The objective of this study was to

The objective of this study was to analyse the suitable area for rubber plantation enlargement in Thailand by eco-efficiency assessment. This research evaluated the eco-efficiency value for rubber plantation in each part areas of Thailand including the north, the center, the northeast, the east and the south in 2010. Five phases of aged rubber trees used in this research were 7-9, 10-12, 13-15, 16-18 and more than 18 years. Material and energy consumptions were used as the key of environmental indicators for assessing the eco-efficiency. The result was found that the northern part showed the best eco-efficiency value for current rubber plantation because the labour cost, main cost of material consumption indicator, in the northern part was cheapest. Nevertheless, the highest eco-efficiency value of rubber plantation based on aged rubber trees in the northern part was 16 – 18 years of aged rubber trees. Regarding snapshot graph analysis of the northern part of Thailand concerning the eco-efficiency of rubber plantation based on aged rubber trees in the northern part located in half eco-efficiency. Therefore, the finding of this research suggested that the suitable part area of Thailand for enlargement of rubber plantation in new area was the northern part, which was contrast with National Strategy for Rubber Plantation of Thailand. Hence, this point should be impact into strategic development for rubber plantation in Thailand.

Results (Thai) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ วิเคราะห์พื้นที่เหมาะสมสำหรับขยายสวนยางในประเทศไทยโดยประเมินนิเวศ งานวิจัยนี้ประเมินค่านิเวศสำหรับสวนยางในพื้นที่แต่ละส่วนของประเทศไทยรวมทั้งเหนือ กลาง อีสาน ตะวันออก และภาคใต้ในปี 2553 ขั้นตอนที่ห้าของอายุต้นยางที่ใช้ในงานวิจัยนี้ได้ 7-9, 10-12, 13-15, 16-18 และ 18 ปี ปริมาณการใช้วัสดุและพลังงานถูกใช้เป็นคีย์ของสิ่งแวดล้อมตัวบ่งชี้สำหรับการประเมินสิ่งแวดล้อมที่มีประสิทธิภาพ ผลพบว่า ภาคเหนือพบนิเวศดีสำหรับสวนยางปัจจุบันเนื่องจากต้นทุนแรงงาน ต้นทุนหลักของตัวบ่งชี้ปริมาณการใช้วัสดุ ในภาคเหนือที่ถูกที่สุด อย่างไรก็ตาม นิเวศค่าสูงสุดของสวนยางตามอายุต้นยางในภาคเหนือได้ 16-18 ปีอายุต้นยาง เกี่ยวกับ snapshot กราฟ วิเคราะห์ของภาคเหนือของไทยที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมประสิทธิภาพของสวนยางตามอายุต้นยางในภาคเหนืออยู่ในนิเวศครึ่ง ดังนั้น ค้นหางานวิจัยนี้แนะนำว่า บริเวณส่วนที่เหมาะสมของไทยในการขยายตัวของสวนยางในพื้นที่ใหม่ภาคเหนือ ซึ่งมีความแตกต่าง ด้วยกลยุทธ์แห่งชาติสำหรับสวนยางของประเทศไทย ดังนั้น จุดนี้ควรจะกระทบเป็นกลยุทธ์การพัฒนาสวนยางในประเทศไทย

Results (Thai) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์พื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการขยายพื้นที่ปลูกยางในประเทศไทยโดยการประเมินประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศ งานวิจัยนี้ได้รับการประเมินค่าประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศสำหรับสวนยางในแต่ละพื้นที่ที่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทยรวมทั้งภาคเหนือ, กลาง, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือภาคตะวันออกและภาคใต้ในปี 2010 ห้าขั้นตอนของต้นยางอายุที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้มี 7-9 10-12, 13-15, 16-18 และอื่น ๆ กว่า 18 ปี วัสดุและการบริโภคพลังงานที่ถูกนำมาใช้เป็นกุญแจสำคัญของตัวชี้วัดด้านสิ่งแวดล้อมสำหรับการประเมินประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศ ผลที่ได้พบว่าภาคเหนือพบว่าค่าประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศที่ดีที่สุดสำหรับสวนยางในปัจจุบันเพราะค่าแรงงานค่าใช้จ่ายหลักของตัวบ่งชี้ที่ใช้วัสดุในภาคเหนือเป็นที่ถูกที่สุด อย่างไรก็ตามค่าประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศที่สูงที่สุดของสวนยางขึ้นอยู่กับต้นยางอายุในภาคเหนืออายุ 16 - 18 ปีที่ต้นยางอายุ เกี่ยวกับการวิเคราะห์กราฟภาพรวมของภาคเหนือของประเทศไทยที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศของสวนยางขึ้นอยู่กับต้นยางอายุในภาคเหนืออยู่ในช่วงครึ่งประสิทธิภาพเชิงเศรษฐนิเวศ ดังนั้นผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าพื้นที่ส่วนหนึ่งที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทยการขยายตัวของพื้นที่ปลูกยางในพื้นที่ใหม่ทางตอนเหนือซึ่งเป็นตรงกันข้ามกับยุทธศาสตร์ชาติสำหรับสวนยางแห่งประเทศไทย ดังนั้นจุดนี้ควรจะเป็นผลกระทบในการพัฒนาเชิงกลยุทธ์สำหรับการปลูกยางพาราในประเทศไทย

Results (Thai) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์พื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการปลูกยางพาราในประเทศไทย โดยการประเมินประสิทธิภาพเชิงนิเวศ การวิจัยการประเมินค่าประสิทธิภาพเชิงนิเวศ เพื่อปลูกยางพาราในแต่ละส่วนพื้นที่ของประเทศไทย ได้แก่ ภาคเหนือ กลาง อีสาน ตะวันออก และภาคใต้ ปี 2553 ห้าขั้นตอนของอายุต้นยางที่ใช้ในการวิจัย คือ 7-9 13-15 10-12 ,16-18 และมากกว่า 18 ปี วัสดุและพลังงานที่ถูกใช้เป็นคีย์ตัวชี้วัดด้านสิ่งแวดล้อมสำหรับการประเมินสิ่งแวดล้อมอย่างมีประสิทธิภาพ ผลการวิจัยพบว่า ภาคเหนือ พบว่า มีค่าประสิทธิภาพที่ดีที่สุด eco ปัจจุบันปลูกยางพารา เพราะต้นทุนแรงงาน ต้นทุนหลักของตัวบ่งชี้การบริโภควัตถุ ในภาคเหนือ คือ ราคาถูก อย่างไรก็ตามโค มีค่าประสิทธิภาพสูงสุดตามอายุของสวนยางพารา ยางพาราในภาคเหนือ 16 – 18 ปีของอายุต้นยาง เกี่ยวกับภาพรวมการวิเคราะห์กราฟของภาคเหนือเกี่ยวกับ Eco ประสิทธิภาพตามอายุต้นยางปลูกยางพาราในภาคเหนือตั้งอยู่ในครึ่งประสิทธิภาพเชิงนิเวศ ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า เหมาะสม ส่วนพื้นที่ของไทยเพื่อขยายสวนยางในพื้นที่ใหม่ คือ ภาคเหนือ ซึ่งตรงกันข้ามกับกลยุทธ์สำหรับสวนยางแห่งประเทศไทย ระดับชาติ ดังนั้น จุดนี้น่าจะส่งผลกระทบในการพัฒนายุทธศาสตร์ยางพาราในประเทศไทย