Chapter 3A LETTER TO 'THE TIMES'I d

Chapter 3
A LETTER TO 'THE TIMES'

I did not see Merrick again for two years. Then, one day, the police found him. He had my card in his hand, so they brought him to the London Hospital. He was very tired, hungry, and dirty, so I put him to bed in a quiet little room. But he could not stay at the hospital.
He was not ill, and of course the beds in the hospital are for ill people. We have no beds for hungry people, or ugly people.
I told the Hospital Chairman, Mr. Carr Gomm, about Merrick. He listened carefully, and then he
wrote a letter to the editor of The Times newspaper.
From The Times, December Ath, 1886
A Letter ta the Editor
Dear Sir,
I am writing to you about a man in our hospital. He needs your help. His name is Joseph Merrick, and he is 27 years old. He is not ill, but he cannot go out of the hospital because he is very, very ugly. Nobody likes to look at him, and some people are afraid of him. We call him the 'Elephant Man'.
Two years ago, Merrick lived in a shop near the London Hospital. For two pence, people could see him
and laugh at him. One day Dr. Frederick Treves - a hospital doctor - saw Merrick, brought him to this
hospital, and looked at him carefully. Dr. Treves could not help Merrick, but he gave him his cardo
Then the shopkeeper, Silcock, took Merrick to Belgium. A lot of people in Belgium wanted to see
him, and so after a year Merrick had 50. But then Silcocktook Merrick's 50, left Merrick in Belgium, and
went back to London.

Merrick came back to London by himself. Everyone on the train and the ship looked at him, and laughed at him. ln London, the police put him in prison. But then they saw Dr. Treves's card, and brought Merrick to the London Hospital.
This man has no money, and he cannot work. His face and body are very, very ugly, so of course many people are afraid of him. But he is a very interesting man. He can read and write, and he thinks a lot. He is a good, quiet man. Sometimes he makes things with his hands and gives them to the nurses, because they are kind to him.
He remembers his mother, and he has a picture of her. She was beautiful and kind, he says. But he never sees her now. She gave him to Silcock a long time ago.
Can the readers of The Times help us? This man is not ill, but he needs a home. We can give him a room at the hospital, but we need some money. Please write to me at the London Hospital.
Yours faithfully,
F.C. Carr Gomm
Chairman of the London Hospital
The readers of The Times are very kind people. They gave us a lot of money. After one week, we had f50,OOO, so Merrick could live in the hospital for aIl his life. We could give him a home.

Results (Thai) 1:

