Ecotourism has been defined as a fo

Ecotourism has been defined as a form of nature-based tourism in the marketplace, but it has also been formulated and studied as a sustainable development tool by NGOs, development experts and academics since 1990. The term ecotourism, therefore, refers on one hand to a concept under a set of principles, and on the other hand to a specific market segment. The International Ecotourism Society (TIES) (previously known as The Ecotourism Society (TES)) in 1991 produced one of the earliest definitions:

“Ecotourism is responsible travel to natural areas that conserves the environment and sustains the well being of local people.”

IUCN (now called the World Conservation Union) states in 1996 that ecotourism:

“is environmentally responsible travel and visitation to relatively undisturbed natural areas, in order to enjoy and appreciate nature (and any accompanying cultural features - both past and present) that promotes conservation, has low negative visitor impact, and provides for beneficially active socio-economic involvement of local populations.”

Results (Thai) 1:

ท่องเที่ยวเชิงนิเวศมีการกำหนดเป็นรูปแบบของการท่องเที่ยวตามธรรมชาติในตลาด แต่มันยังถูกสูตร และศึกษาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาอย่างยั่งยืน โดยองค์กรพัฒนาเอกชน การพัฒนาผู้เชี่ยวชาญ และนักวิชาการพ.ศ. 2533 นิเวศระยะ ดังนั้น หนึ่งนี้หมายถึงแนวคิดภายใต้ชุด ของหลักการ และ ในทางกลับกันการตลาดที่เฉพาะเจาะจง นานาชาตินิเวศสังคม (ความสัมพันธ์) (ก่อนหน้านี้เรียกว่าเป็นการท่องเที่ยวเชิงนิเวศสังคม (TES)) ในปีพ.ศ. 2534 ผลิตข้อกำหนดที่เร็วที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง: "ท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นความรับผิดชอบเดินทางไปยังพื้นที่ธรรมชาติที่ประหยัดสิ่งแวดล้อม และค้ำจุนความเป็นอยู่ของคนในท้องถิ่น"IUCN (ตอนนี้เรียกว่าสหภาพการอนุรักษ์โลก) ระบุในปี 1996 ที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ:"จะเดินทางรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม และได้มาเยือนค่อนข้างมีพื้นที่ธรรมชาติ เพื่อที่จะเพลิดเพลิน และชื่นชมธรรมชาติและคุณลักษณะทางวัฒนธรรมใด ๆ ประกอบ - ทั้งอดีต และปัจจุบัน) ส่งเสริมการอนุรักษ์ ชมลบต่ำผลกระทบ และบริการสำหรับงานแอ๊บเศรษฐกิจการมีส่วนร่วมของประชาชนท้องถิ่น"

Results (Thai) 3:

ท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่ได้รับการกำหนดเป็นรูปแบบของการท่องเที่ยวธรรมชาติในตลาด แต่ก็ยังได้รับการกำหนดและศึกษาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาที่ยั่งยืนโดยเอ็นจีโอ นักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาตั้งแต่ปี 1990 คำว่า การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ จึงหมายถึง ในหนึ่งมือเพื่อแนวคิดภายใต้ชุดของหลักการและในมืออื่น ๆที่จะเป็นส่วนตลาดที่เฉพาะเจาะจง สมาคมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศนานาชาติ ( ความสัมพันธ์ ) ( ที่รู้จักกันก่อนหน้านี้เป็น การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ สังคม ( ภาษาอังกฤษ ) ในพ.ศ. 2534 ผลิตหนึ่งของความเร็ว :" การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ คือการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบในพื้นที่ที่อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ และความเป็นอยู่ของประชาชน "สหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ ( เรียกว่าตอนนี้สหภาพการอนุรักษ์โลก ) สหรัฐอเมริกาในปี 1996 ว่า การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์" มีความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม ท่องเที่ยวและเยี่ยมชมพื้นที่ธรรมชาติที่ค่อนข้างคงสภาพเพื่อเพลิดเพลินและชื่นชมธรรมชาติ และมาพร้อมกับคุณลักษณะทางวัฒนธรรม - ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ) ที่ส่งเสริมการอนุรักษ์ มีผู้เข้าชมต่ำผลกระทบเชิงลบ และมีการใช้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคม ประชากรท้องถิ่น”