The guideline process should also b

The guideline process should also be subjected to an economic evaluation. A cost-effectiveness analysis would assess all costs incurred in providing the guidelines and their impact.
In addition, the various sets of guidelines that are produced (for general practitioners, consumers, and so on) should be evaluated for their relevance, ease of access, clarity, how much information they contain, and general user satisfaction.
A date should be set for revision of the guidelines. The National Health and Medical Research Council recommends that this occur every three to five years and more often where the subject matter or circumstances are prone to rapid change.
Legal considerations
Liability of practitioners
Many practitioners are concerned about their potential legal liability if a patient does not receive treatment as specified in clinical practice guidelines. It is certainly possible that guidelines could be produced as evidence of what constitutes reasonable conduct by a medical practitioner. The National Health and Medical Research Council’s Health Advisory Committee considers that practitioners who use guidelines will be afforded a measure of protection.
The case of Rogers v Whitaker (1992) 175 CLR 479 makes it clear that doctors should give information about the risks of any treatment, especially risks that may influence the patient’s decision. Patients should be provided with as much information as they seek, and in a form that is appropriate to their culture and level of education. They should be encouraged to make their own decisions.
Liability of guideline developers and bodies supporting guideline development
If guidelines purport to be a definitive statement of the correct procedure, there would be a greater risk of liability than if they were clearly stated to be a general guide subject to the practitioner’s expert judgment in each case.
Minimum legal requirements for guideline developers
The potential for guidelines to be used as evidence in court depends on the process used to develop them, the extent to which they are evidence-based, the degree of consensus about them, and whether they are up to date.

Results (Thai) 1:

นอกจากนี้ยังควรภายใต้กระบวนการตามหลักเกณฑ์การประเมิน การวิเคราะห์จะประเมินต้นทุนทั้งหมดที่เกิดขึ้นในการให้แนวทางและผลกระทบของการ
, ชุดต่าง ๆ ของแนวทางที่มีผลิต (สำหรับผู้ทั่วไป ผู้บริโภค และอื่น ๆ) ควรจะประเมินความเกี่ยวข้อง สะดวก ความชัดเจน จำนวนข้อมูลที่ประกอบด้วย และความพึงพอใจผู้ใช้ทั่วไป.
ควรตั้งค่าวันที่สำหรับการปรับปรุงแนวทางการ สุขภาพแห่งชาติและสภาวิจัยทางการแพทย์แนะนำว่า นี้เกิดขึ้นได้ทุกสามถึงห้าปีและอื่น ๆ บ่อยครั้งที่เรื่องหรือสถานการณ์ที่มีแนวโน้มที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
พิจารณาทางกฎหมาย
ความรับผิดของผู้
หลายผู้มีความกังวลเกี่ยวกับความรับผิดชอบของพวกเขามีศักยภาพกฎหมายถ้าผู้ป่วยรับการรักษาตามที่ระบุไว้ในแนวทางปฏิบัติทางคลินิก มันเป็นไปได้แน่นอนว่า แนวทางอาจมีผลิตเป็นหลักฐานของสิ่งที่ก่อความประพฤติเหมาะสมจากแพทย์ผู้ สุขภาพแห่งชาติและของสภาวิจัยทางการแพทย์ปรึกษาคณะกรรมการพิจารณาว่า ผู้ที่ใช้แนวทางของที่นี่เป็นวัดของป้องกัน
กรณีของโรเจอร์สวีวิตเทกเกอร์ (1992) 175 CLR 479 ทำให้ชัดเจนว่าแพทย์ควรให้ข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงของการรักษาใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่อาจส่งผลต่อการตัดสินใจของผู้ป่วย ผู้ป่วยควรจะให้ข้อมูลมากเท่าที่พวกเขาแสวงหา และ ในรูปแบบที่เหมาะสมกับวัฒนธรรมและระดับการศึกษาของพวกเขา พวกเขาควรจะสนับสนุนการตัดสินใจของตนเองได้
รับผิดชอบของนักพัฒนาผลงานและองค์กรสนับสนุนการพัฒนาผลงาน
ถ้าแนวทาง purport เป็น คำสั่งทั่วไปของกระบวนการถูกต้อง จะมีความเสี่ยงมากกว่าความรับผิดชอบกว่าถ้าพวกเขาได้กล่าวไว้เป็น คำแนะนำทั่วไปต้องพิพากษาผู้เชี่ยวชาญของผู้ประกอบการในแต่ละกรณี
ขั้นต่ำข้อกำหนดทางกฎหมายสำหรับนักพัฒนาผลงาน
ศักยภาพในแนวทางที่จะใช้เป็นหลักฐานในศาลขึ้นอยู่กับการใช้ในการพัฒนาเหล่านั้น เท่าที่มีหลักฐานที่ใช้ ระดับของมติเกี่ยวกับพวกเขา, และว่าพวกเขาอยู่เสมอ

