In addition to the previous literat

In addition to the previous literature that explores why insurers have different hedging levels, I add competition and the market structure of the industry into the framework. Analysis of the available data (from 1989 to 2009), shows that insurers took financial factors, competition, market structure and the reinsurance market conditions into consideration when making risk management decisions. There is evidence that financial considerations, such as size, leverage, loss development and tax, influence hedging decisions. In addition, the evidence suggest that the competition and market structure influence hedging decisions, as expected.
The market power, market positioning, diversification of lines, intensity of competition and the level of hedging within the industry all play roles in risk management decisions. Insurers with a competitive edge, by having higher market power, rely on brokers differently from their peers, and by being more focused on lines of business, they tend to hedge less. This supports the studies by Froot (2007) and Mello and Ruckes (2008) that observe that firms with a competitive edge have less incentive to hedge. There is also evidence that a higher intensity of competition increases the level of hedging, as predicted by Allayannis and Ihrig (2001) and Adam, Dasgupta, and Titman (2007). By hedging within a more competitive market, insurers have less chance to fall into bankruptcy. It, therefore, appears that the hedging levels of the industry have a positive relationship with the
18
firm’s hedging decisions. This might suggest that the flexibility of production within insurance industry benefits insurers less than hedging.
The study implies that considering financial variables as the main driver for risk management does not provide a complete picture. Competition and market structure also influence the hedging decisions. The result confirms the findings of MacKay and Phillips (2005) and Adam and Nain (2013) that competition and market structure play roles in risk management activity. Therefore, risk managers in the insurance industry have to take into account these factors when implementing corporate risk management strategies.

Results (Thai) 1:

ในนอกให้วรรณกรรมก่อนหน้าที่สำรวจทำไมญี่ปุ่นมีการบริหารความเสี่ยงระดับต่าง ๆ ฉันเพิ่มแข่งขันและโครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมในกรอบ การวิเคราะห์ข้อมูล (จาก 1989 2552), แสดงว่า ญี่ปุ่นเอาปัจจัยทางการเงิน การแข่งขัน โครงสร้างตลาด และสภาพตลาดประกันพันธไมตรีพิจารณาเมื่อทำการตัดสินใจจัดการความเสี่ยง มีหลักฐานว่า ข้อควรพิจารณาทางการเงิน ขนาด ยกระดับ การพัฒนาขาดทุน และ ภาษี มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจการบริหารความเสี่ยง หลักฐานแนะนำว่า โครงสร้างการแข่งขันและตลาดมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจการบริหารความเสี่ยง ตามนั้น
พลังการตลาด การวางตำแหน่งตลาด วิสาหกิจบรรทัด ความเข้มของการแข่งขันและระดับของ hedging ในอุตสาหกรรมทั้งหมดเล่นบทบาทในการตัดสินใจจัดการความเสี่ยง ญี่ปุ่นกับการแข่งขัน มีอำนาจตลาดสูง พึ่งโบรกเกอร์ต่าง จากเพื่อนของพวกเขา และการมุ่งเน้นมากขึ้นในสายงานธุรกิจ พวกเขามักตอแหลน้อย สนับสนุนการศึกษา โดย Froot (2007) และ Mello และ Ruckes (2008) ที่สังเกตว่า บริษัท มีการแข่งขันมีน้อยงานป้องกัน นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่า ความสูงของการแข่งขันเพิ่มระดับของ hedging คาดการณ์เป็น Allayannis และ Ihrig (2001) และอาดัม Dasgupta และ Titman (2007) โดย hedging ภายในตลาดการแข่งขัน ญี่ปุ่นมีน้อยโอกาสตกบุคคลล้มละลาย ดังนั้น ปรากฏว่า ระดับการบริหารความเสี่ยงของอุตสาหกรรมมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับการ
18
บริษัทของ hedging ตัดสินใจ นี้อาจแนะนำว่า ความยืดหยุ่นของการผลิตในอุตสาหกรรมประกันภัยประโยชน์ญี่ปุ่นน้อยกว่า hedging ได้
การศึกษาหมายถึงการให้พิจารณาตัวแปรทางการเงินที่เป็นโปรแกรมควบคุมหลักสำหรับความเสี่ยง จัดการไม่ให้รูปสมบูรณ์ โครงสร้างตลาดและการแข่งขันยังมีผลการบริหารความเสี่ยงการตัดสินใจ ผลการยืนยันผลการวิจัยของแมคเคย์ และไขควง (2005) และอาดัม และคุ้ม (2013) ว่า โครงสร้างตลาดและการแข่งขันบทบาทในกิจกรรมการจัดการความเสี่ยง ดังนั้น ผู้จัดการความเสี่ยงในธุรกิจประกันภัยต้องคำนึงถึงปัจจัยเหล่านี้นำกลยุทธ์การจัดการความเสี่ยงขององค์กร

