The Thai financial system has come

The Thai financial system has come a long way from
the crisis in 1997, having returned to stability and
consolidated on a large scale. Importantly, the
maturity and currency mismatches in commercial
banks vis-à-vis nonresidents, which were pivotal
factors in propagating the crisis, has virtually
disappeared. As of June 1997, about one-quarter of
commercial banks’ liabilities were foreign, around 49
billion US dollars, over half of which were shortterm.
At the same time, liquid foreign assets (cash
and deposits at foreign banks) amounted to only
around 3 billion US dollars implying an enormous
potential short-term foreign financing gap. In
contrast, at end-2002 banks’ liquid foreign assets
exceeded their short-term foreign liabilities by over 3
billion US dollars. The nature of sectoral exposures
has changed considerably as well with a small net
asset position vis-à-vis the other three sectors (ie. the
government, the non-bank sector, and the rest of the
world) compared with the large net liability position
of the banking sector vis-à-vis the rest of the world at
end-1997

Results (Thai) 1:

ระบบการเงินไทยมีวิธีมานานจากวิกฤตการณ์ในปี 1997 กลับมีเสถียรภาพ และงบการเงินรวมในขนาดใหญ่ สำคัญ การไม่ตรงกันครบและสกุลเงินในการพาณิชย์มีข้อพิพาทธนาคาร ซึ่งมีความสำคัญมีปัจจัยในการเผยแพร่วิกฤต แทบหายไป ณ 1997 มิถุนายน ราวหนึ่งในสี่ของหนี้สินของธนาคารพาณิชย์ถูกต่างประเทศ ประมาณ 49พันล้านดอลลาร์สหรัฐ กว่าที่ครึ่งระยะสั้นในเวลาเดียวกัน สภาพคล่องสินทรัพย์ต่างประเทศ (เงินสดและเงินฝากธนาคารต่างประเทศ) มีจำนวนเท่านั้นประมาณ 3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐอ้างว่ามีขนาดใหญ่อาจเกิดขึ้นระยะสั้นต่างประเทศเงินช่องว่าง ในความเปรียบต่าง ของธนาคารสิ้นสุด-2002 สภาพคล่องสินทรัพย์ต่างประเทศหนี้สินต่างประเทศระยะสั้นเกินกว่า 3พันล้านดอลลาร์ ธรรมชาติแสงรายสาขามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเช่นกัน ด้วยตาข่ายขนาดเล็กสินทรัพย์ตำแหน่งข้อ--พิพาทอีกสามภาค (ie.รัฐบาล ภาคการธนาคาร และส่วนเหลือของการโลก) เมื่อเทียบกับตำแหน่งหนี้สินสุทธิที่ใหญ่ของการธนาคารภาคข้อ--พิพาทส่วนเหลือของโลกที่สิ้นสุด-1997

Results (Thai) 2:

ระบบการเงินไทยได้เข้ามาเป็นทางยาวจาก
วิกฤตในปี 1997 ที่มีการกลับไปมีเสถียรภาพและ
งบการเงินรวมในขนาดใหญ่ ที่สำคัญที่
ครบกําหนดและสกุลเงินที่ไม่ตรงกันในเชิงพาณิชย์
ธนาคาร Vis-a-Vis ถิ่นซึ่งเป็นการพิจาณา
ปัจจัยในการแพร่กระจายวิกฤตที่มีแทบ
หายไป ณ เดือนมิถุนายนปี 1997 ประมาณหนึ่งในสี่ของ
หนี้สินของธนาคารพาณิชย์อยู่ต่างประเทศ 49
พันล้านเหรียญสหรัฐมากกว่าครึ่งหนึ่งของที่มีระยะสั้น.
ในเวลาเดียวกัน, สินทรัพย์ต่างประเทศที่มีสภาพคล่อง (เงินสด
และเงินฝากธนาคารต่างประเทศ) จำนวนเพียง
รอบ 3 พันล้านเหรียญสหรัฐเทียบเท่ามหาศาล
ที่อาจเกิดขึ้นในระยะสั้นช่องว่างการจัดหาเงินทุนต่างประเทศ ใน
ทางตรงกันข้ามสินทรัพย์ต่างประเทศที่มีสภาพคล่องธนาคาร ณ สิ้นปี 2002 '
เกินหนี้สินต่างประเทศระยะสั้นมากกว่า 3
พันล้านเหรียญสหรัฐ ลักษณะของความเสี่ยงภาค
มีการเปลี่ยนแปลงมากเช่นเดียวกับสุทธิเล็ก
ตำแหน่งสินทรัพย์ Vis-a-Vis อีกสามภาค (เช่น. the
รัฐบาลภาคที่ไม่ใช่ธนาคารและส่วนที่เหลือของ
โลก) เมื่อเทียบกับหนี้สินสุทธิที่มีขนาดใหญ่ ตำแหน่ง
ของภาคธนาคาร Vis-a-Vis ส่วนที่เหลือของโลกใน
ปลายปี 1997

Results (Thai) 3:

ระบบการเงินของไทยมีมานานวิธีจากวิกฤตเศรษฐกิจในปี 1997 มีเสถียรภาพ และกลับมารวมมีขนาดใหญ่ ที่สําคัญคือวุฒิภาวะ และความไม่สกุลเงินในพาณิชย์ธนาคาร Vis Vis nonresidents ต้นทุนที่สำคัญปัจจัยในการขยายพันธุ์วิกฤตได้จริงหายตัวไป ณ เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2540 ประมาณหนึ่งในสี่ของธนาคารพาณิชย์มีประมาณ 49 หนี้สินต่างประเทศพันล้านดอลลาร์ ซึ่งเป็นครึ่งหนึ่งของุ .ในเวลาเดียวกัน ทรัพย์สินในต่างประเทศ สภาพคล่อง ( เงินสดและเงินฝากธนาคารต่างประเทศ ) มีเพียงประมาณ 3 พันล้านดอลลาร์ สรอ. หมายถึงขนาดมหึมาระยะสั้นเงินต่างประเทศที่มีช่องว่าง ในความคมชัดที่ธนาคาร end-2002 เหลวทรัพย์สินต่างประเทศเกินกว่าหนี้สินระยะสั้นของพวกเขาต่างประเทศกว่า 3พันล้านดอลลาร์ ธรรมชาติของภาคธุรกิจมีการเปลี่ยนแปลงมากเช่นกันกับเครือข่ายขนาดเล็กสินทรัพย์ตำแหน่งวิส - ล่าสุด - vis อีก 3 ภาค ( เช่นการรัฐบาล , องค์กรภาคธนาคาร และส่วนที่เหลือของโลก ) เมื่อเทียบกับอัตราหนี้สินสุทธิขนาดใหญ่ของภาคการธนาคาร ซึ่งต้นทุนการใช้จ่ายส่วนที่เหลือของโลกที่end-1997