Thomas Edison was born in Milan, Oh

Thomas Edison was born in Milan, Ohio, and grew up in Port Huron, Michigan. He was the seventh and last child of Samuel Ogden Edison, Jr. (1804–1896, born in Marshalltown, Nova Scotia, Canada) and Nancy Matthews Elliott (1810–1871, born in Chenango County, New York).[6] His father had to escape from Canada because he took part in the unsuccessful Mackenzie Rebellion of 1837.[7] Edison reported being of Dutch ancestry.[8]

In school, the young Edison's mind often wandered, and his teacher, the Reverend Engle, was overheard calling him "addled". This ended Edison's three months of official schooling. Edison recalled later, "My mother was the making of me. She was so true, so sure of me; and I felt I had something to live for, someone I must not disappoint." His mother taught him at home.[9] Much of his education came from reading R.G. Parker's School of Natural Philosophy and The Cooper Union.[10]

Edison developed hearing problems at an early age. The cause of his deafness has been attributed to a bout of scarlet fever during childhood and recurring untreated middle-ear infections. Around the middle of his career, Edison attributed the hearing impairment to being struck on the ears by a train conductor when his chemical laboratory in a boxcar caught fire and he was thrown off the train in Smiths Creek, Michigan, along with his apparatus and chemicals. In his later years, he modified the story to say the injury occurred when the conductor, in helping him onto a moving train, lifted him by the ears.[11][12]

Edison's family moved to Port Huron, Michigan, after the railroad bypassed Milan in 1854 and business declined;[13] his life there was bittersweet. Edison sold candy and newspapers on trains running from Port Huron to Detroit, and sold vegetables to supplement his income. He also studied qualitative analysis, and conducted chemical experiments on the train until an accident prohibited further work of the kind.[14]

Edison obtained the exclusive right to sell newspapers on the road, and, with the aid of four assistants, he set in type and printed the Grand Trunk Herald, which he sold with his other papers.[14] This began Edison's long streak of entrepreneurial ventures, as he discovered his talents as a businessman. These talents eventually led him to found 14 companies, including General Electric, which is still one of the largest publicly traded companies in the world.[15][16]

Telegrapher
Edison became a telegraph operator after he saved three-year-old Jimmie MacKenzie from being struck by a runaway train. Jimmie's father, station agent J.U. MacKenzie of Mount Clemens, Michigan, was so grateful that he trained Edison as a telegraph operator. Edison's first telegraphy job away from Port Huron was at Stratford Junction, Ontario, on the Grand Trunk Railway.[17]

In 1866, at the age of 19, Edison moved to Louisville, Kentucky, where, as an employee of Western Union, he worked the Associated Press bureau news wire. Edison requested the night shift, which allowed him plenty of time to spend at his two favorite pastimes—reading and experimenting. Eventually, the latter pre-occupation cost him his job. One night in 1867, he was working with a lead–acid battery when he spilled sulfuric acid onto the floor. It ran between the floorboards and onto his boss's desk below. The next morning Edison was fired.[18]

One of his mentors during those early years was a fellow telegrapher and inventor named Franklin Leonard Pope, who allowed the impoverished youth to live and work in the basement of his Elizabeth, New Jersey, home. Some of Edison's earliest inventions were related to telegraphy, including a stock ticker. His first patent was for the electric vote recorder, (U.S. Patent 90,646),[19] which was granted on June 1, 1869.[20]

Results (Thai) 1:

