Distraction to the studentThe evide

Distraction to the student
The evidence that classroom use of technology for personal reasons distracts students is sizeable. The question is, how can teachers get students to put away their phones and focus on learning? Even with a policy and overt attempts to enforce it (confiscating the devices, interrupting class to accost the offenders, etc.), without constant surveillance from various points in the classroom, it is very, very difficult to ensure that students are not using their devices. If the class is large, it is all but impossible. And that kind of vigilant enforcement is not without costs. If the teacher must be constantly monitoring who’s doing what in the classroom, that distracts the teacher just as effectively as the technology distracts the students.
Students and their devices have become virtually inseparable. They (and some of the rest of us) are using them constantly and find it difficult to disconnect for any amount of time. Couple that problem with the fact that most students are pretty strongly convinced they can text or be online, and do other things (like drive, carry on conversations, eat, and take notes in class) without the technology affecting their performance of that second activity.

Results (Thai) 1:

เพลิดเพลินไปกับนักเรียนหลักฐานที่ใช้ห้องเรียนเทคโนโลยีด้วยเหตุผลส่วนบุคคล distracts นักเรียนสำหรับผู้พิการได้ คำถามคือ วิธีสามารถเรียนได้ครูย้ายโทรศัพท์ของพวกเขา และมุ่งเน้นการเรียนรู้ แม้จะ มีการกำหนดเป็นนโยบายและแจ่มแจ้งพยายามบังคับมัน (และอุปกรณ์ ขัดจังหวะคลา accost ผู้กระทำผิด ฯลฯ), โดยไม่ต้องเฝ้าระวังอย่างต่อเนื่องจากจุดต่าง ๆ ในห้องเรียน ได้มาก มากยากที่จะให้แน่ใจว่า นักเรียนจะใช้อุปกรณ์ของพวกเขา ถ้าชั้นมีขนาดใหญ่ มันเป็นไปไม่ได้ทั้งหมดแต่ และแบบของผู้บังคับจะไม่ไม่ มีค่าใช้จ่าย ถ้าครูต้องได้ตลอดเวลาการตรวจสอบที่จะทำอะไรในห้องเรียน ที่ distracts ครูเพียงอย่างมีประสิทธิภาพเป็นเทคโนโลยี distracts นักเรียน นักเรียนและอุปกรณ์ของพวกเขาได้กลายเป็นจริงต่อ พวกเขา (และบางส่วนของเรา) จะใช้พวกเขาตลอดเวลา และหายากในการยกเลิกใด ๆ ระยะเวลา คู่ที่ปัญหาข้อเท็จจริงที่ว่า นักเรียนส่วนใหญ่สวยอย่างมั่นใจจะสามารถข้อความ หรือจะออนไลน์ และทำสิ่งอื่น ๆ (เช่นไดรฟ์ ดำเนินบทสนทนา กิน และจดบันทึกในชั้นเรียน) โดยเทคโนโลยีที่มีผลต่อการปฏิบัติกิจกรรม 2

Results (Thai) 2:

สิ่งที่ทำให้ไขว้เขวกับนักเรียน
หลักฐานที่แสดงว่าใช้งานในห้องเรียนของเทคโนโลยีด้วยเหตุผลส่วนตัวสมาธินักเรียนเป็นจำนวนมาก คำถามคือวิธีการที่ครูสามารถให้นักเรียนที่จะนำไปโทรศัพท์ของพวกเขาและมุ่งเน้นการเรียนรู้? แม้จะมีนโยบายและความพยายามที่ชัดเจนในการบังคับใช้มัน (ยึดอุปกรณ์ขัดจังหวะชั้นเรียนเพื่อทักทายผู้กระทำผิด ฯลฯ ) โดยไม่ต้องเฝ้าระวังอย่างต่อเนื่องจากจุดต่าง ๆ ในห้องเรียนก็เป็นมากยากมากที่จะให้แน่ใจว่านักเรียนไม่ได้ใช้ของพวกเขา อุปกรณ์ ถ้าชั้นมีขนาดใหญ่ก็คือทั้งหมด แต่เป็นไปไม่ได้ และชนิดของการบังคับใช้ระมัดระวังที่ไม่ได้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย หากครูจะต้องมีการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องที่ทำในสิ่งที่ในห้องเรียนที่ครูสมาธิเพียงอย่างมีประสิทธิภาพเป็นเทคโนโลยีสมาธินักเรียน.
นักเรียนและอุปกรณ์ของพวกเขาได้กลายเป็นที่แยกกันไม่ออกจริง พวกเขา (และบางส่วนของที่เหลือของเรา) จะใช้พวกเขาอย่างต่อเนื่องและพบว่ามันยากที่จะตัดการเชื่อมต่อสำหรับระยะเวลาใด ๆ ปัญหาที่คู่กับความจริงที่ว่านักเรียนส่วนใหญ่จะเชื่อว่าสวยอย่างมากที่พวกเขาสามารถข้อความหรือจะออนไลน์และทำสิ่งอื่น ๆ (เช่นไดรฟ์พกพาในการสนทนากินและจดบันทึกในชั้นเรียน) โดยเทคโนโลยีที่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาว่ากิจกรรมที่สอง .

Results (Thai) 3:

ความว้าวุ่นใจให้กับนักศึกษาพยาบาล หลักฐานที่ใช้ในชั้นเรียนของเทคโนโลยี ด้วยเหตุผลส่วนตัวทำให้นักเรียนเป็นดาว . คำถามคือ ทำไมครูให้นักเรียนเก็บโทรศัพท์ของพวกเขาและมุ่งเน้นการเรียนรู้ ? แม้จะมีนโยบายชัดเจนและพยายามบังคับมัน ( ยึดอุปกรณ์ รบกวนการสอนทักผู้ , ฯลฯ )โดยไม่มีการเฝ้าระวังคงที่จากจุดต่าง ๆในห้องเรียน มันเป็นเรื่องยากมากเพื่อให้แน่ใจว่านักเรียนไม่ได้ใช้อุปกรณ์ของพวกเขา ถ้าห้องมีขนาดใหญ่ มันเป็นทั้งหมด แต่เป็นไปไม่ได้ และชนิดของการบังคับใช้อย่างไม่มีต้นทุน ถ้าครูต้องคอยดูแลใครทำอะไรบ้างในห้องเรียนที่ทำให้ครูเพียงแค่มีประสิทธิภาพเป็นเทคโนโลยีที่ทำให้นักเรียน
นักเรียนและอุปกรณ์ของพวกเขาได้กลายเป็นแทบแยกกันไม่ออก พวกเขา ( และบางส่วนของพวกเรา ) จะใช้พวกเขาตลอดเวลาและพบว่ามันยากที่จะตัดการเชื่อมต่อใด ๆสำหรับจำนวนเงินของเวลา คู่ปัญหากับความจริงที่ว่าคนส่วนใหญ่จะสวยขอเชื่อว่าพวกเขาสามารถส่งข้อความหรือจะออนไลน์และทำเรื่องอื่น ๆ ( เหมือนขับรถ ต่อ การ กิน และจดบันทึกในชั้นเรียน ) โดยเทคโนโลยีที่มีผลต่อการปฏิบัติกิจกรรมที่สองนั้น