Determined in the face of oppositio

Determined in the face of opposition, but gently patient in character, Margaret Homfray was the woman responsible for re-establishing Montessori education in Britain after its dispersal during the Second World War. There are now about 2,000 Montessori schools in Europe alone, and their students have in turn started up thousands more all over the world.

The aim of Montessori education is to promote world peace by teaching children how to live in amicable co-operation from the age of two or three. A carefully structured environment is created wherein freedom of choice is possible because all the activities provided are designed to match developmental demands.

Margaret Homfray was born in the wild northern wastes of Canada. She used to describe how when she was born her father, a surveyor, had to canoe home, camping and shooting his dinner each day, as he travelled to see his newest child. In 1914 her mother, with six children and expecting her seventh, returned to England. But while she was on the ship home, the First World War was declared, and Margaret was never to see her father again. He died of pneumonia shortly afterwards.

Margaret Homfray was educated at Basingstoke High School. It was there that she first heard of Maria Montessori – presented to her then as a dreadful woman who did not believe in punishing children. Later, as a teenager, Homfray visited a cousin in London who invited her to hear Dr Montessori speak. She was captivated and in 1930, at the age of 22, went to Rome to attend one of Montessori’s training courses. Mussolini was for a short time in favour of the educator who was making Italy famous throughout the world, and Montessori students were invited to meet him. Margaret Homfray was later reprimanded by relatives for shaking his hand.

Later in the 1930s Homfray was sent by the Foreign Office to Berlin to help to establish a less rigid system of education. The children there, she said were punished so severely for disobedience they learnt to obey any orders rather than think for themselves. Their spirits were broken, and that, she surmised, was one of the reasons Hitler had his way in Germany. He commanded a whole country of obedient people.

The Second Word War saw the dispersal of several hundred British Montessori schools as buildings were put to new uses. But in 1946, Homfray invited Maria Montessori, recently returned to Europe from India where she had spent the war years, to give a teacher training course in London. Shortly afterwards, Homfray teamed up with Phoebe Child, a friend with whom she had studied, and together they decided to find permanent premises for Montessori training. Pooling their scant resources, they raised enough for a deposit and, though at that time single women were not allowed mortgages unless they had a male guarantor, Homfray managed to win round the loan officer and get what she wanted.

In 1946 a combined Montessori school and teacher training college, later to become St Nicholas Montessori (at one time the world’s largest Montessori training college) was opened. She and Phoebe Child acted as joint principals.

One of her most important contributions to Montessori education was the correspondence course. This was begun when a Canadian mother with a Down’s syndrome child wrote to Homfray for help. For four years they kept up the correspondence, Homfray always ready with new ideas, instruction and advice. Despite the disapproval of the more conventional colleagues, the correspondence course flourished, although it was not until the Open University made distance learning respectable that opposition subsided.

Margaret Homfray retired in 1978. Within the year Phoebe Child had a stroke and for the rest of her life required constant care. Homfray saw this new responsibility as a privilege and cared for her until her death ten years later.

Margaret Homfray never married.

Results (Thai) 1:

กำหนดในการเผชิญกับฝ่ายตรงข้าม แต่เบา ๆ ในอักขระ มาร์กาเร็ต Homfray ถูกผู้หญิงรับผิดชอบสำหรับการสร้างการศึกษามอนเตสซอรี่ในสหราชอาณาจักรหลังจากที่แพร่กระจายในช่วงสงครามโลกครั้งสอง มีตอนนี้ประมาณ 2000 โรงเรียนมอนเตสซอรี่ในยุโรปเพียงอย่างเดียว และนักเรียนจะได้เริ่มต้นตั้งหลักพันขึ้นไปทั่วโลกจุดมุ่งหมายของการศึกษามอนเตสซอรี่คือการ ส่งเสริมสันติภาพของโลก โดยการสอนเด็กในมิตรร่วมมือจากยุคของสองหรือสาม สภาพแวดล้อมของโครงสร้างนั้นอิสระในการเลือกเป็นไปได้ เพราะออกแบบให้ตรงกับความต้องการพัฒนาทุกกิจกรรมให้มาร์กาเร็ต Homfray เกิดเสียเหนือป่าของแคนาดา เธอใช้เพื่ออธิบายว่า เมื่อเธอเกิดมาพ่อของเธอ รังวัด มีบ้าน เรือคะนูแคมป์ปิ้ง และอาหารมื้อเย็นแต่ละวัน การถ่ายภาพขณะที่เขาเดินทางไปดูลูกใหม่ล่าสุด ในปี 1914 แม่กับเด็กที่หกและเจ็ดของเธอ คาดหวังว่ากลับไปอังกฤษ แต่ในขณะที่เธออยู่บ้านเรือ ถูกประกาศสงครามโลก และมาร์กาเร็ตก็ไม่เคยไป ดูพ่อของเธออีกครั้ง เขาตายของโรคปอดบวมไม่นานหลังจากนั้นมาร์กาเร็ต Homfray รับการศึกษาที่โรงเรียนมัธยม Basingstoke มันอยู่ที่นั่นว่า เธอได้ยินข่าวของมอนเตสซอรี่มาเรีย – แสดงของเธอ นั้น เป็นผู้หญิงที่ไม่เชื่อในการลงโทษเด็ก dreadful ต่อมา เป็นวัยรุ่น Homfray ไปเยี่ยมญาติในลอนดอนที่ชวนเธอฟัง Dr มอนเตสซอรี่พูด เธอหลงรัก และในปี 1930 อายุ 22 ไปโรมเพื่อเข้าร่วมการอบรมของมอนเตสซอรี่ มุสโสลินีเป็นเวลาสั้น ๆ สนับสนุนการศึกษาที่ถูกทำให้อิตาลีมีชื่อเสียงทั่วโลก และนักเรียนมอนเตสซอรี่ได้รับเชิญไปพบกับเขา มาร์กาเร็ต Homfray หลังถูกตำหนิ โดยญาติสำหรับเขย่ามือของเขาในช่วงทศวรรษ 1930 Homfray ถูกส่ง โดยสำนักงานต่างประเทศไปเบอร์ลินเพื่อช่วยในการสร้างระบบเข้มงวดน้อยการศึกษา เด็กมี เธอบอกว่า ถูกลงโทษให้รุนแรงไม่เชื่อฟังจะเชื่อฟังคำสั่งใด ๆ มากกว่าที่คิดว่า ตัวเองรู้ วิญญาณของพวกเขาเสีย และ ที่เธอ surmised หนึ่งในสาเหตุที่ฮิตเลอร์มีวิธีของเขาในเยอรมนี เขาสั่งให้ทั้งประเทศมีคนเชื่อฟังสงครามคำสองเห็น dispersal หลายร้อยโรงเรียนอังกฤษมอนเตสซอรี่เป็นอาคารได้ถูกนำมาใช้งานใหม่ แต่ในปี 1946, Homfray เชิญมาเรียมอนเตสซอรี่ กลับมาสู่ยุโรปจากอินเดียที่เธอได้ใช้เวลาปีสงคราม ให้ครูอบรมในลอนดอน ไม่นานหลังจากนั้น Homfray ร่วมมือกับพีบีเด็ก เพื่อนที่เธอได้ศึกษา และร่วมกันตัดสินใจเพื่อหาสถานถาวรที่มอนเตสซอรี่ฝึกอบรม ร่วมกันทรัพยากรของพวกเขา พวกเขายกพอสำหรับฝากเงิน และ แม้ในขณะที่ หญิงเดี่ยวไม่ได้รับอนุญาตจำนองเว้นแต่พวกเขามีผู้ค้ำประกันชาย Homfray จัดการชนะรอบเจ้าหน้าที่สินเชื่อ และได้รับสิ่งที่เธอต้องในปี 1946 มอนเตสซอรี่รวมโรงเรียน และเปิดโรงเรียนฝึกหัดครู ในภายหลังจะกลายเป็น มอนเตสซอรี่เซนต์นิโคลัส (ครั้งเดียวในโลกที่ใหญ่ที่สุดมอนเตสซอรี่วิทยาลัย) เธอและลูกพีบีทำหน้าที่เป็นหลักการร่วมกันติดต่อหลักสูตรสมทบการศึกษามอนเตสซอรี่ของเธอสำคัญที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่งได้ นี้สวนฯ เมื่อมารดาชาวแคนาดากับเด็กดาวน์ซินโดรมเขียนถึง Homfray สำหรับความช่วยเหลือ สี่ปี พวกเขาเก็บค่าจดหมาย Homfray เสมอพร้อมกับความคิดใหม่ คำสั่ง และคำแนะนำ แม้จะไม่เห็นด้วยของผู้ร่วมงานทั่วไป หลักสูตรติดต่อรุ่งเรือง แม้ว่ามันไม่ได้จนกว่าจะมีมหาวิทยาลัยเปิดเรียนระยะนับถือที่ฝ่ายค้านลดลงมาร์กาเร็ต Homfray ปลดเกษียณในปี 1978 ในปี เด็กพีบีพอสังเขป และที่เหลือของชีวิตของเธอต้องดูแลอย่างต่อเนื่อง Homfray เห็นความรับผิดชอบใหม่นี้เป็นสิทธิ์ และดูแลเธอจนตายเธอสิบปีMargaret Homfray ที่ไม่เคยแต่งงาน