Results (Thai) 2:

นอกจากวรรณกรรมก่อนหน้านี้ที่สำรวจว่าทำไม บริษัท ประกันมีระดับความเสี่ยงที่แตกต่างกันผมเพิ่มการแข่งขันและโครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมในกรอบ การวิเคราะห์ข้อมูลที่มีอยู่ (1989-2009) แสดงให้เห็นว่า บริษัท ประกันเอาปัจจัยทางการเงินการแข่งขันโครงสร้างตลาดและสภาวะตลาดรับประกันภัยต่อในการพิจารณาเมื่อการตัดสินใจการบริหารความเสี่ยง มีหลักฐานว่าการพิจารณาทางการเงินเช่นขนาดยกระดับการพัฒนาและการสูญเสียภาษีที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจทำประกันความเสี่ยง นอกจากนี้หลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่าการแข่งขันและโครงสร้างตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจป้องกันความเสี่ยงตามที่คาดไว้
อำนาจตลาดการวางตำแหน่งตลาด, การกระจายความเสี่ยงของเส้นความรุนแรงของการแข่งขันและระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรมการเล่นบทบาทในการตัดสินใจการบริหารความเสี่ยง บริษัท ประกันที่มีความสามารถในการแข่งขันโดยมีอำนาจทางการตลาดสูงกว่าขึ้นอยู่กับโบรกเกอร์ที่แตกต่างจากเพื่อนร่วมงานของพวกเขาและโดยการมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับสายของธุรกิจที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงน้อย นี้สนับสนุนการศึกษาโดย Froot (2007) และเมลโลและ Ruckes (2008) ที่สังเกตว่า บริษัท ที่มีการแข่งขันมีแรงจูงใจน้อยที่จะป้องกันความเสี่ยง นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่แสดงว่ามีความรุนแรงสูงกว่าการแข่งขันเพิ่มระดับการป้องกันความเสี่ยงที่เป็นที่คาดการณ์โดย Allayannis และ Ihrig (2001) และอดัม, Dasgupta และ Titman (2007) โดยการป้องกันความเสี่ยงในตลาดการแข่งขันมากขึ้น บริษัท ประกันมีโอกาสน้อยที่จะตกอยู่ในภาวะล้มละลาย จึงปรากฏว่าระดับการป้องกันความเสี่ยงของอุตสาหกรรมที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ
18
บริษัท ตัดสินใจทำประกันความเสี่ยง นี้อาจชี้ให้เห็นว่ามีความยืดหยุ่นของการผลิตในอุตสาหกรรมการประกันผลประโยชน์ประกันป้องกันความเสี่ยงน้อยกว่า
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการพิจารณาตัวแปรทางการเงินเป็นตัวขับเคลื่อนหลักในการบริหารจัดการความเสี่ยงที่ไม่ได้ให้ภาพที่สมบูรณ์ การแข่งขันและโครงสร้างตลาดยังมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจทำประกันความเสี่ยง ผลที่ได้ยืนยันผลการวิจัยของแมคเคย์และฟิลลิป (2005) และอดัมและเนน (2013) การแข่งขันและโครงสร้างตลาดที่มีบทบาทสำคัญในการเล่นกิจกรรมการบริหารความเสี่ยง ดังนั้นผู้จัดการความเสี่ยงในอุตสาหกรรมประกันภัยจะต้องคำนึงถึงปัจจัยเหล่านี้เมื่อการใช้กลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงขององค์กร