Results (Thai) 3:

กระบวนการ แนวทางควรอยู่ภายใต้การประเมินเศรษฐกิจ การวิเคราะห์ต้นทุน - ประสิทธิผล จะประเมินต้นทุนทั้งหมดที่เกิดขึ้นในการให้แนวทางและผลกระทบของพวกเขา .
นอกจากนี้ ชุดต่าง ๆของแนวทางที่จะผลิต ( สำหรับผู้ปฏิบัติงานทั่วไป ผู้บริโภค และอื่นๆ ) ควรจะประเมินความเกี่ยวข้องของพวกเขา ความสะดวกในการเข้าถึง ความชัดเจนเท่าใดข้อมูลที่พวกเขามีและความพึงพอใจของผู้ใช้ทั่วไป .
วันที่ควรจะตั้งค่าสำหรับการแก้ไขของแนวทาง สุขภาพแห่งชาติและสภาวิจัยทางการแพทย์แนะนำว่า นี้เกิดขึ้นทุกสามถึงห้าปี และบ่อยครั้งที่เรื่องหรือสถานการณ์มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การพิจารณาความรับผิดตามกฎหมายของผู้ปฏิบัติงาน


ผู้ปฏิบัติงานหลายกังวลเกี่ยวกับศักยภาพความรับผิดตามกฎหมายของพวกเขา ถ้าผู้ป่วยไม่ได้รับการรักษาตามที่ระบุไว้ในแนวทางการปฏิบัติทางคลินิก แนวทางที่เป็นไปได้อย่างแน่นอนสามารถผลิตเป็นหลักฐานของสิ่งที่ถือว่าเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสมโดยแพทย์ .สุขภาพแห่งชาติและสภาวิจัยทางการแพทย์สุขภาพคณะกรรมการที่ปรึกษาเห็นว่า ผู้ปฏิบัติงานที่ใช้แนวทางจะช่วยให้มาตรการในการป้องกัน กรณีของโรเจอร์วิทเทคเกอร์
v ( 1992 ) 175 CLR ที่ทำให้มันชัดเจนว่า แพทย์ควรให้ข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงของการรักษาใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่อาจมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของผู้ป่วยผู้ป่วยควรได้รับข้อมูลมากเท่าที่พวกเขาแสวงหา และในรูปแบบที่เหมาะสมกับวัฒนธรรม และการศึกษาของพวกเขา พวกเขาควรได้รับการสนับสนุนในการตัดสินใจของตัวเอง ความรับผิดของนักพัฒนาแนวทางและร่างกาย

ถ้าสนับสนุนแนวทางการพัฒนาแนวทาง purport เป็นงบที่ชัดเจนของขั้นตอนที่ถูกต้องจะมีความเสี่ยงมากขึ้นของหนี้สินกว่าถ้าพวกเขามีการระบุไว้อย่างชัดเจนเป็นวิชามัคคุเทศก์ทั่วไป กับของ practitioner ( แพทย์ ) การตัดสินของผู้เชี่ยวชาญในแต่ละกรณี .
ความต้องการขั้นต่ำตามกฎหมายสำหรับนักพัฒนาแนวทาง
เกิดแนวทางที่จะใช้เป็นหลักฐานในศาลได้ ขึ้นอยู่กับวิธีการพัฒนาพวกเขา ขอบเขตที่พวกเขาเป็น ตามหลักฐาน หรือฉันทามติเกี่ยวกับพวกเขาและไม่ว่าพวกเขาจะได้ถึงวันที่