Results (Thai) 2:

ที่กำหนดไว้ในใบหน้าของฝ่ายค้าน แต่เบา ๆ ผู้ป่วยในลักษณะร์กาเร็ต Homfray เป็นผู้หญิงที่มีความรับผิดชอบสำหรับการศึกษา Montessori การสร้างใหม่ในอังกฤษหลังจากที่แพร่กระจายในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ขณะนี้มีนักเรียนของพวกเขาได้ในการเปิดเริ่มต้นขึ้นอีกมากมายทั่วโลกประมาณ 2,000 โรงเรียน Montessori ในยุโรปเพียงอย่างเดียวและ.

จุดมุ่งหมายของการศึกษา Montessori คือการส่งเสริมสันติภาพของโลกโดยการสอนให้เด็กรู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ในมิตรร่วมมือจากอายุ สองหรือสาม สภาพแวดล้อมที่มีโครงสร้างอย่างระมัดระวังจะถูกสร้างขึ้นในประเด็นเสรีภาพในการเลือกเป็นไปได้เพราะทุกกิจกรรมที่มีให้ได้รับการออกแบบเพื่อให้ตรงกับความต้องการของการพัฒนา.

มาร์กาเร็ Homfray เกิดในป่าทางตอนเหนือของเสียของประเทศแคนาดา เธอใช้เพื่ออธิบายวิธีเมื่อเธอเกิดมาพ่อของเธอรังวัดมีการพายเรือแคนูที่บ้าน, ตั้งแคมป์และการถ่ายภาพอาหารมื้อค่ำของเขาในแต่ละวันในขณะที่เขาเดินทางไปดูเด็กใหม่ล่าสุดของเขา ในปี 1914 แม่ของเธอมีลูกหกคนและคาดหวังที่เจ็ดของเธอกลับไปอังกฤษ แต่ในขณะที่เธออยู่ในบ้านเรือสงครามโลกครั้งที่มีการประกาศและมาร์กาเร็ก็ไม่เคยที่จะเห็นพ่อของเธออีกครั้ง เขาเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวมหลังจากนั้นไม่นาน.

มาร์กาเร็ Homfray ได้รับการศึกษาที่โรงเรียนมัธยมเบซิง มันอยู่ที่นั่นเธอได้ยินครั้งแรกของมาเรียมอนเตส - นำเสนอให้กับเธอนั้นเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่ไม่เชื่อในการลงโทษเด็ก ต่อมาเป็นวัยรุ่น Homfray ไปเยี่ยมญาติในกรุงลอนดอนที่เธอได้รับเชิญที่จะได้ยินดร Montessori พูด เธอเป็นคนที่หลงรักและในปี 1930 ตอนอายุ 22 ไปกรุงโรมที่จะเข้าร่วมเป็นหนึ่งในหลักสูตรการฝึกอบรมของมอนเตส Mussolini เป็นเวลาสั้น ๆ ในความโปรดปรานของการศึกษาที่ถูกทำให้อิตาลีมีชื่อเสียงทั่วโลกและนักเรียน Montessori ได้รับเชิญให้ไปพบเขา มาร์กาเร็ Homfray ถูกตำหนิในภายหลังโดยญาติเขย่ามือของเขา.

ต่อมาในช่วงทศวรรษที่ 1930 Homfray ถูกส่งโดยกระทรวงต่างประเทศไปยังกรุงเบอร์ลินเพื่อช่วยให้การสร้างระบบที่เข้มงวดน้อยของการศึกษา เด็กที่มีเธอกล่าวจึงถูกลงโทษอย่างรุนแรงไม่เชื่อฟังพวกเขาเรียนรู้ที่จะปฏิบัติตามคำสั่งใด ๆ มากกว่าคิดว่าตัวเอง วิญญาณของพวกเขาถูกทำลายและที่เธอเดาได้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ฮิตเลอร์มีวิธีการของเขาในประเทศเยอรมนี เขาสั่งให้ทั้งประเทศของคนที่เชื่อฟัง.

