A follow-up survey by Vanclay and H

A follow-up survey by Vanclay and Hely (1997) found
the number of drills that could handle more than
2 t ha
1 of stubble had almost doubled to 28% over the
3-yr period. Of more concern was that only 7% of drills
in the Central West of New South Wales could handle
stubble of 3 t ha
1. A considerable disincentive to
increased stubble retention is the high cost of tillage
and sowing machinery to handle stubble densities
greater than 3 t ha
1. This amount of stubble can be
left after just 2 t ha
1 of wheat have been harvested.
Adoption of stubble retention will continue to be slow,
notwithstanding acknowledged benefits to resource
conservation, while there are real and perceived financial
disincentives such as cost of machinery changeover as
well as uncertain benefits for their farmprod uction
system. Farmers are reluctant to commit additional
scarce funds to purchase new machinery suitable for
handling high stubble densities during the testing phase
of the practice on their farm. Farmers will only purchase
new equipment if the practice is found to be better than
what they are currently doing

Results (Thai) 1:

การสำรวจติดตามผล โดย Vanclay และ Hely (1997) พบหมายเลขของการฝึกซ้อมที่ได้มากกว่า2 t ฮา 1 ของตุ๊กตาได้เกือบสองเท่า 28% มากกว่ารอบระยะเวลา 3 ปี ความกังวลเพิ่มเติมได้ที่เพียง 7% ของการฝึกซ้อมในตัวกลางตะวันตกของนิวเซาธ์เวลส์สามารถจัดการตุ๊กตา 3 t ฮา 1 Disincentive มากไปตุ๊กตาเพิ่มขึ้นคงมีต้นทุนสูงของ tillageและเครื่องจักรการจัดการตุ๊กตาแน่น sowingมากกว่า 3 t ฮา 1 ตุ๊กตาจำนวนนี้สามารถทิ้งหลังจากเพียง 2 t ฮา 1 ข้าวสาลีมีการเก็บเกี่ยวผลผลิตของตุ๊กตาคงจะยังช้าอย่างไรก็ตามยอมรับประโยชน์ทรัพยากรอนุรักษ์ ในขณะที่มีจริง และรับรู้ทางการเงินdisincentives เช่นต้นทุนของการปรับเปลี่ยนเครื่องจักรเป็นดีเป็นประโยชน์ไม่แน่นอนของพวกเขา uction farmprodระบบ เกษตรกรจะไม่ยืนยันเพิ่มเติมขาดแคลนเงินเพื่อซื้อเครื่องจักรใหม่ที่เหมาะสมจัดการตุ๊กตาสูงความหนาแน่นระหว่างขั้นตอนการทดสอบการปฏิบัติในฟาร์มของพวกเขา เกษตรกรจะซื้อเท่านั้นอุปกรณ์ใหม่ถ้าพบการฝึกจะดีกว่าพวกเขาจะกำลังทำอะไร

Results (Thai) 2:

สำรวจติดตามโดย Vanclay และ Hely (1997) พบว่า
จำนวนของการฝึกซ้อมที่สามารถจัดการได้มากกว่า
2 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ของตอซังได้เกือบสองเท่าถึง 28% ในช่วง
ระยะเวลา 3 ปี จากความกังวลมากขึ้นว่ามีเพียง 7% ของการฝึกซ้อม
ในตะวันตกกลางของนิวเซาธ์เวลส์สามารถจัดการ
ตอซังของ 3 ฮ่าที 1 disincentive มากในการ
เก็บรักษาตอซังที่เพิ่มขึ้นเป็นค่าใช้จ่ายสูงในการไถ
หว่านและเครื่องจักรที่จะจัดการกับความหนาแน่นของตอซัง
มากกว่า 3 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ปริมาณของตอซังนี้สามารถ
เลี้ยวซ้ายตามหลังเพียง 2 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ของข้าวสาลีได้รับการเก็บเกี่ยว.
การยอมรับของการเก็บรักษาตอซังจะยังคงเป็นช้า
แม้จะได้รับการยอมรับผลประโยชน์ทรัพยากร
การอนุรักษ์ในขณะที่มีจริงและการรับรู้ทางการเงิน
การขาดแรงจูงใจเช่นค่าใช้จ่ายของเครื่องจักร เปลี่ยนเป็น
เดียวกับผลประโยชน์ที่ไม่แน่นอนสำหรับ farmprod uction ของพวกเขา
ระบบ เกษตรกรมีความลังเลที่จะกระทำเพิ่มเติม
ที่ขาดแคลนเงินทุนในการซื้อเครื่องจักรใหม่ที่เหมาะสมสำหรับการ
จัดการความหนาแน่นสูงตอซังในระหว่างขั้นตอนการทดสอบ
ของการปฏิบัติในฟาร์มของพวกเขา เกษตรกรจะซื้อ
อุปกรณ์ใหม่ถ้าการปฏิบัติพบว่าจะดีกว่า
สิ่งที่พวกเขากำลังทำ

Results (Thai) 3:

การติดตามผลการสำรวจโดย vanclay ฮีลี ( 1997 ) และพบ
จำนวนการฝึกซ้อมที่สามารถจัดการมากกว่า
2 T ฮา
1 ตอซังได้เกือบสองเท่าถึง 28% กว่า
ระยะเวลา 3-yr . กังวลมากขึ้น เพราะเพียง 7% ของการฝึกซ้อม
ในตะวันตกกลางของ New South Wales ได้
3 T ตอฮา
1 เป็น disincentive มาก

แต่การเพิ่มขึ้นเป็นค่าใช้จ่ายสูงของที่ดินเพาะปลูก
ปลูกหนวดและเครื่องจักรเพื่อจัดการกับความหนาแน่น
มากกว่า 3 T ฮา
1 จํานวนหนวดนี้สามารถ
ซ้ายหลังเพียง 2 ที ฮา
1 ของข้าวสาลีมีการเก็บเกี่ยว .
ยอมรับตอความคงทนจะช้า แต่ยอมรับประโยชน์

การอนุรักษ์ทรัพยากร ในขณะที่มีจริงและการรับรู้ทางการเงิน
disincentives เช่นต้นทุนของการเปลี่ยนแปลงที่เป็นเครื่องจักร
รวมทั้งประโยชน์ที่ไม่แน่นอนสำหรับระบบ uction
farmprod ของพวกเขา เกษตรกรจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับเงินที่หายากที่จะซื้อเครื่องจักรใหม่เพิ่มเติม

มีความหนาแน่นสูง เหมาะสำหรับการจัดการฟางในช่วงระยะทดสอบ
ของการปฏิบัติในฟาร์มของพวกเขา เกษตรกรจะซื้อ
อุปกรณ์ใหม่ถ้าฝึกพบว่าดีกว่า
สิ่งที่พวกเขากำลังทำ