บทที่ 3จดหมายถึง 'เวลา'ฉันไม่เห็นเมอร์ริคอีกสองปี แล้ว วันหนึ่ง ตำรวจพบเขา เขามีบัตรของฉันในมือ ดังนั้นพวกเขานำเขาไปโรงพยาบาลลอนดอน เขาได้มากเหนื่อย หิว และ สกปรก ดังนั้นฉันใส่ให้เขานอนพักห้องเล็กน้อย แต่เขาไม่สามารถอยู่ที่โรงพยาบาลเขาไม่ป่วย และแน่นอนเตียงในโรงพยาบาลสำหรับผู้ป่วย เรามีเตียงไม่มีสำหรับคนหิว คนน่าเกลียดฉันบอกประธานโรงพยาบาล นายคาร์ Gomm เกี่ยวกับเมอร์ริค เขาฟังอย่างระมัดระวัง และจากนั้นเขาเขียนจดหมายถึงบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์ไทม์จากครั้งที่ ธันวาคม Ath, 1886A ตัวอักษรตา บรรณาธิการรักผมเขียนให้คุณเกี่ยวกับคนในโรงพยาบาลของเรา เขาต้องการความช่วยเหลือ ชื่อของเขาคือ โจเซฟเมอร์ริค และเขามีอายุ 27 ปี เขาไม่ได้ป่วย แต่เขาไม่สามารถไปจากโรงพยาบาลเพราะท่านมาก มากน่าเกลียด ไม่มีใครชอบดูเขา และบางคนกลัวเขา เราเรียกเขา 'มนุษย์ช้าง'สองปีที่ผ่านมา เมอร์ริคอยู่ในร้านใกล้โรงพยาบาลลอนดอน สำหรับเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านสอง คนได้เห็นเขาและเย้ยหยันเขา วันหนึ่งเห็นดร.เฟรเดอริก Treves -แพทย์โรงพยาบาล - เมอร์ริค นำเขาไปโรงพยาบาล และมองเขาอย่างระมัดระวัง ดร. Treves สามารถช่วยเมอร์ริค แต่เขาให้เขาเขา cardoแล้ว เจ้าของร้าน Silcock เอาเมอร์ริคไปเบลเยี่ยม อยากดูมากในเบลเยียมเขา และดัง นั้นหลังจากปี เมอร์ริคมีราคา 50 แต่แล้ว Silcocktook เมอร์ริค 50 ซ้ายเมอร์ริคในเบลเยี่ยม และก็กลับไปลอนดอนเมอร์ริคกลับมาลอนดอน ด้วยตัวเอง รถไฟและเรือทุกคนมองเขา และหัวเราะที่เขา ln ที่ลอนดอน ตำรวจทำให้เขาติดคุก แต่แล้วพวกเขาเห็นบัตรของดร. Treves และนำเมอร์ริคโรงพยาบาลลอนดอนคนนี้มีเงินไม่ และเขาไม่สามารถทำงาน ใบหน้าและร่างกายของเขามีมาก มากน่าเกลียด ดังนั้นแน่นอนว่าหลายคนจะกลัวเขา แต่เขาเป็นคนน่าสนใจมาก เขาสามารถอ่าน และเขียน และเขาคิดมาก เขาเป็นคนดี เงียบสงบ บางครั้งเขาทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยมือของเขา และให้การพยาบาล ได้เนื่องจากพวกเขาจะดีกับเขาเขาจดจำแม่ของเขา และเขามีภาพของเธอ เธอสวย และดี เขากล่าวว่า แต่เขาไม่เคยเห็นเธอตอนนี้ เธอให้เขา Silcock นานมาแล้วสามารถอ่านไทม์ช่วยเรา คนนี้ไม่ป่วย แต่เขาต้องการที่บ้าน เราสามารถให้เขาห้องพักที่โรงพยาบาล แต่เราต้องการเงินบาง กรุณาเขียนฉันที่โรงพยาบาลลอนดอนคุณ faithfullyสโมสรฟุตบอลคาร์ Gommประธานโรงพยาบาลลอนดอนอ่านเวลามีคนดี เขาให้เราเงินเป็นจำนวนมาก หลังจากหนึ่งสัปดาห์ มี f50 ชีวิต aIl โอส ดังนั้นเมอร์ริคสามารถอาศัยอยู่ในโรงพยาบาล เราสามารถให้เขาบ้าน

Results (Thai) 2:

บทที่ 3
จดหมายถึง 'ไทม์' ฉันไม่เห็น Merrick อีกครั้งเป็นเวลาสองปี แล้ววันหนึ่งตำรวจพบว่าเขา เขามีบัตรอยู่ในมือของเขาดังนั้นพวกเขาจึงพาเขาไปโรงพยาบาลในกรุงลอนดอน เขาเป็นคนที่เหนื่อยมากหิวและสกปรกดังนั้นผมพาเขาไปที่เตียงในห้องเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ แต่เขาไม่สามารถอยู่ที่โรงพยาบาล. เขาไม่ได้ป่วยและแน่นอนเตียงในโรงพยาบาลที่มีสำหรับคนที่ป่วย เรามีเตียงนอนสำหรับคนที่ไม่หิวหรือคนที่น่าเกลียด. ผมบอกประธานโรงพยาบาลนายคาร์ Gomm ประมาณ Merrick เขาฟังอย่างระมัดระวังและจากนั้นเขาเขียนจดหมายถึงบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์เดอะไทม์ที่. จากไทม์สธันวาคม Ath, 1886 จดหมายตาบรรณาธิการรักเซอร์ผมเขียนถึงคุณเกี่ยวกับคนที่อยู่ในโรงพยาบาลของเรา เขาต้องการความช่วยเหลือของคุณ ชื่อของเขาคือโจเซฟ Merrick และเขาก็เป็น 27 ปี เขาไม่ได้ป่วย แต่เขาไม่สามารถออกไปจากโรงพยาบาลเพราะเขาเป็นอย่างมากที่น่าเกลียดมาก ไม่มีใครชอบที่จะมองไปที่เขาและบางคนมีความกลัวของเขา เราเรียกเขาว่า 'ช้าง Man'. สองปีที่ผ่านมา Merrick อาศัยอยู่ในร้านค้าที่อยู่ใกล้โรงพยาบาลในกรุงลอนดอน สำหรับสองเพนนีคนจะได้เห็นเขาและหัวเราะเยาะเขา วันหนึ่งดร. เฟรเดอริทรีฟส์ - แพทย์โรงพยาบาล - เห็น Merrick, พาเขาไปนี้โรงพยาบาลและมองไปที่เขาอย่างระมัดระวัง ดร. ทรีฟส์ไม่สามารถช่วย Merrick แต่เขาทำให้เขา Cardo ของเขาจากนั้นเจ้าของร้าน, Silcock เอา Merrick เบลเยียม ผู้คนจำนวนมากในเบลเยียมอยากจะเห็นเขาและดังนั้นหลังจากปี Merrick มี 50 แต่แล้ว Silcocktook Merrick 50 ซ้าย Merrick ในเบลเยียมและเดินกลับไปที่ลอนดอน. Merrick กลับมาที่กรุงลอนดอนด้วยตัวเอง ทุกคนบนรถไฟและเรือมองไปที่เขาและหัวเราะเยาะเขา LN ลอนดอนตำรวจทำให้เขาอยู่ในคุก แต่แล้วพวกเขาได้เห็นการ์ดดร. ทรีฟส์และนำ Merrick ไปที่โรงพยาบาลในกรุงลอนดอน. ผู้ชายคนนี้ไม่มีเงินและเขาไม่สามารถทำงานได้ ใบหน้าและร่างกายของเขามีความน่าเกลียดมากดังนั้นแน่นอนหลาย ๆ คนมีความกลัวของเขา แต่เขาเป็นคนที่น่าสนใจมาก เขาสามารถอ่านและเขียนและเขาคิดว่าเป็นจำนวนมาก เขาเป็นคนที่ดีคนเงียบ บางครั้งเขาทำให้สิ่งด้วยมือของเขาและให้พวกเขาไปพยาบาลเพราะพวกเขาจะใจดีกับเขา. เขาจำได้ว่าแม่ของเขาและเขาก็มีภาพของเธอ เธอเป็นคนที่สวยงามและชนิดที่เขากล่าวว่า แต่เขาไม่เคยเห็นเธอในขณะนี้ เธอให้เขาไป Silcock เป็นเวลานานที่ผ่านมา. อ่านของไทม์สามารถช่วยเรา? ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ป่วย แต่เขาต้องการบ้าน เราสามารถให้เขาห้องพักที่โรงพยาบาล แต่เราจำเป็นต้องใช้เงินบางส่วน กรุณาเขียนถึงฉันที่โรงพยาบาลในกรุงลอนดอน. ขอแสดงความนับถือเอฟซีคาร์ Gomm ประธานของโรงพยาบาลในกรุงลอนดอนผู้อ่านของไทม์สเป็นคนที่ใจดีมาก พวกเขาทำให้เรามีเงินเป็นจำนวนมาก หลังจากหนึ่งสัปดาห์เรามี F50, OOO ดังนั้น Merrick สามารถมีชีวิตอยู่ในโรงพยาบาลเป็น Ail ชีวิตของเขา เราอาจจะให้เขาที่บ้าน

Results (Thai) 3:

บทที่ 3
จดหมายถึง ' เวลา '