Thomas เอดิสันเกิดในมิลาน โอไฮโอ และเติบโตในพอร์ต Huron มิชิแกน เขาเป็นเด็กเจ็ด และสุดท้ายของ Samuel Ogden เอดิสัน จูเนียร์ (1804-1896 เกิดใน Marshalltown รัฐโนวาสโกเชีย แคนาดา) และแนนซี่แมธธิวส์ต (1810-1871 เกิดในเขต Chenango นิวยอร์ก)[6] บิดาได้หลบหนีจากประเทศแคนาดาเนื่องจากเขาใช้เวลาส่วนหนึ่งในกบฏแมคสำเร็จของ 1837[7] เอดิสันรายงานสุขภาพวงศ์เนเธอร์แลนด์[8]ในโรงเรียน ใจหนุ่มเอดิสันมักจะได้เดินไปมา และถูกตก overheard ครู Reverend Engle เรียกเขา "addled" สิ้นสุดของเอดิสันสามเดือนของการศึกษาอย่างเป็นทางการ เอดิสันยกเลิกในภายหลัง "แม่ของฉันไม่ทำฉัน เธอคือความจริงดังนั้น เพื่อให้แน่ใจฉัน และผมรู้สึกว่า ผมบางอยู่ คนผมต้องผิดหวังไม่ " แม่ของเขาสอนเขาที่บ้าน[9] มากศึกษามาอ่าน R.G. คเกอร์โรงเรียนปรัชญาธรรมชาติและคูเปอร์ยูเนียน[10]เอดิสันพัฒนาปัญหาการได้ยินตั้งแต่เด็ก บันทึกสาเหตุของหูหนวกของเขาเพื่อการแข่งขันของไข้ดำแดงในระหว่างวัยเด็กและเกิดซ้ำไม่ถูกรักษากลางหูติดเชื้อ สถานกลางของอาชีพของเขา เอดิสันเกิดจากยินกับกำลังหลงในหูโดยนำรถไฟเมื่อเขาปฏิบัติเคมี boxcar เกิดเพลิงไหม้ และเขาถูกโยนออกจากรถไฟในครีสมิธส์ มิชิแกน เครื่องมือและสารเคมีของเขา ในปีต่อมาของเขา เขาปรับเปลี่ยนเรื่องว่าการบาดเจ็บเกิดขึ้นเมื่อคน ช่วยเขาลงรถไฟเคลื่อน ยกเขา โดยหู[11][12]ครอบครัวของเอดิสันย้ายพอร์ต Huron มิชิแกน หลังจากที่ทางรถไฟข้ามลาน 1854 และธุรกิจปฏิเสธ[13] ชีวิตมี bittersweet ได้ ขายลูกอมและหนังสือพิมพ์บนรถไฟที่ใช้จากพอร์ต Huron ไปดีทรอยต์เอดิสัน และขายผักเสริมรายได้ของเขา เขายังศึกษาวิเคราะห์คุณภาพ และดำเนินการทดลองทางเคมีบนรถไฟจนกระทั่งอุบัติเหตุห้ามการของชนิดนั้น[14]เอดิสันได้รับสิทธิการขายหนังสือพิมพ์บนถนน และ ด้วยความช่วยเหลือของผู้ช่วยโฟร์ เขาตั้งในชนิด และพิมพ์แกรนด์ลำเฮรัลด์ ซึ่งเขาขายกับกระดาษของเขา[14] ซึ่งเริ่มอับยาวของเอดิสันผู้ประกอบการกิจการ เขาค้นพบพรสวรรค์ของเขาเป็นนักธุรกิจ ความสามารถเหล่านี้ก็นำเขาให้พบทั้งหมด 14 บริษัท รวมถึงไฟฟ้าทั่วไป ซึ่งเป็นหนึ่งในใหญ่ที่สุดเผยซื้อขายบริษัทในโลก[15][16]Telegrapherเอดิสันเป็น ตัวดำเนินการโทรเลขหลังจากเขาบันทึกแมค Jimmie สามปีจากการหลงทางรถไฟวิ่งหนี พ่อของ Jimmie ตัวแทนสถานีแมค J.U. ของเมาท์ Clemens มิชิแกน เพื่อขอบคุณที่เขารับการอบรมเอดิสันเป็นตัวดำเนินการโทรเลขได้ เอดิสันของโทรเลขงานแรกจากพอร์ต Huron ที่ชุมทางสแตรทฟอร์ด ออนตาริ บนรถไฟลำตัวแกได้[17]ใน 1866 อายุ 19 เอดิสันย้ายไปลุย เคนทักกี ที่ เป็นพนักงานของเวสเทิร์นยูเนี่ยน เขาทำงานสายข่าวสำนักข่าวที่เกี่ยวข้อง เอดิสันร้องขอกะกลางคืน ซึ่งอนุญาตให้เขามากเวลาเขาชมชอบสอง ตัวอ่าน และทดลอง ในที่สุด อาชีพก่อนหลังต้นทุนเขางานของเขา ค.ศ. 1867 คืนหนึ่งเขาทำงานกับลูกค้าเป้าหมายกรดแบตเตอรี่เมื่อเขาหกกรดกำมะถันลงบนพื้น มันวิ่ง ระหว่าง floorboards การ และ บนโต๊ะเจ้านายของเขาด้านล่าง เช้าวันถัดไปของเอดิสันถูกยิง[18]Mentors ของเขาในระหว่างช่วงปีหนึ่งถูกเพื่อน telegrapher และชาวอเมริกาที่ชื่อแฟรงคลิน Leonard สมเด็จพระสันตะปาปา ที่อนุญาตให้เยาวชนที่ขัดสนเพื่ออาศัย และทำงานในชั้นใต้ดินของบ้านเอลิซาเบธ นิวเจอร์ซีย์ ของสิ่งประดิษฐ์ที่เก่าที่สุดของเอดิสันได้ที่เกี่ยวข้องกับโทรเลข รวมถึงเครื่องพิมพ์ราคาหุ้น มีสิทธิบัตรครั้งแรกของเขาสำหรับตัวไฟฟ้าเสียงบันทึก, (สหรัฐอเมริกาสิทธิบัตร 90,646), [19] ซึ่งได้รับในเดือน 1 มิถุนายน งแมง[20]

