให้เกิดภาวะส่วนในครรภ์ตั้งครรภ์โรคเบาหวานเป็นเรื่องของอบอุ่นเกี่ยวกับโอกาสของไหล่การคลอดลำบาก แม้ว่าทารกในครรภ์มีขนาดใหญ่ไม่การศึกษาแคนาดา (64) พบว่าเมื่อสูติแพทย์มองไม่เห็นในการวินิจฉัย GDM ไม่รุนแรง และไม่ได้รักษาผู้ป่วย มีส่วนก่อให้เกิดภาวะดำเนินการมากกว่ามักในตั้งครรภ์ nondiabeticและสัมพันธ์กับ macrosomic fetusesอย่างไรก็ตาม เมื่อเรื้อรังรู้การวินิจฉัยของGDM ที่รุนแรงมากขึ้น และปฏิบัติตาม macrosomiaได้ลดลง แต่ยังคงส่วนก่อให้เกิดภาวะดำเนินการในอัตราสูงกว่าใน nondiabetic ที่ประชากร ส่วนก่อให้เกิดภาวะเหล่านี้ไม่ได้ถูกคุมขังการ macrosomic fetuses สามารถสรุปได้ที่สูติแพทย์ที่มีแนวโน้มที่จะแทรกแซงเนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับ macrosomiaและคลอดติด ไหล่ที่ถูกนำเกี่ยวกับ โดยรู้ความเรื้อรังของการวินิจฉัยของ GDM

Results (Thai) 2:

เวลาการจัดส่ง
มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ stillbirth ในขณะตั้งครรภ์คือ
การตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคส
จะไม่อยู่ในช่วงเป้าหมายและทารกในครรภ์
เป็น hyperinsulinemic สันนิษฐานว่า 2011 การประชุมเชิงปฏิบัติการ
การสนับสนุนร่วมกันโดยยูนิชิพเคนเนดีแห่งชาติ
สถาบันสุขภาพเด็กและการพัฒนามนุษย์
และสังคมสำหรับแพทย์มารดาของทารกในครรภ์แนะนำ
ว่าการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ใน
ซึ่งความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสจะถูกควบคุมอย่างดีกับ
หรือโดยไม่ต้องใช้ยาไม่ถูกส่ง electively ก่อน
39 สัปดาห์ที่ผ่านมา (59) เมื่อ GDM ถูกควบคุมไม่ดี
ระยะเวลาของการจัดส่งเป็นรายบุคคลและเป็นเรื่องปกติ
ระหว่าง 34 และ 39 สัปดาห์ขึ้นอยู่กับสถานการณ์.
เมื่อทั้งหมดเกือบ 200 000 การตั้งครรภ์ที่มีความซับซ้อน
โดย GDM ในรัฐแคลิฟอร์เนียเป็นระยะเวลากว่า 10 ปีได้รับการ
วิเคราะห์อัตราการคลอดทารกที่ตายบวก อัตราการตายของทารก
ที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบที่อายุครรภ์ต่าง ๆ ได้รับการ
ตรวจสอบเมื่อเทียบกับความเสี่ยงของการส่งมอบต้น vs
รอ 1 สัปดาห์ขึ้นไป (60) ความเสี่ยงดังกล่าวไม่แตกต่างกัน
ระหว่าง 36 และ 38 สัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ใน 39 สัปดาห์และนอกเหนือจาก
ความเสี่ยงของการจัดการครรภ์เกิน
ที่ของการจัดส่ง ความแตกต่างแน่นอนมีขนาดเล็ก แต่
ที่สำคัญมีจำนวนที่จำเป็นในการส่งมอบที่ 39
สัปดาห์ที่ผ่านมา (เทียบกับ 40 สัปดาห์) เพื่อป้องกันไม่ให้ตายเกินเดียว
เป็น 1518. เนื่องจากมีเพิ่มขึ้นเจ็บป่วยปริกำเนิด
ที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบในระยะต้นก่อน 39
สัปดาห์ที่ผ่านมา (61) การจัดส่ง ระหว่าง 39 และ 40 สัปดาห์ในกรณี
ของการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ที่ดูเหมือนจะเป็นที่เหมาะสม
แน่นอน ที่สถาบันการศึกษาของเราเราขอแนะนำการเหนี่ยวนำ
ของแรงงานสำหรับผู้หญิงที่ไม่ได้ส่งกับ wellcontrolled
เบาหวานขณะตั้งครรภ์ในช่วงเวลาระหว่าง
39 และ 40 แล้วเสร็จสัปดาห์ของการตั้งครรภ์ขึ้นอยู่
ตามความพึงพอใจของผู้ป่วย จัดส่งมักจะดำเนินการ
ก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มี GDM จะไม่ดี
ควบคุม.
เบาหวานขณะตั้งครรภ์
เคมีคลินิก 59: 9 (2013) 1317MODE OF DELIVERY
โรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ไม่ได้เป็นข้อบ่งชี้สำหรับการผ่าตัดคลอด
ส่วน อย่างไรก็ตามการผ่าตัดคลอดเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการ
GDM กว่าในการตั้งครรภ์ nondiabetic แน่นอน
ราคาจะขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่ใช้ในการวินิจฉัยโรค
ของ GDM และอัตราการผ่าตัดคลอดที่เกิดขึ้น
ในสถานที่เฉพาะ ในการทดลองแบบสุ่มของ
ประชาชนและการรักษาโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์อ่อน ๆ
ส่วนการผ่าตัดคลอดได้ดำเนินการใน 32% ของผู้ได้รับการรักษา
vs 31% ของการรักษา (27) และ 34% ของผู้ได้รับการรักษา vs
27% ของการตั้งครรภ์ได้รับการรักษา GDM (28) ซึ่งใน
ระยะหลัง การศึกษาสูงอย่างมีนัยสำคัญ ยกตัวอย่างเช่นภาวะครรภ์เป็นพิษ
มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในผู้ป่วยโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์
การตั้งครรภ์กว่าในการตั้งครรภ์ nondiabetic และของ
การรักษาอาจต้องส่งมอบต้นเมื่อปากมดลูกเป็น
ไม่ดี การผ่าตัดคลอดอาจส่งผลให้ macrosomia
จะพบมากกว่าปกติโดยกลไกการ
ระบุไว้ข้างต้นและความล้มเหลวถึงความคืบหน้าในการใช้แรงงานเพราะ
ของความแตกต่างระหว่างทารกในครรภ์และกระดูกเชิงกรานอาจจำเป็นต้องมี
การผ่าตัดคลอด เพราะทารกในครรภ์ของผู้ป่วยโรคเบาหวาน
แม่มีแนวโน้มที่จะมีไหล่กว้างขึ้นเมื่อเทียบกับ
หัวของมัน dystocia ไหล่มีโอกาสมากขึ้นที่ใดก็ตาม
น้ำหนักแรกเกิด (62) การวิเคราะห์การตัดสินใจ (63) นำไปสู่
​​ข้อสรุปที่ว่าถ้านโยบายของส่วนผ่าตัดคลอดทางเลือก
ที่ถูกวางไว้ในสถานที่เมื่อน้ำหนักของทารกในครรภ์โดยประมาณคือ
? 4500 กรัมแล้ว 3695 ส่วนการผ่าตัดคลอดจะต้อง
ป้องกันไม่ให้ 1 กรณีของ Erb ถาวรอัมพาตใน nondiabetic
การตั้งครรภ์ ในขณะที่ 443 ส่วนการผ่าตัดคลอดจะได้รับ
สิ่งที่จำเป็นสำหรับการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวาน ACOG แสดงให้เห็นเสนอ
การผ่าตัดคลอดโดยไม่ต้องใช้แรงงานเมื่อประมาณ
น้ำหนักของทารกในครรภ์ในการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานคืออะไร? 4500 กรัม (29) ตั้งครรภ์
ผู้ป่วยที่มีประวัติความเป็นมาของ dystocia ไหล่ของทารกใน
การส่งมอบก่อนหน้านี้ที่มี estimatedfetalweightis เท่ากับ
หรือมากกว่าที่ลูกหลานได้รับผลกระทบก่อนหน้านี้จะ
ยังมักจะนำเสนอ cesareans อีกสาเหตุที่เป็นไปได้ของ
ที่เพิ่มขึ้นส่วนการผ่าตัดคลอดในการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์
เป็นเรื่องของสูติแพทย์เกี่ยวกับความเป็นไปได้
ของ dystocia ไหล่แม้เมื่อทารกในครรภ์มีขนาดไม่ใหญ่.
แคนาดาศึกษา (64) พบว่าเมื่อสูติ
ถูกตาบอดไปสู่การวินิจฉัยของ GDM อ่อนและ
ผู้ป่วย ที่ไม่ได้รับการรักษาส่วนการผ่าตัดคลอดได้รับการ
ดำเนินการบ่อยกว่าในการตั้งครรภ์ nondiabetic
และมีความสัมพันธ์กับจำนวนตัวอ่อน macrosomic.
อย่างไรก็ตามเมื่อผู้ดูแลผู้ป่วยรู้ว่าการวินิจฉัยของ
GDM รุนแรงมากขึ้นและได้รับการปฏิบัติตาม macrosomia
ลดลง แต่ส่วนการผ่าตัดคลอดก็ยังคง
ดำเนินการในอัตราที่มากขึ้น กว่าใน nondiabetic
ประชากร ส่วนการผ่าตัดคลอดเหล่านี้ไม่ได้ถูกคุมขัง
ไปยังทารกในครรภ์ macrosomic มันอาจจะสรุปได้
ว่าสูติมีแนวโน้มที่จะ
เข้ามาแทรกแซงเพราะความกังวลของพวกเขาเกี่ยวกับการ macrosomia
และ dystocia ไหล่ซึ่งถูกนำมา
เกี่ยวกับความรู้ของผู้ดูแลของการวินิจฉัย
ของ GDM