Results (Thai) 3:

นอกจากก่อนหน้านี้วรรณกรรมที่เสนอ ทำไมบริษัทที่แตกต่างกันการป้องกันความเสี่ยงระดับ ผมเพิ่มการแข่งขันและโครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมในกรอบ การวิเคราะห์ข้อมูล ( พ.ศ. 2552 ) พบว่า บริษัท ประกันเอาปัจจัยทางการเงิน , การแข่งขัน , โครงสร้างตลาดและตลาดประกันภัยต่อเงื่อนไขในการพิจารณาเมื่อการตัดสินใจการบริหารจัดการความเสี่ยงมีหลักฐานยืนยันว่า การพิจารณาทางการเงินเช่นขนาด , ยกระดับ , การพัฒนาและการสูญเสียภาษีมีอิทธิพลต่อการป้องกันความเสี่ยงในการตัดสินใจ นอกจากนี้ หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าการแข่งขันและการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจโครงสร้างการป้องกันความเสี่ยงตามที่คาดหวัง .
ตลาดพลังงาน , การวางตำแหน่งทางการตลาด , การกระจายของเส้นความรุนแรงของการแข่งขันและระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรมทั้งหมด เล่น บทบาทในการตัดสินใจการบริหารจัดการความเสี่ยง บริษัท ที่มีการแข่งขัน โดยมีอำนาจตลาดสูงพึ่งพาโบรกเกอร์แตกต่างจากเพื่อนของพวกเขาและโดยมีการเน้นมากขึ้นในบรรทัดของธุรกิจ พวกเขามีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงน้อยลงนี้สนับสนุนการศึกษา โดย froot ( 2007 ) และเมลโล และ ruckes ( 2008 ) ที่สังเกตว่าบริษัทที่มีการแข่งขันมีแรงจูงใจน้อยที่จะป้องกันความเสี่ยง นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่า ความเข้มสูง การแข่งขันที่เพิ่มระดับของการป้องกันความเสี่ยงที่คาดการณ์ไว้ โดย allayannis และอีริก ( 2001 ) และ อดัม dasgupta และ titman ( 2007 ) โดยการป้องกันความเสี่ยงในตลาดการแข่งขันมากขึ้นบริษัท มีโอกาสน้อยที่จะตกอยู่ในการล้มละลาย จึงปรากฏว่าความเสี่ยงระดับอุตสาหกรรมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับ

18 บริษัทประกันความเสี่ยงในการตัดสินใจ นี้จะให้ความยืดหยุ่นของการผลิตในอุตสาหกรรมประกันภัยประกันภัยผลประโยชน์น้อยกว่า
ป้องกันความเสี่ยงการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการพิจารณาตัวแปรทางการเงินเป็นโปรแกรมควบคุมหลักสำหรับบริหารความเสี่ยงไม่ได้ให้ภาพที่สมบูรณ์ โครงสร้างตลาด และการแข่งขันยังมีอิทธิพลต่อความเสี่ยงในการตัดสินใจ ผลยืนยันผลการวิจัยของแม็กและ Phillips ( 2005 ) และ อดัม และ เนน ( 2013 ) การแข่งขันโครงสร้างตลาดและบทบาทในกิจกรรมบริหารความเสี่ยง ดังนั้นผู้จัดการความเสี่ยงในธุรกิจประกันภัย จะต้องพิจารณาปัจจัยเหล่านี้เมื่อใช้ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการความเสี่ยงขององค์กร