Results (Thai) 3:

โทมัส เอดิสัน เกิดในมิลาน , โอไฮโอ , และเติบโตขึ้นในพอร์ตฮูรอน , มิชิแกน . เขาเป็นลูกสุดท้ายที่เจ็ดและซามูเอล Ogden Edison , Jr . ( 1804 – 1896 , เกิดใน marshalltown , Nova Scotia แคนาดา ) และ แนนซี่ แมทธิวเอลเลียต ( 1810 ) 2414 , เกิดใน chenango County , นิวยอร์ก ) [ 6 ] พ่อของเขาหนีจากแคนาดา เพราะเขามีส่วนร่วมในการกบฏไม่สำเร็จ แม็คเคนซี่ ในปัจจุบัน .[ 7 ] เอดิสันรายงานการเชื้อสายดัตช์ [ 8 ]

ในโรงเรียน หนุ่มเอดิสันจิตใจมักจะเดิน และอาจารย์ของเขา อีเกิ้ลบาทหลวง คือได้ยินเรียกเขาว่า " กำกวม " นี้สิ้นสุด เอดิสัน สามเดือนของการเรียนการสอนอย่างเป็นทางการ เอดิสันเรียกนะ " แม่ของฉันให้ฉัน เธอจริง แต่ใจผม และผมรู้สึกว่าผมมีอะไรในชีวิต คนที่ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง" แม่เขาสอนที่บ้าน [ 9 ] มากของการศึกษาของเขามาจากการอ่าน r.g. ปาร์คเกอร์โรงเรียนของปรัชญาธรรมชาติและคูเปอร์สหภาพ [ 10 ]

เอดิสันพัฒนาปัญหาการได้ยินตั้งแต่อายุยังน้อย ก่อให้เกิดอาการหูหนวกของเขาได้รับมาประกอบกับการแข่งขันในช่วงวัยเด็ก และเกิดการติดเชื้อไข้แดงกลางหูดิบ บริเวณตรงกลางของอาชีพของเขาเอดิสัน เกิดจากความบกพร่องทางการได้ยินจะถูกขีดบนใบหู โดยผู้ควบคุมขบวนรถไฟเมื่อห้องปฏิบัติการทางเคมีในรถไฟบรรทุกจับไฟและเขาถูกโยนออกจากรถไฟใน Smiths Creek , มิชิแกน , พร้อมกับเขา อุปกรณ์และสารเคมี ในปีต่อมาของเขา เขาเปลี่ยนเรื่องพูด การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นเมื่อเขาช่วยให้เขาลงบนรถไฟเคลื่อน , ยกเขาโดยหู[ 11 ] [ 12 ]