สงครามสองคำเห็นการแพร่กระจายของหลายร้อยโรงเรียนอังกฤษ Montessori เป็นอาคารที่ถูกนำไปใช้ใหม่ แต่ในปี 1946 Homfray เชิญมาเรียมอนเตสเมื่อเร็ว ๆ นี้กลับไปยุโรปจากประเทศอินเดียซึ่งเธอได้ใช้เวลาหลายปีสงครามเพื่อให้หลักสูตรการฝึกอบรมครูในลอนดอน หลังจากนั้นไม่นาน Homfray ร่วมกับพีบีเด็กเป็นเพื่อนกับคนที่เธอได้ศึกษาและร่วมกันพวกเขาตัดสินใจที่จะหาสถานที่ถาวรสำหรับการฝึกอบรม Montessori การรวมทรัพยากรที่ขาดแคลนของพวกเขาพวกเขายกพอสำหรับการฝากเงินและแม้ว่าในเวลานั้นผู้หญิงคนเดียวไม่ได้รับอนุญาตจำนองจนกว่าพวกเขาจะมีผู้ค้ำประกันชาย Homfray จัดการที่จะชนะรอบเจ้าหน้าที่สินเชื่อและได้รับสิ่งที่เธอต้องการ.

ในปี 1946 โรงเรียน Montessori รวม และวิทยาลัยการฝึกอบรมครูหลังจากนั้นจะกลายเซนต์นิโคลัสมอนเตส (ในเวลาหนึ่งของโลกที่วิทยาลัยการฝึกอบรมที่ใหญ่ที่สุด Montessori) ถูกเปิด เธอและพีบีเด็กทำหน้าที่เป็นผู้บริหารร่วมกัน.

หนึ่งในผลงานที่สำคัญที่สุดของเธอกับการศึกษา Montessori เป็นหลักสูตรการติดต่อ นี้เริ่มเมื่อแม่ของแคนาดากับเด็กดาวน์ซินโดรดาวน์เขียนถึง Homfray เพื่อขอความช่วยเหลือ สี่ปีที่พวกเขาเก็บไว้ในจดหมายที่ Homfray พร้อมเสมอกับความคิดใหม่คำแนะนำและให้คำแนะนำ แม้จะมีความไม่พอใจของเพื่อนร่วมงานธรรมดามากขึ้นกันแน่เจริญรุ่งเรืองแม้ว่ามันจะไม่ได้จนกว่ามหาวิทยาลัยเปิดทำการเรียนทางไกลที่นับถือว่าฝ่ายค้านลดลง.

มาร์กาเร็ Homfray เกษียณในปี 1978 ภายในปีพีบีเด็กมีจังหวะและเวลาที่เหลือของเธอ ชีวิตต้องดูแลอย่างต่อเนื่อง Homfray เห็นความรับผิดชอบใหม่นี้เป็นสิทธิพิเศษและดูแลเธอจนกระทั่งเธอตายสิบปีต่อมา.

มาร์กาเร็ Homfray ไม่เคยแต่งงาน

Results (Thai) 3:

มุ่งมั่นในใบหน้าของฝ่ายค้าน แต่เบา ๆผู้ป่วยในตัวละคร มาร์กาเร็ต homfray คือผู้หญิงที่รับผิดชอบการ Montessori การศึกษาในอังกฤษอีกครั้งหลังจากการแพร่กระจายในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ขณะนี้มีประมาณ 2000 Montessori โรงเรียนในยุโรปเพียงอย่างเดียว และนักเรียนก็จะเริ่มขึ้นหลายพันคนทั่วโลกเป้าหมายของการศึกษามอนเตสซอรี่ คือการส่งเสริมสันติภาพของโลก โดยการสอนเด็กวิธีการอยู่ร่วมกัน ร่วมมือ จากอายุ สอง หรือ สาม โครงสร้างที่ถูกสร้างขึ้นอย่างรอบคอบสิ่งแวดล้อมซึ่งมีอิสระในการเลือก ก็เป็นไปได้ เพราะทุกกิจกรรมถูกออกแบบให้ตรงกับความต้องการพัฒนามาร์กาเร็ต homfray เกิดในภาคเหนือของของเสียที่ป่าของแคนาดา เธอเคยอธิบายว่า เมื่อเธอเกิดมาเธอ พ่อ และ นักสำรวจ ต้องพายเรือแคนูบ้าน , ตั้งแคมป์และการถ่ายภาพอาหารในแต่ละวันของเขา ขณะที่เขาเดินทางไปดูลูกใหม่ล่าสุดของเขา ในปี 1914 แม่กับลูก 6 คน และคาดว่าเธอเจ็ดกลับไปอังกฤษ แต่ขณะที่เธออยู่บนเรือบ้าน สงครามโลกครั้งที่หนึ่งถูกประกาศ และมากาเร็ตก็ไม่เคยเห็นพ่อของเธออีก เขาเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม ไม่นานหลังจากนั้นมาร์กาเร็ต homfray ได้รับการศึกษาใน Basingstoke สูงโรงเรียน นั่นคือที่เธอได้ยินครั้งแรกของมาเรีย มอนเตสซอรี่–เสนอแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวที่ไม่เชื่อในการลงโทษเด็ก ต่อมา เป็นวัยรุ่น homfray ไปเยี่ยมญาติในลอนดอนที่ชวนเธอไปได้ยินดร. มอนเตสซอรี่พูด เธอหลงรัก และในปี 1930 เมื่ออายุ 22 ไปโรม เพื่อเข้าร่วมเป็นหนึ่งของมอนเตสซอรี่ ฝึกอบรมหลักสูตร Mussolini เป็นเวลาสั้น ๆในความโปรดปรานของนักการศึกษาที่ทำให้ อิตาลี ที่มีชื่อเสียงทั่วโลก และนักเรียน Montessori ได้รับเชิญไปพบกับเขา มาร์กาเร็ต homfray ภายหลังถูกตำหนิโดยญาติจับมือของเขาต่อมาในช่วงทศวรรษที่ 1930 homfray ถูกส่งโดยกระทรวงการต่างประเทศไปยังกรุงเบอร์ลินเพื่อช่วยในการสร้างระบบที่เข้มงวดน้อยกว่าของการศึกษา เด็กที่นั่น เธอบอกว่าถูกลงโทษอย่างแรงสำหรับการไม่เชื่อฟังพวกเขาเรียนรู้ที่จะเชื่อฟังคำสั่งอื่นมากกว่าที่จะคิดว่าสำหรับตัวเอง วิญญาณของพวกเขาจะถูกหัก และที่เธอสันนิษฐาน เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ฮิตเลอร์มีวิธีการของเขาในเยอรมัน เขาสั่งให้ประเทศทั้งเชื่อฟังคนสงครามคำที่สองเห็นการแพร่กระจายของโรงเรียนอังกฤษหลายร้อยมอนเตสซอรี่ เป็นอาคารที่ถูกวางไว้เพื่อใช้ใหม่ แต่ในปี 1946 homfray เชิญมาเรีย มอนเตสซอรี่ เพิ่งกลับมาจากอินเดีย ยุโรป ซึ่งเธอได้ใช้เวลาช่วงสงครามปี เพื่อให้ครูหลักสูตรการฝึกอบรมในลอนดอน หลังจากนั้นไม่นาน homfray teamed กับเด็กพีบี เป็นเพื่อนกับผู้ที่เธอได้ศึกษา และร่วมกันพวกเขาตัดสินใจที่จะหาสถานที่ถาวรสำหรับมอนเตสซอรี่ การฝึกอบรม การทรัพยากรที่ขาดแคลนของพวกเขา พวกเขาเลี้ยงดูเพียงพอสำหรับการฝากเงิน และ ถึงแม้ว่าตอนนั้นเดียวผู้หญิงไม่ได้รับอนุญาตการจำนองเว้นแต่พวกเขามีผู้รับรอง เพศชาย homfray ชนะรอบเจ้าหน้าที่สินเชื่อและได้รับสิ่งที่เธอต้องการใน 1946 โรงเรียนมอนเตสซอรี่รวมและอาจารย์วิทยาลัยการ ต่อมาเป็นเซนต์นิโคลัส มอนเตสซอรี่ ( ในเวลาหนึ่งของโลกที่ใหญ่ที่สุดใน มอนเตสซอรี่ฝึกอบรมวิทยาลัย ) เปิด เธอและลูกของฟีบี้ ทำหน้าที่เป็นผู้บริหารร่วมหนึ่งในผลงานที่สำคัญที่สุดของเธอเพื่อการศึกษามอนเตสซอรี่เป็นจดหมายแน่นอน นี้เริ่มขึ้นเมื่อแม่ของแคนาดากับเด็กดาวน์ซินโดรม เด็กเขียน homfray ช่วย สี่ปีพวกเขาเก็บไว้ติดต่อ homfray เสมอพร้อมกับความคิดใหม่ การสอน และแนะนำ แม้จะมีความไม่พอใจของพนักงานที่มากกว่าปกติ การติดต่อหลักสูตรเจริญรุ่งเรือง แม้ว่ามันไม่ได้จนกว่ามหาวิทยาลัยเปิดทำให้การเรียนทางไกลที่น่านับถือที่ฝ่ายค้านลดลงมาร์กาเร็ต homfray เกษียณในปี 1978 ในเด็กพีบีปีได้จังหวะ และสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอคงต้องดูแล homfray เห็นความรับผิดชอบใหม่นี้เป็นสิทธิพิเศษและดูแลเธอ จนเธอตายอีกสิบปีต่อมามาร์กาเร็ต homfray ไม่เคยแต่งงาน