2. If the valid bit = 1, the page i

2. If the valid bit = 1, the page is in memory.
a. Replace the virtual page number with the actual frame number.
b. Access data at offset in physical page frame by adding the offset to
the frame number for the given virtual page.
Please note that if a process has free frames in main memory when a page fault
occurs, the newly retrieved page can be placed in any of those free frames. However,
if the memory allocated to the process is full, a victim page must be
selected. The replacement algorithms used to select a victim are quite similar to
those used in cache. FIFO, Random, and LRU are all potential replacement algorithms
for selecting a victim page. (For more information on replacement algorithms,
see the references at the end of this chapter.)
Let’s look at an example. Suppose that we have a virtual address space of 28
words for a given process (this means the program generates addresses in the
range 0 to 25510 which is 00 to FF16), and physical memory of 4 page frames (no
cache). Assume also that pages are 32 words in length. Virtual addresses contain
8 bits, and physical addresses contain 7 bits (4 frames of 32 words each is 128
words, or 27). Suppose, also, that some pages from the process have been brought
into main memory. Figure 6.11 illustrates the current state of the system.
Each virtual address has 8 bits and is divided into 2 fields: the page field has
3 bits, indicating there are 23 pages of virtual memory


28
25

= 23. Each page is
25 = 32 words in length, so we need 5 bits for the page offset. Therefore, an 8-bit
virtual address has the format shown in Figure 6.12.
Suppose the system now generates the virtual address 1310 = 0D16 =
000011012. Dividing the binary address into the page and offset fields (see Figure

Results (Thai) 1:

2. ถ้าบิตถูกต้อง = 1 หน้าอยู่ในหน่วยความจำอ.แทนหมายเลขหน้าเสมือน ด้วยหมายเลขเฟรมจริงb. ข้อมูลเข้าที่ออฟเซ็ตในเฟรมของหน้าทางกายภาพโดยการเพิ่มออฟเซ็ตหมายเลขเฟรมหน้าเสมือนกำหนดโปรดสังเกตว่า ถ้ากระบวนการมีฟรีเฟรมในหน่วยความจำหลักเมื่อบกพร่องหน้าเกิด สามารถวางหน้าใหม่ดึงข้อมูลในเฟรมนั้นฟรี อย่างไรก็ตามถ้าหน่วยความจำที่ปันส่วนไปยังกระบวนการเต็มรูปแบบ หน้าเหยื่อต้องเลือก เปลี่ยนอัลกอริทึมใช้ในการเลือกใช้จะค่อนข้างคล้ายกับที่ใช้ในแคช FIFO สุ่ม และ LRU ได้ทั้งหมดอาจเปลี่ยนอัลกอริทึมสำหรับการเลือกหน้าเหยื่อ (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเปลี่ยนอัลกอริทึมดูการอ้างอิงในตอนท้ายของบทนี้)ลองดูตัวอย่าง สมมติว่า เรามีช่องว่างที่อยู่เสมือนของ 28คำสำหรับกระบวนการที่กำหนด (ซึ่งหมายความว่า โปรแกรมสร้างที่อยู่ในการช่วง 0 ถึง 25510 ซึ่งเป็น 00-FF16), และหน่วยความจำทางกายภาพของเฟรมหน้า 4 (ไม่มีแค) สมมติยังหน้า 32 คำยาว ประกอบด้วยที่อยู่เสมือน8 บิต และกายภาพประกอบด้วย (เฟรม 4 32 คำเป็น 128 บิตที่ 7คำ หรือ 27) สมมติ ยัง ที่ บางหน้าจากการได้รับมาลงในหน่วยความจำหลัก รูปที่ 6.11 แสดงสถานะปัจจุบันของระบบแต่ละที่อยู่เสมือนมี 8 บิต และแบ่งออกเป็น 2 เขตข้อมูล: เขตข้อมูลหน้าได้บิต 3 การแสดงมีอยู่หน้า 23 ของหน่วยความจำเสมือน
2825= 23 แต่ละหน้าได้25 = 32 คำยาว ดังนั้นเราจำเป็นบิตที่ 5 สำหรับตรงข้ามหน้า ดังนั้น มี 8 บิตที่อยู่เสมือนมีรูปแบบที่แสดงในรูปที่ 6.12สมมติว่าระบบนี้สร้างอยู่เสมือน 1310 = 0 D 16 =000011012. ไบนารีอยู่แบ่งออกเป็นเขตหน้าและออฟเซ็ต (ดูรูป

Results (Thai) 2:

2. ถ้าบิตที่ถูกต้อง = 1 หน้าอยู่ในหน่วยความจำ.
เปลี่ยนหมายเลขหน้าเสมือนกับจำนวนของเฟรมที่แท้จริง.
b การเข้าถึงข้อมูลที่ชดเชยในกรอบทางกายภาพหน้าโดยการเพิ่มเพื่อชดเชย
จำนวนเฟรมสำหรับรับหน้าเสมือน.
โปรดทราบว่าถ้ากระบวนการมีเฟรมฟรีในหน่วยความจำหลักเมื่อผิดหน้า
เกิดขึ้น, หน้าดึงขึ้นใหม่สามารถอยู่ในใด ๆ ของ ผู้เฟรมฟรี แต่
ถ้าหน่วยความจำที่จัดสรรให้กับกระบวนการเต็มหน้าเหยื่อจะต้อง
เลือก ขั้นตอนวิธีการเปลี่ยนใช้ในการเลือกเหยื่อที่ค่อนข้างคล้ายกับ
ที่ใช้ในแคช FIFO, สุ่มและอาร์มีทั้งหมดเปลี่ยนอัลกอริทึมที่มีศักยภาพ
สำหรับการเลือกหน้าเหยื่อ (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับขั้นตอนวิธีการทดแทน
เห็นการอ้างอิงในตอนท้ายของบทนี้.)
ลองดูตัวอย่าง สมมติว่าเรามีพื้นที่ที่อยู่เสมือนที่ 28
คำสำหรับกระบวนการที่กำหนด (ที่นี้หมายถึงโปรแกรมสร้างที่อยู่ใน
ช่วง 0-25510 ซึ่งเป็น 00 ถึง FF16) และหน่วยความจำทางกายภาพของ 4 เฟรมหน้า (ไม่มี
แคช) สมมติว่าหน้า 32 คำในความยาว ที่อยู่เสมือนจริงมี
8 บิตและที่อยู่ทางกายภาพมี 7 บิต (4 เฟรม 32 คำแต่ละคือ 128
คำหรือ 27) สมมติว่ายังว่าหน้าบางส่วนจากกระบวนการได้ถูกนำ
เข้ามาในหน่วยความจำหลัก รูปที่ 6.11 แสดงให้เห็นถึงสถานะปัจจุบันของระบบ.
แต่ละคนที่อยู่เสมือนมี 8 บิตและแบ่งออกเป็น 2 สาขา: สนามหน้ามี
3 บิตบ่งชี้มี 23 หน้าของหน่วยความจำเสมือน
?
28
25
?
= 23. แต่ละหน้าเป็น
25 = 32 คำในความยาวดังนั้นเราจึงจำเป็น 5 บิตสำหรับหน้าชดเชย ดังนั้น 8 บิต
ที่อยู่เสมือนมีรูปแบบที่แสดงในรูปที่ 6.12.
สมมติว่าขณะนี้ระบบสร้างที่อยู่เสมือน 1310 = 0D16 =
000011012 แบ่งไบนารีที่อยู่ในหน้าและสาขาชดเชย (ดูรูปที่

Results (Thai) 3:

2 . ถ้าถูกต้องบิต = 1 หน้าในหน่วยความจำ .
. แทนหมายเลขหน้าเสมือนกับหมายเลขเฟรมจริง .
B . การเข้าถึงข้อมูลที่ออฟเซตในกรอบหน้าทางกายภาพโดยการเพิ่มชดเชย

กรอบหมายเลขเพื่อระบุหน้าเสมือน .
โปรดทราบว่าถ้ากระบวนการฟรีเฟรมในหน่วยความจำหลัก เมื่อหน้าผิด
เกิดขึ้น ใหม่ ดึงหน้า สามารถวางในใด ๆของบรรดาฟรีเฟรม อย่างไรก็ตาม
ถ้าหน่วยความจำจัดสรรกระบวนการเต็ม เหยื่อหน้าต้อง
เลือก เปลี่ยนอัลกอริทึมที่ใช้ในการเลือกเหยื่อที่ค่อนข้างคล้ายกับ
ที่ใช้ในแคช FIFO แบบสุ่มและเลยทุกคน
ขั้นตอนวิธีการแทนที่ที่มีศักยภาพสำหรับการเลือกเหยื่อหน้า ( สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเปลี่ยนขั้นตอนวิธี
ดูอ้างอิงในตอนท้ายของบทนี้ )
ลองดูตัวอย่างสมมติว่าเรามีที่อยู่เสมือนพื้นที่ 28
คำเพื่อให้กระบวนการนี้ ( หมายถึงโปรแกรมสร้างที่อยู่ในช่วง 0 ถึง 25510
ซึ่งเป็น 00 กับ FF16 ) และหน่วยความจำ 4 หน้าเฟรม ( ไม่มี
แคช ) สมมติว่าหน้ามี 32 คำยาว ที่อยู่เสมือนประกอบด้วย
8 บิต และที่อยู่ทางกายภาพประกอบด้วย 7 บิต ( 4 เฟรม 32 คำแต่ละคำหรือ 128
, 27 ) คิดว่าคงยังที่บางหน้าจากกระบวนการที่ได้รับมา
ลงในหน่วยความจำหลัก รูปที่ 6.11 แสดงสถานะปัจจุบันของระบบ
แต่ละที่อยู่เสมือนมี 8 บิต และแบ่งออกเป็น 2 เขตข้อมูล : หน้าสนามมี
3 บิต ซึ่งมี 23 หน้าของหน่วยความจำเสมือน





 25 28 = 23 แต่ละหน้า
25 = 32 คำยาว ดังนั้นเราต้องการ 5 บิตสำหรับหน้าชดเชย ดังนั้น 8-bit
ที่อยู่เสมือนมีรูปแบบแสดงในรูปที่ 6.12 .
สมมติว่าระบบตอนนี้สร้างที่อยู่เสมือน 1310 = =
0d16 000011012 . แบ่งที่อยู่ในหน้า และตรงข้ามเขตข้อมูลไบนารี ( ดูจากรูป