Before the September 11, 2001 attac

Before the September 11, 2001 attacks, most hijackings involved the plane landing at a certain destination, followed by the hijackers making negotiable demands. Pilots and flight attendants were trained to adopt the "Common Strategy" tactic, which was approved by the FAA. It taught crew members to comply with the hijackers' demands, get the plane to land safely and then let the security forces handle the situation. Crew members advised passengers to sit quietly in order to increase their chances of survival. They were also trained not to make any 'heroic' moves that could endanger themselves or other people. The FAA realized that the longer a hijacking persisted, the more likely it would end peacefully with the hijackers reaching their goal.[14] The September 11 attacks presented an unprecedented threat because it involved suicide hijackers who could fly an aircraft and use it to deliberately crash the airplane into buildings for the sole purpose to cause massive casualties with no warning, no demands or negotiations, and no regard for human life. The "Common Strategy" approach was not designed to handle suicide hijackings, and the hijackers were able to exploit a weakness in the civil aviation security system. Since then, the "Common Strategy" policy in the USA and the rest of the world to deal with airplane hijackings has no longer been used.

Since the attacks, the situation for crew members, passengers and hijackers has changed. United Airlines Flight 93 crashed into a field as flight attendants and passengers—who had heard about the other three hijacked planes ramming into the World Trade Center and the Pentagon—fought hijackers who were likely flying to crash the plane either into the White House or the United States Capitol. As on Flight 93, crew members and passengers now have to calculate the risks of passive cooperation, not only for themselves but also for those on the ground. Later examples of active passenger and crew member resistance occurred when passengers and flight attendants of American Airlines Flight 63 from Paris to Miami on December 22, 2001, teamed up to help prevent Richard Reid from igniting explosives hidden in his shoes. Another example is when a few passengers and flight attendants teamed up to subdue Umar Farouk Abdulmutallab who attempted to detonate explosives sewn into his underwear aboard Northwest Flight 253 on December 25, 2009. Flight attendants and pilots now receive extensive anti-hijacking and self-defense training designed to thwart a hijacking or bombing.

Results (Thai) 1:

ก่อนที่โจมตี 11 กันยายน 2001 ปล้นส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับเครื่องบินที่ขนย้ายสินค้าที่บางปลายทาง ตาม hijackers ที่ทำให้ความต้องการสามารถต่อรอง นักบินและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินได้รับการฝึกอบรมเพื่อนำมาใช้แท "กลยุทธ์ทั่วไป" ซึ่งได้รับการอนุมัติ โดยฟ้า มันสอนคนเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องของ hijackers ได้รับเครื่องบินอย่างและตัวจัดการกองกำลังรักษาความปลอดภัยสถานการณ์แล้วให้ คนแนะนำให้ผู้โดยสารนั่งเงียบ ๆ เพื่อเพิ่มโอกาสการอยู่รอด พวกเขาได้ฝึกอบรมไม่ให้ย้ายไพ่ใด ๆ 'งานกล้า' ที่อาจอันตรายต่อตัวเองหรือผู้อื่น ฟ้าที่รู้ว่า ยาวเป็นไฮแจ็คยังคง ยิ่งมีแนวโน้มว่าจะจบสงบ ด้วย hijackers ที่ถึงเป้าหมายของพวกเขา[14] การโจมตี 11 กันยายนแสดงการคุกคามเป็นประวัติการณ์ เพราะมันเกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตาย hijackers ที่สามารถบินเที่ยวบิน และใช้โดยเจตนาความผิดพลาดเครื่องบินเป็นอาคารย่อย ๆ ทำหนักขนาดใหญ่ไม่มีการเตือน ความไม่ต้องการ หรือเจรจา และดูถูกมนุษย์ วิธี "กลยุทธ์ทั่วไป" ไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อจัดการปล้นฆ่าตัวตาย และ hijackers ที่มีความสามารถในการใช้จุดอ่อนในระบบรักษาความปลอดภัยการบินพลเรือน ตั้งแต่นั้น นโยบาย "กลยุทธ์ทั่วไป" ในสหรัฐอเมริกาและส่วนเหลือของโลกจะจัดการกับการปล้นเครื่องบินไม่ใช้ตั้งแต่การโจมตี มีเปลี่ยนสถานการณ์คน ผู้โดยสาร และ hijackers 93 เที่ยวบินของสายการบินสหรัฐล้มลงในเขตข้อมูลเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและผู้โดยสารซึ่งที่ได้ยินเกี่ยวกับอื่น ๆ สาม hijacked บิน ramming เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์และเพนตากอ — สู้ hijackers ที่อาจจะได้บินไปชนเครื่องบินทั้ง ในทำเนียบขาวหรือแคปิตอลสหรัฐอเมริกา ตามเที่ยวบิน 93 สมาชิกลูกเรือและผู้โดยสารตอนนี้ได้คำนวณความเสี่ยงของความร่วมมือแฝง ไม่เพียงแต่ สำหรับตัวเอง แต่ยัง สำหรับผู้ที่อยู่ในพื้นดิน ตัวอย่างต่อต้านสมาชิกลูกเรือและผู้โดยสารใช้งานเกิดขึ้นเมื่อผู้โดยสารและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินของอเมริกันบินบิน 63 จากปารีสไปไมอามี่บน 22 ธันวาคม 2001, teamed ขึ้นเพื่อช่วยป้องกัน Reid ริชาร์ดจุดวัตถุระเบิดที่ซ่อนอยู่ในรองเท้าของเขา อีกตัวอย่างหนึ่งคือเมื่อผู้โดยสารและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินกี่ teamed ขึ้นปราบมาร์ Farouk Abdulmutallab ที่พยายามระเบิดวัตถุระเบิดที่เย็บเป็นชุดชั้นในของเขาบนเรือนอร์ทเวสต์บิน 253 25 ธันวาคม 2009 พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและนักบินได้รับ hijacking อย่างละเอียดต่อต้านและป้องกันตนเองฝึกออกแบบให้ป้องกันการไฮแจ็ค หรือระเบิด