ฉันไม่เห็น Merrick อีกสองปี แล้ววันนึง ตำรวจพบเขา เขามีบัตรอยู่ในมือ พวกเขาจึงพาเขาไปโรงพยาบาลลอนดอน เขาเหนื่อยมาก หิวมาก และสกปรก ฉันก็เลยให้เขานอนอยู่ในห้องเล็กๆที่เงียบสงบ แต่เขาไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาล
เขาไม่ได้ป่วย และแน่นอนที่เตียงในโรงพยาบาลสำหรับผู้ป่วยเราไม่มีเตียงสำหรับคนหิว หรือ คนน่าเกลียด .
ผมบอกโรงพยาบาล เป็นประธาน นายคาร์ gomm เกี่ยวกับ เมอริค เขาฟังอย่างระมัดระวังและจากนั้นเขา
เขียนจดหมายถึงบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์ครั้ง .
จากครั้ง อาท ธันวาคม 1886
จดหมายทาแก้ไข

Dear Sir , ฉันจะเขียนถึงคุณเกี่ยวกับชายในโรงพยาบาลของเรา เขาต้องการให้คุณช่วย ชื่อของเขาคือ โจเซฟ เมอร์ริค และเขาอายุ 27 ปีเขาไม่ได้ป่วย แต่เขาไม่สามารถออกไปจากโรงพยาบาลเพราะเขามาก น่าเกลียดมาก ไม่มีใครชอบที่จะมองเขา และบางคนกลัวเขา เราเรียกเขาว่า ' ไอ้ช้าง ' .
เมื่อสองปีที่แล้ว เมอร์ริคอยู่ในร้านใกล้โรงพยาบาลลอนดอน สองเพนนี คนเห็นเขา
และหัวเราะเยาะเขา วันหนึ่ง ดร. เฟรเดอริก ที่ตั้ง - โรงพยาบาลแพทย์ - เห็น Merrick , พาเขาไปโรงพยาบาลนี้
,มองดูเขาให้ดี ดร. ที่ตั้งไม่สามารถช่วย เมอร์ริค แต่เขาให้คาร์โดของเขา
จากนั้นเถ้าแก่ ซิลค พา เมอริคไปเบลเยียม ผู้คนมากมายในเบลเยียมอยากเห็น
เขาและดังนั้นหลังจากปี Merrick ได้ 50 แต่แล้ว ก็ silcocktook Merrick 50 ซ้าย เมอริคในประเทศเบลเยียมและ
กลับไปลอนดอน

Merrick กลับมาลอนดอนด้วยตัวเองทุกคนบนรถไฟ และเรือ มองเขา และเย้ยหยันเขา ในลอนดอน ตำรวจจับเขาเข้าคุก แต่แล้ว เมื่อเขาเห็นดร. ที่ตั้งการ์ด นำ เมอร์ริคไปโรงพยาบาลลอนดอน
คนนี้ไม่มีเงิน และเขาไม่สามารถทำงานได้ ใบหน้าและร่างกายมาก น่าเกลียดมาก ดังนั้น แน่นอน หลายคนกลัวเขา แต่เขาเป็นผู้ชายที่น่าสนใจมากค่ะ ท่านสามารถอ่านออกเขียนได้ และเขาคิดว่ามากเขา เป็น ดี เงียบเลย บางครั้งเขาทำสิ่งต่างๆ ให้กับมือของเขา และให้เขาเป็นพยาบาล เพราะเขามีเมตตาต่อเขา
เขาจำได้ แม่ของเขา และเขายังมีภาพของเธอ เธอเป็นคนสวยและใจดี เขากล่าวว่า แต่เขาก็ไม่เคยเห็นเธอในขณะนี้ เธอให้เขาไป ซิลคนานแล้ว
สามารถผู้อ่านเวลาช่วยเราได้ เขาไม่ได้ป่วย แต่เขาต้องการกลับบ้านเราสามารถให้เขาในห้องที่โรงพยาบาล แต่เราต้องการเงิน โปรดเขียนถึงฉันที่โรงพยาบาลลอนดอน ด้วยความนับถือ

, สโมสรฟุตบอลคาร์ gomm
ประธานของโรงพยาบาลลอนดอน
ผู้อ่านเวลาเป็นคนใจดีมาก พวกเขาให้เราเยอะเลย หลังจากหนึ่งสัปดาห์เราได้ F50 OOO ดังนั้น Merrick ไม่สามารถอยู่ในโรงพยาบาลสำหรับทุกชีวิต เราอาจให้เขากลับบ้าน