The 1,013-km2 Nyungwe National Park

The 1,013-km2 Nyungwe National Park is in the Albertine
Rift, an area recognized for its high biodiversity and
endemism (Plumptre et al., 2002). Connecting with the
Kibira National Park in Burundi, Nyungwe National Park
forms one of the largest contiguous blocks of lower montane
forests in Africa (Vedder et al., 1992). Although the Park was
only established in March 2004 it was first gazetted as a
forest reserve by Belgian colonialists in the early 1930s
(Masozera, 2002). Prior to gaining National Park status,
clearing of the forest for agriculture was prohibited but
local rights to collect wood were recognized and upheld in
1969 with the initiation of a buffer zone of fast-growing
exotics both to help protect the forest core by demarcating
boundaries and provide a long-term source of wood for
local communities (Weber, 1989).
Rule enforcement was poor up until the late 1980s when
the RDB was first mandated to improve this (Masozera,
2002) and when the Wildlife Conservation Society became
active in the reserve. The work of both organizations was
suspended during the 1994 genocide but they remain the
main conservation and management authorities in the Park.
Buffer zone management resides with a third organization,
the National Forestry Association and, although the RDB
has no formal authority or responsibility, it remains a de
facto manager.

Results (Thai) 1:

อุทยานแห่งชาติ Nyungwe 1,013 km2 เป็น Albertineริฟท์ พื้นที่รู้ของความหลากหลายทางชีวภาพสูง และendemism (Plumptre และ al., 2002) เชื่อมต่อกับการอุทยานแห่งชาติ Kibira ประเทศบุรุนดี อุทยานแห่งชาติ Nyungweรูปแบบหนึ่งของบล็อกที่อยู่ติดกันที่ใหญ่ที่สุดของล่าง montaneป่าในแอฟริกา (Vedder et al., 1992) ถึงแม้ว่าสวนได้เดียวก่อตั้งขึ้นในเดือน 2004 มีนาคม มันก่อนเป็น gazetted ที่เป็นการวนอุทยาน โดย colonialists เบลเยียมในช่วง 1930(Masozera, 2002) ก่อนที่จะได้รับสถานะของอุทยานแห่งชาติล้างของป่าสำหรับเกษตรถูกห้าม แต่ยอมรับ และยึดถือในสิทธิท้องถิ่นรวบรวมไม้1969 มีการเริ่มต้นของพื้นที่กันชนของการเติบโตอย่างรวดเร็วexotics ทั้งเพื่อป้องกันหลักป่า โดยกัมพูชายอมขอบเขต และให้ระยะยาวแหล่งที่มาของไม้ชุมชนท้องถิ่น (เวเบอร์ 1989)บังคับใช้กฎได้ไม่ดีจนถึงปลายทศวรรษ 1980 เมื่อRDB ถูกบังคับก่อนการปรับปรุงนี้ (Masozera2002) และเมื่อเป็นสมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่าใช้ในการ การทำงานของทั้งองค์กรได้หยุดชั่วคราวในระหว่างปี 1994 การพันธุฆาตแต่พวกเขายังคงอยู่หลักการอนุรักษ์และการจัดการหน่วยงานในสวนการจัดการพื้นที่กันชนอยู่กับองค์กรที่สามสมาคมป่าไม้แห่งชาติ และ แม้ใน RDBไม่มีอำนาจอย่างเป็นทางการหรือความรับผิดชอบ มันยังคงเป็นเดอดีแฟ็คโตผู้จัดการฝ่าย

Results (Thai) 2:

1,013 กิโลเมตร 2-Nyungwe อุทยานแห่งชาติอยู่ใน Albertine
Rift พื้นที่ได้รับการยอมรับความหลากหลายทางชีวภาพสูงและของ
ถิ่น (Plumptre et al., 2002) การเชื่อมต่อกับ
อุทยานแห่งชาติ Kibira ในบุรุนดี Nyungwe อุทยานแห่งชาติ
รูปแบบหนึ่งของตึกที่อยู่ติดกันที่ใหญ่ที่สุดของที่ต่ำกว่าภูเขา
ป่าในแอฟริกา (เว็ด et al., 1992) แม้ว่าสวนสาธารณะ
ที่จัดตั้งขึ้นเพียงมีนาคม 2004 ราชกิจจานุเบกษามันเป็นครั้งแรกที่
ป่าสงวนโดยนักล่าอาณานิคมชาวเบลเยียมในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในช่วงต้น
(Masozera, 2002) ก่อนที่จะได้รับความสถานะอุทยานแห่งชาติ
หักบัญชีของป่าเพื่อการเกษตรไม่ได้รับอนุญาต แต่
สิทธิในท้องถิ่นในการเก็บรวบรวมไม้ได้รับการยอมรับและยึดถือใน
1969 กับการเริ่มต้นของเขตกันชนของที่เติบโตอย่างรวดเร็ว
ทั้งชึ่เพื่อช่วยปกป้องป่าหลักโดย demarcating
ขอบเขตและ ให้เป็นแหล่งในระยะยาวของไม้
ชุมชนท้องถิ่น (เวเบอร์, 1989).
การบังคับใช้กฎข้อที่เป็นคนยากจนจนถึงช่วงปลายทศวรรษ 1980 เมื่อ
RDB ได้รับคำสั่งเป็นครั้งแรกในการปรับปรุงนี้ (Masozera,
2002) และเมื่อสมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่ากลายเป็น
งานใน สำรอง การทำงานของทั้งสององค์กรได้รับการ
ระงับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในช่วง 1994 แต่พวกเขายังคง
อนุรักษ์หลักและหน่วยงานการบริหารจัดการในสวนสาธารณะ.
การจัดการบัฟเฟอร์โซนอาศัยอยู่กับองค์กรที่สาม
แห่งชาติป่าไม้และสมาคมแม้ว่า RDB
ไม่มีอำนาจอย่างเป็นทางการหรือความรับผิดชอบมัน ยังคงเป็น de
facto ผู้จัดการ

Results (Thai) 3:

การ 1013-km2 Nyungwe อุทยานแห่งชาติระแหง Albertine
ในพื้นที่ได้รับการยอมรับความหลากหลายทางชีวภาพสูง
ถิ่น ( plumptre et al . , 2002 ) เชื่อมต่อกับ
kibira อุทยานแห่งชาติพาร์ค Nyungwe แห่งชาติ
บุรุนดี รูปแบบหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดของบล็อกของป่าภูเขา
ลดลงต่อเนื่องในแอฟริกา ( เวดเดอร์ et al . , 1992 ) ถึงแม้ว่าสวน
ก่อตั้งขึ้นในเดือนมีนาคม 2004 เพียงครั้งแรกถูกราชกิจจานุเบกษาเป็นป่าสงวนโดยเบลเยียม

พิเศษในทศวรรษ 1930 ( masozera , 2002 ) ก่อนสู่สถานภาพอุทยานแห่งชาติ
ล้างป่าเพื่อการเกษตร เป็นข้อห้าม แต่สิทธิท้องถิ่นเพื่อเก็บไม้

ได้รู้จัก และยึดถือใน 1969 กับการเริ่มต้นของบัฟเฟอร์โซนโต
exotics ทั้งเพื่อช่วยปกป้องป่าหลักโดยชาย
ขอบเขต และจัดให้เป็นแหล่งระยะยาวของไม้สำหรับ
ชุมชนท้องถิ่น ( Weber , 1989 ) .
การบังคับใช้กฎไม่ดีจนถึงปลายทศวรรษ 1980 เมื่อ
RDB เป็นครั้งแรกในการปรับปรุงนี้ ( masozera
, 2002 ) และเมื่อสมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่าเป็น
ปราดเปรียวในการจอง งานของทั้งสององค์กรคือ
พักงานระหว่างการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แต่พวกเขายังคง
เจ้าหน้าที่อนุรักษ์หลักและการจัดการสวนสาธารณะ การจัดการบัฟเฟอร์โซนที่อยู่กับองค์กร 3
แห่งชาติสมาคมป่าไม้และถึงแม้ว่า RDB
ไม่มีอำนาจที่เป็นทางการ หรือความรับผิดชอบ มันยังคงเป็น de facto
ผู้จัดการ