Results (Thai) 3:

เวลาในการจัดส่ง
มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ในการตั้งครรภ์ stillbirth
, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ กลูโคสความเข้มข้น
ไม่ได้อยู่ภายในช่วงเป้าหมาย และทารกในครรภ์
เป็นสันนิษฐาน hyperinsulinemic . 2011 การประชุมร่วมกันสนับสนุนโดย Eunice Kennedy

ชไรเวอร์แห่งชาติสถาบันสุขภาพเด็กและการพัฒนามนุษย์ และสังคม สำหรับมารดาทารกในครรภ์
ยาแนะนำที่ขณะตั้งครรภ์โรคเบาหวานการตั้งครรภ์ใน
ซึ่งความเข้มข้นกลูโคสควบคุมด้วย
หรือไม่มียา ยังไม่ส่ง electively ก่อน
39 สัปดาห์ ( 59 ) เมื่อภาวะมีการควบคุมไม่ดี
เวลาจัดส่งเป็นรายบุคคลและโดยทั่วไป
ระหว่าง 34 และ 39 สัปดาห์ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์
เมื่อทั้งหมดเกือบ 200 000 pregnancies ซับซ้อน
โดย GDM ในแคลิฟอร์เนียกว่า 10 ปีมี
วิเคราะห์ stillbirth คะแนนบวกกับอัตราการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับทารกที่อายุครรภ์คลอด

ต่าง ๆคือเมื่อเทียบกับความเสี่ยงของการตรวจสอบก่อน รออีก 1 สัปดาห์ VS
( 60 ) ความเสี่ยงดังกล่าวไม่แตกต่างกัน
ระหว่าง 36 และ 38 สัปดาห์ แต่ที่ 39 สัปดาห์และนอกเหนือจากความเสี่ยงสัมพัทธ์ของการจัดการ

ที่คาดหวังเกินของการจัดส่งความแตกต่างสัมบูรณ์มีขนาดเล็กแต่
สําคัญ กับเลขที่ต้องส่งสัปดาห์ที่ 39
( VS 40 สัปดาห์ ) เพื่อป้องกันไม่ให้เกินเดียวตาย
ถูก 1518 . เนื่องจากมีการเพิ่มระดับที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบในระยะต้นก่อน

สัปดาห์ 39 ( 61 ) , การส่งมอบระหว่าง 39 และ 40 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ Gestational เบาหวานในกรณี
ดูเหมือนจะเป็นหลักสูตรที่เหมาะสม

ที่สถาบันของเรา เราขอชักนำ
แรงงานสำหรับผู้หญิงส่งมาไม่ถึงกับ wellcontrolled
เบาหวานขณะตั้งครรภ์ในช่วงเวลาระหว่าง
39 และ 40 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ สมบูรณ์ขึ้นอยู่กับ
เมื่อความพึงพอใจของผู้ป่วย จัดส่งมักจะดำเนินการก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มีภาวะ


ไม่ก็ควบคุม โรคเบาหวาน gestational
เคมีคลินิก 59:9 ( 2013 ) 1317mode การจัดส่ง
โรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ไม่ได้เป็นข้อบ่งชี้ในการผ่าตัดคลอด

