“I am absolutely not afraid of your

“I am absolutely not afraid of your Burning Heaven Clan, and I more so don’t mind forming a thorough death grudge with your Burning Heaven Clan at all. Only, I simply have many too matters on my hands recently, and I don’t wish to waste any more of my energy minding some flies of no importance! I hope that your Clan Master and elders can still be considered as people who have brains… Scram!!”

Fen Duanhai no longer dared to say another word. He hurriedly crawled up, taking along this life of his that could almost be considered as having been picked back up from the street, and fled in a fluster. Very quickly, he disappeared from Yun Che’s line of sight.

Results (Thai) 1:

"ฉันไม่กลัวกองทัพสวรรค์ของคุณเขียน และเพิ่มเติมเพื่อไม่ทราบรูปความตายอย่างเสียใจกับกองทัพสวรรค์ของคุณเขียนทั้งหมด เท่านั้น เพียงแค่มีมากเกินไปเรื่องในมือของฉันเมื่อเร็ว ๆ นี้ และฉันไม่ต้องการเสียอีกของพลังงานของฉันดูแลบางปลาไม่สำคัญ หวังว่า คุณกองทัพหลักและผู้สูงอายุสามารถยังคงถือได้ว่าเป็นคนที่มีสมอง... Scram !!"นอกจากนี้ fen Duanhai ไม่กล้าที่จะพูดคำอื่น เขารีบตระเวน พาไปตามชีวิตของเขาที่เกือบอาจเป็นรับเบิกกลับจากถนน และหนีใน fluster รวดเร็ว เขาหายไปจากสายตายุน Che

Results (Thai) 2:

"ผมอย่างไม่กลัวการเผาไหม้ของสวรรค์ตระกูลและฉันมากขึ้นดังนั้นไม่คิดสร้างความเสียใจการตายอย่างละเอียดที่มีการเผาไหม้ของสวรรค์ตระกูลที่ทั้งหมด เพียง แต่ผมก็มีหลายเรื่องมากเกินไปในมือของฉันเร็ว ๆ นี้และฉันไม่ต้องการที่จะเสียใด ๆ ที่มากขึ้นของพลังงานของฉันรังเกียจแมลงวันไม่สำคัญบาง! ฉันหวังว่านายตระกูลและพวกผู้ใหญ่ของคุณยังคงสามารถถือได้ว่าเป็นคนที่มีสมอง ... ซิ !! " Fen Duanhai ไม่กล้าที่จะพูดคำอื่น เขารีบคลานขึ้นพร้อมสละชีวิตของเขาที่เกือบจะได้รับการพิจารณาว่ามีการหยิบกลับขึ้นไปจากถนนและหลบหนีไปในความตะขิดตะขวงใจ อย่างรวดเร็วเขาหายไปจากบรรทัด Yun เจ๊สายตา

Results (Thai) 3:

" ข้าไม่กลัวสวรรค์ของคุณเผาผลาญตระกูลและฉันมากขึ้นดังนั้นไม่คิดสร้างความแค้นตายอย่างละเอียดกับตระกูลของคุณเผาผลาญสวรรค์เลย เพียงแต่ ผมก็มีหลายเรื่องเกินไปในมือของฉันเมื่อเร็ว ๆนี้และฉันไม่ต้องการที่จะเสียเวลาใด ๆเพิ่มเติมของฉันพลังงานเลี้ยงแมลงวันบางตัวที่ไม่สำคัญ ! ฉันหวังว่าอาจารย์และตระกูลของคุณผู้ใหญ่ยังสามารถถือได้ว่าเป็นคนที่มีสมอง . . . . . . . ไปให้พ้น ! ! "เฟิน duanhai ไม่กล้าพูดอะไรอีก เขารีบคลานขึ้น ถ่ายตามชีวิตของเขาที่อาจจะถือว่าได้รับเลือกขึ้นมาจากถนน และหนีไปในสับสน อย่างรวดเร็ว เขาก็หายไปจากสายตาของยุนเช .