At the risk of oversimplification t

At the risk of oversimplification there seem to be five main currents that make up the art music of the twentieth century. (1) Musical style that rely on the national or regional idioms. (3)The incorporation of new developments into musical styles rooted in the past. (3) A reaction to the post-Wagnerian romantic idiom that attempted to transform it.(4) A return to audience pleasing music fashioned from earlier styles.(5) A radical attempt at rejection of the Romantic Past and its aesthetic, None of these is a discrete school of thought and expression, and there are countless cross-currents. Many composers found two or more of these courses attractive and treated them in their own personal, Often highly idiosyncratic way. Cutting across all of them is a tendency to twist conventional musical forms, structures, and values and turn them toward new ends.

Results (Thai) 1:

เสี่ยงต่อ oversimplification ดูเหมือนจะ เป็นกระแสหลักห้าที่ประกอบขึ้นเป็นเพลงศิลปะของศตวรรษที่ยี่สิบ (1) ลักษณะดนตรีที่อาศัยสำนวนชาติ หรือภูมิภาค (3) ในการประสานการพัฒนาใหม่ในรูปแบบดนตรีที่ใช้ในอดีต (3) ปฏิกิริยาเป็นการติดสัดโรแมนติกหลัง Wagnerian พยายามที่จะแปลงได้ (4) การส่งคืนให้ผู้ชมที่ชื่นชอบเพลงแบบจากรูปแบบก่อนหน้านี้ (5) ความพยายามที่รุนแรงในการปฏิเสธผ่านมาโรแมนติกและความงามของ สิ่งเหล่านี้ไม่เป็นความคิดของโรงเรียนแยกกันและนิพจน์ และมีกระแสข้ามนับไม่ถ้วน คีตกวีในพบอย่างน้อยสองหลักสูตรนี้น่าสนใจ และถือว่าพวกเขาในทางของพวกเขาเองส่วนบุคคล idiosyncratic มักจะสูง ตัดทั้งหมดของพวกเขามีแนวโน้มที่จะบิดฟอร์มดนตรีทั่วไป โครงสร้าง และค่า และเปิดไปทางปลายใหม่

Results (Thai) 2:

ที่เสี่ยงต่อการเปลือกดูเหมือนจะมีห้าก​​ระแสหลักที่ทำขึ้นศิลปะดนตรีของศตวรรษที่ยี่สิบ (1) รูปแบบดนตรีที่พึ่งพาสำนวนประเทศหรือภูมิภาค (3) การรวมตัวกันของการพัฒนาใหม่ในสไตล์ดนตรีหยั่งรากลึกในอดีตที่ผ่านมา (3) การตอบสนองต่อสำนวนการโพสต์แว็กเนอร์ที่โรแมนติกที่พยายามที่จะเปลี่ยนมัน. (4) ผลตอบแทนให้กับผู้ชมที่ชื่นชอบเพลงที่ทำจากรูปแบบก่อนหน้านี้. (5) ความพยายามที่รุนแรงในการปฏิเสธของอดีตโรแมนติกและความงามของมันไม่มี เหล่านี้เป็นโรงเรียนที่ไม่ต่อเนื่องของความคิดและการแสดงออกและมีนับไม่ถ้วนกระแสข้าม นักประพันธ์เพลงที่หลายคนพบว่าทั้งสองหรือมากกว่าของหลักสูตรเหล่านี้ที่น่าสนใจและได้รับการรักษาพวกเขาในของตัวเองส่วนบุคคลมักจะมีนิสัยแปลกทางสูง ตัดผ่านทั้งหมดของพวกเขาแนวโน้มที่จะบิดรูปแบบดนตรีธรรมดาโครงสร้างและค่านิยมและทำให้พวกเขาไปยังปลายใหม่

Results (Thai) 3:

ความเสี่ยง oversimplification ดูเหมือนมี 5 หลัก กระแสที่ทำให้ดนตรีศิลปะศตวรรษที่ 20 ( 1 ) สไตล์ดนตรีที่อาศัยแห่งชาติ หรือสำนวนในภูมิภาค ( 3 ) การประสานการพัฒนาใหม่ในสไตล์ดนตรีรากในอดีต ( 3 ) ปฏิกิริยาการโพสต์ wagnerian โรแมนติกสำนวนที่พยายามที่จะเปลี่ยนแปลงมัน( 4 ) ผลตอบแทนให้กับผู้ชมที่ชื่นชอบสไตล์เพลงแบบเร็ว ( 5 ) ความพยายามที่รุนแรงในการปฏิเสธของอดีตโรแมนติกและความงาม เรื่องเหล่านี้ เป็นโรงเรียนที่ไม่ต่อเนื่องของความคิดและการแสดงออก และมีกระแสข้ามนับไม่ถ้วน คีตกวีหลายคนพบ 2 หรือมากกว่า ของหลักสูตรเหล่านี้มีเสน่ห์และรับการรักษาพวกเขาในทางส่วนบุคคลของตัวเองสูงมักจะมี .ตัดข้ามทั้งหมดของพวกเขามีแนวโน้มที่จะบิดรูปแบบดนตรีแบบโครงสร้างและค่านิยมและเปิดให้ต่อ
จบใหม่