เอดิสันได้ย้ายครอบครัวไปอยู่พอร์ตฮูรอน , มิชิแกน , หลังจากข้ามทางรถไฟมิลานในปี 1854 และธุรกิจลดลง ; [ 13 ] ชีวิตของเขามีไม้เลื้อย . เอดิสันขายขนมและหนังสือพิมพ์บนรถไฟวิ่งจาก Port Huron ในดีทรอยต์และขายผัก เพื่อเสริมรายได้ เขายังศึกษาการวิเคราะห์เชิงคุณภาพและดำเนินการการทดลองทางเคมีบนรถไฟ จนเกิดอุบัติเหตุ ห้ามทำงานเพิ่มเติมของชนิด . [ 14 ]

เอดิสันได้รับสิทธิ พิเศษ ขายหนังสือพิมพ์บนถนน และด้วยความช่วยเหลือของผู้ช่วยสี่ เขาตั้งในรูปแบบและพิมพ์ Grand Trunk Herald ซึ่งเขาขายกับเอกสารอื่น ๆ ของเขา [ 14 ] เริ่มเอดิสันยาวแนวของกิจการผู้ประกอบการเขาค้นพบพรสวรรค์ของเขาในฐานะนักธุรกิจ ความสามารถเหล่านี้ในที่สุดทำให้เขาพบ 14 บริษัท ได้แก่ ไฟฟ้าทั่วไป ซึ่งยังคงเป็นหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดของ บริษัท ซื้อขายสาธารณะในโลก . [ 15 ] [ 16 ]


เอดิสันกลายเป็นผู้ประกอบการโทรเลขโทรเลข หลังจากที่เขาช่วยเด็ก 3 ขวบ Jimmie แม็คเคนซี่ จากการหลงโดยรถไฟที่ควบคุมไม่ได้ พ่อ Jimmie , j.u. เจ้าหน้าที่สถานีแม็คเคนซี่ของ Mount Clemens , มิชิแกน , ดีใจมากที่เขาฝึกเอดิสันเป็นโทรเลขโอเปอเรเตอร์ เอดิสันก่อนโทรเลขงานห่างจากพอร์ตฮูรอนใน Stratford Junction , Ontario , บนรถไฟ Trunk แกรนด์ [ 17 ]

ในปี 1866 ที่อายุ 19 , เอดิสันย้ายไปลุยวิลล์ , เคนตั๊กกี้ ที่เป็นลูกจ้างของเวสเทิร์น ยูเนี่ยน เขาทำงานที่สำนักงานข่าวที่เกี่ยวข้องข่าวลวดเอดิสันขอเมื่อคืน ซึ่งทำให้เขามีเวลาที่จะใช้จ่ายในงานอดิเรกที่ชื่นชอบของเขาสองอ่านและการทดสอบ ในที่สุด หลังก่อนอาชีพเขาจ่ายงาน คืนหนึ่งใน 1867 เขาได้ทำงานกับตะกั่วกรดแบตเตอรี่ และเมื่อเขาหยดกรดซัลฟิวริกลงบนพื้น มันวิ่งระหว่างพื้นและบนโต๊ะของเจ้านาย ด้านล่าง เช้าวันรุ่งขึ้น เอดิสัน ถูกไล่ออก [ 18 ]

หนึ่งในที่ปรึกษาของเขาในช่วงปีแรก คือ เพื่อน และนักประดิษฐ์ชื่อแฟรงคลินลีโอนาร์ดสมเด็จพระสันตะปาปาโทรเลขที่อนุญาตให้เยาวชนที่ยากจนที่จะอาศัยและทำงานในชั้นใต้ดินของเขา Elizabeth , New Jersey , บ้าน บางส่วนของสิ่งประดิษฐ์ของเอดิสันเก่าเกี่ยวกับโทรเลข รวมถึงราคาหุ้น . สิทธิบัตรครั้งแรกของเขาสำหรับไฟฟ้าเสียงบันทึก ( สิทธิบัตรสหรัฐเด็กนักเรียน )[ 19 ] ซึ่งได้รับในวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 1864 [ 20 ]