Results (Thai) 3:

ก่อน 11 กันยายน 2544 การโจมตีการส่วนร่วมมากที่สุดเครื่องบินลงจอดที่จุดหมายปลายทางที่แน่นอน ตามด้วยโจรต่อรอง ต่อรองได้ นักบินและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินถูกฝึกให้ใช้ " กลยุทธ์ " ที่พบรูปซึ่งได้รับการอนุมัติโดย FAA มันสอนให้สอดคล้องกับความต้องการของสมาชิกกลุ่มโจร 'เอาเครื่องบินไปจอดปลอดภัยแล้ว ให้ความมั่นคง รับมือกับสถานการณ์นี้ ทีมงานแนะนำให้ผู้โดยสารนั่งเงียบๆเพื่อเพิ่มโอกาสของการอยู่รอด พวกเขาถูกฝึกไม่ให้ ' เก่ง ' ย้ายที่อาจเป็นอันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่น FAA ก็ตระหนักได้ว่า ยิ่งพยายามไม่หายไปมีแนวโน้มที่จะจบลงอย่างสงบกับโจรถึงเป้าหมายของพวกเขา . [ 14 ] การโจมตี 11 กันยายนแสดงการคุกคามที่ไม่เคยมีมาก่อน เพราะมันเกี่ยวข้องกับกองโจรฆ่าตัวตายที่สามารถบินและใช้มันเพื่อจงใจชนเครื่องบินเข้าไปในอาคารเพื่อวัตถุประสงค์ให้เกิดความเสียหายมหาศาลกับไม่มีการเตือน ไม่มีความต้องการ หรือการเจรจา และไม่ เกี่ยวกับชีวิตของมนุษย์กลยุทธ์ " ทั่วไป " วิธีการที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อจัดการกับการฆ่าตัวตาย และโจรก็สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนในระบบรักษาความปลอดภัยการบินพลเรือน . ตั้งแต่นั้นมา " กลยุทธ์ " นโยบายทั่วไปในสหรัฐอเมริกาและส่วนที่เหลือของโลกเพื่อจัดการกับเครื่องบิน hijackings ไม่ได้ถูกใช้

เพราะการโจมตี สถานการณ์สำหรับลูกเรือผู้โดยสารและกองโจรก็เปลี่ยนไปยูไนเต็ดแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 93 ตกเข้าไปในเขตข้อมูลที่พนักงานบนเครื่องและผู้โดยสารที่เคยได้ยินอีกสามจี้เครื่องบินชน ศูนย์กลางการค้าโลก และเพนตากอน สู้โจรที่น่าจะบินชนเครื่องบิน ให้เข้าไปในบ้านสีขาวหรือสหรัฐอเมริการัฐสภา เป็นเที่ยวบินที่ 93 ,สมาชิกลูกเรือและผู้โดยสารต้องคำนวณความเสี่ยงของความร่วมมือเรื่อยๆ , ไม่เพียง แต่สำหรับตัวเอง แต่ยังสำหรับผู้ที่อยู่ในพื้นดิน อีกตัวอย่างของผู้โดยสารและลูกเรือใช้ความต้านทานเกิดขึ้นเมื่อผู้โดยสารและพนักงานบนเครื่องของสายการบินเที่ยวบิน 63 จากปารีสไปไมอามี่เมื่อธันวาคม 22 , 2001 ,ร่วมมือที่จะช่วยป้องกัน ริชาร์ด รีด จากการจุดไฟติดระเบิดที่ซ่อนอยู่ในรองเท้าของเขา อีกตัวอย่างคือ เมื่อไม่กี่ ผู้โดยสารและพนักงานบนเครื่องบิน teamed ขึ้นเพื่อปราบอูมาร์ ฟารุก abdulmutallab ที่พยายามที่จะระเบิดระเบิดที่ซ่อนอยู่ในกางเกงในบนเที่ยวบิน 253 ภาคตะวันตกเฉียงเหนือในวันที่ 25 ธันวาคม 2552พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและนักบินได้รับการป้องกันการจี้กว้างขวางและการฝึกอบรมการป้องกันตัวเองออกแบบมาเพื่อขัดขวางเป็นเอส หรือระเบิด