อย่างไรก็ตาม ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง พบมากใน nondiabetic
GDM กว่าในการตั้งครรภ์ ราคาแน่นอน
จะขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่ใช้สำหรับการวินิจฉัย
ของ GDM และมีอัตราการผ่าตัดคลอด
ในสถานที่เฉพาะ ในที่การทดลองของการระบุและการรักษาอ่อน

gestational เบาหวานส่วนผ่าตัดคลอดได้ในร้อยละ 32 ของดิบ
vs 31% ของการรักษา ( 27 ) และ 34% ของดิบ vs
27% ของการรักษาภาวะการตั้งครรภ์ ( 28 ) ซึ่งใน
หลังเรียนสูงกว่า . ตัวอย่างเช่น , preeclampsia
มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในผู้ป่วยเบาหวานขณะตั้งครรภ์ในการตั้งครรภ์มากกว่า
nondiabetic การตั้งครรภ์และการรักษา
อาจต้องส่งแต่เช้า เมื่อปากมดลูก
ไม่มงคลผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง อาจส่งผลให้ ทารกตัวโต
มากขึ้นที่พบบ่อย โดยกลไก
ที่ระบุไว้ข้างต้น และความล้มเหลวที่จะก้าวหน้าว่า สัดส่วนระหว่างแรงงานเพราะ
ของทารกในครรภ์และเชิงกรานอาจ necessitate
ได้รับการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง เพราะทารกในครรภ์ของมารดาที่เป็นเบาหวาน
มีแนวโน้มที่จะมีไหล่กว้างเมื่อเทียบกับ
หัวการคลอดไหล่ยากมีโอกาสมากขึ้นในทุกๆ
น้ำหนักแรกเกิด ( 62 )การวิเคราะห์การตัดสินใจ ( 63 ) นำไปสู่
สรุปว่าถ้านโยบายเลือกการผ่าตัดคลอด
ถูกวางในสถานที่เมื่อประมาณน้ำหนักทารกในครรภ์

4500 กรัม จากนั้น 3695 กส่วนจะต้อง
ป้องกัน 1 กรณีอัมพาตเอิร์บถาวรใน nondiabetic
การตั้งครรภ์ในขณะที่ 443 กส่วนจะ
ต้องการ สำหรับการตั้งครรภ์โรคเบาหวาน การ acog แนะนำเสนอ
การผ่าตัดคลอดโดยไม่ต้องใช้แรงงานเมื่อประมาณ
ทารกในครรภ์น้ำหนักการตั้งครรภ์โรคเบาหวานเป็น
4500 กรัม ( 29 ) ผู้ป่วยตั้งครรภ์
กับประวัติของทารกที่คลอดก่อนการคลอดไหล่ยาก

ซึ่ง estimatedfetalweightis เท่ากับหรือมากกว่าของที่ก่อนหน้านี้ได้รับผลกระทบ ลูกหลานจะ
ยังมักจะเสนอ cesareans . อีกสาเหตุที่เป็นไปได้ของ
ผ่าตัดคลอดในครรภ์ การตั้งครรภ์เพิ่มขึ้นส่วนเบาหวาน
เป็นกังวลของสูติแพทย์เกี่ยวกับความเป็นไปได้
ของการคลอดไหล่ยาก แม้เมื่อทารกในครรภ์มีขนาดไม่ใหญ่
การศึกษาแคนาดา ( 64 ) พบว่าเมื่อสูตินรีแพทย์
ไปเพื่อการวินิจฉัยภาวะที่ไม่รุนแรงและผู้ป่วยไม่ได้รับการรักษา

ส่วนผ่าตัดคลอดได้แสดงบ่อยกว่าใน nondiabetic pregnancies
และที่เกี่ยวข้องกับ macrosomic fetuses
เมื่อผู้ดูแลทราบการวินิจฉัยและรักษาภาวะ
รุนแรงมากขึ้นตามลําดับ เหลือแต่ส่วนผ่าตัดคลอดทารกตัวโต

) อยู่ในอัตราที่มากกว่าในประชากร nondiabetic
; ส่วนทางเหล่านี้ไม่ได้คับ
ไปยังทารกในครรภ์ macrosomic . สรุปได้ว่า สูตินรีแพทย์มีโอกาส


แทรกแซง เนื่องจาก ความกังวลของพวกเขาเกี่ยวกับทารกตัวโต และการคลอดไหล่ยาก

ซึ่งถูกนำเกี่ยวกับโดยผู้ดูแลด้านการวินิจฉัย
ของ GDM .